• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • BAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz), źródło: gk.if.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz)
    źródło: gk.if.ua
    zasoby własne
  • BAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz), źródło: uk.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz)
    źródło: uk.wikipedia.org
    zasoby własne
  • BAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz), źródło: risu.org.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz)
    źródło: risu.org.ua
    zasoby własne
  • BAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz), źródło: risu.org.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz)
    źródło: risu.org.ua
    zasoby własne
  • BAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz) - ok. 19.04.1950, zdjęcie więzienne, źródło: risu.org.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz)
    ok. 19.04.1950, zdjęcie więzienne
    źródło: risu.org.ua
    zasoby własne
  • BAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz) - ok. 19.04.1950, zdjęcie więzienne, źródło: risu.org.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz)
    ok. 19.04.1950, zdjęcie więzienne
    źródło: risu.org.ua
    zasoby własne
  • BAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz) - 10.1965, Stanisławów?, zdjęcie pośmiertne, źródło: risu.org.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz)
    10.1965, Stanisławów?, zdjęcie pośmiertne
    źródło: risu.org.ua
    zasoby własne

nazwisko

BAŁAHURAK

imiona

Włodzimierz

imiona zakonne

Grzegorz

  • BAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz) - Pomnik, klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Pohonia, Ukraina, źródło: firtka.if.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz)
    Pomnik, klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Pohonia, Ukraina
    źródło: firtka.if.ua
    zasoby własne
  • BAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz) - Pomnik, klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Pohonia, Ukraina, źródło: firtka.if.ua, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBAŁAHURAK Włodzimierz (bp Grzegorz)
    Pomnik, klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Pohonia, Ukraina
    źródło: firtka.if.ua
    zasoby własne

funkcja

biskup

wyznanie

Ukraiński Kościół greckokatolicki GKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

zakon

Bazyliański Zakon Świętego Jozafata OSBMwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

(i.e. Bazylianie)

diecezja / prowincja

eparchia GK stanisławowskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

narodowość

ukraińska

data i miejsce
śmierci

02.10.1965

Korkinodziś: rej. Korkino, obw. czelabiński, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej, potajemnie w 04.1945 wyświęcony biskupem przez bpa Grzegorza Chomyszyna — wobec zagrożenia aresztowaniem (co miało miejsce 15.04.1945).

Po formalnej likwidacji przez Rosjan Kościoła Greckokatolickiego w 1946 i włączeniu go do Cerkwi Prawosławnej przebywał potajemnie? w Stanisławowie i pobliskiej wsi Pohonia, gdzie znajduje się klasztor pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (do 1948).

Następnie pracował jako mechanik w Stanisławowie.

Tam, na ulicy, aresztowany przez Rosjan 13/15.10.1949.

Oskarżony o „nienawiść do władz rosyjskich, przewodzenie opozycji grekokatolickiej, działalność anty–rosyjską, podtrzymywanie przesądów religijnych wśród ludności, organizowanie przestępczych związków z krajami wrogimi wobec Rosji”.

11.10.1950 skazany na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

Przewieziony do obozu koncentracyjnego ITŁ KarŁag, nr 9 w miejscowości Dołynka w Kazachstanie.

Zwolniony 31.05.1956.

Powrócił do Stanisławowa.

W 1957 wysiedlony przez Rosjan (albo aresztowany ponownie).

Wyjechał na zesłanie do wsi Roza w pobliżu miasteczka Korkino, ok. 40 km od stolicy obwodu w Czelabińsku.

Pracował niewolniczo w fabryce mebli w Korkino.

Tam też zginął — przy maszynie, prawd. „na zawał serca”.

Ciało prawd. przewieziono do Stanisławowa, gdzie został pochowany.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ZesłanieKliknij by przejść do opisu, ITŁ KarŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

05.07.1909

Stanisławówdziś: Iwano‐Frankiwsk, rej. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]

śluby zakonne

01.05.1927 (czasowe)
16.12.1934 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

21.05.1936 (Żółkiewdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]
)

szczegóły posługi

1945 – 1965

biskup pomocniczy (łac. episcopus auxiliaris) — święcenia: 04.1945

1941 – 1945

przeor — Stanisławówdziś: Iwano‐Frankiwsk, rej. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK

1938 – 1941

mnich — Krystynopoldziś: Czerwonogród, grom. Czerwonogród miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Jura — także: administrator różnych parafii

1936 – 1938

mnich — Stanisławówdziś: Iwano‐Frankiwsk, rej. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, obw. Stanisławów/Iwano‐Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK — także: administrator parafialny

1935 – 1936

student — Żółkiewdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]
⋄ filozofia i teologia, Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Narodzenia Pańskiego

1933 – 1935

student — Krystynopoldziś: Czerwonogród, grom. Czerwonogród miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Studium Teologiczne, Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Jura

1933

mnich — Buczaczdziś: grom. Buczacz miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego — także: nauczyciel języka ukraińskiego, niemieckiego, łaciny, greki, śpiewu i muzyki w Misyjnym Instytucie

1930 – 1932

mnich — Dobromildziś: grom. Dobromil miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Onufrego

1927 – 1930

mnich — Ławrówdziś: grom. Stary Sambor miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.22]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Onufrego

1925 – 1927

nowicjat — Krechówdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.06]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Mikołaja

od 06.09.1925

mnich — Bazylianie OSBM

inni związani
szczegółami śmierci

CHOMYSZYNKliknij by wyświetlić biogram Grzegorz, ŁUKACZKliknij by wyświetlić biogram Szymon

miejsca i wydarzenia
opisy

Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

ITŁ KarŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Карагандинский (pl. Karagandyjskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w mieście Karaganda, w obwodzie karagandyjskim w Kazachstanie. Założony 17.09.1931. Jeden z największych w kompleksie Gułag. Obejmował obszar 300 na 200 km, z centrum w miejscowości Dołynka, ok. 45 km od Karagandy. Jednym z zadań była uprawa żywności, w szczególności hodowla zwierząt, dla powstających centrów wydobycia węgla i przemysłu ciężkiego w Kazachstanie. Więźniowie niewolniczo pracowali w warsztatach obozowych (przy obróbce metali, drawna, krawieckich), przy produkcji materiałów budowalnych, w hucie szkła, cukrownie, suszarni warzyw, w kopalniach węgla kamiennego, wydobyciu wapienia, w rybołówstwie. W szczytowym okresie przetrzymywano w nim ok. 65,000 więźniów: e.g. 45,798 (01.01.1943); 50,080 (01.01.1944); 53,946 (01.01.1945); 60,745 (01.01.1947); 63,555 (01.01.1948); 65,673 (01.01.1949); 54,179 (01.01.1950); 45,675 (01.01.1951). Razem przez obóz przeszło ok. 1,000,000 osób, w tym wiele kobiet i dzieci. Wiele zginęło. Zakończył działalność 27.07.1959. (więcej na: ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.catholic-hierarchy.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, gk.if.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.03.01]
, risu.org.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
gk.if.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.03.01]
, uk.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, risu.org.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, risu.org.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, risu.org.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, risu.org.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, risu.org.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, firtka.if.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]
, firtka.if.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.29]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: BAŁAHURAK Włodzimierz

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu