Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
święty
nazwisko
RUBANOWICZ
imiona
Porfiriusz
data kanonizacji
28.10.1999
Święty Sobór Biskupów Białoruskiego Kościoła Prawosławego
funkcja
prezbiter (i.e. jerej)
wyznanie
Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
eparchia OR mińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
data i miejsce
śmierci
1943
alt. daty i miejsca
śmierci
Homeldziś: rej. Homel, obw. Homel, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
szczegóły śmierci
Po raz pierwszy aresztowany przez rosyjskich komunistów w 1928 w Zasławiu. Oskarżony o „niewykonanie zobowiązań wobec państwa”, co oznaczało nie zapłacenie należnych państwu, ustalonych na niemożliwym poziomie do spełnienia, podatków. Skazany na 3.5 miesiąca. „Karę” odbył w więzieniu, prawd. w Zasławiu bądź w oddalonym o ok. 12 km Mińsku.
W 1935 rosyjskie władze zamknęły jego kościół parafialny w Zasławiu. Przez następny rok posługiwał w małej cerkwi na miejscowym cmentarzu.
W 06.1936 zabroniono mu sprawowania funkcji kapłańskich, a 16.06.1936 uznano za osobę „bez określonego zatrudnienia” — czyli „bezrobotną” — i nakazano opuszczenie Zasławia z zakazem osiedlenia w promieniu 100 km od tego miasta.
Osiadł — z żoną i dwojgiem dzieci — w Bychowie, ok. 180 km na południowy wschód od Mińska. Żył z oszczędności ze sprzedaży posiadłości w Zasławiu, z warzyw uprawianych na niewielkim poletku i z łowienia ryb — w Bychowie nie było już wówczas żadnej działającej cerkwi.
W czasie tzw. Wielkiej Czystki, czyli ludobójczej eksterminacji „wrogów państwa rosyjskiego” — i prawd. w ramach tzw. «operacji polskiej», czyli ludobójczej eksterminacji wszystkich Polaków zamieszkałych w państwie rosyjskim — aresztowany 06.08.1937 w Bychowie przez agentów ludobójczej rosyjskiej organizacji NKWD.
Przetrzymywany w więzieniu w Mohylewie. Wielokrotnie przysłuchiwany — podczas jednego z nich 07.10.1937 miał stwierdzić, że „jest Polakiem”. Według dostępnych danych podczas przesłuchań zachowywał się z rzadką odwagą i kategorycznie odrzucał wszelkie stawiane mu zarzuty.
31.10.1937 stanął przed rosyjskim ludobójczym sądem kapturowym «Trojka NKWD», z oskarżenia o „agitację antyrosyjską, rozpowszechnianie prowokacyjnych pogłosek o wojnie, oczernianie rządu rosyjskiego i rosyjskiej prasy”, a także „o wysławianie podczas łowienia ryb wrogów ludu”.
Z art. 72 KK skazany na 10 lat więzienia i niewolniczej pracy przymusowej w obozach koncentracyjnych Gułag.
Przetrzymywany w obozie w okolicach Homla, gdzie niewolniczo pracował przy wydobywaniu i przetwarzaniu torfu (w samym Homlu od 1930 funkcjonowało państwowe przedsiębiorstwo torfowe „Bolszewik”).
Przebywał tam, gdy 22.06.1941 Niemcy zaatakowały uprzedniego sojusznika, Rosjan.
Homel Niemcy zdobyli w 08.1941 i wówczas został zwolniony.
Podczas okupacji niemieckiej przebywał w nieznanym miejscu. Zginął w 1943 w nieznanych okolicznościach w okolicy Homla, zamordowany — wedle źródeł rosyjskojęzycznych — przez „partyzantów”, określanych niekiedy jako „bezbożni”, co oznacza komunistycznych partyzantów rosyjskich (w okolicy działało kilka komunistycznych grup partyzanckich, które m.in. brały udział w tzw. operacji homelsko–rzeczyckiej, prowadząc działalność destrukcyjną na zapleczu frontu — sam Homel Rosjanie odbili z rąk niemieckich 26.11.1943).
przyczyna śmierci
mord
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Ludobójstwo rosyjskie 11.08.1937Kliknij by przejść do opisu, Wielka Czystka 1937Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
1883
Lemieszewiczedziś: ssow. Łopacin, rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]
alt. daty i miejsca
urodzenia
1880
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
22.10.1906
szczegóły posługi
1936 – 1937
rezydent — Bychówdziś: rej. Bychów, obw. Mohylew, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18] — po wyrzuceniu z parafialnego Zasławia
1935 – 1936
duszpasterz — Zasławdziś: rej. Mińsk, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ cerkiew OR pw. Kazańskiej Ikony Matki Bożej (cmentarna) — po obrabowaniu i zamknięciu przez rosyjskich komunistów jego parafialnej cerkwi
protojerej (pl. pierwszy kapłan) — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — nadanie godności
dziekan — dekanat OR Mińsk 2. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1914 – 1935
proboszcz — Zasławdziś: rej. Mińsk, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia OR pw. Przemienienia Pańskiego ⋄ dekanat OR Mińsk 2. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
od 1909
proboszcz — Dobrosławkadziś: ssow. Bobryk, rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26] ⋄ parafia OR pw. Trójcy Świętej
22.10.1906
prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu, poprzedzona 21.10.1906 chirotonią diakońską
1906 – 1909
nauczyciel — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ śpiew kościelny, Prawosławna Szkoła Teologiczna
do 1906
student — Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne
student — Pińskdziś: rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Prawosławna Szkoła Teologiczna
żonaty — co najmniej dwoje dzieci
miejsca i wydarzenia
opisy
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Ludobójstwo rosyjskie 11.08.1937: 11.08.1937 rosyjski przywódca Józef Stalin nakazał, a szef NKWD Nikołaj Jeżow podpisał, rozkaz nr 00485 o przeprowadzeniu tzw. «operacji polskiej». Na śmierć skazano 139,835 Polaków żyjących w Rosji. Według danych Międzynarodowego Stowarzyszenia Historyczno‐Oświatowego, Dobroczynnego i Obrony Praw Człowieka „Memoriał” (ros. Международное историко‐просветительское, правозащитное и благотворительное общество „Мемориал”), zajmującego się badaniami historycznymi i propagowaniem wiedzy o ofiarach represji rosyjskich — zamordowano 111,091. 28,744 skazano na pobyt w obozach koncentracyjnych — łagrach Gułag. Razem jednak deportowano ponad 100 tys. Polaków, głównie do Kazachstanu, na Syberię, w rejony Charkowa i Dniepropetrowska. Według niektórych historyków liczbę ofiar należy pomnożyć przez co najmniej dwa, bowiem mordowano nie tylko wymienione z nazwiska osoby, ale całe rodziny polskie (wystarczało samo podejrzenie o narodowość polską). Gdy uwzględnić fakt, że podana liczba w zasadzie nie obejmuje ludobójstwa na wschodnich obszarach Rosji (Syberia), to liczba ofiar może wynosić nawet 500,000 Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14])
Wielka Czystka 1937: „Wielki terror” (również «Wielka Czystka», zwana także od nazwiska ówczesnego szefa NKWD „Jeżowszczyzną”) — rosyjska państwowa akcja terroru politycznego, zaplanowana i skierowana przeciw milionom niewinnych ofiar — mniejszościom narodowym, bogatszym chłopom (kułacy), osobom uznanym za przeciwników politycznych, oficerom armii, której największe nasilenie miało miejsce od 09.1936 do 08.1938. Szczytowy punkt osiągnęła poczynając od lata 1937, gdy do Kodeksu Karnego wprowadzono art. 58‐14 o „kontrrewolucyjnym sabotażu”, co stało u podstaw „legalizacji” mordów, i 02.07.1937, gdy najwyższe władze Rosji, pod przywództwem Józefa Stalina, wydały dekret o rozpoczęciu akcji przeciw kułakom. Następnie wydano szerego rozkazów wykonawczych NKWD, w tym Nr 00439 z 25.07.1937, rozpoczynający likwidację 25,000‐42,000 Niemców żyjących Rosji (głównie tzw. Niemców nadwołżańskich); Nr 00447 z 30.07.1937 rozpoczynający likwidację „elementów antyrosyjskich”, oraz 00485[2] z 11.08.1937 nakazujący mord 139,835 osób narodowości polskiej (ta ostatnia była największą operacją tego typu — objęła 12.5% wszystkich zamordowanych podczas «Wielkiej Czystki», podczas gdy Polacy stanowili 0.4% populacji). Więzionych w obozach koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich, wyspie Anzer czy obozie koncentracyjnym ITŁ BelBałtŁag polskich kapłanów Rosjanie latem 1937 przenieśli do więziennych cel (część w Sankt Petersburgu). Następnie w kilku odrębnych, kapturowych, bandyckich procesach prowadzonych przez tzw. «Trojkę NKWD» (m.in. 09.10.1937, 25.11.1937) wszystkich skazali na karę śmierci i zamordowali w zbiorowych mordach. Strzałami w tył głowy pozbawiono ich życia albo w więzieniu w Sankt Petersburgu, albo bezpośrednio na miejscach pochówku, m.in. w Sandarmoch, czy Lewaszowskim Pustkowiu k. Leningradu, gdzie ich ciała wrzucono do zbiorowych dołów. Innych kapłanów aresztowany w miejscach, gdzie posługali, a następnie mordowano w okolicznych centralach NKWD (np. w Mińsku na Białorusi), po równie ludobójczych procesach przeprowadzanych przez wspomniany sąd kapturowy «Trojka NKWD».
źródła
osobowe:
drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26], scheglov.byKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26], martyrs.pstbi.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26]
bibliograficzne:
„Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26], pravminsk.byKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: RUBANOWICZ Porfiriusz
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu