Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
BURNEIKA
imiona
Jan
inne wersje imion
Jonas
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja kowieńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
narodowość
litewska
data i miejsce
śmierci
16.04.1956
ITŁ OzierŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Wichoriewka, obw. irkucki, Rosja
więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]
szczegóły śmierci
Po niemieckim i rosyjskim najeździe w 09.1939 na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji w 09.1939 części Wileńszczyzny przez Litwę, po rosyjskiej aneksji Litwy w 06.1940 współpracował ze Związkiem Strzelców Litewskich (szaulisi).
Pomagał prześladowanym przez Rosjan członkom organizacji.
Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, z szaulisów narodziły się jednostki odpowiedzialne za mordy na Polakach i Żydach.
Po niemieckiej klęsce w II wojnie światowej i rozpoczęciu w 1944/1945 rosyjskiej okupacji Litwy, początkowo się ukrywał (wcześniej Niemcy sugerowali mu ucieczkę wraz z nimi, na zachód, ale odmówił) — zaczął bowiem być śledzony przez Rosjan.
Po rozpoczęciu posługi w Kownie prawd. kontaktował się z litewską antyrosyjską partyzantką, udzielając posługi duszpasterskiej.
Aresztowany przez Rosjan 03.06.1949.
Więziony w Wilnie.
Wywieziony do rosyjskiego obozu koncentracyjnego pracy przymusowej ITŁ OzierŁag — część systemu rosyjskich obozów koncentracyjnych Gułag.
Umieszczony w podobozie o zaostrzonym rygorze w Wichoriewce k. Bracka (Irkuck oblast).
Niewolniczo pracował przy wyrębie lasów.
Od 1954 cierpiał na serce, płuca i wątrobę.
W 1956 już się nie ruszał.
Zginął w obozie.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
ITŁ OzierŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
04.10.1901
Nakrošiškiaidziś: gm. Wieszwiany, rej. Telsze, okr. Telsze, Litwa
więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
urodzenia
17.10.1901
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
01.04.1933
szczegóły posługi
1948 – 1949
proboszcz — Kownoosiedle Szańce Górne w dzielnicy Szańce
dziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] ⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Bramy Niebieskiej ⋄ dekanat RK Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1948
wikariusz — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Najświętszego Sakramentu ⋄ dekanat RK Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1946 – 1948
wikariusz — Kownoosiedle Szańce Górne w dzielnicy Szańce
dziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] ⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Bramy Niebieskiej ⋄ dekanat RK Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1944 – 1946
proboszcz — Nidokidziś: gm. Nidoki, rej. Wiłkomierz, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Wiłkomierzdziś: gm. Wiłkomierz miasto, rej. Wiłkomierz, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1940 – 1944
administrator — Nidokidziś: gm. Nidoki, rej. Wiłkomierz, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Wiłkomierzdziś: gm. Wiłkomierz miasto, rej. Wiłkomierz, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1933 – 1940
wikariusz — Kownodzielnica Zielona Góra
dziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.30] ⋄ parafia RK pw. Zmartwychwstania Pańskiego
do 1933
student — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ teologia, Uniwersytet im. Witolda Wielkiego (od 1930), Uniwersytet Litewski (1922‐1930)
od 1927
student — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
miejsca i wydarzenia
opisy
ITŁ OzierŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Озерный (pl. Oziernyj) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Tajszet w obw. irkuckim (w 1953‐1954 czasowo w Bracku, w tym samym obwodzie). Założony 07.12.1948 i do 1954 funkcjonujący także jako ros. Особый лагерь (pl. Obóz specjalny) GUŁAG nr 7. Więźniowie, wśród których było wielu Polaków, niewolniczo pracowali przy budowie linii kolejowej Bajkał‐Amur — początkowo odcinka Tajszet‐Brack, a potem z Bracka to Ust'‐Kut (razem ok. 700 km), wyrębem lasów i przetwarzaniem drewna oraz związanym z tym utrzymaniem kompleksów przemysłowych, przy budowie elektrowni wodnej, w kamieniołomach, przy produkcji wapna, w rolnictwie i produkcji dóbr konsumpcyjnych, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 37,000 więźniów: e.g. 31,881 (01.01.1950); 33,325 (01.01.1951); 37,093 (01.01.1952), z czego jedną czwartą stanowiły kobiety; 31,225 (01.01.1953); 36,152 (01.02.1953); 29,347 (01.01.1954). Zakończył działalność w 1960. (więcej na: de.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04], gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.partizanai.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], angelorum.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], www.xxiamzius.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.xxiamzius.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], kmb.kvb.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: BURNEIKA Jan
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu