• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • ANDRIUŠKA Benedykt, źródło: lt.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOANDRIUŠKA Benedykt
    źródło: lt.wikipedia.org
    zasoby własne
  • ANDRIUŠKA Benedykt, źródło: laiskailietuviams.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOANDRIUŠKA Benedykt
    źródło: laiskailietuviams.lt
    zasoby własne
  • ANDRIUŠKA Benedykt, źródło: www.bernardinai.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOANDRIUŠKA Benedykt
    źródło: www.bernardinai.lt
    zasoby własne
  • ANDRIUŠKA Benedykt, źródło: siauliuvyskupija.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOANDRIUŠKA Benedykt
    źródło: siauliuvyskupija.lt
    zasoby własne
  • ANDRIUŠKA Benedykt, źródło: www.bernardinai.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOANDRIUŠKA Benedykt
    źródło: www.bernardinai.lt
    zasoby własne

status

Sługa Boży

nazwisko

ANDRIUŠKA

imiona

Benedykt

inne wersje imion

Benediktas

  • ANDRIUŠKA Benedykt - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOANDRIUŠKA Benedykt
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Towarzystwo Jezusowe SIwięcej na
jezuici.pl
[dostęp: 2012.11.23]

(i.e. Jezuici)

diecezja / prowincja

prowincja litewska
prowincja litewska

narodowość

litewska

data i miejsce
śmierci

06.02.1951

Wierchnieuralskdziś: rej. Wierchnieuralsk, obw. czelabiński, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe w 09.1939 na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji w 09.1939 części Wileńszczyzny przez Litwę, po rosyjskiej aneksji Litwy w 06.1940 zamieszkał u znajomego w diecezji Koszedary.

Po zakończniu niemieckiej okupacji, rozpoczętej niemieckim atakim 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej aresztowany 21.02.1949 we wsi Varlaukis przez Rosjan.

Przetrzymywany w więzieniu Łukiszki w Wilnie.

Wielokrotnie przesłuchiwany.

Oskarżony o „nauczanie młodzieży w duchu religijnym i narodowym, systematyczne wygłaszanie antyrosyjskich kazań, prowadzenie zajęć religijnych, miesięcznych spotkań religijnych, które odciągały młodzieć od komunistycznej edukacji, przechowywanie antyrosyjskiej literatury”.

25.05.1949 skazany na 10 lat więzienia.

W 06.1949 przewieziony do więzienia w Wierchnieuralsku w Rosji.

Tam też zginął.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

Wierchnieuralsk (więzienie)Kliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Wilno (Łukiszki)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

30.03.1884

Vilkaičiaidziś: gm. Žlibinai, rej. Płungiany, okr. Telsze, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

śluby zakonne

1905 (czasowe)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1915 (Ore PlaceHastings
dziś: nieistniejący dwór, hrab. East Sussex, Anglia, Wielka Brytania

więcej na
en.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
)

szczegóły posługi

do 1949

administrator — Varlaukisdziś: gm. Erzwiłki, rej. Jurbork, okr. Taurogi, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2022.11.09]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Taurogidziś: gm. Taurogi miasto, rej. Taurogi, okr. Taurogi, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

ok. 1948

administrator — Ukrynydziś: gm. Żydyki, rej. Możejki, okr. Telsze, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2022.11.09]
⋄ parafia RK pw. św. Antoniego z Padwy

1944 – 1948

proboszcz — Szawledziś: gm. Szawle, rej. Szawle, okr. Szawle, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ klasztor pw. św. Ignacego Loyoli, Jezuici SI ⋄ parafia katedralna RK pw. św. Ignacego Loyoli

ok. 1941 – 1944

zakonnik — Pogryżówdziś: gm. Cytowiany, rej. Kielmy, okr. Szawle, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor, Jezuici SI — wykładowca filozofii dla kleryków zakonnych

1936 – 1941

zastępca prowincjała — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Prowincja litewska, Jezuici SI — rezydent przy kościele pw. św. Franciszka Ksawerego

1930 – 1936

przełożony — Szawledziś: gm. Szawle, rej. Szawle, okr. Szawle, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ klasztor pw. św. Ignacego Loyoli, Jezuici SI — założyciel; także: rektor kościoła pw. św. Ignacego, prefekt szkoły powszechnej

1923 – 1930

profesor — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Seminarium Duchowne — wykładowca łaciny, historii Kościoła i historii ogólnej; także: 1926‐1927 edytor czasopisma „Zvaigždė” (pl. „Gwiazda”)

1921 – 1923

prefekt — Antwerpiadziś: prow. Antwerpia, reg. Flamandzki, Belgia
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ Wyższa Szkoła Handlowa pw. św. Ignacego Loyoli, Jezuici SI — także: nauczyciel j. rosyjskiego

1920 – 1921

zakonnik — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Wydawnictwo Księży Jezuitów, Kolegium (łac. Collegium Maximum SS. Cordis Iesu, ul. Kopernika 26), Jezuici SI — publikacje książek i periodyków w j. polskim

1919 – 1920

profesor — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Seminarium Duchowne — wykładowca filozofii, fizyki, śpiewu liturgicznego

1918 – 1919

zakonnik — Londyndziś: hrab. Londyn, Anglia, Wielka Brytania
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ rezydencja, Jezuici SI — operariusz; także: edytor litewskiej literatury, studia filozoficzne

1917 – 1918

Trzecia Probacja — Canterburydziś: hrab. Kent, Anglia, Wielka Brytania
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.11.09]
⋄ rezydencja, Jezuici SI — także: studia nad ascetyzmem

1913 – 1917

student — Ore PlaceHastings
dziś: nieistniejący dwór, hrab. East Sussex, Anglia, Wielka Brytania

więcej na
en.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ teologia, Kolegium Teologiczne, Jezuici SI

ok. 1913

student — Lyondziś: dep. Rodan, reg. Owernia‐Rodan‐Alpy, Francja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Jezuici SI

1911 – 1913

zakonnik — Bąkowicek. Chyrowa
dziś: grom. Chyrów miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.15]
⋄ klasztor, Kolegium pw. św. Józefa (Zakład Naukowo–Wychowawczy „Chyrów”), Jezuici SI — nauczyciel j. rosyjskiego i śpiewu liturgicznego

1908 – 1911

student — Nowy Sączdziś: pow. Nowy Sącz, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia, Kolegium pw. Ducha Świętego, Jezuici SI

do 1908

zakonnik — Stara Wieśdziś: gm. Brzozów, pow. Brzozów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Jezuici SI

1903 – 1905

nowicjat — Stara Wieśdziś: gm. Brzozów, pow. Brzozów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Jezuici SI

03.03.1903

wstąpienie — Stara Wieśdziś: gm. Brzozów, pow. Brzozów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Jezuici SI

1901 – 1903

student — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

autor i tłumacz ok. 34 książek i broszur, kilku sztuk teatralnych i muzycznych kompozycji i hymnów (wydanych w 1937)

inni związani
szczegółami śmierci

SPERSKIKliknij by wyświetlić biogram Bolesław, ŠEŠKEVIČIUSKliknij by wyświetlić biogram Wincenty

miejsca i wydarzenia
opisy

Wierchnieuralsk (więzienie): Ciężkie więzienie w Wierchnieuralsku (obwód Czelabińsk). Założone w 1914, za czasów carskich. Od 1925 „politizolator” — więzienie polityczne — początkowo dla więźniów z Wysp Sołowieckich. Zarządzane najpierw przez zbrodnicze OGPU a potem NKWD, stanowiące de facto część rosyjskiego systemu pracy niewolniczej Gułag. W 1948 przemianowane na więzienie specjalne. Więźniowie polityczni przetrzymywani w nim byli do 1955. (więcej na: ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Wilno (Łukiszki): Więzienie w Wilnie wykorzystywany zarówno przez Niemców jak I Rosjan. Miejsce kaźni tysięcy Polaków. Przetrzymywano w nim jednorazowo od 2,000 do 16,000 więźniów. W 06.1941 Rosjanie, po ataku niemieckim, wymordowali większą część więźniów. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
newsaints.faithweb.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, lt.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, laiskailietuviams.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.bernardinai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, siauliuvyskupija.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
lt.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, laiskailietuviams.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.bernardinai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, siauliuvyskupija.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.bernardinai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: ANDRIUŠKA Benedykt

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu