Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
SZYŁKIEWICZ
imiona
Wiktor
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
archidiecezja gnieźnieńska i poznańska (aeque principaliter)więcej na
www.archpoznan.pl
[dostęp: 2012.11.23]
diecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
honorowe wyróżnienia
Order Wojenny Virtuti Militariwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
Srebrny „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
kanonikwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
data i miejsce
śmierci
01.11.1939
Fordondziś: dzielnica w Bydgoszczy, pow. Bydgoszcz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
śmierci
09.09.1939
las Gdańskidziś: część Bydgoszczy, pow. Bydgoszcz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
szczegóły śmierci
W 1912 represjonowany przez rosyjskie władze carskie — za zamieszczenie artykułu o zabóstwie rosyjskiego premiera, Stołypina w wileńskiej „Gazecie Porannej 2 grosze”. Otrzymał zakaz pracy redaktora, publikowania artykułów do prasy i wygłaszania kazań. wyjechał do Niemiec, do Monachium, gdzie kontynuował studia plastyczne.
Do swej wileńskiej diecezji powrócił w 1914, tuż przed wybuchem I wojny światowej (albo w 1917, już po rozpoczęciu, w wyniku bitwy pod Gorlicami w 03.1915, okupacji niemieckiej).
Podczas wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921 kapelan Wojska Polskiego.
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany w Bydgoszczy przez Niemców, w ramach «Intelligenzaktion», 05(15).10.1939 — wraz z setkami przedstawicieli inteligencji, w tym nauczycieli, z Bydgoszczy i okolic.
Przetrzymywany w obozie internowanie IL Bromberg w Bydgoszczy (w barakach koszar wojskowych).
Zamordowany w zbiorowej egzekucji, w lasach k. lotniska szybowcowego w okolicy Fordonu — w czasie ekshumacji w 1947 wydobyto w miejscu mordu 307 zwłok — prawd. na przełomie 10/11.1939.
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
FordonKliknij by przejść do opisu, lasek GdańskiKliknij by przejść do opisu, IL BrombergKliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Reichsgau Danzig‐WestpreußenKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
01.10.1881
Zabłudówdziś: gm. Zabłudów, pow. Białystok, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
alt. daty i miejsca
urodzenia
18.09.1881
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
16.06.1906
szczegóły posługi
1922 – 1939
rezydent — Bydgoszczosiedle Bielawy
dziś: pow. Bydgoszcz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Wincentego á Paulo ⋄ dekanat RK Bydgoszcz‐miastonazwa dekanatu
dziś: pow. Bydgoszcz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: prefekt gimnazjum żeńskiego (okresowo)
1922 – 1939
proboszcz wojskowy RK — Bydgoszczdziś: pow. Bydgoszcz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ garnizon, Okręg Korpusu OK Nr VIII Toruń, Wojsko Polskie ⋄ kościół RK pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Pokoju ⋄ parafia wojskowa RK pw. św. Jerzego Męczennika ⋄ dekanat RK Toruńnazwa/siedziba dekanatu wojskowego
dziś: pow. Toruń miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] — dekretem Naczelnika Państwa z 03.05.1922, zatwierdzony ze starszeństwem z 01.06.1919 i 12. lokatą wśród proboszczów wojskowych wyznania rzymskokatolickiego, w randze podpułkownika; dekretem L. 3448 Wodza Naczelnego z 16.12.1921, zweryfikowany ze starszeństwem z 01.04.1920 i 13. lokatą wśród proboszczów wojskowych wyznania rzymskokatolickiego, w randze podpułkownika; także: administrator parafii wojskowej; w 1938 przeniesiony w stan spoczynku
1922 – 1938
profesor — Bydgoszczdziś: pow. Bydgoszcz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Szkoła Podchorążych dla Podoficerów (do 1927 Szkoła Oficerska dla Podoficerów), Wojsko Polskie — także: prefekt i kapelan
1934 – 1936
prefekt — Bydgoszczdziś: pow. Bydgoszcz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Szkoła Podchorążych Lotnictwa – Grupa Techniczna, Wojsko Polskie — także: kapelan
10.1920 – ok. 1922
kapelan wojskowy RK — Toruńdziś: pow. Toruń miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ garnizon, Okręg Korpusu OK Nr VIII Toruń, Wojsko Polskie ⋄ parafia wojskowa RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej ⋄ dekanat RK Toruńnazwa/siedziba dekanatu wojskowego
dziś: pow. Toruń miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] — po przejściu Wojska Polskiego na etaty pokojowe 22.08.1921 w Toruniu skoncentrowano całość szkolnictwa artyleryjskiego — od 02.1920 działał tam Centralny Obóz Podoficerskich Szkół Artylerii; od 04.1920 Stały Kurs Artylerii wraz z Grupą Szkolną Artylerii; od 07.1921 Kadra Oddziałów Pomiarowych Artylerii; od jesieni 1921 Szkoła Młodszych Oficerów Artylerii; od 01.1920 Obóz Szkół Artylerii; także: administrator parafii wojskowej
ok. 1920
kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — formalnie do Wojska Polskiego przyjęty jako kapelan dekretem L. 2238 Naczelnego Wodza z 30.07.1920
1919 – 1920
proboszcz — Krypnodziś: Krypno Kościelne, gm. Krypno, pow. Mońki, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Knyszyndziś: gm. Knyszyn, pow. Mońki, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
1917 – 1919
administrator — Świsłoczdziś: rej. Świsłocz, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29] ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Wołkowyskdziś: rej. Wołkowysk, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
1914 – 1917
wikariusz — Świsłoczdziś: rej. Świsłocz, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.29] ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Wołkowyskdziś: rej. Wołkowysk, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06] — prawd.
1912 – 1914
student — Monachiumdziś: kraj Bawaria, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12] ⋄ studia plastyczne (malarstwo)
1910 – 1912
wikariusz — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia RK pw. Świętego Ducha ⋄ dekanat RK Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1906 – 1910
wikariusz — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła ⋄ dekanat RK Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
ok. 1906 – ok. 1911
redaktor — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ „Gazeta Wileńska”
1902 – 1906
student — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
KUKUŁKAKliknij by wyświetlić biogram Łucjan, RASZKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Hubert, ROŻEKKliknij by wyświetlić biogram Aleksander, SZUMANKliknij by wyświetlić biogram Antoni Henryk
miejsca i wydarzenia
opisy
Fordon: W „Dolinie Śmierci” w Fordonie, od 10.10.1939 do 11.11.1939, Niemcy zamordowali, w ramach «Intelligenzaktion» — akcji eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych Pomorza — 1,200‐3,000 mieszkańców Bydgoszczy, głównie inteligencji. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
lasek Gdański: Miejsce mordu Polaków w ramach «Intelligenzaktion» — eksterminacji polskiej inteligencji — niedaleko Bydgoszczy. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
IL Bromberg: niem. „Internierungslager” (pl. „obóz internowania”) założony 05.09.1939 — w dniu zdobycia Bydgoszczy przez Niemców — na terenach koszar wojskowych 15. Wielkopolskiego Pułku Artylerii Lekkiej przy ul. Gdańskiej 147 w Bydgoszczy. Tylko w 09.1939 więziono ok. 3,500 Polaków, w tym wielu księży. Więźniów przetrzymywano w b. stajniach lub b. zbrojowni. Traktowano ich brutalnie, torturowano. Dochodziło do mordów na miejscu (ok. 28 osób w 09.1939). Z obozu wysyłano ich do niemieckich obozów koncentracyjnych. Część wywieziono do pobliskich lasów i zamordowano w zbiorowych egzekucjach. 01.11.1939 obóz przeniesiono do b. magazynów amunicji na przedmieściu Jachcice. Zlikwidowany w 12.1939. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04])
Reichsgau Danzig‐Westpreußen: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich było Pomorze Nadwiślańskie, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielone do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 02.11.1939 przekształcone w prowincję niem. Reichsgau Danzig‐Westpreußen (pl. Okręg Rzeszy Gdańsk‐Prusy Zachodnie), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż ok. 85% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 60,000 Polaków zamordowano w 1939‐1940, w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych, w ok. 432 miejscach skrytobójczych mordów — w tym ok. 220 polskich kapłanów katolickich. Drugie tyle zesłano do niemieckich obozów koncentracyjnych, skąd wróciło niewielu (aresztowano ponad 300 kapłanów, z których w obozach koncentracyjnych zginęło ok. 130). Wysiedlono ok. 124,000‐170,000, przy czym ok. 90,000 do niem. Generalgouvernement. Masowo zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. Dzieci polskie mogły się uczyć tylko po niemiecku. Zakazano używania języka polskiego podczas katolickich Mszy św., a także podczas spowiedzi. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec. Pozostałych Polaków traktowano jako nisko wykwalifikowaną siłę roboczą, izolowano od Niemców i ściśle kontrolowano — legalnie spotykać mogli się najwyżej we trzech lub we troje, nawet we własnych mieszkaniach. Wielu wcielono do niemieckiej armii Wehrmacht. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Albert Maria Forster, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.24])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
www.archibial.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06], www.wtg-gniazdo.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], pbc.biaman.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13]
bibliograficzne:
„Martyrologia duchowieństwa archidiecezji wileńskiej 1939‐1945”, ks. Tadeusz Krahel, Białystok, 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
wojskowagdynia.parafia.info.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.01.06], www.archibial.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06], www.pomorska.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.05.09], grant.zse.bydgoszcz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: SZYŁKIEWICZ Wiktor
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu