• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • BARDIŠAUSKAS Józef - 1935, źródło: www.limis.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBARDIŠAUSKAS Józef
    1935
    źródło: www.limis.lt
    zasoby własne
  • BARDIŠAUSKAS Józef, źródło: www.limis.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBARDIŠAUSKAS Józef
    źródło: www.limis.lt
    zasoby własne
  • BARDIŠAUSKAS Józef - 1926, Uciana, Litwa, źródło: www.bukdetektyvas.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBARDIŠAUSKAS Józef
    1926, Uciana, Litwa
    źródło: www.bukdetektyvas.lt
    zasoby własne
  • BARDIŠAUSKAS Józef, źródło: www.europeana.eu, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBARDIŠAUSKAS Józef
    źródło: www.europeana.eu
    zasoby własne
  • BARDIŠAUSKAS Józef - Wyobrażenie współczesne, źródło: www.xxiamzius.lt, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOBARDIŠAUSKAS Józef
    Wyobrażenie współczesne
    źródło: www.xxiamzius.lt
    zasoby własne

nazwisko

BARDIŠAUSKAS

imiona

Józef

inne wersje imion

Juozapas

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja poniewieskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2017.11.07]

archidiecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

narodowość

litewska

data i miejsce
śmierci

26.05.1951

ITŁ OzierŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Czuna, rej. Czunskij, obw. irkucki, Rosja

więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.04.08]

alt. daty i miejsca
śmierci

27.05.1951

szczegóły śmierci

W latach 1927‐1940 członek Związek Strzelców Litewskich — Szaulisów.

Po niemieckim i rosyjskim najeździe w 09.1939 na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji w 09.1939 części Wileńszczyzny przez Litwę, po rosyjskiej aneksji Litwy w 06.1940 prześladowany przez okupacyjne władze rosyjskie.

Po niemieckiej klęsce w II wojnie światowej i rozpoczęciu w 1944 kolejnej rosyjskiej okupacji Litwy prawd. współpracował z litewską partyzantką antyrosyjską.

Aresztowany przez Rosjan 04.07.1945.

26.10.1945 za „współpracę z antyrosyjskimi narodowymi litewskimi organizacjami” skazany w Wilnie na 10 lat więzienia — niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

Przewieziony do obozu w Welsku w obw. archangielskim, centrum ówczesnego obozu koncentracyjnego ITŁ SewDwińŁag. Niewolniczo pracował przy wyrębie lasów związanym z budowaną linią kolejową Konosza–Kotłas. Po zamknięciu ITŁ SewDwińŁag w 1946 stał się więźniem jego następcy, obozu koncentracyjnego ITŁ SewŻełDorŁag.

14.10.1949 ponownie skazany — m.in. za prowadzenie posługi duszpasterskiej w obozach Gułagu — na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych.

Następnie często przenoszony z obozu do obozu.

W końcu przewieziony do podobozu nr 019 obozu koncentracyjnego ITŁ OzierŁag w wiosce Czuna, gdzie niewolniczo pracował przy wyrębie lasu i, być może, ręcznym przepompowywaniu wody.

Tam też zamordowany przez strażnika — przyczyną miało być przekroczenie granicy zony więziennej.

przyczyna śmierci

mord

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ OzierŁagKliknij by przejść do opisu, OsobŁagsKliknij by przejść do opisu, ITŁ SewŻełDorŁagKliknij by przejść do opisu, ITŁ SewDwińŁagKliknij by przejść do opisu, ArchangielskKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

18.01.1898

Ramonaik. wsi Zaviesiškis
dziś: gm. Kowarsk, rej. Onikszty, okr. Uciana, Litwa

więcej na
lt.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

14.06.1925

szczegóły posługi

1942 – 1945

wikariusz — Olkienikidziś: gm. Olkieniki, rej. Orany, okr. Olita, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
⋄ parafia RK pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Trokitakże: Nowe Troki
dziś: gm. Troki, rej. Troki, okr. Wilno, Litwa

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1942 – 1945

prefekt — Olkienikidziś: gm. Olkieniki, rej. Orany, okr. Olita, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
⋄ gimnazjum(a)

1941 – 1942

wikariusz — Skopiszkidziś: gm. Skopiszki, rej. Kupiszki, okr. Poniewież, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. św. Jacka Wyznawcy ⋄ dekanat RK Kupiszkidziś: gm. Kupiszki, rej. Kupiszki, okr. Poniewież, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]

1941

wikariusz — Ponedeledziś: gm. Ponedele, rej. Rakiszki, okr. Poniewież, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.15]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Rakiszkidziś: gm. Rakiszki miasto, rej. Rakiszki, okr. Poniewież, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1934 – 1941

proboszcz — Popieldziś: gm. Popiel, rej. Birże, okr. Poniewież, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Birżedziś: gm. Birże miasto, rej. Birże, okr. Poniewież, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]

1930 – 1934

wikariusz — Suboczdziś: gm. Subocz, rej. Kupiszki, okr. Poniewież, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Kupiszkidziś: gm. Kupiszki, rej. Kupiszki, okr. Poniewież, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]

1925 – 1930

wikariusz — Ucianadziś: gm. Uciana miasto, rej. Uciana, okr. Uciana, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK ⋄ dekanat RK Ucianadziś: gm. Uciana miasto, rej. Uciana, okr. Uciana, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1922 – 1925

student — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Wydział Teologii i Filozofii, Uniwersytet im. Witolda Wielkiego (od 1930), Uniwersytet Litewski (1922‐1930)

1920 – 1922

student — Kownodziś: rej. Kowno miasto, okr. Kowno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ OzierŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Озерный (pl. Oziernyj) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Tajszet w obw. irkuckim (w 1953‐1954 czasowo w Bracku, w tym samym obwodzie). Założony 07.12.1948 i do 1954 funkcjonujący także jako ros. Особый лагерь (pl. Obóz specjalny) GUŁAG nr 7. Więźniowie, wśród których było wielu Polaków, niewolniczo pracowali przy budowie linii kolejowej Bajkał‐Amur — początkowo odcinka Tajszet‐Brack, a potem z Bracka to Ust'‐Kut (razem ok. 700 km), wyrębem lasów i przetwarzaniem drewna oraz związanym z tym utrzymaniem kompleksów przemysłowych, przy budowie elektrowni wodnej, w kamieniołomach, przy produkcji wapna, w rolnictwie i produkcji dóbr konsumpcyjnych, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 37,000 więźniów: e.g. 31,881 (01.01.1950); 33,325 (01.01.1951); 37,093 (01.01.1952), z czego jedną czwartą stanowiły kobiety; 31,225 (01.01.1953); 36,152 (01.02.1953); 29,347 (01.01.1954). Zakończył działalność w 1960. (więcej na: de.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04]
, gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.14]
)

OsobŁags: Na podstawie dekretu Nr 416‐159сс rosyjskiego rządu z 21.02.1948 rosyjska zbrodnicza organizacja MWD (następca NKWD) utworzyła 28.02.1948 — dekretem No 00219 — wydzieloną sieć obozów w ramach systemu Gułag dla „specjalnej grupy” więźniów politycznych, skazanych z Art. 58 Kodeksu Karnego (mówiącego o „wrogach ludu”, z oskarżenia o zdradę, szpiegostwo, terroryzm, etc.) Początkowo do grupy obozów wchodziły obozy koncentracyjne ITŁ MinŁag, ITŁ GorŁag, ITŁ DubrawŁag, ITŁ StepŁag i ITŁ BerŁag. Później dołączono następne: ITŁ RieczŁag, ITŁ OzierŁag, ITŁ PesczanŁag, ITŁ ŁugŁag, ITŁ KamyszŁag, ITŁ DalŁag, ITŁ WodorazDelŁag. Po śmierci w 1953 rosyjskiego przywódcy socjalistycznego, Józefa Stalina, miały w nim miejsce trzy największe bunty w historii Gułagu: powstanie norylskie, powstanie workuckie i powstanie w Kengir. Ok. 1954 obozy przekształcono w standardowe obozy korekcyjne. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.26]
)

ITŁ SewŻełDorŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Северный Железнодорожный ИТЛ (pl. Północny‐Kolejowy) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — początkowo z siedzibą we wsi Kniażpogost na lewym brzegu rzeki Wym, a potem we wsi Żeleznodorożnaja (dziś miasteczko Emba) na przeciwległym brzegu tejże rzeki, w rep. Komi. Założony 10.05.1938. Więźniowie niewolniczo pracowali przy budowie linii kolejowej Kotłas‐Workuta (i.e. Północno‐Peczorskiej Magistrali Kolejowej) na 728 km odcinku Kotłas‐Ust‐Kożwa, przy dokończeniu budowy odcinka Konosza‐Kotłas, później przy pracach nad zwiększeniem przepustowości odcinka Welsk‐Kotłas‐Kożwa, w zakładach mechanicznych Kniażpogost i zakładzie budowy mostów Kotłas, we wznoszeniu infrastruktury przemysłowej i mieszkaniowej, w zakładach produkcji wapna, przy pomocniczych pracach rolniczych, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 112,000 więźniów: e.g. 26,310 (01.01.1940); 84,893 (01.01.1941); 66,926 01.07.1941); 53,344 (01.01.1942); 29,741 (01.01.1943); 27,686 (01.01.1950). Zakończył działalność 24.07.1950, gdy po połączeniu z ITŁ SewPeczŁag wszedł w skład ITŁ PeczorŁag. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

ITŁ SewDwińŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Северо‐Двинский (pl. Północno‐Dwiński) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w Wielsku w obw. archangielskim, gdzie więźniowie m.in niewolniczo pracowali przy budowie linii kolejowej Konosza‐Kotłas. Założony 25.09.1940 i zamknięty 04.09.1946 (więźniów włączono do innego obozu). Wśród więźniów było wielu Polaków zesłanych przez Rosjan po rosyjskim ataku 17.09.1939 na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej. W szczytowym okresie — po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan — przetrzymywano w nim ponad 40,000 więźniów: e.g. 42,117 (01.07.1941); 34,425 (01.01.1942); 20,663 (01.01.1943).

Archangielsk: Rosyjski jeniecki obóz pracy przymusowej. Jednocześnie centrum wielu rosyjskich obozów koncentracyjnych w ramach Gułagu, takich jak ITŁ JagrinŁag, KargopolŁag, PPŁp KotłasŁag, OnetŁag. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.anykstenai.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.voruta.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.limis.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.limis.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.bukdetektyvas.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.europeana.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
, www.xxiamzius.ltKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: BARDIŠAUSKAS Józef

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu