Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
BUKRABA
imiona
Kazimierz
funkcja
biskup
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja pińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
diecezja mińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]
data i miejsce
śmierci
07.05.1946
Łódździś: pow. Łódź miasto, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18]
szczegóły śmierci
W czasie I wojny światowej 1914‑1918 aktywny działacz polskiego ruchu niepodległościowego.
Po rosyjskiej klęsce w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 i końcu rosyjskiej okupacji na większości przedrozbiorowych ziem polskich, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, kilkukrotnie przetrzymywany przez Niemców w aresztach w charakterze zakładnika — w sprawie Żydów, którym zarzucano szpiegostwo na rzecz rosyjskich bolszewików.
Kilkukrotnie skutecznie interweniował w ich obronie przed niemieckim wojskowym sądem polowym.
Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej zmuszony — także chorbą serca i depresją nerwową — do wyjazdu 15.11.1939 z diecezji i rozpoczęciu kuracji i leczeniu w klinice uniwersyteckiej we Lwowie.
Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, udał się 12.02.1942 do Warszawy (Lwów przyłączony został do zarządzanego przez Niemców Generalnego Gubernatorstwa, w którym także znajdowała się Warszawa).
Tam próbował uzyskać pozwolenie od Niemców na powrót do swej diecezji — zgoda była niezbędna, bowiem obszar jego diecezji znalazł się w trzech różnych jednostkach administracyjnych utworzonych przez Niemców: główna część wraz ze katedralnym Pińskiem w niem. Reichskommissariat Ukraine (pl. Komisariat Rzeszy Ukraina), część w niem. Reichskommissariat Ostland (pl. Komisariat Rzeszy Wschód), a część w niem. Bezirk Bialystok (pl. Okręg Białostocki), bezpośrednio przyłączonym do niemieckiej niem. Provinz Ostpreußen (pl. prowincja Prusy Wschodnie).
Bezskutecznie.
W 08‑10.1944 wziął udział, jako duszpasterz niepodległościowej, konspiracyjnej Armii Krajowej AK (część Polskiego Państwa Podziemnego), w Powstaniu Warszawskim.
Po jego kapitualcji 02.10.1944 wraz z tysiącami warszawiaków zapędzony do niemieckiego obozu przejściowego DL 121 Pruszków.
Stamtąd przedostał się do Milanówka.
W 01.1945, po niemieckiej klęsce i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, zamieszkał w Łódzi, w domu ss. Urszulanek.
Tam wkrótce zmarł — doznał wylewu krwi do mózgu oraz paraliżu lewej części ciała.
przyczyna śmierci
zesłanie
sprawstwo
Niemcy / Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
05.12.1885
Grodnodziś: rej. Grodno, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
02.02.1909 (kościół pw. św. Michała Archanioła i św. Stanisława Biskupa w Krakowie „na Skałce”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.01.13])
szczegóły posługi
1932 – 1946
biskup ordynariusz {diec.: pińska}, nominacja: 10.02.1932; święcenia: 10.02.1932, kościół pw. św. Kazimierza w Wilnie; także: członek Komisji Unionistycznej Episkopatu Polski
1928 – 1932
dziekan {dek.: Brześć nad Bugiemdawn.: Brześć Litewski /do 1923/
dziś: Brześć, rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}
1928 – 1932
proboszcz {parafia: Brześć nad Bugiemdawn.: Brześć Litewski /do 1923/
dziś: Brześć, rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], pw. Podwyższenia Krzyża Świętego; dek.: Brześć nad Bugiemdawn.: Brześć Litewski /do 1923/
dziś: Brześć, rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}
1919 – 1928
dziekan {dek.: Nowogródekdziś: rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.04]}
1919 – 1928
proboszcz {parafia: Nowogródekdziś: rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.04], pw. Przemienienia Pańskiego; dek.: Nowogródekdziś: rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.04]}
1912 – 1919
kuratus/rektor/ekspozyt {parafia: Pińskdziś: rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny; kościół: pw. św. Karola Boromeusza; dek.: Pińskdziś: rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}, od ok. 1915 de–facto p.o. („ad interim”) administrator parafii; także: prefekt szkół: realnej, gimnazjum żeńskiego, progimnazjum i dwóch szkół powszechnych
1909 – 1912
wikariusz {parafia: Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], katedra pw. Najświętszego Imienia Najświętszej Maryi Panny; dek.: Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]}, także: prefekt szkół średnich
1908 – 1909
student {Innsbruckdziś: pow. Innsbruck–Land, kraj Tyrol, Austria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], filozofia i teologia, Uniwersytet im. Leopolda i Franciszka}
1904 – 1908
student {Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne}
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
DL 121 Pruszków: Durchgangslager 121 Pruszków (pl. obóz przejściowy) – niemiecki obóz przejściowy, w którym gromadzono cywilną ludność Warszawy i okolicznych miejscowości, wypędzaną z domów w trakcie oraz po zakończeniu Powstania Warszawskiego. Utworzony 06.01.1944 funkcjonował do 12.1944. Przez obóz przeszło ok. 390–410 tys. osób. Większość zesłano do obozów koncentracyjnych i na roboty przymusowe do Niemiec. Kilkaset do kilku tysięcy zginęło w obozie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.03.01])
Powstanie Wielkopolskie: Powstanie polskich mieszkańców Posen Provinz (pl. Prowincja Poznańska) przeciwko Rzeszy Niemieckiej na przełomie lat 1918—1919, z zamiarem przyłączenia ziem zaboru pruskiego do odrodzonej w 1918 Rzeczypospolitej. Rozpoczęte 27.12.1918 w Poznaniu i zakończone 16.02.1919 rozejmem w Trewirze i polskim zwycięstwem. Udział w Powstaniu wzięło wielu polskich kapłanów, zarówno jako kapelanów oddziałów powstańczych, jak i członków i przywódców nowych władz polskich na terenach objętych Powstaniem. W 1939, po najeździe niemieckim na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej ci kapłani byli szczególnie prześladowani przez Niemców i w większości zamordowani. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.08.14])
Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Powstała w rezultacie paktu Ribbentrop–Mołotow w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec (także wówczas zwana Generalnym Gubernatorstwem). Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])
Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13], www.naszaprzeszlosc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13],
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13], www.naszaprzeszlosc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13], audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13], polesie.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13], commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13], polesie.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.01.13]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: BUKRABA Kazimierz
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu