• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • GROMADZKI Aleksander (abp Aleksy), źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGROMADZKI Aleksander (abp Aleksy)
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne
  • GROMADZKI Aleksander (abp Aleksy), źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGROMADZKI Aleksander (abp Aleksy)
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne
  • GROMADZKI Aleksander (abp Aleksy), źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGROMADZKI Aleksander (abp Aleksy)
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne
  • GROMADZKI Aleksander (abp Aleksy), źródło: zarubezhje.narod.ru, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGROMADZKI Aleksander (abp Aleksy)
    źródło: zarubezhje.narod.ru
    zasoby własne
  • GROMADZKI Aleksander (abp Aleksy), źródło: fotopaterik.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGROMADZKI Aleksander (abp Aleksy)
    źródło: fotopaterik.org
    zasoby własne
  • GROMADZKI Aleksander (abp Aleksy), źródło: pitanov.livejournal.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGROMADZKI Aleksander (abp Aleksy)
    źródło: pitanov.livejournal.com
    zasoby własne
  • GROMADZKI Aleksander (abp Aleksy), źródło: fotopaterik.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGROMADZKI Aleksander (abp Aleksy)
    źródło: fotopaterik.org
    zasoby własne
  • GROMADZKI Aleksander (abp Aleksy), źródło: www.pstbi.ccas.ru, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGROMADZKI Aleksander (abp Aleksy)
    źródło: www.pstbi.ccas.ru
    zasoby własne

nazwisko

GROMADZKI

inne wersje nazwiska

HROMADŚKYJ

imiona

Aleksander

imiona zakonne

Aleksy

  • GROMADZKI Aleksander (abp Aleksy) - Nagrobek, klasztor pw. Objawienia Pańskiego, Krzemieniec, źródło: ru.wikipedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOGROMADZKI Aleksander (abp Aleksy)
    Nagrobek, klasztor pw. Objawienia Pańskiego, Krzemieniec
    źródło: ru.wikipedia.org
    zasoby własne

funkcja

arcybiskup

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR wołyńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

eparchia OR grodzieńsko‐nowogrodzka (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

eparchia OR chełmskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

akademickie wyróżnienia

kandydat świętej teologii prawosławnej

honorowe wyróżnienia

Krzyż Komandorski „Polonia Restitutawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]

Order św. Sawy (Jugosławia) II klasy — Wielki Oficerwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.25]

Order Feniksa II klasy (Grecja)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.25]

Order Zasługi Cywilnej II klasy (Bułgaria)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]

narodowość

ukraińska

data i miejsce
śmierci

08.05.1943

Smygadziś: grom. Smyga, rej. Dubno, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.03.02]

alt. daty i miejsca
śmierci

07.05.1943

szczegóły śmierci

Podczas I wojny światowej, po rosyjskiej klęsce w bitwie z wojskami niemieckimi i austro–węgierskimi pod Gorlicami w 05.1915 uciekł wraz z większością duchowieństwa eparchii chełmskiej do Rosji (tzw. bieżeństwo). Przebywał m.in. w Moskwie, Kiszyniowie (1917) i Kijowie (1918).

W czasach II Rzeczpospolitej zwolennik autokefalii Cerkwi Prawosławnej w Polsce.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej zmienił stanowisko i wrócił pod jurysdykcję Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

W 06.1941, tuż przed albo tuż po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosję, aresztowany przez Rosjan.

Przetrzymywany w Krzemieńcu, a następnie w więzieniu w Tarnopolu.

W ramach ludobójczej akcji likwidacji więzień przez Rosjan wygnany w „marszu śmierci” na wschód.

K. wsi Łopuszne k. Krzemieńca stracił świadomość i padł przy drodze.

Uznany za umarłego przez Rosjan uratowany został przez miejscowych chłopów.

Po rozpoczęciu okupacji niemieckiej został metropolitą Ukraińskiego Autonomicznego Kościoła Prawosławnego, uznającego zwierzchność Cerkwi Moskiewskiej.

W tej roli m.in. oficjalnie potępiał zbrodnie dokonywane na Polakach przez ludobójczą ukraińską organizację OUN/UPA, wspierającą rozłamowców, żądających autokefalii cerkwi ukraińskiej.

Zamordowany przez odłam OUN — OUN‐M — w zasadzce, podczas ludobójstwa popełnionego przez Ukraińców, zwanego „wołyńskim”, niedaleko Krzemieńca, przy drodze do Równego.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Ukraińcy

miejsca i wydarzenia

«Genocidium Atrox»Kliknij by przejść do opisu, Masakry więzienne — Tarnopol 06.1941Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

01.11.1882

Dokudów Pierwszydziś: gm. Biała Podlaska, pow. Biała Podlaska, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

alt. daty i miejsca
urodzenia

13.11.1882

śluby zakonne

11.02.1922 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

30.07.1908 (Chełmdziś: pow. Chełm miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
)

szczegóły posługi

25.11.1941 – 08.05.1943

egzarcha – namiestnik patriarchy — (terytorium Ukrainy)dziś: Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
⋄ Ukraińska Autonomiczna Cerkiew Prawosławna Patriarchatu Moskiewskiego

18.08.1941 – 08.05.1943

metropolita — Ukraińska Autonomiczna Cerkiew Prawosławna Patriarchatu Moskiewskiego — nadanie godności

28.03.1941 – 08.05.1943

biskup ordynariusz — Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]
⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna — 01.09.1941, po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, odrzucił 01.09.1941 propozycję powrotu pod zwierzchnictwo Polskiej Cerkwi Prawosławnej w okupowanej Warszawie

28.10.1940 – 28.03.1941

biskup ordynariusz — Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]
⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna

15.04.1934 – 28.10.1940

biskup ordynariusz — Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]
⋄ Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP ⋄ Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — od 01.11.1939, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, zerwał z Polską Autokefaliczną Cerkwią Prawosławną i został członkiem Synodu Cerkwi Prawosławnej w granicach tzw. Zachodniej Białorusi i Ukrainy; 25.05.1940 uznał zwierzchność Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej (Patriarchatu Moskiewskiego)

03.07.1928

arcybiskup — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — nadanie godności

13.11.1924 – 15.04.1934

biskup ordynariusz — Grodnodziś: rej. Grodno, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP ⋄ Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — także: od 01.12.1923 zastępca przewodniczącego Rady Metropolitalnej; 01.12.1925‐01.01.1926 prob. rezydent w monasterze stauropigialnym pw. Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowiczach

21.04.1923 – 13.11.1924

biskup ordynariusz — Grodnodziś: rej. Grodno, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna

26.01.1923 – 21.04.1923

biskup ordynariusz — Grodnodziś: rej. Grodno, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna — łac. locum tenens (pl. „trzymający stery”), i.e. p.o. („ad interim”)

12.10.1922 – 21.04.1923

biskup pomocniczy — Białystokdziś: pow. Białystok miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ wikariat, Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ wikariat, Rosyjska Cerkiew Prawosławna — łac. locum tenens (pl. „trzymający stery”), i.e. p.o. („ad interim”)

03.09.1922 – 12.10.1922

biskup pomocniczy — Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ wikariat, Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ wikariat, Rosyjska Cerkiew Prawosławna

03.09.1922

biskup — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27]
⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska) — chirotonia biskupia, i.e. święcenia

12.02.1922

archimandryta, i.e. opat naczelny — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — nadanie godności

11.02.1922

hieromnich — Zahajce Małedziś: grom. Dederkały Wielkie, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. św. Jana Miłościwego — przyjęcie tonsury i mnisze śluby wieczyste

ok. 1921

rozwodnik — bezdzietny

04.1921 – 1923

rektor — Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]
⋄ Prawosławne Seminarium Duchowne — także: wykładowca

1919 – 1921

profesor — Krzemieniecdziś: grom. Krzemieniec miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.10.18]
⋄ Prawosławne Seminarium Duchowne — wykładowca; także: delegate Rady Eparchialnej w Seminarium

08.01.1919

protojerej (pl. pierwszy kapłan) — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Peczerska) — nadanie godności

1915 – 1919

duszpasterz — w czasie „bieżeństwa”: w Moskwie, ok. 1917 Kiszyniowie (także: nadzorca szkół cerkiewnych eparchii kiszyniowskiej), ok. 1918 Kijowie, a po separatystycznym pokoju brzeskim między rosyjskimi bolszewikami a Niemcami i Cesarstwem Austro–Węgierskim wędrowny duszpasterz na okupowanej przez Niemców i Austriaków Białorusi i Ukrainie (w okolicy Bielska Podlaskiego, Beresteczka, Bobrujska)

1911 – 1915

rektor — Chełmdziś: pow. Chełm miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ cerkiew OR pw. Świętego Ducha Stworzyciela — także: nauczyciel rosyjskiego Gimnazjum Klasycznego Męskiego (funkcjonującego w dawnym kolegium oo. Pijarów, zrabowanego przez Rosjan po powstaniu styczniowym 1863‐1964); od 1921 kierownik Gubernialnej Komisji Archiwistycznej; superintendent szkół eparchialnych; od 1914 redaktor rosyjskojęzycznego tygodnika „Chełmska Ruś”; od 02.02.1916 (już po masowej ucieczce Rosjan z terenów Polski w ramach tzw. bieżeństwa) eparchialny obserwator spraw Cerkwi

1908 – 1911

drugi prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Chełmdziś: pow. Chełm miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ sobór OR pw. św. Jana Teologa (Ewangelisty) ⋄ sobór OR pw. św. Jana Teologa (Ewangelisty) — także: nauczyciel prawa Bożego w progimnazjum w Chełmie (od 1908); nadetatowy członek Rady Eparchialnej (od 1909); członek eparchialnej Rady Misyjnej (od 1910); członek Bractwa Matki Bożej; wizytator szkolny

30.07.1908

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Chełmdziś: pow. Chełm miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu

1904 – 1908

student — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Prawosławna Akademia Duchowna — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone w 1908 tytułem Kandydata Świętej Teologii prawosławnej, na podstawie pracy dyplomowej „Początki chrześcijaństwa w Polsce”, wydanej jako odrębna monografia „Powstanie i początkowa historia chrześcijaństwa w Polsce”, Chełm 1910

do 1904

student — Chełmdziś: pow. Chełm miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne

autor wielu prac, m.in. „Historia Cerkwi Prawosławnej w Polsce podczas dekady posługi Metropolity Dionizego (1923‐1933)”, Warszawa 1937; „Sprawa przynależności monasteru w Supraślu”, Warszawa 1934; „Czcigodny Serafin z Sarowa, wielki święty Boży i cudotwórca”, Warszawa 1933; „Stosunek metropolity Piotra Mohyły do związku z Rzymem”, Warszawa 1932; „Metropolita Jerzy Jaroszewski”, Warszawa 1932; „O strukturze Synodu Cerkwi i znaczeniu udziału w nim biskupów”, Warszawa 1930; „Wizyta Jego Wielebności Metropolity Dionizego w Prawosławnych Autokefalicznych Cerkwiach Wschodnich”, Warszawa 1928; „Kanony św. Apostołów i ich stosunek do obecnego życia Cerkwi Prawosławnej i dyscypliny, w związku z głównem zadaniem prawa kanonicznego”, 1928; „On kanoniczności 'Uregulowania wewnętrznej struktury Cerkwi Prawosławnej w Polsce’”, Warszawa 1927; „Krótki szkic historyczny o Rusi Chełmskiej”, Chełm 1917

inni związani
szczegółami śmierci

JURKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Teodor

miejsca i wydarzenia
opisy

«Genocidium Atrox»: W latach 1939‐1947, szczególnie w latach 1943‐1944, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko‐ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko‐ukraińską lat 1918‐1919), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‐1941, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko‐rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako «Genocidium Atrox» (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‐1945 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo‐wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20]
)

Masakry więzienne — Tarnopol 06.1941: Po niemieckim ataku na Rosjan 22.06.1941 Rosjanie wymordowali więźniów przetrzymywanych w więzieniu w Tarnopolu na Ukrainie. Przetrzymywano w nim ponad 1,790 osób (w dniu niemieckiego ataku; natomiast wcześniej 10.06.1941 — 1,592; później, po niemieckim ataku, przyjęto wielu innych z pobliskich miejscowości, których nie zdołano nawet zarejestrować). Zaraz po niemieckim ataku zwolniono ok. 217 więźniów (skazanych głównie za przestępstwa pospolite). Ok. 30.06.1941 wyprowadzono z miasta ok. 1,000‐1,200 osób i pognano na wschód. Osoby nie nadążające — mordowano. Resztę załadowano w końcu na transport i wysłano na Ural. Ich los pozostaje nieznany. Pozostałych Rosjanie wymordowali wcześniej w więzieniu. Szacuje się, że Rosjanie zdążyli w więzieniu wymordować od kilkuset do tysiąca więźniów, głównie narodowości ukraińskiej, ale także polskiej i kilkunastu schwytanych Niemców. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.26]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

źródła

osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06]
, www.kresykedzierzynkozle.home.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.13]
, www.pstbi.ccas.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.25]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.25]
, commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, zarubezhje.narod.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.25]
, fotopaterik.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.25]
, pitanov.livejournal.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.25]
, fotopaterik.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.25]
, www.pstbi.ccas.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.09.25]
, ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: GROMADZKI Aleksander

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu