Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
RUBAN
imiona
Filip
funkcja
diakon
wyznanie
Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
eparchia OR grodzieńsko‐nowogrodzka (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
narodowość
białoruska
data i miejsce
śmierci
1954
szczegóły śmierci
Po wybuchu I wojny światowej powołany w 1915 do Armii Imperium Rosyjskiego. Początkowo przeszedł przez kurs w którejś z Wojskowych Szkół Piechoty, po czym został żołnierzem 208. Łaryjskiego Pułku Piechoty w składzie 52. Dywizji Piechoty.
Walczył na froncie i był ranny.
Po zakończeniu działań wojennych powrócił do parafii, gdzie posługiwał jako psalmista — już wówczas w niepodległej Polsce.
Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1919 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, prawd. podjął współpracę z rosyjską ludobójczą organizacją NKWD. Istnieją przesłanki, że napisał dla NKWD kilka donosów, ale po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i ucieczce wojsk rosyjskich z Grodna — jednakże przed wkroczeniem Niemców (stało się to w dzień po niemieckim ataku, 23.06.1941) — zdołał wejść do siedziby NKWD i zniszczyć inkryminujące go dokumenty, m.in. księgę rosyjskich agentów w mieście.
Po niemieckiej klęsce w II wojnie światowej i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej — Grodno, zniszczone w ponad 40% z ¼ liczbą ludności w stosunku do 1939, Rosjanie zajęli 20.09.1944 — aresztowany przez Rosjan 13.12.1944 (według innych źródeł 19.12.1944), wraz z proboszczem parafii katedralnej.
Przetrzymywany prawd. w więzieniu w Grodnie.
07.07.1945 sądzony z oskarżenia o „udział w antyrosyjskiej organizacji” i „działalność pasożytniczą” i skazany przez ludobójczy rosyjski sąd kapturowy na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskim systemie obozów koncentracyjnych Gułag.
Więzienne losy nieznane.
W 1954, już śmiertelnie chory, zwolniony. Powrócił na Białoruś — pod okupacją rosyjską — i wkrótce zmarł.
alt. szczegóły śmierci
Według niektórych przypuszczeń zginął w jednym z obozów koncentracyjnych Gułag.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
GułagKliknij by przejść do opisu, GrodnoKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
18.11.1893
Popławydziś: ssow. Szczuczyn, rej. Szczuczyn, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
szczegóły posługi
14.10.1934
protodiakon — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — nadanie godności
12.10.1934 – 1944
psalmista — Grodnodziś: rej. Grodno, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ sobór OR pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny
od 06.08.1931
psalmista — Leszcztakże: Leszcze
dziś: dzielnica w Pińsku, rej. Pińsk miasto, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ cerkiew OR ⋄ dekanat OR Pińsk 1. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
od 29.11.1923
psalmista — Prużanadziś: ssow. Prużana miasto, rej. Prużana, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13] ⋄ sobór OR pw. św. Aleksandra Newskiego
21.11.1923
diakon — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — chirotonia diakońska, i.e. święcenia diakonatu (prawd. w Polskiej Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej PAC, która autokefalię uzyskała 13.11.1923 z Konstantynopola, z pominięciem patriarchy moskiewskiego)
ok. 1922
psalmista — Jaźwinkidziś: ssow. Dworzec, rej. Łuniniec, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26] ⋄ cerkiew OR pw. Przemienienia Pańskiego
ok. 1915 – ok. 1920
żołnierz — Armia Imperium Rosyjskiego — nie wiadomo czy i w jakiej armii służył po upadku caratu w 02.1917
13.12.1914 – 1915
psalmista — Jaźwinkidziś: ssow. Dworzec, rej. Łuniniec, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26] ⋄ cerkiew OR pw. Przemienienia Pańskiego
żonaty — dwoje dzieci
miejsca i wydarzenia
opisy
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Grodno: Więzienie wykorzystywane zarówno przez Rosjan (lata 1920, 1939‐1941 oraz od 1944), jak i Niemców (w latach 1941‐1944). Miejsce kaźni tysięcy Polaków.
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
źródła
osobowe:
forum.vgd.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26], usp.byKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26], www.academia.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26], lpvzysk.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26]
bibliograficzne:
„Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: RUBAN Filip
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu