• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English

nazwisko

JANISZEWSKI

inne wersje nazwiska

JANIEWSKi

imiona

Mieczysław

inne wersje imion

Mirosław

imiona zakonne

Dionizy

  • JANISZEWSKI Mieczysław (o. Dionizy) - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Dominika, Warszawa-Nowe Miasto, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJANISZEWSKI Mieczysław (o. Dionizy)
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Dominika, Warszawa-Nowe Miasto
    źródło: zasoby własne
  • JANISZEWSKI Mieczysław (o. Dionizy) - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Dominika, Warszawa-Nowe Miasto, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJANISZEWSKI Mieczysław (o. Dionizy)
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Dominika, Warszawa-Nowe Miasto
    źródło: zasoby własne

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zakon Kaznodziejski OPwięcej na
dominikanie.pl
[dostęp: 2013.01.06]

(i.e. Dominikanie)

diecezja / prowincja

Prowincja Polska pw. św. Jacka OP
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

data i miejsce
śmierci

04.1945

KL Flossenbürgobóz koncentracyjny
dziś: k. Weiden in der Oberpfalz, rej. Górny Palatynat, kraj Bawaria, Niemcy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, zgłosił się w 1943 dobrowolnie — za zgodą zakonnych przełożonych, a także metropolity krakowskiego, Adama Sapiehy — do pracy w Niemczech, w celu materialnego, religijnego i moralnego podniesienia Polaków wywiezionych przez Niemców na roboty przymusowe.

Wyjazd był także przygotowany za wiedzą i wsparciem Komendy Głównej konspiracyjnej Armii Krajowej AK (część Polskiego Państwa Podziemnego).

Przeszedł — wraz z ok. 30 innymi kapłanami, którzy zdecydowali się wyjechać do Niemiec — szkolenia AK w Warszawie i Krakowie w zakresie pracy wywiadowczej–sanitarnej.

Został mianowany kapelanem AK i otrzymał stopień kapitana.

Otrzymał oryginalne dokumenty — fałszywa była jedynie rubryka „zawód”, gdzie wpisywano „urzędnik prywatny”.

Dodatkowo, za zgodą papieża Piusa XII, kapłani mogli celebrować Mszę św. z pamięci, o każdej porze dnia i nocy, bez szat liturgicznych, nie musieli zachowywać postu eucharystycznego, mogli błogosławić związki małżeńskie, udzielać dyspensy małżeńskiej, słuchać spowiedzi i udzielać zbiorowej absolucji.

Wśród przygotowywanych do tej misji byli m.in. Natalia Tułasiewicz, beatyfikowana przez Ojca św. Jana Pawła II, i o. Paweł Krawczewicz.

Do Niemiec dotarł w 1943 lub 21.02.1944.

Ostatnia wiadomość przesłana na tereny Polski datowana jest na 07.1944.

W dokumentach niemieckich z miasta Norymberga znajdują wpisy mówiące o osobie o nazwisku „Janiewski”, imieniu najczęściej „Mieczysław” (także: „Mirosław”) i tej samej dacie i miejscu przyjścia na świat, co opisywany zakonnik, i miejscu zamieszkania w Warszawie przy ul. Wilczej 62.

W „Białej Księdze” uznano, że chodzi o tą samą osobę.

W Norymberdze ta osoba była zarejestrowana — jako „prasowacz” — od 06.03.1944 do 02.01.1945.

Być może pracował w zakładzie „Chr. Greyer”.

02.01.1945 został aresztowany przez niemiecką policję polityczną Gestapo i umieszczony w miejscowym więzieniu.

07.01.1945 (albo 09.04.1945) przetransportowany do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Flossenbürg.

Dalsze losy nieznane.

Ostatni wpis pochodzi prawd. z 09.04.1945.

Prawd. zginął w 04.1945, być może właśnie wspomnianego 09.04.1945 (tego dnia w KL Flossenbürg Niemcy rozstrzelali ok. 20 osób, w tym związanych z zamachem 20.07.1944 na życia Hitlera), a być może w trakcie tzw. „marszu śmierci” do KL Dachau, który wyruszył z KL Flossenbürg 20.04.1945.

numery obozowe

89762 (KL FlossenbürgKliknij by przejść do opisu)

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

KL FlossenbürgKliknij by przejść do opisu, Roboty przymusowe w NiemczechKliknij by przejść do opisu, GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

05.05.1908

Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

śluby zakonne

03.10.1927 (czasowe)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

30.07.1935

szczegóły posługi

ok. 1937 – 1943

zakonnik — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ klasztor pw. Trójcy Świętej, Dominikanie OP — m.in. bibliotekarz klasztorny (1939‐41)

biografia (zasoby własne)

kliknij by zaznajomić się ze szczegółami biografii w naszych zasobachkliknij by zaznajomić się ze szczegółami biografii w naszych zasobach

inni związani
szczegółami śmierci

KRAWCZEWICZKliknij by wyświetlić biogram Paweł, GRYŹLAKKliknij by wyświetlić biogram Antoni

miejsca i wydarzenia
opisy

KL Flossenbürg: Niemiecki niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL, założony w 05.1938, w którym przetrzymywano w sumie ok. 96 tys. więźniów. W 1942 stał się obozem „macierzystym” dla wielu komand zewnętrznych i podobozów, których więżniowie niewolniczo pracowali na potrzeby niemieckiego przemysłu zbrojeniowego. 09.04.1945 w obozie Niemcy dokonali egzekucji kilku osób związany z zamachem na Hitlera z 20.07.1944, w tym m.in. Wilhelma Canarisa, Hansa Ostera i Dietricha Bonhoeffera. 20.04.1945, wobec zbliżania się wojsk alianckich, ok. 22,000 więźniów zagnano w tzw. „marszu śmierci” do KL Dachau. Ponad 7,000 zginęło po drodze. Obóz wyzwolony został 23.04.1945 przez wojska amerykańskie. Razem w obozie zginęło 30,000‐77,000 więźniów, w tym do 17,000. Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

Roboty przymusowe w Niemczech: W czasie II wojny światowej Niemcy zmusili ok. 15 milionów ludzi do wykonywania niewolniczej, przymusowej pracy w Niemczech i na terenach okupowanych przez Niemcy. Obowiązek pracy w Generalnym Gubernatorstwie obejmował Polaków do 14 do 60 roku życia. Na terenach włączonych do Niemiec obejmował także dzieci — na terenie Warthegau (pl. Kraj Warty — Wielkopolska) od 12 lat. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.11.07]
)

Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła część niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.straty.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.04.16]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: JANISZEWSKI Mieczysław

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu