Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
MALUTA
imiona
Dionizy
imiona zakonne
Damaskin
funkcja
arcybiskup
wyznanie
Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
eparchia OR wołyńsko‐podolska (Ukraińska Autonomiczna Cerkiew Prawosławna UACP)więcej na
drevo-info.ru
[dostęp: 2023.08.19]
eparchia OR kamieniecko‐podolska (Ukraińska Autonomiczna Cerkiew Prawosławna UACP)więcej na
drevo-info.ru
[dostęp: 2023.08.19]
eparchia OR winnicko‐podolska (Ukraińska Autonomiczna Cerkiew Prawosławna UACP)więcej na
drevo-info.ru
[dostęp: 2023.08.19]
eparchia OR czerniowiecko‐chocimskawięcej na
drevo-info.ru
[dostęp: 2023.08.19]
eparchia OR żytomierskawięcej na
drevo-info.ru
[dostęp: 2023.08.19]
narodowość
ukraińska
data i miejsce
śmierci
1946
ITŁ SibŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: k. Omska, obw. omski, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.29]
alt. daty i miejsca
śmierci
1946 (po)
szczegóły śmierci
Po wybuchu I wojny światowej w 1914 posługiwał jako kapelan szpitala Czerwonego Krzyża w Czernihowie. W 1915, po rosyjskiej klęsce w 05.1915 w bitwie pod Gorlicami ewakuował się wraz z mnichami z ławry w Poczajowie na wschód (tzw. bieżeństwo), początkowo do Kijowa.
Po niemieckim i rosyjskim najeździe w 09.1939 na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, przesłuchiwany w 03.1940 przez agentów rosyjskiej ludobójczej organizacji NKWD w Kowlu. Pod presją zgodził się na współpracę z NKWD, ale w praktyce jej nie podjął.
Po zakończeniu niemieckiej okupacji, rozpoczętej po ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i wkroczeniu wojsk rosyjskich w 03.1944 do Kamieńca Podolskiego, aresztowany tamże 18.05.1944 przez NKWD.
Przewieziony do więzienia nr 1 w Kijowie.
Tam 25.101.1944 stanął przed wojskowym sądem kapturowym ludobójczej NKWD (nie wiadomo, czy był obecny na rozprawie). Oskarżony m.in. o „przekazywanie niemieckim władzom okupacyjnym informacji o działalności rozłamowego Kościoła prawosławnego; […] systematyczne głoszenie kazań antyrosyjskich (antysowieckich); […] oszczercze obrażanie przywódców rewolucji październikowej; […] przedstawianie zwulgaryzowanej wersji materializmu dialektycznego; […] współpracę kontrrewolucyjnymi organizacjami, dążącymi do obalenia władzy sowieckiej i ustanowienia w Rosji ustroju monarchistycznego”.
Skazany na 15 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.
Przewieziony do jednego z obozów komplesku obozów koncentracyjnych Sibłag w pobliżu Omska, gdzie zginął.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
ITŁ SibŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Kijów (Łukianiwska)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
23.05.1883
Klebańdziś: grom. Klebań, rej. Tulczyn, obw. Winnica, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2023.08.19]
śluby zakonne
04.1910 (wieczyste)
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
1913
szczegóły posługi
06.06.1943 – 05.1944
biskup ordynariusz — Ukraińska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna UACP ⋄ Ukraińska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna UACP — istnieje niejasność, czy Ukraińska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna UACP jeszcze formalnie istniała; zgodnie z żądaniem niemieckim określany jako „biskup Senior”
06.06.1943 – 05.1944
rektor — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27] ⋄ Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska)
1943 – 1944
biskup ordynariusz — Ukraińska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna UACP ⋄ Ukraińska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna UACP — łac. locum tenens (pl. „trzymający stery”), i.e. p.o. („ad interim”)
06.06.1943
arcybiskup — Koweldziś: grom. Kowel miasto, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27] ⋄ Ukraińska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna UACP — nadanie godności
11.1941 – 06.06.1943
biskup ordynariusz — Kamieniec Podolskidziś: grom. Kamieniec Podolski miasto, rej. Kamieniec Podolski, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] ⋄ Ukraińska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna UACP ⋄ Ukraińska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna UACP
03.1941 – 11.1941
biskup ordynariusz — Czerniowceregion Bukowina
dziś: grom. Czerniowce miasto, rej. Czerniowce, obw. Czerniowiecki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna — 20.08.1941, po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, przyłączył się do Ukraińskiej Autokefalicznej Cerkwi Prawosławnej UACP
22.08.1940 – 03.1941
biskup ordynariusz — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna — od 28.10.1940 członek Egzarchatu Zachodniej Ukrainy, utworzonego m.in. na okupowanej przez Rosjan części terytorium Polski
22.08.1940
biskup — Moskwadziś: Moskwa miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ sobór OR pw. Objawienia Pańskiego — chirotonia biskupia, i.e. święcenia
12.1935 – 1940
rektor — Koweldziś: grom. Kowel miasto, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27] ⋄ sobór OR pw. Zmartwychwstania Pańskiego ⋄ dekanat OR Koweldziś: grom. Kowel miasto, rej. Kowel, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27] — także: prefekt szkoły żeńskiej, przewodniczący prawosławnego Komitetu Powiatowego
10.1932 – 12.1935
rektor — Mielcedziś: grom. Sokoliszcze, rej. Wyżwa Stara, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16] ⋄ Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP ⋄ monaster OR pw. św. Mikołaja
02.1932 – 10.1932
rektor — Dubnodziś: grom. Dubno miasto, rej. Dubno, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ prawosławna wspólnota monastyczna, Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP
ok. 1925 – 1928
student — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Studium Teologii Prawosławnej, Uniwersytet Warszawski [i.e. Uniwersytet Warszawski (od 1945) / Uniwersytet w konspiracji (1939‐1945) / Uniwersytet im. Józefa Piłsudskiego (1935‐1939) / Uniwersytet Warszawski (1915‐1935) / Cesarski Uniwersytet Warszawski (1870‐1915)] — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone prawd. tytułem Magistra Świętej Teologii Prawosławnej
08.1920 – 02.1932
rektor — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27] ⋄ Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska) — od 1921 dziekan/opiekun wszystkich monasterów eparchii wołyńsko–żytomierskiej; od 1923 także nadzorca monasteru pw. św. Onufrego w Jabłecznej
08.1920
archimandryta, i.e. opat naczelny — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska) — nadanie godności
1919 – 08.1920
hieromnich — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska) — kaznodzieja, członek Rady Duchowej Ławry
1918
student — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Prawosławna Akademia Duchowna — przez ok. trzy miesiące, studia przerwane w związku z sytuacją polityczną
1915 – 10.1918
hieromnich — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ prawosławna wspólnota monastyczna, Rosyjska Cerkiew Prawosławna — skarbnik i spowiednik; także: student Szkoły Pastoralnej
1915
hieromnich — Świętogórskdziś: grom. Świętogórsk miasto, rej. Kramatorsk, obw. Donieck, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.08.19] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Świętogórski)
1914
hieromnich — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska) — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu
1911
hierodiakon — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska) — chirotonia diakońska, i.e. święcenia diakonatu
04.1910
mnich — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska) — przyjęcie tonsury i mnisze śluby wieczyste
04.1910 – 1914
kierownik — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27] ⋄ Szkoła Pisania Ikon, Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska)
1903 – 04.1910
posłusznik — Poczajówdziś: grom. Poczajów miasto, rej. Krzemieniec, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.27] ⋄ Szkoła Pisania Ikon, Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ monaster OR pw. Zaśnięcia Matki Bożej (Ławra Poczajowska) — od 11.05.1908 kierownik warsztatu pisania ikon
1899 – 23.04.1903
student — Athosdziś: region autonomiczy Athos, Grecja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.08.19] ⋄ Szkoła Pisania Ikon, prawosławny Patriarchat Konstantynopolitański ⋄ monaster OR pw. św. Pantelejmona — od 03.04.1900 posłusznik przygotowujący się do stanu mniszego (podał 1880 jako datę urodzin), złożenie ślubów posłuszeństwa pisania ikon
miejsca i wydarzenia
opisy
ITŁ SibŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Сибирский (pl. Syberyjski) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą główną w miejscowości Mariinsk w obw. Kemerowo, gdzie znajdował się także specjalny obóz dla inwalidów (dwukrotnie przenoszoną do oddalonego o ok. 350 km Nowosybirska). Utworzony jesienią 1929. Jeden z największych — początkowo obejmujący region od Omska do Krasnojarska, w zasadzie cały obszar Zachodnio‐Syberyjskiej równiny; później podzielony i ograniczony do obszaru obejmującego okręgi Nowysybirska, Tomska i Kemerowa. W SibLag przetrzymywano do 80,000 skazańców: e.g. 78,838 (01.01.1938); 77,919 (01.01.1942); 70,370 (01.04.1942). Więźniowie niewolniczo pracowali przy konstrukcji linii kolejowych, wycince lasów, przemyśle drzewnym i w kopalniach węgla, oraz w innych gałęziach przemysłu (fabryki cegieł, ubrań, wyrobów ze skóry, futer). Zamknięty ok. 1960. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Kijów (Łukianiwska): Rosyjskie więzienie polityczne w Kijowie, w I połowie XX w. prowadzone przez ludobójcze NKWD, określane nieformalnie jako więzienie nr 1, formalnie jako Śledcze Więzienie Nr 13 (SIZO#13). Założone w początkach XIX w. W XX w., za czasów sowieckich, cerkiew więzienna przekształcona została na kolejny blok cel. W czasach władzy J. Stalina w Rosji przeszło przezeń ponad 25,000 więźniów. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
źródła
osobowe:
www.pstbi.ccas.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19], drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19], ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19], ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19]
bibliograficzne:
„Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19], www.pstbi.ccas.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19], ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19], afonit.infoKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19], drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19], drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19], drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.08.19]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: MALUTA Dionizy
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu