Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
błogosławiony
nazwisko
BARANYK
imiona
Stefan
imiona zakonne
Seweryn
data beatyfikacji
27.06.2001więcej na
www.swzygmunt.knc.pl
[dostęp: 2013.05.19]
Jan Paweł II, papież RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
funkcja
ojciec zakonny
wyznanie
Ukraiński Kościół greckokatolicki GKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
zakon
Bazyliański Zakon Świętego Jozafata OSBMwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
(i.e. Bazylianie)
diecezja / prowincja
prowincja pw. Najświętszego Zbawcy OSBM (Galicja)
eparchia GK przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
narodowość
ukraińska
data i miejsce
śmierci
26.06.1941
Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
szczegóły śmierci
Na początku I wojny światowej, wobec rosyjskiego ataku na austro–węgierską prowincję i kraj koronny niem. Königreich Galizien und Lodomerien (pl. Królestwo Galicji i Lodomerii), i.e. Galicję, Szkoła Teologiczna w Krechowie, gdzie przygotowywał się do kapłaństwa, ewakowana została w głąb Cesarstwa Austro–Węgierskiego, do Zagrzebia. Tam ukończył studia i został wyświęcony.
Bo rosyjskiej klęsce w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 powrócił do rodzimej diecezji.
W trakcie przegranej przez Ukraińców wojny polsko–ukraińskiej 1918‐1919 Żółkiew, gdzie posługiwał, od 01.11.1918 był okupowany przez wojska ukraińskie. Pełnił wówczas de facto rolę kapelana oddziałów Armii Halickiej HA i szpitala polowego. 16.05.1919 Żółkiew została odbita przez wojsko polskie, w czasie decydującej ofensywy majowej pod dowództwem gen. Józefa Hallera, która doprowadziła do wypchnięcia wojsk ukraińskich poza obszar Galicji. 19.05.1919 internowany — wraz z 41 innymi mnichami oo. Bazylianów OSBM. Początkowo przewieziony do więzienia Brygidki we Lwowie, a stamtąd do Obozu Jeńców i Internowanych Nr 1 w krakowskiej dzielnicy Dąbie. Zwolniony 04.08.1919.
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, aresztowany 26.06.1941 przez uciekających w panice Rosjan — razem m.in. z przełożonym prowincjonalnym o. Joachimem Sieńkiwskim.
Kilka dni później, po wygonieniu Rosjan i rozpoczęciu okupacji niemieckiej ciała obu kapłanów znaleziono wśród zwłok ok. 800‐1,200 osób, zamordowanych przez Rosjan w areszcie śledczym w Drohobyczu — większość została zamordowana na dziedzińcu więziennym seriami karabinów maszynowych.
Przed śmiercią był torturowany — na piersiach wyrżnięto mu ostrym narzędziem znak krzyża.
W masakrze przeżyło 4 więźniów.
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
Masakry więzienne — Drohobycz 06.1941Kliknij by przejść do opisu, Masakry 06.1941 (NKWD)Kliknij by przejść do opisu, Drohobycz (więzienia)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, OJiI Nr 1 DąbieKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐ukraińska 1918‐1919Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
18.07.1889
Uhnówdziś: grom. Bełz miasto, rej. Szeptycki, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.24]
rodzice
BARANYK Mikołaj
🞲 ?, ? — 🕆 ?, ?
Anna
🞲 ?, ? — 🕆 ?, ?
śluby zakonne
16.05.1907 (czasowe)
21.09.1910 (wieczyste)
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
14.02.1915
Zagrzebdziś: kom. zagrzebski, Chorwacja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
szczegóły posługi
1932 – 1941
igumen–przełożony i proboszcz parafii — Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09] ⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Trójcy Świętej ⋄ parafia GK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat GK Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
1916 – 1932
mnich i wikariusz parafii — Żółkiewdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22] ⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Narodzenia Pańskiego ⋄ parafia GK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Żółkiewdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22] — rekolekcjonista, kaznodzieja, katecheta kilku szkół powszechnych, rektor domu dziecka, redaktor czasopismo dla dzieci „Наш приятель” (pl. „Nasz przyjaciel”)
1914 – ok. 1915
student — Zagrzebdziś: kom. zagrzebski, Chorwacja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Studium Teologiczne (czasowa lokalizacja), Bazylianie OSBM — ostatni rok studiów teologicznych (przeniesiony, w związku z wybuchem I wojny światowej)
1907 – 1914
student — Krechówdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.06] ⋄ GK Szkoła Teologiczna, klasztor GK pw. św. Mikołaja, Bazylianie OSBM — początkowo uzupełniając wykształcenie na poziomie gimnazjalnym
24.09.1904 – 1907
nowicjat — Krechówdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.06] ⋄ klasztor GK pw. św. Mikołaja, Bazylianie OSBM
1904
wstąpienie — Bazylianie OSBM
inni związani
szczegółami śmierci
DANIŁKOWKliknij by wyświetlić biogram Jan, GOSZKAKliknij by wyświetlić biogram Jerzy, HENTYSZKliknij by wyświetlić biogram Michał, MAKARKliknij by wyświetlić biogram Szczepan, SIEŃKIWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan (o. Joachim), KILARKliknij by wyświetlić biogram Józef, BAJRAKKliknij by wyświetlić biogram Włodzimierz (o. Witalis)
miejsca i wydarzenia
opisy
Masakry więzienne — Drohobycz 06.1941: Po niemieckim ataku na Rosjan 22.06.1941 Rosjanie wymordowali więźniów przetrzymywanych w areszcie śledczym przy ul. Stryjskiej w Drohobyczu. Ich liczba pozostaje nieznana — po niemieckim ataku do więzienia przewieziono bowiem wielu aresztowanych (ok. 300) z pobliskich miejscowości, których nie zdołano nawet zarejestrować. W ostatnich dniach 06.1941 rosyjskie ludbójcze NKWD wyprowadziło na dziedziniec więźniów z cel informując ich, że zostają wypuszczeni na wolność. Gdy się tam zgromadzili z wież strażniczych otwarto do nich ogień z karabinów maszynowych. Pod zwałami trupów przeżyły cztery osoby. Razem Rosjanie, wraz z wysługującymi się im Żydami, zamordowali wówczas ok. 1,200 osób (acz część z nich mogła być zamordowana wcześniej). (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.24])
Masakry 06.1941 (NKWD): Po ataku niemieckim 22.06.1941 na tereny okupowane przez Rosjan i w konsekwencji na Rosję, przed paniczną ucieczką, Rosjanie wymordowali — zgodnie z ludobójczym rozkazem rosyjskiego ministra spraw wewnętrznych Wawrzyńca Berii wydanym 24.06.1941 wymordowania wszystkich więźniów (formalnie „skazanych” za „działalność kontrrewolucyjną”, „działalność antyrosyjską”, sabotaż i dywersję, oraz więźniów politycznych „w śledztwie”) przetrzymywanych w więzieniach NKWD na terenach okupowanej przez Rosję przedwojennej Polski, Litwy, Łotwy i Estonii — ok. 40,000‐50,000 osób. Dodatkowo Rosjanie wymordowali tysiące osób, zatrzymanych już po niemieckim ataku, uznając ich za „wrogów ludu” — osoby te w większości nie były ujęte w rejestrach więziennych. Część zamordowana została już w więzieniach, w zbiorowych masakrach, część podczas tzw. „marszów śmierci”, gdy więźniów gnano pieszo na wschód. Po rosyjskiej ucieczce i rozpoczęciu okupacji niemieckiej nastąpiło wiele spontanicznych pogromów lokalnych Żydów, z których znacząca część kolaborowała z Rosjanami i uznana została za współodpowiedzialną za więzienne masakry. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21])
Drohobycz (więzienia): Przed wybuchem II wojny światowej w 09.1939 w Drohobyczu przy ul. Truskawieckiej funkcjonowało nowoczesne więzienie karne, w którym przetrzymywano ok. 1,200‐1,500 osób. Po rozpoczęciu w 09.1939 pierwszej okupacji rosyjskiej przy ul. Stryjskiej powstał areszt rosyjskiej ludobójczej organizacji NKWD (przy regionalnej dyrekcji NKWD). Tam w 06.1941, po niemiecki ataku na uprzedniego sojusznika, Rosjan, NKWD dokonało ludobójczej masakry więźniów. Po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej NKWD powróciło do tych samych budynków i ponownie zorganizowano tam areszt, w którym przetrzymywano i przesłuchiwano setki i tysiące osób podejrzanych o wrogość do Rosji. Areszt zamknięto w 1959. Więzienie przy ul. Truskawickiej funkcjonowało przez cały okres II wojny światowej, zarówno podczas okupacji rosyjskiej jak i niemieckiej, funkcjonowało i później i funkcjonuje do dnia dzisiejszego. (więcej na: btx.home.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
OJiI Nr 1 Dąbie: Obóz Jeńców i Internowanych Nr 1, w krakowskiej dzielnicy Dąbie — jeden z obozów internowania, w czasie wojny polsko–ukraińskiej 1918‐1919, polsko–czeskiego konfliktu 1919 oraz wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921 — dla jeńców pojmanych przez Wojsko Polskie, i.e. Ukraińców, Czechów, Rosjan. Założony w 11.1918 w miejscu obozu jenieckiego byłego Cesarstwa Austro–Węgierskiego. W szczytowym momencie, w 03.1920, w obozie przetrzymywano 4,987 osób. Kilkukrotnie w obozie wybuchały epidemie tyfusu, dyzenterii–czerwonki: m.in. w 12.1918, 02.1919. W ciągu trzech lat istnienia obozu zmarły w nim 1,104 osoby. Zlikwidowany 06.12.1921. (więcej na: dabiehistoria.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2025.03.07])
Wojna polsko‐ukraińska 1918‐1919: Jedna z wojen toczonych przez nowopowstałą Rzeczpospolitą w obronie swoich granic. Pod koniec 1918 na obszarach byłego zaboru austriackiego, w oparciu o ukraińskie oddziały byłej armii austro‐węgierskiej, Ukraińcy zaatakowali powstającą Rzeczpospolitą. W szczególności utworzyli zalążki państwowości i zaatakowali Lwów. Dzięki bohaterskiej postawie mieszkańców miasta, w szczególności młodych ludzi — zwanych odtąd orlętami lwowskimi — miasto zostało odbite przez Polaków i przez kilka miesięcy w niezwykły sposób bronione przed atakami ukraińskimi. W 1919 Polska — jej nowo utworzona armia — odepchnęła ukraińskie oddziały na wschód i południe, przejmując kontrolę nad swoimi ziemiami. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19])
źródła
osobowe:
www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], catholicencyclopedia.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.dobromyl-monastery.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], missiopc.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], osbm.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], cyclowiki.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.grkatpo.skKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: BARANYK Stefan
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu