Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
święty
nazwisko
USPIENSKI
imiona
Jan
inne wersje imion
Iwan
imiona zakonne
Tadeusz
data kanonizacji
23.02.1997
Sobór Biskupów Rosyjskiej Cerkwi Prawosławejwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
funkcja
arcybiskup
wyznanie
Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
eparchia OR twerskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
eparchia OR saratowskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
eparchia OR piatigorskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
eparchia OR astrachańsko‐carewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
eparchia OR władykaukasko‐mozdockawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
eparchia OR wołyńsko‐żytomierskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
eparchia OR niżnonowogrodzkawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
akademickie wyróżnienia
doktor świętej teologii prawosławnej
narodowość
rosyjska
data i miejsce
śmierci
31.12.1937
Twerdziś: obw. twerski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
szczegóły śmierci
W 11.1921 aresztowany w Żytomierzu przez agentów WUCzK, ukraińskiej gałęzi zbrodniczej rosyjskiej, bolszewickiej organizacji policyjnej Czeka. Przewieziony do więzienia w Charkowie.
Tam, po serii przesłuchań, zmuszony do wyjazdu z Ukrainy i swej wołyńskiej eparchii, na podstawie wydanej 28.02.1922 rezolucji WUCzK ograniczającej jego prawo do osiedlenia i posługi wyłącznie „w centralnych północnych prowincjach Rosji i zachodniej Syberii, z nakazem każdorazowej rejestracji w lokalnych oddziałach Czeka”.
09.03.1922 zwolniony — wyjechał do Moskwy. Tam, po spotkaniu 13.03.1922 z patriarchą moskiewiski i całej Rusi, Tichonem, w trakcie którego otrzymał godność arcybiskupa i został nominwany biskupem ordynariuszem eparchii astrachańskiej, ponownie aresztowany, tym razem przez agentów moskiewskiej Czeki, i oskarżony o wydanie odezw przeciwko „tym, którzy próbują nielegalnie objąć władzę w Cerkwi” (czyli przedstawicielom tzw. ruchu rewizjonistycznego, współpracującego z bolszewikami).
Przewieziony do więzienia we Włodzimierzu nad Klaźmą.
Stamtąd zesłany do Zyriańska, w rejonie pribajkalskim w republice Buriacji (według innych źródeł do Ust‐Sysolska, stolicy republiki Komi).
Zwolniony po roku, w 1923 — przed objęciem eparchii astrachańskiej przez jakiś czas posługiwał w Wołokołamsku i Moskwie.
W połowie 12.1926, w związku z aresztowaniami hierarchi Cerkwi w Moskwie, wyruszył do Moskwy, by objąć administrację Cerkwi jako łac. locum tenens (pl. „trzymajacy stery”), i.e. p.o. („ad interim”). Po drodze zatrzymany przez bolszewików w Saratowie i deportowany do Kuźniecka, bez prawa wyjazdu z miasta. Tam przebywał do 03.1928.
29.09.1936 komuniści w Twerze zabronili mu publicznego odprawiania nabożeństw, odmawiając rejestracji jako kapłana. Mimo to nadal posługiwał konspiracyjnie.
20.12.1937 aresztowany przez agentów ludobójczej rosyjskiej organizacji NKWD.
Dziesięć dni później, 30.12.1937, z oskarżenia o „przewodniczenie kościelno–monarchistycznej organizacji”, skazany przez ludobójczy rosyjski sąd kapturowy «Trojka NKWD» na śmierć.
Następnego dnia zamordowany.
Wiosną 1938 wierni złożyli potajemnie jego ciało w drewnianej trumnie. Odnalezione je 26.10.1993.
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
Wielka Czystka 1937Kliknij by przejść do opisu, Włodzimierz (n. Klaźmą)Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
12.11.1872
Naruksowodziś: Naruksowo, rej. Poczinki, obw. niżnonowogrodzki, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
alt. daty i miejsca
urodzenia
Wasilsurskdziś: Wasilsursk, rej. Worotyniec, obw. niżnonowogrodzki, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]
śluby zakonne
13.08.1897 (wieczyste)
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
21.09.1897
szczegóły posługi
11.1928 – 1937
biskup ordynariusz — Twerdziś: obw. twerski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ eparchia OR twerska — jego eparchia w tym czasie miała trzy nazwy: twersko–kaszyńska (1928‐1931), twersko–starycka (1931‐1935), twersko–wielkołucka (od 1935)
27.10.1927 – 11.1928
biskup ordynariusz — Saratówdziś: obw. saratowski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.04] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ eparchia OR saratowska — do 03.1928 przebywał na wygnaniu w Kuzniecku, w swojej eparchii
27.06.1927 – 27.10.1927
biskup ordynariusz — Piatigorskdziś: rej. Piatigorsk, Kraj Stawropolski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.16] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ eparchia OR piatigorska — nominowany, de facto nie objął eparchii
13.03.1922 – 27.06.1927
biskup ordynariusz — Astrachańdziś: rej. Astrachań miasto, obw. astrachański, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ eparchia OR astrachańsko‐carewska — objęcie katedry w 12.1923, w związku z aresztowaniem i zesłaniem przez bolszewików; po zwolnieniu zanim objął eparchię przez jakiś czas jeszcze w 1923 posługiwał w Wołokołamsku i Moskwie; 08.12.1926, w związku ze spodziewanymi aresztowaniami hierarchii Cerkwi w Moskwie, wyznaczony jako jeden z trzech możliwych tymczasowych (w przypadku niemożności pełnienia funkcji przez patriarchę Moskwy) zastępców łac. locum tenens (pl. „trzymający stery”), i.e. p.o. („ad interim”); gdy w połowie 12.1926 taka sytuacja miała miejsce wyjechał do Moskwy, by objąć administrację Cerkwi, ale został przez bolszewickie władze zatrzymany i deportowany do Kuźniecka
13.03.1922
arcybiskup — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — nadanie godności
1919 – 13.03.1922
biskup pomocniczy — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ wikariat, Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ eparchia OR wołyńsko‐żytomierska
1916 – 28.01.1917
biskup ordynariusz — Władykaukazdziś: rej. Władykaukaz miasto, rep. Osetii Północnej — Alania, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.21] ⋄ Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ eparchia OR władykaukasko‐mozdocka — łac. locum tenens (pl. „trzymający stery”), i.e. p.o. („ad interim”) podczas choroby biskupa ordynariusz
21.12.1908 – 1919
biskup pomocniczy — Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ wikariat, Rosyjska Cerkiew Prawosławna ⋄ eparchia OR wołyńsko‐żytomierska — od 21.12.1908 drugi wikariusz; od 28.02.1913 pierwszy wikariusz; w 1914‐1915, w związku z wyjazdem do okupowanej przez Rosjan na początku I wojny światowej Galicji swego arcybiskupa, który został koordynatorem akcji propagowania prawosławia wśród ludności greckokatolickiej Galicji, łac. locum tenens (pl. „trzymający stery”), i.e. p.o. („ad interim”) ordynariusza eparchii; podobnie w 1919, po zmuszeniu jego arcybiskupa do wyjazdu za granicę pełnił funkcję łac. locum tenens (pl. „trzymający stery”), i.e. p.o. („ad interim”) ordynariusza eparchii
21.12.1908
biskup — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — chirotonia biskupia, i.e. święcenia
1903 – 1908
rektor — Pietrozawodskdziś: rej. Pietrozawodsk miasto, rep. Karelii, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16] ⋄ Prawosławne Ołonieckie Seminarium Duchowne — także: wykładowca Pisma Świętego; w 1908 za pracę ros. „Иегова” (pl. „Jehowa”) otrzymał tytuł doktora Świętej Teologii
1902 – 1903
inspektor — Ufadziś: rej. Ufa miasto, rep. Baszkortostanu, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ Prawosławne Seminarium Duchowne
05.03.1902
archimandryta, i.e. opat naczelny — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — nadanie godności
1900 – 1902
profesor — Ufadziś: rej. Ufa miasto, rep. Baszkortostanu, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ Prawosławne Seminarium Duchowne — także: opublikowanie podręcznika ros. „Записки по дидактике” (pl. „Szkice z dydaktyki”)
1898 – 1900
inspektor — Mińskdziś: obw. miasto Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Prawosławne Seminarium Duchowne — także: wykładowca Pisma Świętego
1897 – 1898
profesor — Smoleńskdziś: obw. smoleński, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06] ⋄ Prawosławne Seminarium Duchowne — wykładowca logiki, filozofii i dydaktyki
21.09.1897
hieromnich — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu
24.08.1897
hierodiakon — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — chirotonia diakońska, i.e. święcenia diakonatu, poprzedzone 13.08.1897 w Kazaniu przyjęciem tonsury i mniszymi ślubami wieczystymi
1896 – 1897
stypendysta — Moskwadziś: Moskwa miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Prawosławna Akademia Duchowna — praca naukowa, uwieńczona pracą ros. „Единство книги пророка Исайи” (pl. „Spójność księgi proroka Izajasza”), wydaną drukiem w 1901 w Siergijew Posad, i tytułem magistra Świętej Teologii
do 1896
student — Moskwadziś: Moskwa miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Prawosławna Akademia Duchowna — podyplomowe studia specjalistyczne, uwieńczone tytułem Kandydata Świętej Teologii prawosławnej
do 1892
student — Niżny Nowogróddawn.: Gorki (1932‐1990)
dziś: obw. niżnonowogrodzki, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne
miejsca i wydarzenia
opisy
Wielka Czystka 1937: „Wielki terror” (również «Wielka Czystka», zwana także od nazwiska ówczesnego szefa NKWD „Jeżowszczyzną”) — rosyjska państwowa akcja terroru politycznego, zaplanowana i skierowana przeciw milionom niewinnych ofiar — mniejszościom narodowym, bogatszym chłopom (kułacy), osobom uznanym za przeciwników politycznych, oficerom armii, której największe nasilenie miało miejsce od 09.1936 do 08.1938. Szczytowy punkt osiągnęła poczynając od lata 1937, gdy do Kodeksu Karnego wprowadzono art. 58‐14 o „kontrrewolucyjnym sabotażu”, co stało u podstaw „legalizacji” mordów, i 02.07.1937, gdy najwyższe władze Rosji, pod przywództwem Józefa Stalina, wydały dekret o rozpoczęciu akcji przeciw kułakom. Następnie wydano szerego rozkazów wykonawczych NKWD, w tym Nr 00439 z 25.07.1937, rozpoczynający likwidację 25,000‐42,000 Niemców żyjących Rosji (głównie tzw. Niemców nadwołżańskich); Nr 00447 z 30.07.1937 rozpoczynający likwidację „elementów antyrosyjskich”, oraz 00485[2] z 11.08.1937 nakazujący mord 139,835 osób narodowości polskiej (ta ostatnia była największą operacją tego typu — objęła 12.5% wszystkich zamordowanych podczas «Wielkiej Czystki», podczas gdy Polacy stanowili 0.4% populacji). Więzionych w obozach koncentracyjnych na Wyspach Sołowieckich, wyspie Anzer czy obozie koncentracyjnym ITŁ BelBałtŁag polskich kapłanów Rosjanie latem 1937 przenieśli do więziennych cel (część w Sankt Petersburgu). Następnie w kilku odrębnych, kapturowych, bandyckich procesach prowadzonych przez tzw. «Trojkę NKWD» (m.in. 09.10.1937, 25.11.1937) wszystkich skazali na karę śmierci i zamordowali w zbiorowych mordach. Strzałami w tył głowy pozbawiono ich życia albo w więzieniu w Sankt Petersburgu, albo bezpośrednio na miejscach pochówku, m.in. w Sandarmoch, czy Lewaszowskim Pustkowiu k. Leningradu, gdzie ich ciała wrzucono do zbiorowych dołów. Innych kapłanów aresztowany w miejscach, gdzie posługali, a następnie mordowano w okolicznych centralach NKWD (np. w Mińsku na Białorusi), po równie ludobójczych procesach przeprowadzanych przez wspomniany sąd kapturowy «Trojka NKWD».
Włodzimierz (n. Klaźmą): Jedne z najcięższych rosyjskich więzień politycznych, w którym przetrzymywano w wielu kapłanów katolickich.
źródła
osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], azbyka.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16]
bibliograficzne:
„Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], vosnesenie.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], www.facebook.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], ru.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], st-faddey-tver.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], kizhi.karelia.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], drevo-info.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], school.orthpatr.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], diomedes2.livejournal.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], azbyka.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16], predanie.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.07.16]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: USPIENSKI Jan
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu