Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
SZPACZYŃSKI
inne wersje nazwiska
SPACZYŃSKI
imiona
Władysław
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja łuckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
diecezja łucko‐żytomierska (aeque principaliter)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
akademickie wyróżnienia
licencjat prawa kanoniczego
honorowe wyróżnienia
kanonik honorowywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14] (katedra łuckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
data i miejsce
śmierci
23.06.1941
Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
śmierci
1941, 01‑02.11.1940
szczegóły śmierci
W 1920, w czasie wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921, prawd. przebywał w Lublinie, studiując na dopiero co założonym — przez grono profesorskie rozwiązanej przez rosyjskich bolszewików Akademii Duchownej w Sankt Petersburgu — Uniwersytecie Lubelskim (późniejszy Katolicki Uniwersystet Lubelski KUL). Został wówczas — być może w czasie zbliżania się do serca Polski wielkiej rosyjskiej ofensywy 1920 — kapelanem Wojska Polskiego. Lublina Rosjanom nie udało się zdobyć — atakująca od południowego–wschodu ros. Первая Конная армия (pl. 1. Armia Konna), pod dowództwem gen. Siemiona Budionnego, została zatrzymana przed Lublinem, a polski tryumf w Bitwie Warszawskiej ok. 15.08.1920 (zwanej „Cudem na Wisłą”) doprowadził do ucieczki Rosjan na wschód.
Zwolniony z Wojska Polskiego i przeniesiony do rezerwy w 1921. W 1923, 1924, 1925, 1927 i 1929 ponownie mianowany kapelanem rezerwy Wojska Polskiego (od 25.11.1926 każdorazowo na statutowy okres 2 lat).
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, w pierwszych miesiącach rosyjskiej okupacji, brał czynny udział w polskim niepodległościowym konspiracyjnym Związku Walki Zbrojnej ZWZ (część późniejszego Polskiego Państwa Podziemnego).
Aresztowany przez Rosjan 15.06.1940 (albo 28/29.06.1940) w Kowlu, wraz m.in. z ks. Marianem Tokarzewskim.
Przetrzymywany w więzieniach w Kowlu i Łucku.
01‐02.11.1940 w Łucku skazany w grupowym procesie 35 Polaków na śmierć. Bronił się sam, nie korzystając z obrońcy, przysłanej przez Rosjan z Moskwy.
Więziony w celi śmierci w Łucku.
Zamordowany przez ludobójcze rosyjskie NKWD w więzieniu w Łucku, w ramach masakry ok. 2,000 więźniów tuż przed wkroczeniem wojsk niemieckich, po niemieckim ataku 22.06.1941 na byłego sprzymierzeńca, Rosjan — razem z ks. Józefem Czurko, ks. Bronisławem Galickim i ks. Franciszkiem Rutkowskim.
alt. szczegóły śmierci
Według innej relacji zamordowany w drodze do łagru (po zamienieniu kary śmierci na karę niewolniczej pracy przymusowej w łagrach Gułag), k. Archangielska.
Według jeszcze innej zamordowany w dniu skazania na śmierć w Łucku.
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
Masakry 06.1941 (NKWD)Kliknij by przejść do opisu, ŁuckKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Proces 01‐02.11.1940Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
13.03.1887
Cudnówdziś: grom. Cudnów, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
20.06.1910 (Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
szczegóły posługi
08.1934 – 1940
prefekt — Koweldziś: grom. Kowel miasto, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27] ⋄ szkoły powszechne ⋄ parafia RK pw. św. Anny ⋄ dekanat RK Koweldziś: grom. Kowel miasto, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]
1937 – 1940
spowiednik zwyczajny — Koweldziś: grom. Kowel miasto, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27] ⋄ klasztor, Benedyktynki OSB
ok. 1934
wykładowca — Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ prawo kanoniczne, Seminarium Duchowne
ok. 1931 – ok. 1933
moderator — Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Niższe Seminarium Duchowne (Seminarium Minus) — kanonik (łac. canonicus)
1923 – ok. 1934
prefekt — Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia RK pw. św. Joachima i św. Anny (farna) ⋄ dekanat RK Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] — szkoły średnie, m.in. Państwowe Gimnazjum Koedukacyjne im. Mikołaja Kopernika, katolicka Szkoła Rzemieślniczo–Przemysłowa; także: działacz Polskiej Macierzy Szkolnej
1919 – 1922
student — Lublindziś: pow. Lublin miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Wydział Prawa Kanonicznego i Nauk Moralnych, Katolicki Uniwersytet Lubelski KUL [i.e. Katolicki Uniwersytet Lubelski KUL (od 1928) / konspiracyjny Katolicki Uniwersytet Lubelski KUL (1939‐1944) / Uniwersytet Lubelski (1918‐1928)] — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone 24.03.1922 uzyskaniem stopnia licencjata prawa kanonicznego
1921
duszpasterz — Ostrógdziś: grom. Ostróg miasto, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Ostrógdziś: grom. Ostróg miasto, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
ok. 1920
kapelan wojskowy RK — Wojsko Polskie — dekretem L. 2845 Naczelnego Wodza z 14.04.1921, na wniosek Kurii Biskupiej Wojsk Polskich, zwolniony z Wojska Polskiego
ok. 1918
wikariusz — Mosznydziś: grom. Moszny, rej. Czerkasy, obw. Czerkasy, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.20] ⋄ parafia RK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Zwinogródkadziś: grom. Zwinogródka miasto, rej. Zwinogródka, obw. Czerkasy, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] — także: kapelan kaplic w Czerkasach i Horodyszczu
ok. 1913 – ok. 1914
wikariusz — Dubnodziś: grom. Dubno miasto, rej. Dubno, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Jana Nepomucena Męczennika ⋄ dekanat RK Dubnodziś: grom. Dubno miasto, rej. Dubno, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
do 1910
student — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
CZURKOKliknij by wyświetlić biogram Józef Kazimierz, GALICKIKliknij by wyświetlić biogram Bronisław, RUTKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek, TOKARZEWSKIKliknij by wyświetlić biogram Marian
miejsca i wydarzenia
opisy
Masakry 06.1941 (NKWD): Po ataku niemieckim 22.06.1941 na tereny okupowane przez Rosjan i w konsekwencji na Rosję, przed paniczną ucieczką, Rosjanie wymordowali — zgodnie z ludobójczym rozkazem rosyjskiego ministra spraw wewnętrznych Wawrzyńca Berii wydanym 24.06.1941 wymordowania wszystkich więźniów (formalnie „skazanych” za „działalność kontrrewolucyjną”, „działalność antyrosyjską”, sabotaż i dywersję, oraz więźniów politycznych „w śledztwie”) przetrzymywanych w więzieniach NKWD na terenach okupowanej przez Rosję przedwojennej Polski, Litwy, Łotwy i Estonii — ok. 40,000‐50,000 osób. Dodatkowo Rosjanie wymordowali tysiące osób, zatrzymanych już po niemieckim ataku, uznając ich za „wrogów ludu” — osoby te w większości nie były ujęte w rejestrach więziennych. Część zamordowana została już w więzieniach, w zbiorowych masakrach, część podczas tzw. „marszów śmierci”, gdy więźniów gnano pieszo na wschód. Po rosyjskiej ucieczce i rozpoczęciu okupacji niemieckiej nastąpiło wiele spontanicznych pogromów lokalnych Żydów, z których znacząca część kolaborowała z Rosjanami i uznana została za współodpowiedzialną za więzienne masakry. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21])
Łuck: W latach 1939‐1941 więzienie zarządzane przez Rosjan. Po ataku niemieckim w 06.1941 Rosjanie zamordowali w nim ok. 2,000 więźniów. Ponownie wykorzystywane przez Rosjan po 1944. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.11])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Proces 01‐02.11.1940: 01—02.11.1940 (według innych źródeł 31.10.1940 lub 09.11.1940) 35 Polaków zostało przez Rosjan, w grupowym procesie, skazanych w Łucku na karę śmierci za „aktywną i podstępną antysowiecką działalność, utworzenie organizacji i uknucie spisku mającego na celu zbrojne oderwanie Wołynia od [Rosji]”. Było wśród nich co najmniej 6 katolickich kapłanów. Co najmniej jednemu zmieniono karę śmierci na niewolniczą pracę w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag — prawd. zginął w czasie transportu do obozu. Prawd. czterech zostało przez Rosjan zamordowanych w Łucku podczas ludobójczej masakry ok. 2,000 więźniów po niemieckim ataku na Rosję w 06.1941. Jeden przeżył pod zwałami trupów… (więcej na: katolicy1844.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
www.grupy.banzaj.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], www.klub-generalagrota.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14], www.duszki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
bibliograficzne:
„Lista strat wśród duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego w latach 1939‐1945”, red. Józef Krętosz, Maria Pawłowiczowa, Opole, 2005
„Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939‐1945”, Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), Wydawnictwo Świętego Krzyża, Opole, 2007
„Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‐1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
wp.naszdziennik.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13], wp.naszdziennik.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: SZPACZYŃSKI Władysław
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu