Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
święty
nazwisko
KIEDROW
imiona
Polikarp
imiona zakonne
Abercjusz
data kanonizacji
01.11.1981
Rosyjska Cerkiew Prawosławna poza granicami Rosji
funkcja
arcybiskup
wyznanie
Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
eparchia OR wołyńsko‐żytomierskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
akademickie wyróżnienia
kandydat świętej teologii prawosławnej
honorowe wyróżnienia
Order św. Włodzimierza (Imperium Rosyjskie) 3. klasy z mieczamiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.10]
narodowość
rosyjska
data i miejsce
śmierci
27.11.1937
Ufadziś: rej. Ufa miasto, rep. Baszkortostanu, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
szczegóły śmierci
W 1922 aresztowany przez bolszewików w Żytomierzu (na podstawie decyzji „obwodowego rewolucyjnnego trybunału” z 07.07.1922). Oskarżony o sprzeciwianie się „konfiskacie dóbr kościelnych oraz kolportowanie kontrrewolucyjnej propagandy, w tym listu moskiewskiego Patriarchy, Tichona” (Tichon 06.05.1922 został też aresztowany). Przetrzymywany w areszcie w Żytomierzu. Zwolniony warunkowo.
15.11.1922 skazany na dwa lata więzienia w ścisłej izolacji. Trzy dni później uwięziony. 19.12.1922 bolszewicki Najwyższy Trybunał zmniejszył karę o jedną trzecią, z pozbawieniem praw publicznych na okres 6 lat. Więziony w Uzbekistanie. W więzieniu nabawił się tyfusu oraz nieżytowego zapalenia płuc. Amnestionowany 10.08.1923 i zwolniony 23.08.1923.
Od 06.11.1924 do 30.04.1925 przebywał w Moskwie, gdzie „odpokutowywał” czasowy udział w Rosyjskiej „Odnowicielskiej” (i.e. heretyckiej) Cerkwi Prawosławnej.
W 02.1926 odmówił wzięcia udziału w kongresie „Odnowicielskiej” Cerkwi. 19.10.1926 został więc ponownie aresztowany przez bolszewików i 21.10.1926 przewieziony do siedziby zbrodniczego OGPU do Moskwy. 07.01.1927 skazany przez rosyjski sąd na trzy lata zsyłki do Kazachstanu. 12.02.1927 przewieziony do miejscowości Xoʻjayli w autonomicznej republice Karakałpacji (dziś w Uzbekistanie). Tam, w okolicy, przetrzymywany przez rok — 17.02.1928 Rosjanie podjęli decyzję o wcześniejszym zwolnieniu z zesłania, o czym jednak powiadomili go dopiero 8 miesięcy później. Zwolniony 24.10.1928. Powrócił do swej diecezji.
W latach 1928‐1929, wedle świadectw, wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez OGPU w Żytomierzu.
15.02.1930 aresztowany jeszcze raz, ostentacyjnie za odczytanie listu byłego sekretarza przedstawicielstwa Patriarchatu Jerozolimskiego w Moskwie, Andrzeja Drossi, do Patriarchy Konstantypolskiego, Focjusza II, opisującego prześladowania Cerkwi w Rosji bolszewickiej. Przewieziony do Moskwy i uwięziony w więzieniu Butyrki. 04.04.1930 za „prowadzenie kontrrewolucyjnej propagandy” — nie przyznał się do winy — skazany przez zbrodniczy sąd OGPU na trzy lata zesłania do Północnego Kraju (krótkotrwałego obwodu w Rosji).
Przewieziony do Archangielska.
23.01.1931, na zesłaniu, znów przez OGPU aresztowany. Oskarżony o „utworzenie kontrrewolucyjnej grupy, prowadzącej agitację antysowiecką, oraz wspomaganie kapłanów–zesłańców”. 02.12.1931 specjalne kolegtium zbrodniczego OGPU skazało go, w tzw. procesie bpa Antoniego Bystrowa, na dodatkowe trzy lata zesłanie w Północnym Kraju.
Przewieziony do Totmy (dziś obwód Wołogda). W Totmie przebywał ok. 2 lat (według niektórych źródeł do 07.03.1932, gdy miał zostać zesłany do Kazachstanu).
W 1933 jeszcze raz aresztowany i skazany na kolejne trzy latra zesłania, tym razem do Birska w Baszkirskiej Autonomicznej Republice.
Tam aresztowany 25.07.1937 po raz ostatni. Przewieziony do więzienia NKWD w Ufie. Znów oskarżony o „kontrrewolucyjną działalność, utworzenie i przewodzenie kontrrewolucyjnej organizacji”.
10.11.1937 skazany przez ludobójczy rosyjski sąd kapturowy «Trojka NKWD» — pod presją przesłuchań i prawd. tortur miał przyznać się do winy — na śmierć.
Rozstrzelany prawd. w więzieniu i pochowany w masowym grobie.
przyczyna śmierci
mord
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
Wielka Czystka 1937Kliknij by przejść do opisu, Moskwa (Butyrki)Kliknij by przejść do opisu, ZesłanieKliknij by przejść do opisu, Żytomierz (więzienie)Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
14.03.1879
Jarańskdziś: Jarańsk miasto, rej. Jarańsk, obw. kirowski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
alt. daty i miejsca
urodzenia
02.03.1879
śluby zakonne
02.07.1910 (wieczyste)
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
05.07.1910
szczegóły posługi
1926
arcybiskup — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — nadanie godności, po okazaniu, w 1924, skruchy wobec Patriarchy Tichona, i ponownym przyjęciu na łono Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej; w 1923 prawd. został ogłoszony arcybiskupem przez ruch „Odnowicielski”
13.03.1922 – 15.02.1930
biskup ordynariusz — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ eparchia OR wołyńsko‐żytomierska — do momentu ostatecznego wydalenia z eparchii przez bolszewików, z przerwami na okresy aresztowania; w czasie posługi zderzył się z wieloma próbami podzielenia Rosyjskiej cerkwi Prawosławnej w jego eparchii, inspirowanymi głównie przez zbrodniczych bolszewików, którzy wspierali działalność Rosyjskiej „Odnowicielskiej” (i.e. heretyckiej) Cerkwi Prawosławnej czy powoływanie Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej, niezależnej od Patriarchy moskiewskiego; w 08.1923 związał się z ruchem „Odnowicielskim”, wziął udział w synodzie kijowskim „odnowicielskich” biskupów ukraińskich, ale w 08.1924 złożył skruchę i powrócił do Rosyjskiej Cerkwi.
11.1921 – 13.03.1922
biskup ordynariusz — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ eparchia OR wołyńsko‐żytomierska — łac. locum tenens (pl. „trzymający stery”), i.e. p.o. („ad interim”), po aresztowaniu przez bolszewików bpa Tadeusza Jana Uspienskiego; także: po zamknięciu przez bolszewików seminarium duchownego w Żytomierzu organizator kursów duszpasterskich
29.06.1915 – 11.1921
biskup pomocniczy — Ostrógdziś: grom. Ostróg miasto, rej. Równe, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] ⋄ wikariat, Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ eparchia OR wołyńsko‐żytomierska — także: rektor monasteru pw. Objawienia Pańskiego w Żytomierzu, gdzie rezydował, przewodniczący wołyńskiego eparchialnego komitetu szkolnego, honorowy przewodniczący żytomierskiego oddziału Związku Narodu Rosyjskiego, cenzor wołyńskich publikacji eparchialnych
29.06.1915
biskup — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — chirotonia biskupia, i.e. święcenia; nominacja 09.06.1915
21.08.1911
archimandryta, i.e. opat naczelny — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — nadanie godności
08.08.1911 – 1915
rektor — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne
1910 – 1911
hieromnich — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ monaster OR pw. Trójcy Świętej
05.07.1910
hieromnich — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu
04.07.1910
hierodiakon — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — chirotonia diakońska, i.e. święcenia diakonatu, poprzedzone 02.07.1910 przyjęciem tonsury i mniszymi ślubami wieczystymi w cerkwi pw. św. Michała Archanioła w biskupiej posiadłości w Markowili k. Vyborga
1904 – ok. 1910
profesor — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne — wykładowca Pisma Świętego; także: uczestnik pielgrzymek na Górę Atos i do Jerozolimy, opisanych w broszurze „W Ziemi Świętej”
do 1904
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Prawosławna Akademia Duchowna — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone tytułem Kandydata Świętej Teologii prawosławnej
do 1900
student — Wiatkadziś: Kirow, rej. Kirow miasto, obw. kirowski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.06] ⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne
miejsca i wydarzenia
opisy
Wielka Czystka 1937: „Wielki terror” (również «Wielka Czystka», zwana także od nazwiska ówczesnego szefa NKWD „Jeżowszczyzną”) — rosyjska państwowa akcja terroru politycznego, zaplanowana i skierowana przeciw milionom niewinnych ofiar — mniejszościom narodowym, bogatszym chłopom (kułacy), osobom uznanym za przeciwników politycznych, oficerom armii, której największe nasilenie miało miejsce od 09.1936 do 08.1938. Szczytowy punkt osiągnęła poczynając od lata 1937, gdy do Kodeksu Karnego wprowadzono art. 58‐14 o „kontrrewolucyjnym sabotażu”, co stało u podstaw „legalizacji” mordów, i 02.07.1937, gdy najwyższe władze Rosji, pod przywództwem Józefa Stalina, wydały dekret o rozpoczęciu akcji przeciw kułakom. Następnie wydano szerego rozkazów wykonawczych NKWD, w tym Nr 00439 z 25.07.1937, rozpoczynający likwidację 25,000‐42,000 Niemców żyjących Rosji (głównie tzw. Niemców nadwołżańskich); Nr 00447 z 30.07.1937 rozpoczynający likwidację „elementów antyrosyjskich”, oraz 00485[2] z 11.08.1937 nakazujący mord 139,835 osób narodowości polskiej (ta ostatnia była największą operacją tego typu — objęła 12.5% wszystkich zamordowanych podczas «Wielkiej Czystki», podczas gdy Polacy stanowili 0.4% populacji). Więzionych w obozach koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich, wyspie Anzer czy obozie koncentracyjnym ITŁ BelBałtŁag polskich kapłanów Rosjanie latem 1937 przenieśli do więziennych cel (część w Sankt Petersburgu). Następnie w kilku odrębnych, kapturowych, bandyckich procesach prowadzonych przez tzw. «Trojkę NKWD» (m.in. 09.10.1937, 25.11.1937) wszystkich skazali na karę śmierci i zamordowali w zbiorowych mordach. Strzałami w tył głowy pozbawiono ich życia albo w więzieniu w Sankt Petersburgu, albo bezpośrednio na miejscach pochówku, m.in. w Sandarmoch, czy Lewaszowskim Pustkowiu k. Leningradu, gdzie ich ciała wrzucono do zbiorowych dołów. Innych kapłanów aresztowany w miejscach, gdzie posługali, a następnie mordowano w okolicznych centralach NKWD (np. w Mińsku na Białorusi), po równie ludobójczych procesach przeprowadzanych przez wspomniany sąd kapturowy «Trojka NKWD».
Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‐8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
Żytomierz (więzienie): Rosyjskie więzienie śledcze, znane z okrutnych metod przesłuchań stosowanych przez Rosjan. Także miejsce przeprowadzania egzekucji.
źródła
osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16]
bibliograficzne:
„Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], martyrs.pstbi.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], vyatkapereprava.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16]
.jpg){kind=link}
.jpg?uselang=ru){kind=link}
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: KIEDROW Polikarp
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu