Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
VYŠNIAUSKAS
inne wersje nazwiska
WISZNIEWSKI
imiona
Józef
inne wersje imion
Juozapas
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja wyłkowyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
diecezja sejneńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.22]
honorowe wyróżnienia
Order Krzyża Pogoni II klasy 3 (Litwa)
Order Wielkiego Księcia Gedymina 4 klasy (Litwa)więcej na
www.vle.lt
[dostęp: 2024.06.21]
Medal Ochotników Założycieli Wojska Litewskiego (Litwa)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.06.21]
narodowość
litewska
data i miejsce
śmierci
28.01.1949
ITŁ DubrawŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: rep. Mordowii, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]
szczegóły śmierci
W latach 1919‐1921 kapelan wojsk litewskich, tzw. Batalionu Kowieńskiego, przekształconego następnie w 7. Pułk Piechoty Żmudzkiej im. księcia Butygejda. Pułk początkowo stacjonował w Kownie, później w Wiłkomierzu, biorąc udział w starciach z Polakami (wcześniej, 19.04.1919, wojska polskie weszły do Wilna, odbijając miasto z rąk bolszewickich Rosjan, i granica polsko litewska znajdowała się między Wilnem a Wiłkomierzem). 14.07.1920, podczas wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921, w czasie rosyjskiej ofensywy Rosjanie odbili Wilno z rąk polskich. Dwa dni wcześniej 12.07.1920 Litwini zawarli z Rosjanami traktat pokojowy, na mocy którego Rosjanie — w razie zwycięstwa w wojnie z Polakami — oddawali Wilno, a także m.in. Grodno, polskie miasta, w ręce litewskie. Zaraz potem Litwini, deklarując oficjalnie neutralność, wkroczyli do Wilna i zaatakowali Polaków na Suwalszczyźnie. 7. Pułk do Wilna wkroczył 15‐26.08.1920, gdy dalej na zachód miała miejsce decydująca bitwa polsko–rosyjska, zwana Bitwą Warszawską (zwana słusznie Cudem nad Wisłą). W jej trakcie pułk rozpoczął marsz na Grodno, znajdującego się ok. 200 km na południowy zachód od Wilna. Nie dotarł, bo rozpoczęta ok. 15.08.1920 Bitwa Warszawska zakończyła się rosyjską klęską i polskim zwycięstwem. Pułk powrócił do Wilna, ale 09.10.1920 musiał z miasta uchodzić, w związku z zajęciem miasta przez polskie oddziały, w ramach tzw. Buntu Żeligowskiego.
Wziął prawd. udział w całej kampanii i w 02.1921 został z wojska zwolniony.
Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan — którzy od 1940 okupowali Litwę — i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, miał ukrywać w swym domu żydowską rodzinę.
W 1944, po niemieckiej klęsce i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, został kapelanem konspiracyjnego, litewskiego oddziału partyzanckiego „Žalgiris” (pl. „Grunwald”).
Aresztowany przez Rosjan 25/27.04.1948.
Za współpracę z antyrosyjską partyzantką — m.in. odprawianie Mszy św. w lesie, przechowywanie antyrosyjskiej literatury i litewskiej flagi, 10.07.1948 skazany przez Rosjan na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.
Przewieziony do rosyjskiego obozu koncentracyjnego ITŁ DubrawŁag w rep. Mordowia, gdzie zginął w nieznanych okolicznościach.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
ITŁ DubrawŁagKliknij by przejść do opisu, OsobŁagsKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
10.01.1881
Meszkuciedziś: gm. Mariampol, rej. Mariampol, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
28.02.1904
szczegóły posługi
1936 – 1948
duszpasterz — Iłgówdziś: gm. Kruki, rej. Szaki, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Szakidziś: gm. Suginty, rej. Malaty, okr. Uciana, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — rezydent–altarysta
1923 – 1936
proboszcz — Iłgówdziś: gm. Kruki, rej. Szaki, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Szakidziś: gm. Suginty, rej. Malaty, okr. Uciana, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1922 – 1923
proboszcz — Skrawdziedziś: gm. Wejwery, rej. Preny, okr. Kowno, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] ⋄ parafia RK pw. św. Wawrzyńca Męczennika ⋄ dekanat RK Prenydziś: gm. Preny, rej. Preny, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1921 – 1922
proboszcz — Aleksotadziś: dzielnica w Kownie, rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — budowniczy kościoła
1919 – 1921
kapelan — Armia Litewska
1912 – 1919
duszpasterz — (terytorium Kanady)dziś: Kanada
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.11.24] — wśród litewskiej diaspory, m.in. w Montrealu
do 1912
student — Monachiumdziś: kraj Bawaria, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12] ⋄ teologia i filozofia, niem. Ludwig–Maximilians–Universität (pl. Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana)
od 1906
student — Fryburgdziś: kan. Fryburg, Szwajcaria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.25] ⋄ teologia i filozofia, łac. Universitas Friburgensis (pl. Uniwersytet we Fryburgu)
do 1906
wikariusz — Lubowodziś: gm. Lubowo, rej. Kalwaria, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Kalwariadziś: gm. Kalwaria, rej. Mariampol, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
duszpasterz — Płutyszkidziś: gm. Płutyszki, rej. Kozłowa Ruda, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.15] ⋄ kościół RK pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny ⋄ Prenydziś: gm. Preny, rej. Preny, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], parafia RK pw. Objawienia Pańskiego ⋄ dekanat RK Mariampoldziś: gm. Mariampol, rej. Mariampol, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13]
wikariusz — Kieturwłokidziś: gm. Kieturwłoki, rej. Wyłkowyszki, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ parafia RK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Wyłkowyszkidziś: gm. Wyłkowyszki miasto, rej. Wyłkowyszki, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
wikariusz — Giełgudyszkidziś: gm. Giełgudyszki, rej. Szaki, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Władysławówdziś: Nowe Miasto, gm. Nowe Miasto, rej. Szaki, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
wikariusz — Puńskdziś: gm. Puńsk, pow. Sejny, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Suwałkidziś: pow. Suwałki miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
wikariusz — Mariampoldziś: gm. Mariampol, rej. Mariampol, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Mariampoldziś: gm. Mariampol, rej. Mariampol, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13]
1899 – 1903
student — Sejnydziś: gm. Sejny miasto, pow. Sejny, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
KRŪVELISKliknij by wyświetlić biogram Marcin, URBONAVIČIUSKliknij by wyświetlić biogram Justyn
miejsca i wydarzenia
opisy
ITŁ DubrawŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Дубравный (pl. Dubrawnyj) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Jawas w rep. Mordowia. Założony 28.02.1948, na miejsce obozu ITŁ TiemŁag, i do 1954 funkcjonujący także jako ros. Особый лагерь (pl. Obóz specjalny) GUŁAG nr 3. Więźniowie niewolniczo pracowali przy obsłudze zbudowanego przez więźniów ITŁ TiemŁag Tiemnikowskiego kombinatu przemysłowego: szwalniach, zakładach obróbki drewna (e.g. produkcja mebli), fabrykach produkcji materiałów budowlanych (cegieł, płytek, wapna, kamienia budowlanego), linii kolejowych, zakładach energetycznych, przy wydobyciu torfu, zakładach chemii drzewnej, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 26,000 więźniów: e.g. 23,273 (01.01.1949); 23,532 (01.01.1950); 23,541 (01.01.1951); 25,616 (01.01.1952); 20,680 (01.01.1953); 16,980 (01.01.1954). Formalnie zakończył działalność w 1960, ale i później przetrzymywano w nim więźniów politycznych — wśród nich wielu ukraińskich kapłanów i rosyjskich dysydentów — aż do ostatecznego zamknięcia w 2. połowie lat 1980. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08])
OsobŁags: Na podstawie dekretu Nr 416‐159сс rosyjskiego rządu z 21.02.1948 rosyjska zbrodnicza organizacja MWD (następca NKWD) utworzyła 28.02.1948 — dekretem No 00219 — wydzieloną sieć obozów w ramach systemu Gułag dla „specjalnej grupy” więźniów politycznych, skazanych z Art. 58 Kodeksu Karnego (mówiącego o „wrogach ludu”, z oskarżenia o zdradę, szpiegostwo, terroryzm, etc.) Początkowo do grupy obozów wchodziły obozy koncentracyjne ITŁ MinŁag, ITŁ GorŁag, ITŁ DubrawŁag, ITŁ StepŁag i ITŁ BerŁag. Później dołączono następne: ITŁ RieczŁag, ITŁ OzierŁag, ITŁ PesczanŁag, ITŁ ŁugŁag, ITŁ KamyszŁag, ITŁ DalŁag, ITŁ WodorazDelŁag. Po śmierci w 1953 rosyjskiego przywódcy socjalistycznego, Józefa Stalina, miały w nim miejsce trzy największe bunty w historii Gułagu: powstanie norylskie, powstanie workuckie i powstanie w Kengir. Ok. 1954 obozy przekształcono w standardowe obozy korekcyjne. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.lkma.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], archyvas.istorijoszurnalas.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], www.vle.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.21]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.vle.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.21], www.news.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.21]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: VYŠNIAUSKAS Józef
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu