• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • WEISSMANN Jan Chryzostom, źródło: naszaprzeszlosc.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOWEISSMANN Jan Chryzostom
    źródło: naszaprzeszlosc.pl
    zasoby własne
  • WEISSMANN Jan Chryzostom, źródło: silesia.edu.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOWEISSMANN Jan Chryzostom
    źródło: silesia.edu.pl
    zasoby własne

nazwisko

WEISSMANN

imiona

Jan Chryzostom

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zgromadzenie Misji CMwięcej na
www.misjonarze.pl
[dostęp: 2012.11.23]

(i.e. Bracia Serca Jezusowego)

akademickie wyróżnienia

licencjat świętej teologii

data i miejsce
śmierci

17.02.1942

Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, zmarł w okupowanym przez Niemców Krakowie — prawd. na raka.

alt. szczegóły śmierci

Według źródeł zakonnych „zginął, został zamordowany lub zmarł wskutek represji okupantów i pogorszonego wojną stanu zdrowia”.

przyczyna śmierci

choroba

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

27.01.1877

Szerokadziś: część Jastrzębia‐Zdroju, pow. Jastrzębie‐Zdrój miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

śluby zakonne

27.09.1897 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

06.07.1902 (katedra krakowska (wawelska)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
)

szczegóły posługi

od 1935

przełożony — KrakówStradom, część Dzielnicy I Stare Miasto
dawn.: wieś
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ dom Zgromadzenia („Stradom”, ul. Stradomska 4), Lazaryści CM

od 1935

rektor — KrakówStradom, część Dzielnicy I Stare Miasto
dawn.: wieś
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ Instytut Teologiczny ITKM, ul. Stradomska 4 (Stradom), Lazaryści CM — także: wykładowca i profesor liturgiki, teologii pastoralnej, moralnej i ascetycznej oraz radca prowincjonalny

1931 – 1935

rektor — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Konwikt Teologiczny przy kościele pw. Świętego Krzyża, Lazaryści CM — także: przełożony posługujących tam zakonników

1925 – 1931

przełożony — KrakówStradom, część Dzielnicy I Stare Miasto
dawn.: wieś
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ dom Zgromadzenia („Stradom”, ul. Stradomska 4), Lazaryści CM

1925 – 1931

rektor — KrakówStradom, część Dzielnicy I Stare Miasto
dawn.: wieś
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ Instytut Teologiczny ITKM, ul. Stradomska 4 (Stradom), Lazaryści CM — także: prefekt studiów, wykładowca i profesor liturgiki, teologii pastoralnej, moralnej i ascetycznej, oraz redaktor „Ordo Divini officii” (kalendarz liturgiczny) dla Zgromadzenia

1918 – 1925

zakonnik — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ dom Zgromadzenia, Lazaryści CM

1918 – 1925

ojciec duchowy — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Metropolitalne Seminarium Duchowne — także: wykładowca liturgiki i rubryki (ksiąg liturgicznych, zawierających drukowane czerwonym kolorem opisy i wskazówki odnoszące się do przebiegu liturgii); redaktor rubrycel (kalendarzy liturgicznych) dla archidiecezji warszawskiej (lata 1919, 1921), ss. Benedyktynek Sakramentek OSBap (1921, 1922), diecezji łódzkiej (1922); rekolekcjonista w warszawskich domach żeńskich zgromadzeń; spowiednik ss. Szarytek FdlC, posługujących w szpitalu pw. Dzieciątka Jezus, Instytucie Oftalmicznym przy ul. Smolnej 8, zakładzie pw. św. Franciszka Salezego oraz seminarzystek w domu ss. Szarytek FdlC na ul. Tamka

ok. 1913 – 1918

dyrektor — KrakówStradom, część Dzielnicy I Stare Miasto
dawn.: wieś
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ Seminarium Internum, dom Zgromadzenia („Stradom”, ul. Stradomska 4), Lazaryści CM

ok. 1905 – ok. 1912

zakonnik — Krakówdzielnica Kleparz
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ dom Zgromadzenia („Kleparz”, ul. św. Filipa 17‐19), Lazaryści CM ⋄ kościół RK pw. św. Wincentego á Paulo — także: wykładowca teologii dogmatycznej i historii Zgromadzenia w Seminarium Internum i Instytucie Teologicznym ITKM (do 1910 Prywatne Studium Filozoficzno–Teologiczne) w domu Zgromadzenia przy ul. Stradomskiej 4 (Stradom)

ok. 1902 – ok. 1905

student — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ „Gregorianum[i.e. łac. Pontificia Universitas Gregoriana (pl. Papieski Uniwersytet Gregoriański)] — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone tytułem Licencjata Świętej Teologii

do 1902

student — Krakówdziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Prywatne Studium Filozoficzno–Teologiczne /do 1901 ul. św. Filipa 17‐19 (Kleparz), od 1901 ul. Stradomska 4 (Stradom)/, Lazaryści CM

1897 – 1899

zakonnik — KrakówNowa Wieś, część Dzielnicy V Krowodrza
dziś: Nowa Wieś Narodowa, pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.13]
⋄ dom Zgromadzenia („Nowa Wieś”, ul. ul. Misjonarska 37), Lazaryści CM — dokończenie nauki na poziomie gimnazjalnym, uwieńczone eksternistycznym egzaminem dojrzałości (maturą) w Cesarsko–Królewskim III Gimnazjum im. Króla Jana Sobieskiego

1895 – 1897

nowicjat — KrakówStradom, część Dzielnicy I Stare Miasto
dawn.: wieś
dziś: pow. Kraków miasto, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ Seminarium Internum, dom Zgromadzenia („Stradom”, ul. Stradomska 4), Lazaryści CM

1895

wstąpienie — Lazaryści CM

miejsca i wydarzenia
opisy

Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw  — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
misjonarze.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.09]
, jasnet.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.09]
, silesia.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]

bibliograficzne:
Catalogue des Maisons et du Personnel de la Congregation de la MissionKliknij by wyświetlić stronę źródłową
Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce (1651‐2001)”, red. o. Stanisław Rospond CM, o. Jan Dukała CM, tom I i II, Kraków 2001
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
naszaprzeszlosc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
, silesia.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: WEISSMANN Jan Chryzostom

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu