Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
błogosławiony
nazwisko
BAJRAK
imiona
Włodzimierz
imiona zakonne
Witalis
data beatyfikacji
27.06.2001więcej na
www.swzygmunt.knc.pl
[dostęp: 2013.05.19]
Jan Paweł II, papież RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
funkcja
ojciec zakonny
wyznanie
Ukraiński Kościół greckokatolicki GKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
zakon
Bazyliański Zakon Świętego Jozafata OSBMwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
(i.e. Bazylianie)
diecezja / prowincja
prowincja pw. Najświętszego Zbawcy OSBM (Galicja)
eparchia GK przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
narodowość
ukraińska
data i miejsce
śmierci
16.05.1946
Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
szczegóły śmierci
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, w czasie okupacji rosyjskiej przebywał w klasztorze w Żółkwi.
Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej został prawd. w 1941 igumenem–przełożonym klasztoru w Drohobyczu — w miejsce zamordowanych w 06.1941 przez Rosjan igumena Seweryna Stefana Baranyka i protoigumena (przełożonego prowincjonalnego, rezydującego w Drohobyczu), Joachima Jana Sieńkiwskiego.
Przez kolejne dwa lata prawd. często wyjeżdżał z Drohobycza na tereny zamieszkałe przez Łemków — w latach 1939‐1941 okupowane przez Niemców — i tam posługiwał w kilku niewielkich parafiach.
Po rozpoczęciu 06.08.1944 kolejnej okupacji rosyjskiej zmuszony przez Rosjan do opuszczenia klasztoru (Rosjanie zorganizowali w nim najpierw punkt tranzytowy dla osób represjonowanych, a później klub studencki). Natomiast kościół klasztorny w 1945 — prawd. po aresztowaniu przez Rosjan 11.04.1945 większości biskupów greckokatolickich — przejęła cerkiew prawosławna.
17.09.1945 aresztowany przez Rosjan w Borysławiu.
Osadzony w więzieniu w Drohobyczu.
Oskarżony o to, że „w czasie okupacji niemieckiej uczestniczył w modlitwach pogrzebowych żołnierzy czyli Ukraińskiej Armii Halickiej UHA, walczącej o niepodległą Ukrainę po zakończeniu I wojny światowej […], wygłaszał krytykę rosyjskiej [polityki] w [kalendarzach misyjnych]”.
13.11.1945 skazany na 8 lat zesłania do rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej Gułag.
Przed wyjazdem wszelako pobity przez Rosjan i zginął w więzieniu.
przyczyna śmierci
mord
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
Masakry więzienne — Drohobycz 06.1941Kliknij by przejść do opisu, Masakry 06.1941 (NKWD)Kliknij by przejść do opisu, Drohobycz (więzienia)Kliknij by przejść do opisu, GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
24.02.1907
Szwajkowcedziś: grom. Zawodśke, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
śluby zakonne
28.02.1933 (wieczyste)
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
13.08.1933 (kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Żółkwiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.12.13])
szczegóły posługi
1944 – 1945
administrator — Borysławdziś: grom. Borysław miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.01] ⋄ parafia GK pw. Zmartwychwstania Pańskiego ⋄ dekanat GK Borysławdziś: grom. Borysław miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.01] — katecheta i nauczyciel szkolny
1943 – 1944
igumen–przełożony — Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09] ⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Trójcy Świętej — także: katecheta, kapelan miejscowego szpitala
1942 – 1943
administrator — Beskodziś: gm. Besko, pow. Sanok, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia GK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Rymanówdziś: gm. Rymanów, pow. Krosno, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09] — także: katecheta
1942
administrator — Wróblik Królewskidziś: gm. Rymanów, pow. Krosno, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Bazylianie OSBM ⋄ parafia GK pw. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Rymanówdziś: gm. Rymanów, pow. Krosno, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09] — także: katecheta
do 1941
mnich i proboszcz parafii — Żółkiewdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22] ⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Narodzenia Pańskiego ⋄ parafia GK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Żółkiewdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22] — zastępca igumena–przełożonego
od 1936
mnich i wikariusz parafii — Żółkiewdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22] ⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Narodzenia Pańskiego ⋄ parafia GK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Żółkiewdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]
1933 – 1936
mnich — Buczaczdziś: grom. Buczacz miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego
1931 – 1933
student — Krystynopoldziś: Czerwonogród, grom. Czerwonogród miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Studium Teologiczne, Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Jura
1929 – 1931
student — Dobromildziś: grom. Dobromil miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Studium Filozoficzno‐Teologiczne, Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Onufrego
1927 – 1929
student — Ławrówdziś: grom. Stary Sambor miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.22] ⋄ Studium Filozoficzne, Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Onufrego
nowicjat — Krechówdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.06] ⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Mikołaja
04.09.1924
wstąpienie — Bazylianie OSBM
inni związani
szczegółami śmierci
BARANYKKliknij by wyświetlić biogram Stefan (o. Seweryn), SIEŃKIWSKIKliknij by wyświetlić biogram Jan (o. Joachim)
miejsca i wydarzenia
opisy
Masakry więzienne — Drohobycz 06.1941: Po niemieckim ataku na Rosjan 22.06.1941 Rosjanie wymordowali więźniów przetrzymywanych w areszcie śledczym przy ul. Stryjskiej w Drohobyczu. Ich liczba pozostaje nieznana — po niemieckim ataku do więzienia przewieziono bowiem wielu aresztowanych (ok. 300) z pobliskich miejscowości, których nie zdołano nawet zarejestrować. W ostatnich dniach 06.1941 rosyjskie ludbójcze NKWD wyprowadziło na dziedziniec więźniów z cel informując ich, że zostają wypuszczeni na wolność. Gdy się tam zgromadzili z wież strażniczych otwarto do nich ogień z karabinów maszynowych. Pod zwałami trupów przeżyły cztery osoby. Razem Rosjanie, wraz z wysługującymi się im Żydami, zamordowali wówczas ok. 1,200 osób (acz część z nich mogła być zamordowana wcześniej). (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.24])
Masakry 06.1941 (NKWD): Po ataku niemieckim 22.06.1941 na tereny okupowane przez Rosjan i w konsekwencji na Rosję, przed paniczną ucieczką, Rosjanie wymordowali — zgodnie z ludobójczym rozkazem rosyjskiego ministra spraw wewnętrznych Wawrzyńca Berii wydanym 24.06.1941 wymordowania wszystkich więźniów (formalnie „skazanych” za „działalność kontrrewolucyjną”, „działalność antyrosyjską”, sabotaż i dywersję, oraz więźniów politycznych „w śledztwie”) przetrzymywanych w więzieniach NKWD na terenach okupowanej przez Rosję przedwojennej Polski, Litwy, Łotwy i Estonii — ok. 40,000‐50,000 osób. Dodatkowo Rosjanie wymordowali tysiące osób, zatrzymanych już po niemieckim ataku, uznając ich za „wrogów ludu” — osoby te w większości nie były ujęte w rejestrach więziennych. Część zamordowana została już w więzieniach, w zbiorowych masakrach, część podczas tzw. „marszów śmierci”, gdy więźniów gnano pieszo na wschód. Po rosyjskiej ucieczce i rozpoczęciu okupacji niemieckiej nastąpiło wiele spontanicznych pogromów lokalnych Żydów, z których znacząca część kolaborowała z Rosjanami i uznana została za współodpowiedzialną za więzienne masakry. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21])
Drohobycz (więzienia): Przed wybuchem II wojny światowej w 09.1939 w Drohobyczu przy ul. Truskawieckiej funkcjonowało nowoczesne więzienie karne, w którym przetrzymywano ok. 1,200‐1,500 osób. Po rozpoczęciu w 09.1939 pierwszej okupacji rosyjskiej przy ul. Stryjskiej powstał areszt rosyjskiej ludobójczej organizacji NKWD (przy regionalnej dyrekcji NKWD). Tam w 06.1941, po niemiecki ataku na uprzedniego sojusznika, Rosjan, NKWD dokonało ludobójczej masakry więźniów. Po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej NKWD powróciło do tych samych budynków i ponownie zorganizowano tam areszt, w którym przetrzymywano i przesłuchiwano setki i tysiące osób podejrzanych o wrogość do Rosji. Areszt zamknięto w 1959. Więzienie przy ul. Truskawickiej funkcjonowało przez cały okres II wojny światowej, zarówno podczas okupacji rosyjskiej jak i niemieckiej, funkcjonowało i później i funkcjonuje do dnia dzisiejszego. (więcej na: btx.home.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04])
Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła część niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
uk.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.geni.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.dobromyl-monastery.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.youtube.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], missiopc.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], dds.edu.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], catholicencyclopedia.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], dyvensvit.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], hal_zoria.io.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: BAJRAK Włodzimierz
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu