• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • STAŠKEVIČIUS Jan, źródło: angelorum.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSTAŠKEVIČIUS Jan
    źródło: angelorum.lt
    zasoby własne
  • STAŠKEVIČIUS Jan, źródło: www.xxiamzius.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSTAŠKEVIČIUS Jan
    źródło: www.xxiamzius.lt
    zasoby własne

nazwisko

STAŠKEVIČIUS

imiona

Jan

inne wersje imion

Jonas

  • STAŠKEVIČIUS Jan - Cenotaf, cmentarz, Pakalniškiai rej. Okmiana, Litwa, źródło: www.xxiamzius.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSTAŠKEVIČIUS Jan
    Cenotaf, cmentarz, Pakalniškiai rej. Okmiana, Litwa
    źródło: www.xxiamzius.lt
    zasoby własne
  • STAŠKEVIČIUS Jan - Pamiątkowy krzyż, Pierszyno, obwód Świerdłowsk, Rosja?, źródło: www.varniai-museum.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSTAŠKEVIČIUS Jan
    Pamiątkowy krzyż, Pierszyno, obwód Świerdłowsk, Rosja?
    źródło: www.varniai-museum.lt
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja telszańskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

narodowość

litewska

data i miejsce
śmierci

01.06.1955

ITŁ IwdelŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Pierszyno‐Iwdel, obw. swierdłowski, Rosja

więcej na
old.memo.ru
[dostęp: 2024.04.08]

szczegóły śmierci

Po niemieckiej klęsce w II wojnie światowej, rozpoczętej niemieckim i rosyjskim atakiem na Polskę w 09.1939, i rozpoczęciu w 1944/1945 kolejnej okupacji rosyjskiej Litwy zmuszony w 1949 przez Rosjan do zaprzestania nauczania w Seminarium Duchownym w Kownie.

Aresztowany przez Rosjan 18.10.1950 w Kalwarii Żmudzkiej.

Oskarżony o współpracę z litewską partyzantką antyrosyjską.

Więziony w Wilnie.

03.02.1951 skazany na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

31.03.1951 przetransportowany do obozu koncentracyjnego ITŁ IwdelŁag w miasteczku Iwdel, na Uralu, w regionie Jekaterinburg (Świerdłowsk).

Przebywał w wiosce Pierszino.

Niewolniczo pracował przy wycince lasów.

Wkrótce zachorował na serce, przez parę miesięcy przetrzymywany w obozowym szpitalu.

Całkowicie sparaliżowany zginął w obozie ITŁ IwdelŁag.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ IwdelŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

24.11.1910

Powarytakże: Powarje
dziś: gm. Onikszty, rej. Onikszty, okr. Uciana, Litwa

więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

10.03.1935

szczegóły posługi

1949 – 1950

proboszcz — Kalwaria Żmudzkadziś: gm. Kalwaria Żmudzka, rej. Płungiany, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Płungianydziś: gm. Płungiany miasto, rej. Płungiany, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13]

1948 – 1949

profesor — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Seminarium Duchowne — estetyka

ojciec duchowy — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Seminarium Duchowne

1948 – 1949

dziekan — dekanat RK Wiekszniedziś: gm. Wieksznie, rej. Możejki, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1948 – 1949

proboszcz — Wiekszniedziś: gm. Wieksznie, rej. Możejki, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Wiekszniedziś: gm. Wieksznie, rej. Możejki, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1947 – 1948

wicedziekan / prodziekan — dekanat RK Wiekszniedziś: gm. Wieksznie, rej. Możejki, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1943 – 1948

proboszcz — Okmianydziś: gm. Okmiany, rej. Okmiany, okr. Szawle, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. św. Anny ⋄ dekanat RK Wiekszniedziś: gm. Wieksznie, rej. Możejki, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1942 – 1943

wikariusz — Ławkosodydziś: gm. Ryškėnai, rej. Telsze, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Telszedziś: gm. Telsze miasto, rej. Telsze, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1941 – 1942

sekretarz — Telszedziś: gm. Telsze miasto, rej. Telsze, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Kuria Diecezjalna

1937 – 1941

prefekt — Szyłokarczmadziś: gm. Szyłokarczma, rej. Szyłokarczma, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ gimnazjum(a)

1937 – 1941

wikariusz — Szyłokarczmadziś: gm. Szyłokarczma, rej. Szyłokarczma, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Szyłokarczmadziś: gm. Szyłokarczma, rej. Szyłokarczma, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1935 – 1937

wikariusz — Krupiedziś: gm. Krupie, rej. Okmiany, okr. Szawle, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Okmianydziś: gm. Okmiany, rej. Okmiany, okr. Szawle, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]

1928 – 1935

student — Telszedziś: gm. Telsze miasto, rej. Telsze, okr. Telsze, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ IwdelŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Ивдельский (pl. Iwdelskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w mieście Iwdel, w obwodzie świerdłowskim w środkowym i północnym Uralu. Założony 16.08.1937. Więźniowie niewolniczo pracowali przy wyrębie lasów, spławianiu i obróbce drewna (produkcji podkładów, mebli, etc.), konstrukcji i utrzymaniu fabryki alkoholu siarczynowego, przy produkcji pieców dla hutnictwa węgla drzewnego, budowie lotniska w regionie Iwdel, przy produkcji obuwia i odzieży, towarów konsumpcyjnych, budowie i utrzymaniu kolei wąskotorowych, dróg, domów mieszkalnych, warsztatów, w wypalarni cegieł. W szczytowym okresie przetrzymywano w nim ok. 30,000 więźniów: e.g. 23,531 (01.01.1940); 30,203 (01.07.1941); 28,424 (01.01.1942); 24,460 (01.01.1948); 24,316 (01.01.1953). Zakończył działalność w 1960. (więcej na: ro.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.anykstenai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.xxiamzius.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, angelorum.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
angelorum.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.xxiamzius.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.xxiamzius.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.varniai-museum.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: STAŠKEVIČIUS Jan

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu