• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • JURKUS Klemens, źródło: www.partizanai.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJURKUS Klemens
    źródło: www.partizanai.org
    zasoby własne

nazwisko

JURKUS

imiona

Klemens

inne wersje imion

Klemensas

  • JURKUS Klemens - Cenotaf, cmentarz ofiar totalitaryzmów, Ginkūnai rej. Szawle, Litwa, źródło: www.atminimoknyga.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOJURKUS Klemens
    Cenotaf, cmentarz ofiar totalitaryzmów, Ginkūnai rej. Szawle, Litwa
    źródło: www.atminimoknyga.lt
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja telszańskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

archidiecezja kowieńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]

narodowość

litewska

data i miejsce
śmierci

10.06.1952

ITŁ WołgoŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Rybińsk, obw. jarosławski, Rosja

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.13]

alt. daty i miejsca
śmierci

1950

szczegóły śmierci

W 1923 radny rejonu Wiłkomierz.

Następnie kapelan wojskowy — do rosyjskiej aneksji Litwy w 06.1940, będącej następstwem niemieckiego i rosyjskiego najezdu w 09.1939 na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej, oraz rozpoczęcia okupacji w 09.1939 części Wileńszczyzny przez Litwę.

Po niemieckiej klęsce w II wojnie światowej i rozpoczęciu w 1944/1945 rosyjskiej okupacji Litwy aresztowany przez Rosjan 15.06.1946.

18.11.1946 skazany przez Rosjan na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag i 3 lata zesłania.

Od 22.09.1948 przetrzymywany w obozach koncentracyjnych ITŁ DubrawŁag w rep. Mordowia i ITŁ WołgoŁag w rej. Jarosław.

Tam zginął w nieznanych okolicznościach, prawd. w szpitalu obozowym.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ WołgoŁagKliknij by przejść do opisu, ITŁ DubrawŁagKliknij by przejść do opisu, OsobŁagsKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

30.12.1893

Kaukolikaidziś: gm. Aleksandrija, rej. Szkudy, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1921

szczegóły posługi

duszpasterz — Pakapėdziś: gm. Szawle, rej. Szawle, okr. Szawle, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Szawledziś: gm. Szawle, rej. Szawle, okr. Szawle, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

od 1941

proboszcz — Wieprzedziś: gm. Wieprze, rej. Wiłkomierz, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Wiłkomierzdziś: gm. Wiłkomierz miasto, rej. Wiłkomierz, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

do 1940

kapelan — Armia Litewska — m.in. 1. Pułk Piechoty

1924 – ok. 1928

wikariusz — Wiłkomierzdziś: gm. Wiłkomierz miasto, rej. Wiłkomierz, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Wiłkomierzdziś: gm. Wiłkomierz miasto, rej. Wiłkomierz, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1927 – ok. 1928

prefekt — Wiłkomierzdziś: gm. Wiłkomierz miasto, rej. Wiłkomierz, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ szkoła rzemieślnicza

ok. 1923 – ok. 1927

prefekt — Wiłkomierzdziś: gm. Wiłkomierz miasto, rej. Wiłkomierz, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ gimnazjum(a)

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ WołgoŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Волжский (pl. Wołżskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w wiosce Pierebory, dziś część Rybińska w obw. jarosławskim, przy ujściu rzek Szeksna i Mołoga do Wołgi. Pierwotnie założony 07.12.1935 w celu budowy tamy i elektrowni wodnej na rzece Wołga, i ponownie zorganizowany 29.04.1946. Początkowo więźniowie niewolniczo pracowali przy budowie tamy i uruchomieniu 13.04.1941 elektrowni wodnej (napełnianie zbiornika trwało do 1947), a potem przy kontynuacji prac nad zbiornikiem wodnym, przy budowie lokalnych wodociągów, w zakładach mechanicznych i naprawczych, przy wyrębie lasów i pozyskiwaniu drewna, wydobywaniu kamienia budowlanego, produkcji odzieży i dóbr konsumpcyjnych, w rybołówstwie i przetwórstwie rybnym, etc. W pierwszym okresie, przy budowie tamy, w obozie przetrzymywano do ok. 88,000 więźniów: e.g. 43,566 (01.01.1937); 73,100 (01.01.1938); 77,345 (01.10.1938); 74,576 (01.01.1939); 63,047 (01.01.1940); 87,791 (01.01.1941); 85,505 (01.07.1941). W późniejszym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim do ok. 22,000 więźniów: .g. 17,338 (01.04.1946); 21,379 (01.01.1947); 18,440 (01.01.1948); 17,399 (01.01.1950); 16,035 (01.01.1952); 15,063 (01.01.1953). Zakończył działalność 29.04.1953. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

ITŁ DubrawŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Дубравный (pl. Dubrawnyj) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Jawas w rep. Mordowia. Założony 28.02.1948, na miejsce obozu ITŁ TiemŁag, i do 1954 funkcjonujący także jako ros. Особый лагерь (pl. Obóz specjalny) GUŁAG nr 3. Więźniowie niewolniczo pracowali przy obsłudze zbudowanego przez więźniów ITŁ TiemŁag Tiemnikowskiego kombinatu przemysłowego: szwalniach, zakładach obróbki drewna (e.g. produkcja mebli), fabrykach produkcji materiałów budowlanych (cegieł, płytek, wapna, kamienia budowlanego), linii kolejowych, zakładach energetycznych, przy wydobyciu torfu, zakładach chemii drzewnej, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 26,000 więźniów: e.g. 23,273 (01.01.1949); 23,532 (01.01.1950); 23,541 (01.01.1951); 25,616 (01.01.1952); 20,680 (01.01.1953); 16,980 (01.01.1954). Formalnie zakończył działalność w 1960, ale i później przetrzymywano w nim więźniów politycznych — wśród nich wielu ukraińskich kapłanów i rosyjskich dysydentów — aż do ostatecznego zamknięcia w 2. połowie lat 1980. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

OsobŁags: Na podstawie dekretu Nr 416‐159сс rosyjskiego rządu z 21.02.1948 rosyjska zbrodnicza organizacja MWD (następca NKWD) utworzyła 28.02.1948 — dekretem No 00219 — wydzieloną sieć obozów w ramach systemu Gułag dla „specjalnej grupy” więźniów politycznych, skazanych z Art. 58 Kodeksu Karnego (mówiącego o „wrogach ludu”, z oskarżenia o zdradę, szpiegostwo, terroryzm, etc.) Początkowo do grupy obozów wchodziły obozy koncentracyjne ITŁ MinŁag, ITŁ GorŁag, ITŁ DubrawŁag, ITŁ StepŁag i ITŁ BerŁag. Później dołączono następne: ITŁ RieczŁag, ITŁ OzierŁag, ITŁ PesczanŁag, ITŁ ŁugŁag, ITŁ KamyszŁag, ITŁ DalŁag, ITŁ WodorazDelŁag. Po śmierci w 1953 rosyjskiego przywódcy socjalistycznego, Józefa Stalina, miały w nim miejsce trzy największe bunty w historii Gułagu: powstanie norylskie, powstanie workuckie i powstanie w Kengir. Ok. 1954 obozy przekształcono w standardowe obozy korekcyjne. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.partizanai.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.11.13]
, archyvas.istorijoszurnalas.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.ukzinios.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.11.13]
, www.varniai-museum.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.partizanai.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.11.13]
, www.atminimoknyga.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: JURKUS Klemens

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu