Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
KRUSCHINSKI
inne wersje nazwiska
KRUSZYŃSKI
imiona
Józef
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja tyraspolskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
honorowe wyróżnienia
prałat‐archidiakon (łac. praelati‐archidiaconus)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14] (katedra saratowskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2017.05.20])
narodowość
niemiecka
data i miejsce
śmierci
31.07.1940
Tałgardziś: obw. ałmacki, Kazachstan
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
szczegóły śmierci
W 1925 opublikował w Odessie list — prawd. zmuszony — popierający kapłanów wspierających sowiecki reżim rosyjski: m.in. ks. Andrzeja Fedukowicza i ks. Mikołaja Tołstoja.
Potajemnie przygotowywał kandydatów do stanu kapłańskiego.
06.04.1928 rosyjska „Prawda” opublikowała jego pismo wspierające ponoć „spontaniczne” wiece przeciw „antysocjalistycznej działalności księży katolickich” i wyrażające „wdzięczność władzy za uwolnienie spod ucisku, cierpianego przez Kościół katolicki pod reżimem carskim”.
Prawd. aresztowany przez Rosjan w 1932.
Skazany na 3 lata zsyłki.
Zesłany do Kazachstanu, w okolice Ałma Aty.
Tam w 1935 ponownie aresztowany.
Przewieziony z powrotem na Ukrainę i 28.04.1935 sądzony w Karlsruhe–Stepowe w pokazowym procesie kapłanów katolickich.
Oskarżony z art. 54‐4 i 54‐7 Kodeksu Karnego o „działalność antyrosyjską”, o „współpracę z faszystowskimi ośrodkami na Zachodzie”, o „wysyłanie listów z prośbami o pomoc”.
Skazany na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych.
W 09.1935 „karę” zamieniono na 3 lata zsyłki.
Znów przewieziono do Kazachstanu, w rejon Ałma Aty.
Tam 03.1937 przeniesiony do miejscowości Tałgar k. Ałma Aty — pracował jako pastuch.
Mimo tego prowadził pracę duszpasterską wśród zesłańców.
Zmarł na zesłaniu — pochowany w Ałma Ata.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
1865
Lewjanowok. Mariupola
dziś: obw. Donieck, Ukraina
alt. daty i miejsca
urodzenia
Tiegenortdziś: Antonówka, grom. Azow, rej. Roziwka, obw. Zaporoże, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.02]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
05.02.1889
szczegóły posługi
od 1926
wikariusz generalny — diecezja RK tyraspolska — południowej części diecezji
1922 – 1932
administrator — Karlsruhedziś: Stepowe, grom. Stepowe, rej. Mikołajów, obw. Mikołajów, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.02] ⋄ parafia RK
1911 – ok. 1918
prałat‐archidiakon — Saratówdziś: obw. saratowski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.04] ⋄ Kapituła Katedralna ⋄ katedra RK pw. św. Klemensa
od 1903
oficjał (i.e. biskupi wikariusz sądowy) — Biskupi Sąd Diecezjalny ⋄ diecezja RK tyraspolska
od 1904
wikariusz generalny — diecezja RK tyraspolska
ojciec duchowy — Saratówdziś: obw. saratowski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.04] ⋄ Seminarium Duchowne
1904 – ok. 1918
rektor — Saratówdziś: obw. saratowski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.04] ⋄ Seminarium Duchowne — profesor teologii moralnej i pastoralnej, prawa kanonicznego i cywilnego, liturgiki i łaciny
ok. 1917
redaktor — gazeta, „Deutsche Stimmen”
1900 – 1904
dziekan — dekanat RK Seelmandziś: Rownoje, Rownoje miasto, rej. Rownoje, obw. saratowski, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
1900 – 1904
proboszcz — Seelmandziś: Rownoje, Rownoje miasto, rej. Rownoje, obw. saratowski, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Seelmandziś: Rownoje, Rownoje miasto, rej. Rownoje, obw. saratowski, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
1897 – 1906
redaktor — czasopismo, „Klemens” — autor artykułów pod literackim pseudonimem Hieronymus
1896 – ok. 1898
proboszcz — Marientaldziś: Sowietskoje, rej. Sowietskoje, obw. saratowski, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ parafia RK
1890 – 1891
wikariusz — Brabanderdziś: Krasnoarmiejskoje, rej. Engelski, obw. saratowski, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] ⋄ parafia RK
do 1889
student — Saratówdziś: obw. saratowski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.04] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
FEDUKOWICZKliknij by wyświetlić biogram Andrzej
miejsca i wydarzenia
opisy
Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
źródła
osobowe:
christking.infoKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02], crusader.org.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
bibliograficzne:
„Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‐1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: KRUSCHINSKI Józef
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu