funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja mińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]

data i miejsce śmierci

20.09.1937

łagier KemŁagsieć obozów pracy niewolniczej GUŁAG
dziś: rep. Karelii, Rosja

alt. daty i miejsca śmierci

02.09.1937

łagier KemŁagsieć obozów pracy niewolniczej GUŁAG
dziś: Kiem, rep. Karelii, Rosja

szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

mord

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce urodzenia

15.09.1892

Lepeldziś: rej. Lepel, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.04]

alt. daty i miejsca urodzenia

1888

prezbiterat (święcenia)/
ordynacja

1917

szczegóły posługi

inni związani szczegółami śmierci

ROSZKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Bolesław, RYBAŁTOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Andrzej

miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)

KemŁag: Podobóz zespołu obozów koncentracyjnych BelBałtŁag, w republice Karelia, nad brzegami Morza Białego. Wielu kapłanów było tam m.in. więzionych w drodze do lub z obozów koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich. (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])

Sądowy mord 09.10.1937: 09.10.1937 tzw. „Trojka NKWD” — kapturowy, ludobójczy rosyjski sąd z Sankt Petersburga — skazała na śmierć jednym wyrokiem 1,116 więźniów obozu koncentracyjnego na Wyspach Sołowieckich na śmierć. Znane są nazwiska 1,111 ofiar zamordowanych w Sandarmoch oraz trzech zbrodniczych „sędziów”. Wiadomo też, że 25.11.1937 podobny sąd kapturowy „Trojka NKWD” skazał kilkoro pozostałych na Wyspach Sołowieckich kapłanów na śmierć. Wszyscy zostali wywiezieni w 12.1937 w kierunku Sankt Petersburga i zamordowani prawd. w obozie SwirŁag (albo w Sankt Petersburgu). (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14])

Ludobójstwo rosyjskie 11.08.1937: 11.08.1937 rosyjski przywódca Józef Stalin nakazał, a szef NKWD Nikołaj Jeżow podpisał, rozkaz nr 00485 o przeprowadzeniu tzw. „operacji polskiej”. Na śmierć skazano 139,835 Polaków żyjących w Rosji. Według danych Międzynarodowego Stowarzyszenia Historyczno–Oświatowe, Dobroczynne i Obrony Praw Człowieka „Memoriał” (ros. Международное историко–просветительское, правозащитное и благотворительное общество „Мемориал”), zajmującego się badaniami historycznymi i propagowaniem wiedzy o ofiarach represji rosyjskich — zamordowano 111,091. 28,744 skazano na pobyt w obozach koncentracyjnych — łagrach Gułag. Razem jednak deportowano ponad 100 tys. Polaków, głównie do Kazachstanu, na Syberię, w rejony Charkowa i Dniepropetrowska. Według niektórych historyków liczbę ofiar należy pomnożyć przez co najmniej dwa, bowiem mordowano nie tylko wymienione z nazwiska osoby, ale całe rodziny polskie (wystarczało samo podejrzenie o narodowość polską). Gdy uwzględnić fakt, że podana liczba w zasadzie nie obejmuje ludobójstwa na wschodnich obszarach Rosji (Syberia), to liczba ofiar może wynosić nawet 500,000 Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14])

Wielka Czystka 1937: Więzionych w obozach koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich, wyspie Anzer czy obozie koncentracyjnym BelBałtŁag polskich kapłanów Rosjanie latem 1937 przenieśli do więziennych cel (część w Sankt Petersburgu). Następnie w kilku odrębnych, kapturowych, bandyckich procesach prowadzonych przez tzw. „Trojkę NKWD” (m.in. 09.10.1937, 25.11.1937) wszystkich skazali na karę śmierci i zamordowali w zbiorowych mordach. Strzałami w tył głowy pozbawiono ich życia albo w więzieniu w Sankt Petersburgu, albo bezpośrednio na miejscach pochówku, m.in. w Sandarmoch, czy Lewaszowskim Pustkowiu k. Leningradu, gdzie ich ciała wrzucono do zbiorowych dołów. Innych kapłanów aresztowany w miejscach, gdzie posługali, a następnie mordowano w okolicznych centralach NKWD (np. w Mińsku na Białorusi), po równie ludobójczych procesach przeprowadzanych przez wspomniany sąd kapturowy „Trojka NKWD”.

BelBałtŁag: Białomorsko–Bałtycki — rosyjski obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej. Podlegał kierownictwu sieci obozów Gułag (i.e. ludobójczych OGPU, a potem NKWD), z centralą w Miedwieżjegorsku (wówczas w rep. Karelo–Fińskiej) nad Morzem Białym. Założony 16.11.1931, na bazie b. obozu SŁON (na wyspach Sołowieckich). Więźniowie niewolniczo pracowali nad budową kanału między Morzem Białym a Morzem Bałtyckim (sam kanał otwarto 30.06.1933). Później więźniowie pracowali nad wyrębem lasów, w tartakach, przy budowie fabryk wyrobów drewnianych i produkcji papieru, konstrukcji elektrowni wodnych, fabryki niklu i gorzelni alkoholu, budowy portów, oraz układaniu linii kolejowych. W obozie przetrzymywano od ok. 58,965 do 107,900 więźniów (1932) — e.g. w 1938 wśród nich było 3,946 kobiet. Według oficjalnych danych przy samej konstrukcji kanału Białomor zginęło 12,300 — według danych nieoficjalnych od 50,000 do 300,000. Jednym z kierowników budowy kanału był Żyd, Naftali Frenkel, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W obozie ukuto określenie ZEK — więzień – kanałowy żołnierz (ros. заключенный–каналоармеец), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Obóz funkcjonował do 18.09.1941, a całe przedsięwzięcie — pod względem ekonomicznym — okazało się porażką. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])

Gułag: Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo przetrzymywano w nich do 12 mln więźniów, z których miliony zginęły. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])

źródła

osobowe:
biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], archive.todayKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], nekropole.infoKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14], traditio.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14], ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30], catholic.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
bibliograficzne:, „Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‑1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin,
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]