• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • LESZCZYŃSKI Joachim, źródło: pikabu.ru, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOLESZCZYŃSKI Joachim
    źródło: pikabu.ru
    zasoby własne

nazwisko

LESZCZYŃSKI

imiona

Joachim

funkcja

prezbiter (i.e. jerej)

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR grodzieńsko‐nowogrodzka (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]

eparchia OR ryskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.06.12]

eparchia OR połocko‐witebskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]

honorowe wyróżnienia

złoty Krzyż św. Jerzego (Imperium Rosyjskie)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.10]

Order św. Anny (Imperium Rosyjskie) 2. klasywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]

Order św. Anny (Imperium Rosyjskie) 3. klasywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]

data i miejsce
śmierci

1948

ITŁ SibŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: k. Kemerowa, obw. nowosybirski, Rosja

więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.29]

szczegóły śmierci

Na początku I wojny światowej kapelan 237. Grajworońskiego Pułku Piechoty w ramach 60. Dywizji Piechoty Imperium Rosyjskiego.

Po początkowych sukcesach w 1914 i zajęciu przez wojska Imperium Rosyjskiego dużej części Galicji, w dniach 02‐05.05.1915 Rosjanie ponieśli klęskę w bitwie pod Gorlicami, gdy wojska Państw Centralnych — niemieckie i austro–węgierskie — przełamały linię frontu.

Do 12.05.1915 wojska Państw Centralnych wzięły do niewoli 140,000 żołnierzy rosyjskich, zdobyły 100 dział i 300 karabinów maszynowych.

Po 3 kolejnych dniach Małnów k. Mościsk (dziś Ukraina), gdzie przebywał ze swoim pułkiem, znalazł się bezpośrednio na linii frontu.

17.05.1915, gdy odprawiał nabożeństwo dla rosyjskich żołnierzy w cerkwi w Małnowie, szrapnel nacierających wojsk austriackich uderzył w róg świątyni — nie przerwał modlitw, mimo wybuchu.

Miesiąc później wojska austro–węgierskie odbiły Lwów, Galicja ponownie znalazła się w rękach Cesarstwa Austro–Węgierskiego, i wycofał się z wojskami rosyjskich daleko na wschód.

Pozostał kapelanem wojskowym co najmniej do 07.1916.

Pod koniec I wojny światowej powrócił w rodzinne strony, do niepodległej Polski.

W czasie II wojny światowej, rozpoczętej niemieckim i rosyjskim najazdem na Polskę w 09.1939, po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, miał w Olekszycy, gdzie posługiwał, prowadzić rozmowy z niemiecką policją polityczną Gestapo w celu uwolnienia kilku parafian i ich dzieci zatrzymanych przez Niemców w związku z podejrzeniam o współpracę z partyzantami — ponoć zakończone sukcesem.

Po niemieckiej klęsce na wschodzie i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej został zadenucjowany przez swojego parafianina o współpracę z Gestapo.

Aresztowany jeszcze w tymże 1944 przez ludobójcze rosyjskie NKWD.

05.05.1945 skazany przez kapturowy sąd NKWD — „za prowadzennie anty–rosyjskiej (anty–sowieckiej) działalności i zdradziecką współpracę z Niemcami” — na 25 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

Zesłany do jednego z obozów w obwodzie Kemerowo na Syberii, prawd. należącego do sieci obozów niewolniczej pracy przymusowej ITŁ SibŁag.

Tam zginął w nieznanych okolicznościach.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ SibŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

02.02.1885

Dźwińskdziś: Dyneburg, gm. Dyneburg miasto, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

12.10.1908

szczegóły posługi

20.08.1938 – 1944

proboszcz — Olekszycedziś: ssow. Olekszyce, rej. Brzostowica Wielka, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.10]
⋄ parafia OR pw. Opieki Matki Bożej ⋄ dekanat OR Brzostowica Wielkadziś: rej. Brzostowica Wielka, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]

15.03.1937 – 1938

kuratus/rektor/ekspozyt — Juszkowy Gróddziś: gm. Michałowo, pow. Białystok, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.10]
⋄ cerkiew OR pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ Jałówkadziś: gm. Michałowo, pow. Białystok, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.11.09]
, parafia OR pw. Podwyższenia Krzyża Świętego — do 23.07.1937 p.o. („ad interim”)

17.05.1932 – 1937

dziekan — dekanat OR Horodyszczedziś: ssow. Horodyszcze, rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
— początkowo: p.o. („ad interim”)

26.01.1931 – 1937

proboszcz — Stołowiczedziś: ssow. Stołowicze, rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
⋄ parafia OR pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat OR Horodyszczedziś: ssow. Horodyszcze, rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
— także: od 23.03.1933 członek eparchialnej Komisji Misyjnej na pow. Nieśwież, p.o. („ad interim”) misjonarza na dek. Horodyszcze

od 31.12.1930

administrator — Dobromyśldziś: ssow. Dobromysl, rej. Iwacewicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
⋄ parafia OR pw. św. Mikołaja Cudotwórcy — p.o. („ad interim”)

do 26.07.1930

misjonarz — (pow. Baranowicze)dziś: rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]

10.07.1928 – 1930

proboszcz — Byteńdziś: ssow. Byteń, rej. Iwacewicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ parafia OR pw. Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny — do 06.12.1928 p.o. („ad interim”); także: pomocnik dziekana na okr. Byteń, od 26.12.1928 członek eparchialnej Komisji Misyjnej na pow. Baranowicze

05.04.1928 – 01.07.1928

misjonarz — (pow. Bielsk Podlaski)dziś: pow. Bielsk Podlaski, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]

od 22.07.1925 – 1928

proboszcz — Rybołydziś: gm. Zabłudów, pow. Białystok, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
⋄ parafia OR pw. św. Kosmy i św. Damiana, Męczenników — także: od 18.06.1926 przewodniczący eparchialnej Komisji Misyjnej na pow. Bielsk Podlaski

19.04.1925

protojerej (pl. pierwszy kapłan) — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — nadanie godności

od 01.02.1924

proboszcz — Dubinydziś: gm. Hajnówka, pow. Hajnówka, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
⋄ cerkiew OR pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (filialny)

od 16.10.1923

wikariusz — Jałówkadziś: gm. Michałowo, pow. Białystok, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.11.09]
⋄ parafia OR pw. Podwyższenia Krzyża Świętego

ok. 1921

duszpasterz — posługa w parafiach Łotwy

od 30.04.1915

kapelan — Armia Imperium Rosyjskiego

do ok. 1915

duszpasterz — posługa w parafiach Estonii

duszpasterz — posługa w parafiach na terenie pow. Połockiego i Łotwy

12.10.1908

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Rosyjska Cerkiew Prawosławna — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu, poprzedzona 05.10.1908 chirotonią diakońską; wcześniej: 1906‐1908 psalmista, nauczyciel

do 1902

student — Witebskdziś: obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne

do 1902

student — Witebskdziś: obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ SibŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Сибирский (pl. Syberyjski) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą główną w miejscowości Mariinsk w obw. Kemerowo, gdzie znajdował się także specjalny obóz dla inwalidów (dwukrotnie przenoszoną do oddalonego o ok. 350 km Nowosybirska). Utworzony jesienią 1929. Jeden z największych — początkowo obejmujący region od Omska do Krasnojarska, w zasadzie cały obszar Zachodnio‐Syberyjskiej równiny; później podzielony i ograniczony do obszaru obejmującego okręgi Nowysybirska, Tomska i Kemerowa. W SibLag przetrzymywano do 80,000 skazańców: e.g. 78,838 (01.01.1938); 77,919 (01.01.1942); 70,370 (01.04.1942). Więźniowie niewolniczo pracowali przy konstrukcji linii kolejowych, wycince lasów, przemyśle drzewnym i w kopalniach węgla, oraz w innych gałęziach przemysłu (fabryki cegieł, ubrań, wyrobów ze skóry, futer). Zamknięty ok. 1960. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
, www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

źródła

osobowe:
pravoslavnoe-duhovenstvo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.04.10]
, pikabu.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.04.10]
, pinskeparh.byKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
pikabu.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.04.10]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: LESZCZYŃSKI Joachim

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu