• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • KILIAN Franciszek Borgiasz; źródło: S. Tylus, „Leksykon polskich pallotynów 1912-2012”, Ząbki 2013, Archiwum Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKILIAN Franciszek Borgiasz
    źródło: S. Tylus, „Leksykon polskich pallotynów 1912-2012”, Ząbki 2013, Archiwum Prowincji Chrystusa Króla w Warszawie
    zasoby własne
  • KILIAN Franciszek Borgiasz - ok. 29.05.1941, KL Auschwitz, zdjęcie obozowe; źródło: Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu (www.pallotyni.org), zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKILIAN Franciszek Borgiasz
    ok. 29.05.1941, KL Auschwitz, zdjęcie obozowe
    źródło: Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu (www.pallotyni.org)
    zasoby własne
  • KILIAN Franciszek Borgiasz - ok. 29.05.1941, KL Auschwitz, zdjęcie obozowe; źródło: Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu (auschwitz.org), zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKILIAN Franciszek Borgiasz
    ok. 29.05.1941, KL Auschwitz, zdjęcie obozowe
    źródło: Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu (auschwitz.org)
    zasoby własne
  • KILIAN Franciszek Borgiasz - ok. 29.05.1941, KL Auschwitz, zdjęcie obozowe; źródło: Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu (auschwitz.org), zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKILIAN Franciszek Borgiasz
    ok. 29.05.1941, KL Auschwitz, zdjęcie obozowe
    źródło: Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu (auschwitz.org)
    zasoby własne
  • KILIAN Franciszek Borgiasz - Wyobrażenie współczesne, źródło: diecezja.waw.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKILIAN Franciszek Borgiasz
    Wyobrażenie współczesne
    źródło: diecezja.waw.pl
    zasoby własne

status

Sługa Boży

nazwisko

KILIAN

imiona

Franciszek Borgiasz

  • KILIAN Franciszek Borgiasz - Tablica pamiątkowa, kościół seminaryjny, Ołtarzew, źródło: turystyka.ozarow-mazowiecki.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKILIAN Franciszek Borgiasz
    Tablica pamiątkowa, kościół seminaryjny, Ołtarzew
    źródło: turystyka.ozarow-mazowiecki.pl
    zasoby własne
  • KILIAN Franciszek Borgiasz - Tablica pamiątkowa, kościół pw. Matki Bożej Niepokalanej, Harmęże, źródło: www.harmeze.franciszkanie.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOKILIAN Franciszek Borgiasz
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. Matki Bożej Niepokalanej, Harmęże
    źródło: www.harmeze.franciszkanie.pl
    zasoby własne

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Stowarzyszenie Apostolstwa Katolickiego SACwięcej na
www.pallotyni.pl
[dostęp: 2012.11.23]

(i.e. Pallotyni)

diecezja / prowincja

prowincja Chrystusa Króla SACwięcej na
waw.pallotyni.pl
[dostęp: 2019.02.02]

akademickie wyróżnienia

licencjat prawa kanoniczego
licencjat teologii

data i miejsce
śmierci

10.11.1941

KL Auschwitzobóz koncentracyjny
dziś: Oświęcim, gm. Oświęcim, pow. Oświęcim, woj. małopolskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]

szczegóły śmierci

W czasie I wojny światowej 03.04.1916 zmuszony do przerwania nowicjatu i powołany do wojska niemieckiego. Wkrótce jednak zwolniony jako niezdolny do służby wojskowej.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej ewakuował się na wschód, gdzie — po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej — posługiwał w Iwacewiczach k. Baranowicz.

Po powrocie w 02.1940 do Ołtarzewa, który znalazł się w Generalnym Gubernatorstwie, administracyjnym tworze na okupowanych przez Niemców ziemiach polskich — by się tam dosgtać musiał przekroczyć, prawd. nielegalnie, okupacyjną granicę ustanowioną przez Rosjan i Niemców— aresztowany przez Niemców 16.05.1941, w ramach masowych aresztowań w pallotyńskim Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie.

Przetrzymywany na Pawiaku w Warszawie.

28.05.1941 przetransportowany do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz.

Początkowo skierowany do karczowania drzew i kopania rowów melioracyjnych. Po 5 km marszu w drewniakach zmuszany do niewolniczej pracy. Świadek tak to opisywał: „Nogi zapadają wyżej kostek w glinę, łopaty oblepiają się tłustym iłem, ręce mdleją od ciągłego rzucania. Nie wolno na chwilę wyprostować krzyża czy ulżyć rękom, bo rozstawieni wzdłuż kolumny pracującej przodownicy pracy zaraz popędzają i okładają kijami” (ks. Konrad Szweda).

Następnie otrzymał „lżejszą pracę”, w „kartoflarni”, gdzie obierał ziemniaki.

Tam jednak został pobity przez niemieckiego kapo, kopany w brzuch i wyrzucony z komanda.

Jako „niezdolny do pracy” przeniesiony na tzw. niem. Schonungsblock, czyli obozowego „szpitala” — tam więźniowie „zarażali się świerzbem, wrzodami i stawali się ofiarą wesz”. W ramach „leczenia” otrzymywali głodowe racje żywnościowe — oprócz czarnego chleba rzadką zupę.

Nie wyzdrowiał — zamiast tego skierowano go do bloku nr 13, zwanego „blokiem śmierci”, na śmierć głową (tam więźniów karmiono wodnistą zupą z ogniłych ziemniaków i odrobiną chleba). Tam został zamordowany. Wspomniany świadek pisał: „Męczono ich w okrutny sposób, by przyśpieszyć ich śmierć. Dowódca […] kazał stać im na podwórzu w półprzysiadzie, z rękami założonymi na karku lub w pozycji na baczność. Gdy padał deszcz, kazał 'kulać się' w błocie.

Szczuł ich psami, doznawał prawdziwej rozkoszy, kiedy wściekły wilczur na jego oczach rozpruwał człowieka i pożerał płaty ciepłego mięsa. Gdy ktoś nie mógł skonać, rzucał mu na szyję pętlicę i dusił, dopóki nie wyzionął ducha, względnie też okutym obcasem rozszczepiał czaszkę. Śmierć święciła swe triumfy. Nieprzytomnych i zmarłych rzucano na jedną kupę i pozostawiano do wieczora własnemu losowi. Wieczorem pielęgniarze znosili trupy — czasem jeszcze żywe — do kostnicy szpitala, a stąd wozami transportowali do krematorium”.

numery obozowe

16711Kliknij by wyświetlić stronę źródłową (KL AuschwitzKliknij by przejść do opisu)

przyczyna śmierci

eksterminacja: wycieńczenie, głód, choroba

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

KL AuschwitzKliknij by przejść do opisu, Regierungsbezirk KattowitzKliknij by przejść do opisu, PawiakKliknij by przejść do opisu, Aresztowania 05.1941 (pallotyni)Kliknij by przejść do opisu, GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

10.10.1895

Zawdadziś: gm. Łasin, pow. Grudziądz, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

śluby zakonne

19.05.1918 (czasowe)
25.09.1921 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

09.07.1922 (Limburg an der Lahndziś: pow. Limburg‐Weilburg, rej. Gießen, kraj Hesja, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

1937 – 1941

radca — polska prowincja Chrystusa Króla, Pallotyni SAC

1937 – 1944

profesor — Ołtarzewdziś: gm. Ożarów Mazowiecki, pow. Warszawa‐zachód, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.18]
⋄ Seminarium Duchowne, Pallotyni SAC — wykładowca nauk biblijnych, języka hebrajskiego, filozofii spekulatywnej i etyki

1932 – 1937

sekretarz generalny — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Zarząd Generalny, Pallotyni SAC

1932 – 1937

redaktor — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ periodyk „Analecta Piae Societatis Missionum

1936

wizytator generalny — polska prowincja Chrystusa Króla, Pallotyni SAC

1932 – 1935

student — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ nauki biblijne, Papieski Instytut Biblijny (łac. Pontificium Institutum Biblicum), zwany „Biblicum” (od 1909) — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone tytułem licencjata prawa kanonicznego oraz 08.07.1935 licencjata teologii biblijnej

1932

rektor — Rajcatakże: Rajce
dziś: ssow. Rajca, rej. Korelicze, obw. Grodno, Białoruś

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.28]
⋄ dom Stowarzyszenia, Pallotyni SAC

1928 – 1932

radca — Polska Regia (dystrykt), Pallotyni SAC

1927 – 1928

rektor — Ołtarzewdziś: gm. Ożarów Mazowiecki, pow. Warszawa‐zachód, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.18]
⋄ Seminarium Duchowne, Pallotyni SAC

od 1923

zakonnik — Sucharydziś: gm. Nakło nad Notecią, pow. Nakło nad Notecią, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.28]
⋄ dom Stowarzyszenia, Pallotyni SAC — profesor i prefekt gimnazjum Stowarzyszenia

1922

student — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ nauki biblijne, Wydział Teologii Katolickiej, Uniwersytet Warszawski [i.e. Uniwersytet Warszawski (od 1945) / Uniwersytet w konspiracji (1939‐1945) / Uniwersytet im. Józefa Piłsudskiego (1935‐1939) / Uniwersytet Warszawski (1915‐1935) / Cesarski Uniwersytet Warszawski (1870‐1915)]

1917 – 1922

student — Limburg an der Lahndziś: pow. Limburg‐Weilburg, rej. Gießen, kraj Hesja, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne niemieckiej prowincji Trójcy Świętej, Pallotyni SAC

1915 – 1918

nowicjat — Pallotyni SAC — pierwsze obłóczyny 14.09.1915, ponowne obłóczyny (po zwolnienieniu z wojska niemieckiego) 16.08.1916

1915

wstąpienie — Pallotyni SAC

inni związani
szczegółami śmierci

BOCHENEKKliknij by wyświetlić biogram Piotr, JANKOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Józef, KOWALSKIKliknij by wyświetlić biogram Bernard, MAŁACZEKKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, PELLOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Norbert Jan, REGULSKIKliknij by wyświetlić biogram Bronisław, SADOWSKIKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, SZAMBELAŃCZYKKliknij by wyświetlić biogram Jan, WĄSIKKliknij by wyświetlić biogram Jan

miejsca i wydarzenia
opisy

KL Auschwitz: Niemiecki niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL i niem. Vernichtungslager (pl. obóz zagłady) VL Auschwitz w okolicy Oświęcimia, założony przez Niemców 27.01.1940 na ówczesnym terytorium Niemiec (najpierw w niem. Provinz Schlesien — Prowincji Śląsk; a od 1941 niem. Provinz Oberschlesien — Prowincja Górny Śląsk). KL Auschwitz był początkowo obozem głównie dla Polaków, od 1942 stał się miejscem zagłady europejskich Żydów. W skład kompleksu obozów koncentracyjnych KL Auschwitz wchodził znajdujący się zaraz obok niem. Vernichtungslager (pl. obóz zagłady) VL Auschwitz II Birkenau, gdzie Niemcy zamordowali nawet do ponad miliona ludzi, głównie Żydów, w komorach gazowych. Przez KL Auschwitz przeszło ponad 400 kapłanów i osób zakonnych, z których ok. 40% zostało zamordowanych (większość z nich to Polacy). (więcej na: en.auschwitz.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, www.meczennicy.pelplin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.07.06]
)

Regierungsbezirk Kattowitz: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Dwa pozostałe przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Jednym z nich był polski Górny Śląsk, który już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), został wcielony do Niemiec jako niem. Regierungsbezirk Kattowitz (pl. Rejencja katowicka) i wszedł w skład niem. Provinz Schlesien (pl. Prowincja Śląsk) z siedzibą we Wrocławiu. 01.04.1940 niem. Regierungsbezirk Kattowitz powiększony został o kilka przedwojennych powiatów niemieckich, a 18.01.1941 utworzono nową niemiecką prowincję niem. Provinz Oberschlesien (pl. Prowincja Górny Śląsk), który poza niem. Regierungsbezirk Kattowitz objął także Opolszczyznę. Od 26.10.1939, czyli powstania rejencji obowiązywało w niej prawo państwa niemieckiego, to samo co w Berlinie. Główną osią polityki rejencji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż tylko ok. 6% mieszkańców jej przedwojennej polskiej części stanowili Niemcy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Głównym mechanizmem było wprowadzenie niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL, niemieckiej listy narodowościowej, która miała precyzować przynależność narodową mieszkańców rejencji. Najliczniejszą grupą, która zaznaczano w przeprowadzonych przymusowych rejestracjach, była Grupa 3, osób, które określiły się jako „Ślązacy” (w 1943 ok. 41%), oraz osoby pozostające poza DVL (ok. 36%). Ta ostatnia grupa przeznaczona była docelowo na deportację do niem. Generalgouvernement (do czego masowo nie doszło, bo niemiecki przemysł potrzebował niewolniczej siły roboczej). Grupa 3, uznawana przez Niemców za możliwych do zniemczenia, podlegała pewnym ograniczeniom prawnym, i obowiązywała ją m.in. służba w wojsku niemieckim Wehrmacht. Dzieci mogły się uczyć tylko po niemiecku. Wobec ludności polskiej prowadzono politykę terroru. Działał specjalny sąd policyjny, kontrolowany przez niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), i.e. Gestapo, przed którym stanęło ok. 4,000‐5,000 osób. Za lata 1942‐1945 zweryfikowano ponad 2,000 z nich, z czego 1,890 skazano na kary śmierci, w tym 286 w publicznych egzekucjach. Tysiące osób zamordowano w czasie tzw. «Intelligenzaktion Schlesien», w tym 300‐650 polskich nauczycieli i ok. 61 polskich kapłanów katolickich. Na terenie rejencji znajdował się niemiecki obóz koncentracyjny i obóz zagłady KL Auschwitz, w którym Niemcy więzili ok. 1,100,000 Żydów (mordując ok. 1,000,000, i.e. ok. 90% z nich) oraz ok. 140,000 Polaków (mordując ok. 70,000, i.e. ok. 50% z nich). Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca prowincji niem. Provinz Schlesien, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Fritz Brecht, popełnił samobójstwo. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.24]
)

Pawiak: Więzienie śledcze w Warszawie, zbudowane przez zaborcę rosyjskiego w latach 1830‐1835. W latach zaboru rosyjskie więzienie śledcze, zarówno kryminalne, jak i polityczne. W czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej, największe niemieckie więzienie w Generalnym Gubernatorstwie. Początkowo podlegało Wydziałowi Sprawiedliwości Urzędu Generalnego Gubernatorstwa, a od 03.1940 niem. Sicherheitspolizei und des Sicherheitsdienst (pl. Policja Bezpieczeństwa i Służba Bezpieczeństwa) Dystryktu Warszawskiego — w szczególności niemieckiej Tajnej Policji Politycznej Gestapo. Na Pawiaku przetrzymywano stale ok. 3,000 więźniów, z czego ok. 2,200 na oddziale męskim i ok. 800 na oddziale kobiecym (tzw. Serbia) — przy „pojemnościok. 1000 więźniów. W sumie w latach 1939‐1944 przez więzienie przeszło ok. 100,000 więźniów, z czego ok. 37,000 Niemcy zamordowali w egzekucjach — od 10.1943 więźniów Pawiaka mordowano w jawnych egzekucjach na ulicach Warszawy (niekiedy kilka razy dziennie) — w czasie przesłuchań, w celach albo „szpitalu” więziennym, a ok. 60,000 wywieziono w 95 transportach do obozów koncentracyjnych (głównie KL Auischwitz), innych miejsc odosobnienia lub do pracy przymusowej. Więzienie Niemcy zburzyli w czasie Powstania Warszawskiego 08‐10.1944. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

Aresztowania 05.1941 (pallotyni): W związku z podejrzeniami o współpracy z niepodległościowym ruchem konspiracyjnym Związku Walki Zbrojnej ZWZ (przyszła Armia Krajowa AK, część Polskiego Państwa Podziemnego) w dniach 16, 23 i 27.05.1941 Niemcy aresztowali wielu kapłanów i braci zgromadzenia pallotynów w Ołtarzewie pod Warszawą. Przetrzymywali ich w więzieniu Pawiak, po czym 28.05.1941 przetransportowali do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, gdzie większość z nich zginęła. (więcej na: www.sp2ozarowmaz.szkolnastrona.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.11.07]
)

Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw  — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
pl.auschwitz.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, pallotyni.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.11.07]
, www.pallotyni.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.pallotyni.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.11.07]
, auschwitz.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.03.01]
, auschwitz.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.03.01]
, diecezja.waw.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
, turystyka.ozarow-mazowiecki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.11.07]
, www.harmeze.franciszkanie.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.03.21]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: KILIAN Franciszek Borgiasz

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu