Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
IWICKI
imiona
Witold
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja pińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
diecezja mińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]
akademickie wyróżnienia
doktor prawa kanonicznego
magister świętej teologii
honorowe wyróżnienia
prałat‐scholastyk (łac. praelati‐scholasticus)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] (katedra pińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
data i miejsce
śmierci
22.01.1943
Janów Poleskidziś: Janów, rej. Janów, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.16]
szczegóły śmierci
Przed I wojną światową usunięty przez Rosjan ze stanowiska w Mozyrzu, za prowadzenie niewłaściwej działalności oświatowej, z zakazem wykonywania funkcji oświatowych przez 3 lata.
Po raz pierwszy aresztowany przez Rosjan 20.09.1920 w Sankt Petersburgu.
14.10.1920 skazany na więzienie „do końca wojny domowej w Rosji”.
Więziony w Moskwie.
Zwolniony na początku 1921 i wymieniony na rosyjskich szpiegów w Polsce.
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej oraz w związku z wyjazdem obu biskupów z Pińska (bp Kazimierz Bukraba musiał leczyć się we Lwowie, a sufragan bp Karol Niemira został przez Rosjan wydalony do zarządzanego przez Niemców okupacyjnego Generalnego Gubernatorstwa) został wikariuszem — zastępcą biskupa — diecezji pińskiej.
Po niemieckim ataku w 06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, w czasie niemieckiej okupacji organizował pomoc dla Żydów.
Współpracował z partyzantami.
Wskazany przez Niemców jako zakładnik (jeden z tzw. „Polskiego Komitetu”), który miał ponieść karę w przypadku ewentualnego ataku polskich partyzantów na Niemców.
Aresztowany przez Niemców 18.01.1943 — po ataku polskiej partyzantki Armii Krajowej AK (części Polskiego Państwa Podziemnego) na więzienie w Pińsku i uwolnienie przetrzymywanych tam przez Niemców więźniów.
W zemście za atak zamordowany — z rękami związanymi z tyłu drutem — na starym cmentarzu żydowskim w pobliskim Janowie Poleskim wraz z 30 mieszkańcami Pińska (4 osoby tuż przed egzekucją Niemcy zwolnili, by rozstrzelać dokładnie liczbę 30 osób, wskazaną na wydrukowanym już obwieszczeniu).
alt. szczegóły śmierci
Według niektórych źródeł na miejsce egzekucji zawieziono 40 Polaków.
Wówczas jeden z Niemców oświadczył kapłanowi, że jest rozkaz rozstrzelania 38 więźniów i zaproponował mu uwolnienie.
Na co ks. Iwicki miał odrzec: „Odejdę, jeżeli wszystkich Polaków zwolnicie”.
Na co Niemiec miał stwierdzić, Iż „od rządzenia to jest [on] i 38 musi zginąć”.
Wówczas kapłan wskazał na jednego z zakładaników, prawd. naczelnika stacji kolejowej w Pińsku i powiedział, że „ma on żonę i dzieci.
Niech on będzie uwolniony a ja poniosę śmierć”.
Ofiary zamordowano na polanie Pilickiego Lasu, gdzie wcześniej wykopano głęboki dół, salwami z pistolegów maszynowych.
Ks. Iwicki miał jako ostatni miał zejść do dołu wypełnionego ciałami ofiar.
Po mordzie dół zakopano, a pojazd gąsicowy (czołg/traktor) wyrównał ziemię.
Niemcy pojechali do hotelu a libacja trwała do późna w nocy…
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
Pomoc ŻydomKliknij by przejść do opisu, Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
19.05.1884
Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
alt. daty i miejsca
urodzenia
10.05.1884
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
24.06.1907
szczegóły posługi
1939 – 1943
wikariusz generalny
ok. 1926 – ok. 1943
prałat‐scholastyk — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Kapituła Katedralna ⋄ katedra RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny — określany także jako prałat‐teolog (łac. praelati‐theologus); także: członek wielu komisji diecezjalnych, m.in. prowizor / członek biskupiej komisji do spraw nauki i karności Seminarium Duchownych (ok. 1939), członek Komisji Synodalnej (ok. 1936 ‐ ok. 1939), egzaminator synodalny (ok. 1929 ‐ ok. 1939), członek łac. „Consilium a Vigilantiae” (pl. „Komisja ds. czuwania nad moralnością”) Kurii Diecezjalnej (ok. 1926 ‐ ok. 1939), członek łac. „Consilium Scholasticum” (pl. „Komisja Edukacyjna”) Kurii Diecezjalnej (ok. 1930 ‐ ok. 1932), egzaminator prosynodalny (ok. 1926 ‐ ok. 1929), cenzor ksiąg religijnych (ok. 1926‐ ok. 1928)
1933 – 1939
dziekan — dekanat RK Brześć nad Bugiemdawn.: Brześć Litewski /do 1923/
dziś: Brześć, rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1933 – 1939
proboszcz — Brześć nad Bugiemdawn.: Brześć Litewski /do 1923/
dziś: Brześć, rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Brześć nad Bugiemdawn.: Brześć Litewski /do 1923/
dziś: Brześć, rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: powiatowy wizytator/inspektor nauki religii w szkołach powszechnych (ok. 1939)
ok. 1926 – ok. 1939
sędzia — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Biskupi Sąd Diecezjalny — w tym: oficjał i.e. biskupi wikariusz sądowy (ok. 1939), sędzia synodalny (ok 1930‐1938), sędzia prosynodalny (ok. 1926‐1929)
ok. 1926 – 1932
profesor — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Seminarium Duchowne pw. św. Tomasza z Akwinu — wykładowca teologii pastoralnej
1926 – 1930
wikariusz generalny — ordynariusza, bpa Zygmunta Łozińskiego ⋄ ordynariusza, bpa Zygmunta Łozińskiego
1926 – 1928
dziekan — dekanat RK Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1926 – 1928
proboszcz — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia katedralna RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1925 – 1926
rektor — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Seminarium Duchowne pw. św. Tomasza z Akwinu ⋄ Seminarium Duchowne pw. św. Tomasza z Akwinu
ok. 1926 – 1932
profesor — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Seminarium Duchowne pw. św. Tomasza z Akwinu — wykładowca teologii pastoralnej
1923 – 1925
rektor — Nowogródekdziś: rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.04] ⋄ Seminarium Duchowne — diecezja mińska
1923 – 1925
profesor — Nowogródekdziś: rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.04] ⋄ Seminarium Duchowne — diecezja mińska
1921 – 1925
administrator — Niehniewiczedziś: ssow. Niehniewicze, rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Nowogródekdziś: rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.04]
1918 – 1920
proboszcz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
od 1915
wikariusz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia prokatedralna RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1914 – 1915
doktorant — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ prawo kanoniczne, „Gregorianum” [i.e. łac. Pontificia Universitas Gregoriana (pl. Papieski Uniwersytet Gregoriański)]
1909 – 1912
wikariusz — Mozyrzdziś: rej. Mozyrz, obw. Homel, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Mozyrz / Rzeczycanazwy/siedziby dekanatu
dziś: obw. Homel, Białoruś — prefekt miejscowego progimnazjum i prywatnego gimnazjum dla dziewcząt
wikariusz — Słuckdziś: rej. Słuck, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.22] ⋄ parafia RK pw. św. Antoniego z Padwy ⋄ dekanat RK Słuckdziś: rej. Słuck, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.22]
do 1907
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‐1918) — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone tytułem Magistra Świętej Teologii
od 1902
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
BUKRABAKliknij by wyświetlić biogram Kazimierz
miejsca i wydarzenia
opisy
Pomoc Żydom: W czasie II wojny światowej Niemcy na okupowanych ziemiach polskich zabronili udzielania pomocy Żydom pod karą śmierci. Setki kapłanów i duchowieństwa mimo tego takiej pomocy Żydom udzielało. Wielu poniosło śmierć.
Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”): Zbrodnicza praktyka stosowana przez Niemców na okupowanych terenach Polski, od pierwszego w zasadzie dnia II wojny światowej. Polegała na wyznaczeniu i publicznym ogłoszeniu listy nazwisk wybranych osób, których życie zależało od bezwzględnego stosowania się do zarządzeń niemieckich. Każde złamanie owych zarządzeń, przez dowolną osobę, niezależnie od okoliczoności, skutowało mordem wyznaczonych „zakładników”. W pierwszych dniach wojny i okupacji stosowowana była m.in. przez niemieckie wojsko Wehrmacht, by zapobiec aktom kontynuacji walk obronych przez polskie społeczeństwo. W późniejszym czasie, w szczególności w zarządzanym przez Niermców Generalnym Gubernartorstwie, stanowiła część oficjalnej polityki władz okupacyjnych — zbiorowej odpowiedzialności za jakiekolwiek akty oporu wobec praktyk okupupanta. Za życie jednego Niemca, choćby i śmierć nastąpiła z przyczyn obyczajowych, Niemcy dokonywali egzekucji od kilkunastu do nawet stu wcześniej wyznaczonych jako „zakładników” Polaków.
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.glaukopis.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], www.klemensustron3.cba.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.09], krzysztofpozarski.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.09], echapolesia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.03.10]
bibliograficzne:
„Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939‐1945”, Wiktor Jacewicz, Jan Woś, tom I‐V, Akademia Teologii Katolickiej, 1977‐1981
„Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‐1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
„Spis Kościołów i Duchowieństwa Diecezji Pińskiej w R.P.Kliknij by wyświetlić stronę źródłową”, Biskup diecezji pińskiej, 1933‐1939, drukarnia diecezjalna
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.yumpu.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.07.31], commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], books.google.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: IWICKI Witold
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu