Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
„BIAŁA KSIĘGA”
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
KOTWICKI
imiona
Jan
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja łuckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
diecezja żytomierskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
data i miejsce śmierci
11.07.1943
Chrynówtakże: Chrenów
dziś: grom. Nowowołyńsk, rej. Włodzimierz Wołyński, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]
szczegóły śmierci
Po święceniach kapłańskich w Polsce przekroczył nielegalnie granicę z Rosją i powrócił do rodzinnych stron, na teren swojej diecezji żytomierskiej.
Po raz pierwszy aresztowany przez Rosjan 04.11.1923, m.in. wraz z ks. Andrzejem Fedukowiczem i ks. Antonim Traczyńskim, pod zarzutem przynależności do polskiej tajnej organizacji niepodległościowej „Orzeł Biały” i szpiegostwa na rzecz Polski.
Zwolniony 26.12.1923.
Już wkrótce, bo 09.05.1924, aresztowany w Żytomierzu ponownie.
Przetrzymywany w więzieniu w Żytomierzu.
Podczas przesłuchań zachorował.
W 12.1924 przeniesiony do szpitala a potem do więzienia w Charkowie.
Tam 22.09.1925 skazany przez Rosjan na trzy lata więzienia w rosyjskich obozach pracy niewolniczej (późniejszy Gułag).
12.01.1926 przewieziony do obozu koncentracyjnego na Wyspach Sołowieckich.
Stamtąd w 05.1927 przetransportowany do więzienia Butyrki w Moskwie.
22.07.1927 zwolniony, z zakazem pobytu w kilku wielkich miastach i guberniach, których były one stolicami, oraz regionach przygranicznych.
Osiadł w mieście Nieżyn na Czernihowszczyźnie.
03.01.1928 wymieniony na rosyjskich szpiegów w Polsce.
Osiadł w diecezji łuckiej.
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej w 09.1939, po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, zamordowany podczas ludobójstwa popełnionego przez Ukraińców, zwanego „wołyńskim” — podczas napadu na kościół, gdy odbywała się Msza św. — zastrzelony przez Ukraińców z ludobójczej organizacji OUN/UPA, wraz z grupą kobiet, przy próbie ucieczki przez zakrystię.
Tego dnia, zwanego „krwawą niedzielą”, gdy ludobójcy ukraińscy zaatakowali co najmniej 99 miejscowości i utopili większość ich polskich mieszkańców w morzu krwi, w sposób niesłychanie barbarzyński, podczas ataku na wieś Chrynów Ukraińcy zamordowali ok. 150 Polaków strzelając do ok. 200 zgromadzonych w kościele, w większości kobiet i dzieci, z karabinów maszynowych.
Tydzień później Ukraińcy spalili wszystkie budynki i kościół we wsi — dziś wieś nie istnieje.
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Ukraińcy
data i miejsce urodzenia
03.10.1898
Szyjecka Budadziś: Zamożnie, grom. Berezówka, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.16]
alt. daty i miejsca urodzenia
10.10.1898
Szedska Buda
prezbiterat (święcenia)/
ordynacja
1922 (Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
szczegóły posługi
1942 – 1943
proboszcz {parafia: Chrynówtakże: Chrenów
dziś: grom. Nowowołyńsk, rej. Włodzimierz Wołyński, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]; dek.: Włodzimierz Wołyńskidziś: rej. Włodzimierz Wołyński, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]}
1941 – 1942
duszpasterz {dek.: Kamień Koszyrskidziś: grom. Kamień Koszyrski miasto, rej. Kamień Koszyrski, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]}, parafie pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Ratnie, pw. Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny w Buceniu, Zabłocie, Niesuchojeże (dziś Wola); rezydent w Kowlu
proboszcz {parafia: Sokultakże: Sokól
dziś: grom. Sokul, rej. Luck, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17], pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych; dek.: Kołkidziś: rej. Maniewicze, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]}
1936 – 1938
proboszcz {parafia: Wyszogródekdziś: grom. Łanowce, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], pw. Zesłania Ducha Świętego; dek.: Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]}
1935 – 1936
proboszcz {parafia: Białozórkadziś: grom. Łanowce, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17], pw. św. Rocha Wyznawcy; dek.: Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]}
1931 – 1934
proboszcz {parafia: Zofiówkadziś: wieś nieistniejąca, rej. Kiwerce, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], pw. św. Zofii Panny i Męczennicy; dek.: Łuckdziś: rej. Łuck, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}
1930 – 1931
administrator {parafia: Zasmykidziś: wieś nieistniejąca, grom. Białaszów, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
www.swzygmunt.knc.pl
[dostęp: 2022.07.05]; dek.: Koweldziś: rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]}
1930 – 1931
wikariusz {parafia: Koweldziś: rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27], pw. św. Anny; dek.: Koweldziś: rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]}
ok. 1929 – 1930
wikariusz {parafia: Równedziś: rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i św. Antoniego z Padwy; dek.: Równedziś: rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}
1922 – 1924
wikariusz {parafia: Żytomierzdziś: rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], katedra pw. św. Zofii; dek.: Żytomierzdziś: rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}
do 1922
student {Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], filozofia i teologia, Arcybiskupie Duchowne Seminarium Praktyczne (łac. Seminarium Clericorum Practicum)}
student {Ołykadziś: grom. Ołyka, rej. Łuck, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18], filozofia i teologia, Seminarium Duchowne}
od 1917
student {Żytomierzdziś: rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], filozofia i teologia, Seminarium Duchowne}
inni związani szczegółami śmierci
ALEKSANDROWICZKliknij by wyświetlić biografię Józef, FEDUKOWICZKliknij by wyświetlić biografię Andrzej, TRACZYŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Antoni, BARANKliknij by wyświetlić biografię Karol, SZAWŁOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Bolesław
miejsca zagłady
obozy (+ nr więźnia)
Genocidium Atrox: W latach 1939‑47, szczególnie w latach 1943‑44, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko–ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko–ukraińską lat 1918‑9), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‑41, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko–rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako „Genocidium Atrox” (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‑5 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo–wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20])
Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‑8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Sołówki: Sołowiecki Obóz Specjalnego Przeznaczenia SŁON (ros. Солове́цкий ла́герь осо́бого назначе́ния) — rosyjski obóz koncentracyjny i pracy przymusowej na Wyspach Sołowieckich, funkcjonujący od 1923 i początkowo założony w słynnym prawosławnym monasterze. Działał do 1939 (od 1936 jako więzienie). W latach 1920 jeden z pierwszych i największy obóz koncentracyjny w Rosji. Miejsce niewolniczej pracy i mordów setek kapłanów katolickich i innych wyznań, głównie chrześcijańskich, szczególnie w latach 1920‑30. Koncepcja późniejszego systemu rosyjskich obozów koncentracyjnych Gułag swój początek prawd. bierze właśnie w obozach na Wyspach Sołowieckich — stamtąd przeniosła się na obszar objęty budową kanału Białomor (Morze Bałtyckie — Morze Białe), a stamtąd dalej, na cały obszar państwa rosyjskiego. Od sieci obozów na Wyspach Sołowieckich — zwanych także archipelagiem Wysp Sołowieckich — prawd. pochodzi też pojęcie „Archipelagu Gułag” stworzonego przez Aleksandra Sołżenicyna. Szacuje się, że przez obozy koncentracyjne Wysp Sołowieckich przeszło od dziesiątek do setek tysięcy więźniów. W latach 1937‑8 ok. 9.500 więźniów wywieziono z obozu i zamordowano w kilku miejscach zbiorowych egzekucji, w tym w Sandarmoch i Łodiejnoje Polie — w tym wielu kapłanów katolickich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Charków: W dniach 05.04‑12.05.1940 Rosjanie rozstrzelali w Charkowie ok. 3,739 polskich jeńców wojennych z obozu w Starobielsku. Było to realizacja decyzji rosyjskich władz komunazistowskich — Biura Politycznego rosyjskiej partii komunazistowskiej — z 05.03.1940 o eksterminacji dziesiątków tysięcy polskiej inteligencji i wojskowych przetrzymywanych w rosyjskich obozach po niemiecko–rosyjskiej umowie Ribbentrop–Mołotow zaborze połowy Polski z 1939, potwierdzonej rozkazem nr 00350 szefa NKWD, Ławrentija Berii, o „rozładowaniu więzień NKWD” na Ukrainie i Białorusi. Istnieją przesłanki — 4 tzw. „metodyczne konferencje NKWD–Gestapo” w 1939‑40: w Brześciu nad Bugiem, Przemyślu, Zakopanem i Krakowie — o ścisłej współpracy Rosjan i Niemców w całkowitej eksterminacji narodu polskiego, a w szczególności polskich elit — co zatwierdzone zostało prawd. podczas spotkania socjalistycznych przywódców Niemiec, Heinricha Himmlera, i Rosji, Ławrientija Berii, w pałacyku myśliwskim Niemca, Hermanna Göringa, w Romintach w Puszczy Rominckiej w Prusach Wschodnich. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Żytomierz (więzienie): Rosyjskie więzienie śledcze, znane z okrutnych metod przesłuchań stosowanych przez Rosjan. Także miejsce przeprowadzania egzekucji.
źródła
osobowe:
www.duszki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], nawolyniu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06], www.niedziela.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], www.kchodorowski.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.26], biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
bibliograficzne:, „Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939‑1945”, Wiktor Jacewicz, Jan Woś, tom I‑V, Akademia Teologii Katolickiej, 1977‑1981, „Lista strat wśród duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego w latach 1939‑1945”, red. Józef Krętosz, Maria Pawłowiczowa, Opole, 2005, „Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939‑1945”, Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), Wydawnictwo Świętego Krzyża, Opole, 2007, „Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‑1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin,
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.kchodorowski.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.26], wolyn1943.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04], www.stowarzyszenieuozun.wroclaw.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16], wegliniec.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: KOTWICKI
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu