• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn) - 1938, źródło: www.bernardinai.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    1938
    źródło: www.bernardinai.lt
    zasoby własne
  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn), źródło: www.ve.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    źródło: www.ve.lt
    zasoby własne
  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn), źródło: www.europeana.eu, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    źródło: www.europeana.eu
    zasoby własne
  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn) - 1932, Kretynga, Litwa, źródło: www.bernardinai.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    1932, Kretynga, Litwa
    źródło: www.bernardinai.lt
    zasoby własne
  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn), źródło: old.kretingospranciskonai.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    źródło: old.kretingospranciskonai.lt
    zasoby własne

nazwisko

DIRVELĖ

imiona

Antoni

inne wersje imion

Antanas

imiona zakonne

Augustyn

inne wersje
imion zakonnych

Augustinas

  • DIRVELĖ Antoni (o. Augustyn) - Pamiątkowy krzyż, Kosju, rep. Komi, Rosja, źródło: ofm.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFODIRVELĖ Antoni (o. Augustyn)
    Pamiątkowy krzyż, Kosju, rep. Komi, Rosja
    źródło: ofm.lt
    zasoby własne

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

zakon

Zakon Braci Mniejszych OFMwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2012.11.23]

(i.e. Franciszkanie, Franciszkanie Brązowi)

diecezja / prowincja

prowincja litewska OFM

narodowość

litewska

data i miejsce
śmierci

1948

ITŁ SewPeczŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: k. Peczory, rep. Komi, Rosja

alt. daty i miejsca
śmierci

Workutadziś: rep. Komi, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.26]

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe w 09.1939 na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu w 09.1939 okupacji części Wileńszczyzny przez Litwę, po rosyjskiej aneksji Litwy w 06.1940 aresztowany przez Rosjan 12.07.1940 podczas próby przekroczenia nowej niemiecko–rosyjskiej granicy — zamierzał przejść do Niemiec, gdzie przenieśli się współbracia z klasztoru w Kretyndze.

Przetrzymywany w budynku swego kolegium pw. św. Antoniego w Kretyndze, gdzie rosyjskie zbrodnicze NKWD urządziło swoją siedzibę.

Następnie przewieziony do więzienia w Kownie.

Wielokrotnie przesłuchiwany i torturowany.

01.04.1941 wywieziony transportem kolejowym do Moskwy.

Przez kilka dni przetrzymywany w więzieniu w dzielnicy Presna, a następnie wywieziony pociągiem na północ.

Prawd. skierowany do rosyjskiego obozu koncentracyjnego ITŁ SewPeczŁag k. Peczory, na trasie Kotłas–Workuta.

Tam — prawd. w obozie we wsi Kosju nad rzeką o tej samej nazwie, ok. 70 km od Peczory — niewolniczo pracował przy wyrębie lasów i budowie kolei.

Dalsze losy nieznane — według niektórych źródeł w ok. 1947 próbował uciec w kierunku Finlandii.

Prawd. schwytany i następnie zastrzelony przez rosyjskich strażników albo zagryziony przez obozowe psy — acz jako rok śmierci najczęściej podaje się rok 1948.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ SewPeczŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Moskwa (Butyrki)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

03.04.1901

Jodupianydziś: gm. Słowiki, rej. Szaki, okr. Mariampol, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

śluby zakonne

14.09.1925 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

15.07.1928

szczegóły posługi

1940

zakonnik — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM

1939 – 1940

zakonnik — Pojurzedziś: gm. Pojurze, rej. Szyłele, okr. Taurogi, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM — także: prawd. wikariusz lokalnej parafii

1936 – 1939

prowincjał — Prowincja litewska, Franciszkanie OFM — także: założyciel Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Nieustającej Pomocy (1936)

1936 – 1939

rezydent — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM — także: rektor kolegium św. Antoniego, i.e. gimnazjum dla chłopców; wydawca tygodnika „Misijų metraštį”, i.e. pl. „Rocznik Misjonarski” (do 1940); redaktor czasopisma „Pranciškonų pasaulis”, i.e. pl. „Świat Franciszkański” (do 1940)

1931 – 1936

gwardian — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM — także: założyciel (1931) i rektor (od 1932) kolegium św. Antoniego, i.e. gimnazjum dla chłopców; wydawca tygodników „Sursum Corda” (1930‐1934), „Misijų metraštį”, i.e. pl. „Rocznik Misjonarski” (od 1934); redaktor czasopisma „Švento Pranciškaus varpelis”, i.e. pl. „Dzwon św. Franciszka” (1934‐1936)

1930 – 1931

misjonarz — (terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki)dziś: Stany Zjednoczone Ameryki
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
— głosił kazania i rekolekcje w parafiach litewskiej diaspory, zbierając fundusze na budowę wyższej szkoły franciszkańskiej na Litwie

1929 – 1930

zakonnik — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM — także: redaktor czasopisma „Švento Pranciškaus varpelis”(pl. „Dzwon św. Franciszka”)

1928 – 1929

zakonnik — Kownodzielnica Zielona Góra
dziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.30]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM

1924 – 1928

student — Wrocławdawn.: wieś Karłowice
dziś: część osiedla Karłowice‐Różanka, pow. Wrocław miasto, woj. dolnośląskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ Wyższe Seminarium Duchowne „Antonianum”, klasztor pw. św. Antoniego z Padwy (przy Al. Jana Kasprowicza 26), Franciszkanie OFM

1923 – 1924

student — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne — rezydent klasztoru w dzielnicy Zielona Góra

1921 – 1922

nowicjat — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM — prawd.

10.09.1921

wstąpienie — Kretyngadziś: rej. Kretynga, okr. Kłajpeda, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.04.02]
⋄ klasztor, Franciszkanie OFM

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ SewPeczŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Северо‐Печорский (pl. Północno‐Peczorskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w miejscowości Abieź nad rzeką Usą, a potem stacji kolejowej Peczora na Północno‐Peczorskiej Magistrali Kolejowej w rep. Komi. Założony 14.05.1940. Więźniowie niewolniczo pracowali przy wycince lasów, budowie, zwiększeniu przepustowości i utrzymaniu części magistrali kolejowej Kotłas‐Workuta na odcinku z Ust‐Kożwy do Workuty długości — 457 km, przedłużeniu linii kolejowej z Workuty to Chalmer‐Ju (ok. 70 km), odnogi z Chanowiej do niedalekiej kopalni nr 7, przy budowie pierwszy 40 km linii odnogi kolejowej z miejscowości Czum w kierunku ujścia rzeki Ob, portów i stoczni rzecznych na rzece Peczora, warsztatów naprawczych i mechanicznych, elektrowni, fabryk, domów mieszkalnych, przy produkcji żywności, etc. W szczytowym okresie przetrzymywano w nim ok. 103,000 więźniów: e.g. 91,664 (15.06.1941); 102,354 (01.01.1942); 58,825 (01.01.1943); 56,615 (01.01.1947); 47,815 (01.01.1948); 39,436 (01.01.1949); 42,028 (01.01.1950). Zakończył działalność 24.07.1950, a więźniów przeniesiono do obozu ITŁ PeczorŁag. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Moskwa (Butyrki): Przejściowe i śledcze. ciężkie więzienie w Moskwie — dla tzw. więźniów politycznych — w którym Rosjanie przetrzymywali i zamordowali tysiące Polaków. Założone prawd. w XVII w. W XIX w. przetrzymywano w nim wielu Polaków — uczestników powstań narodowych (1831 i 1863). W czasach komunizmu miejsce internowania politycznych więźniów, głównie przed wysłaniem do rosyjskich obozów pracy niewolniczej Gułag. W 1937‐8, podczas wielkich prześladowań, jednorazowo w więzieniu przetrzymywano do 20,000 ofiar (ok. 170 na celę). Tysiące zostało zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
lt.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, archyvas.istorijoszurnalas.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.bernardinai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, old.kretingospranciskonai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.bernardinai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.ve.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.europeana.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.bernardinai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, old.kretingospranciskonai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, ofm.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: DIRVELĖ Antoni

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu