• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • MALESZA Stefan; źródło: ks. Grzegorz Sosna, m. Antonine Troc-Sosna, „Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX—XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, Warszawa-Bielsk Podlaski 2017, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMALESZA Stefan
    źródło: ks. Grzegorz Sosna, m. Antonine Troc-Sosna, „Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX—XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, Warszawa-Bielsk Podlaski 2017
    zasoby własne

nazwisko

MALESZA

imiona

Stefan

  • MALESZA Stefan - Tablica informacyjna, Ludwin, źródło: gminaludwin.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMALESZA Stefan
    Tablica informacyjna, Ludwin
    źródło: gminaludwin.pl
    zasoby własne
  • MALESZA Stefan - Tablica nagrobna, cmentarz prawosławny, Dratów, źródło: ukrainskanekropolia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMALESZA Stefan
    Tablica nagrobna, cmentarz prawosławny, Dratów
    źródło: ukrainskanekropolia.org
    zasoby własne

funkcja

prezbiter (i.e. jerej)

wyznanie

Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

eparchia OR chełmsko‐podlaska (Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna w Generalnej Guberni ACP‐GG)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

eparchia OR warszawsko‐chełmska (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

eparchia OR pińsko‐poleska (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

narodowość

ukraińska

data i miejsce
śmierci

15.08.1942

Dratówdziś: gm. Ludwin, pow. Łęczna, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

szczegóły śmierci

W czasie I wojny światowej, po rosyjskiej klęsce z Niemcami i Austriakami w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 uciekł z rodzicami w głąb Rosji (tzw. bieżeństwo).

Tam powołany do służby wojskowej w kompanii transportowej w Armii Imperium Rosyjskiego.

Po separatystycznym traktacie brzeskim 03.03.1918, zawartym między Cesarstwem Niemieckim, Austro–Węgrami oraz bolszewicką Rosją, powrócił do Polski.

W 07.1919, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, ochotniczo zgłosił się do Wojska Polskiego.

Posługiwał na transportowej stacji zbornej w Skierniewicach, a następnie w 50. Pułku Strzelców Kresowych im. Francesco Nullo oraz w 44. Pułku Strzelców Kresowych.

Wziął udział w wojnie polsko–rosyjskiej 1919‐1921 (oba pułki brału udział w walkach z Rosjanami na Wołyniu, brały udział w wyprawie kijowskiej 05.1920, walczyły z rosyjską inwazją w 1920).

W 1921 zdemobilizowany.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, działacz Ukraińskiego Komitetu Pomocy (UDK) prawd. w Radzyniu Podlaskim, pomagającego według źródeł „dzieciom z ubogich rodzin”. UDK wchodził w skład Ukraińskiego Komitetu Centralnego UCK w Krakowie, powołanego w oparciu o środowiska nacjonalistyczne ludobójczej ukraińskiej organizacji OUN, i kolaborującego z Niemcami — i.e. okupacyjnymi władzami niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo) GG.

Zamordowany prawd. przez Niemców (źródła wskazują na nieokreślony pluton niem. Sonderpolizei, i.e. pl. policji specjalnej, niezależnej od niem. Reichssicherheitshauptamt, czyli pl. Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy RSHA — w asyście agentów niem. Geheime Staatspolizei, czyli pl. Tajnej Policji Państwowej Gestapo), wraz ze swoją córką, Olgą, przed swoją plebanią.

alt. szczegóły śmierci

Istnieją przesłanki, że mógł być zamordowany przez współpracującego z Niemcami polskiego wójta gminy Ludwin.

Ów wójt przyznał się do tej zbrodni (i innych, za co w 1948, po zakończeniu działań militarnych II wojny światowej i rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, został stracony), ale niejasne są okoliczności tego przyznania (przesłuchiwany był przez komunazistowskiego UB–owca, który — takie przesłanki też istnieją — współpracował z ludobójczą ukraińską organizacją OUN/UPA oraz w czasie okupacji z Niemcami).

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Niemcy

miejsca i wydarzenia

GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, «Genocidium Atrox»Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

24.12.1893

Kaniedziś: gm. Rejowiec Fabryczny, pow. Chełm, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

alt. daty i miejsca
urodzenia

27.12.1893

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

21.10.1923

szczegóły posługi

do 1942

dziekan — dekanat OR Radzyń Podlaskidziś: gm. Radzyń Podlaski, pow. Radzyń Podlaski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1938 – 1942

proboszcz — Dratówdziś: gm. Ludwin, pow. Łęczna, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
⋄ parafia OR pw. św. Mikołaja Cudotwórcy ⋄ dekanat OR Radzyń Podlaskidziś: gm. Radzyń Podlaski, pow. Radzyń Podlaski, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

proboszcz — Depułtycze Ruskiedziś: Stare Depułtycze, gm. Chełm, pow. Chełm, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
⋄ parafia OR pw. św. Mikołaja ⋄ dekanat OR Chełmdziś: pow. Chełm miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

od 1937

proboszcz — Koniuchydziś: gm. Miączyn, pow. Zamość, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
⋄ parafia OR pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat OR Chełmdziś: pow. Chełm miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

od 15.12.1934

psalmista — Chełmdziś: pow. Chełm miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ sobór OR pw. św. Jana Teologa (Ewangelisty)

psalmista — Zagrodydziś: gm. Rejowiec, pow. Chełm, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.29]
⋄ cerkiew OR pw. Opieki Najświętszej Maryi Panny

14.12.1934

psalmista — Leszczanydziś: gm. Żmudź, pow. Chełm, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.29]
⋄ cerkiew OR pw. św. Michała Archanioła

od 07.08.1934

duszpasterz — Ślipczedziś: gm. Hrubieszów miasto, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.29]
⋄ cerkiew OR pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat OR Hrubieszówdziś: gm. Hrubieszów miasto, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
— p.o. („ad interim”)

od 15.05.1933

administrator — Wielatyczedziś: ssow. Pleszczyce, rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.10]
⋄ cerkiew OR pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny (filialny)

od 08.03.1933

administrator — Tutowiczedziś: grom. Sarny miasto, rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]
⋄ cerkiew OR pw. św. Michała Archanioła (filialny) ⋄ dekanat OR Sarny 2. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]

ok. 17.02.1933

proboszcz — Bielska Woladziś: grom. Warasz miasto, rej. Warasz, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
⋄ parafia OR pw. św. Paraskiewy ⋄ dekanat OR Sarny 2. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]

od 30.12.1932

administrator — Jeziercedziś: grom. Warasz miasto, rej. Warasz, obw. Równe, Ukraina
więcej na
uk.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
⋄ cerkiew OR pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ Bielska Woladziś: grom. Warasz miasto, rej. Warasz, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
, parafia OR pw. św. Paraskiewy ⋄ dekanat OR Sarny 2. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]

proboszcz — Bielska Woladziś: grom. Warasz miasto, rej. Warasz, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
⋄ parafia OR pw. św. Paraskiewy ⋄ dekanat OR Sarny 2. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Sarny, obw. Równe, Ukraina

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.07.05]

od 27.05.1930

proboszcz — Barszczewodziś: ssow. Kamieniec, rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.15]
⋄ parafia OR pw. św. Onufrego ⋄ dekanat OR Brześć 3. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

proboszcz — Morocznadziś: grom. Zarzeczne, rej. Warasz, obw. Równe, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.29]
⋄ parafia OR pw. św. Paraskiewy ⋄ dekanat OR Pińsk 3. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Pińsk, obw. Brześć, Białoruś

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

do 18.10.1926

proboszcz — Strzelnadziś: ssow. Soczewki, rej. Janów, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ parafia OR pw. św. Aleksandra Newskiego ⋄ dekanat OR Drohiczyn 2 okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Drohiczyn, obw. Brześć, Białoruś

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.07.16]

od 10.11.1923

administrator — Kamień Szlacheckidziś: Oktjabr, ssow. Horodec, rej. Kobryń, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]
⋄ cerkiew OR (filialna) ⋄ dekanat OR Kobryń 3. okr.nazwa dekanatu prawosławnego
dziś: rej. Kobryń, obw. Brześć, Białoruś

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
— p.o. („ad interim”)

21.10.1923

prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP — chirotonia kapłańska, i.e. święcenia prezbiteratu w Krzemieńcu, poprzedzona 14.10.1923 chirotonią diakońską

1921 – ok. 1923

nauczyciel — Kobryńdziś: rej. Kobryń, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ szkoły powszechne — także: w sąsiednich wioskach

psalmista — Leszczanydziś: gm. Żmudź, pow. Chełm, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.29]
⋄ cerkiew OR pw. św. Michała Archanioła

1919 – 1921

żołnierz — Wojsko Polskie

ok. 1918

psalmista — Ślipczedziś: gm. Hrubieszów miasto, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.29]
⋄ cerkiew OR pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat OR Hrubieszówdziś: gm. Hrubieszów miasto, pow. Hrubieszów, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]

ok. 1915 – ok. 1917

żołnierz — Armia Imperium Rosyjskiego

do 1915

student — Chełmdziś: pow. Chełm miasto, woj. lubelskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Prawosławne Seminarium Duchowne

wdowiec — dwoje dzieci

miejsca i wydarzenia
opisy

Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw  — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

«Genocidium Atrox»: W latach 1939‐1947, szczególnie w latach 1943‐1944, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko‐ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko‐ukraińską lat 1918‐1919), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‐1941, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko‐rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako «Genocidium Atrox» (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‐1945 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo‐wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
lublin.cerkiew.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.08.20]
, wnet.fmKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.08.20]
, frpl.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.29]
, archiwum.przegladprawoslawny.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.08.20]

bibliograficzne:
Hierachia, kler i pracownicy Kościoła Prawosławnego w XIX‐XXI wieku w granicach II Rzeczypospolitej i Polski powojennej”, ks. Grzegorz Sosna, m. Antonina Troc-Sosna, Warszawa–Bielsk Podlaski 2017
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
gminaludwin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.08.20]
, ukrainskanekropolia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.29]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: MALESZA Stefan

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu