Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
Sługa Boży
nazwisko
BROKS
imiona
Alojzy
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja ryskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
akademickie wyróżnienia
doktor teologii
honorowe wyróżnienia
Order Trzech Gwiazd IV klasywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.05.20]
narodowość
łotewska
data i miejsce
śmierci
1943
KL Neuengammeobóz koncentracyjny
dziś: Hamburg, kraj Hamburg, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.09]
alt. daty i miejsca
śmierci
28.04.1944
(terytorium Łotwy)dziś: Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.11.24]
KL Stutthofobóz koncentracyjny
dziś: Sztutowo, gm. Sztutowo, pow. Nowy Dwór Gdański, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
szczegóły śmierci
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po aneksji Litwy w 05.1940 przez Rosję, i zamknięciu przez Rosjan obu gimnazjów w Agłonie i Jaunagłonie (oddalonych od siebie o ok. 13 km), w których był dyrektorem, przebywał w Kurlandii, nadbałtyckiej krainie Łotwy, we wsi Lēnas.
Po niemieckim ataku w 06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, powrócił do Agłony.
Tam był świadkiem mordów dokonanych przez niemieckie SS Einsatzgruppen na pacjentach szpitali dla umysłowo chorych oraz dzieciach (od 544 do 1,000 ofiar), w ramach ludobójczego programu «Aktion T4».
02.12.1941 (według innych źródeł 23.08.1941) w kościele w Agłonie wygłosił kazanie, którego tematem było „Nie zabijaj”.
W rezultacie w 12.1941 aresztowany przez Niemców po raz pierwszy.
Niebawem jednak zwolniony.
W 05.1942 aresztowany po raz wtóry — prawd. w związku z próbą uratowania rodziny żydowskiej, którą wywiózł i ukrył w Rydze.
Więziony w Rydze i Dyneburgu.
Dalsze losy niepewne.
Prawd. wywieziony stamtąd do niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Stutthof, a następnie do obozu koncentracyjnego KL Neuengamme, gdzie miał zginąć.
alt. szczegóły śmierci
Według niektórych źródeł zamordowany na Łotwie.
Według innych zginął w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Stutthof.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
KL NeuengammeKliknij by przejść do opisu, KL StutthofKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
01.03.1898
Sileniekidziś: poh. Warklany, gm. Warklany, Łotwa
więcej na
lv.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
1921
szczegóły posługi
1941 – 1942
profesor nadzwyczajny — Rygadziś: gm. Ryga miasto, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Departament Katolickiej Teologii, Universitas Latviensis (pl. Uniwersytet Łotwy)
1941 – 1942
dyrektor — Agłonadziś: poh. Agłona, gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Gimnazjum Katolickie
1941 – 1942
dyrektor — Jaunagłonadziś: poh. Agłona, gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] ⋄ Gimnazjum Żeńskie
1940 – 1941
duszpasterz — Lēnasdziś: poh. Nīkrāce, gm. Kuldyga, Łotwa
więcej na
lv.wikipedia.org
[dostęp: 2024.05.08] ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej
1929 – 1940
dyrektor — Agłonadziś: poh. Agłona, gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Gimnazjum Katolickie
1929 – 1940
dyrektor — Jaunagłonadziś: poh. Agłona, gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] ⋄ Gimnazjum Żeńskie
1932 – 1940
proboszcz — Agłonadziś: poh. Agłona, gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny — także: 1934‐1940 członek łotewskiej ochotniczej formacji paramilitarnej obrony terytorialnej łot. „Aizsargi” (pl. „Obrońcy”), w tym m.in. w 1936 kapelan batalionu (II) XVIII Pułku „Aizsargi” z Dyneburga
1925 – 1929
nauczyciel — Agłonadziś: poh. Agłona, gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Gimnazjum Katolickie — także: inspektor
1925 – 1929
nauczyciel — Jaunagłonadziś: poh. Agłona, gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29] ⋄ Gimnazjum Żeńskie — także: inspektor
ok. 1925
wikariusz — Vilakadawn.: Marienhauz
dziś: poh. Viļaka, gm. Balvi, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.15] ⋄ parafia RK pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa
do 1925
doktorant — Wiedeńdziś: kraj Wiedeń, Austria
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ teologia, Alma Mater Rudolphina Vindobonensis (pl. Uniwersytet Wiedeński), i.e. Rudolfina
1921
student — Agłonadziś: poh. Agłona, gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
1920 – 1921
student — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
1916 – 1918
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne
tłumacz Pisma Świętego Nowego Testamentu na j. łotewski (dokładnie na jego dialekt, j. łatgalski), wydanych jako łot. „Svātī roksti. Jezus Kristus Evangelijs und Apostolu derbi” (pl. „Wejdź do świątyni. Ewangelia Jezusa Chrystusa i Dzieje Apostolskie”), 1933, oraz łot. „Apostols vystules i apokalypsis” (pl. „Listy i Apokalipsa św. Jana”), 1937; autor modlitewnika łot. „Paleigs ticeigūs dvēselem” (pl. „On wspomoże wierzące dusze”), Agłona 1934, zbioru pieśni łot. „Stuņdaiņas dzīsmes” (pl. „Pieśń pieśni”), redaktor czasopism 1928‐1931 łot. „Draugs” (pl. „Przyjaciel”) and 1931‐1933 łot. „Zīdūnis”
miejsca i wydarzenia
opisy
KL Neuengamme: Niemiecki niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL, początkowo podległy obozowi KL Sachsenhausen, od 1940 niezależny. Więźniowie wykorzystywani byli do niewolniczej pracy — do 1942 przy produkcji cegieł (e.g. wydobywaniu i transporcie gliny), a potem w różnych niemieckich, prywatnych zakładach zbrojeniowych. Wobec więźniów stosowano zasadę niem. „Vernichtung durch Arbeit” (pl. „eksterminacja przez pracę”), wskutek czego na ponad 100,400 więźniów zginęło, wedle różnych szacunków, 42,900‐55,000. Niektórych zamordowano podczas prób z gazem Cyklon B, który następnie wykorzystywany został do ludobójstwa Żydów w KL Auschwitz. 18.04.1945 rozpoczęła się ewakuacja obozu. Niemcy pozostałych przy życiu wygonili w tzw. „marszach śmierci” do innych obozów, a część umieścili w zamkniętych statkach stojących na redzie portu w Hamburgu. Dwa z nich zostały zbombardowane przez Aliantów i większość więźniów zginęła. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
KL Stutthof: W niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Stutthof (ówcześnie na terenie Wschodnich Prus należących do Niemiec, dziś: wieś Sztutowo), którego budowę rozpoczęto 02.09.1939, w dzień po niemieckim ataku na Polskę i rozpoczęciu II wojny światowej, Niemcy przetrzymywali razem ok. 110,000‐127,000 osób pochodzących z 28 krajów, w tym 49,000 kobiet i dzieci. Zamordowali ok. 65,000 osób. W dniach 25.01‐27.04. 1945, wobec nacierającej armii rosyjskiej, Niemcy przeprowadzili ewakuację obozu. 09.05.1945, gdy na teren obozu wtargnęli żołnierze rosyjskim, było w nim tylko 100 więźniów. W początkowym okresie (1939‐1940) w KL Stutthof przetrzymywano księży z obszaru Pomorza, by później wysłać ich do obozu koncentracyjnego KL Dachau. Część została zamordowana już w KL Stutthof lub okolicy (na przykład w lesie Stegna). Także w późniejszym czasie wśród więźniów pojawiali się duchowni. (więcej na: www.stutthof.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.07.06])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.varaklani.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], literatura.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], www.literatura.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.05.08], newsaints.faithweb.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.05.08], katolis.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], latgalesdati.du.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.05.09]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.varaklani.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], literatura.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], timenote.infoKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], latgalesdati.du.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], okupacijasmuzejs.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02], okupacijasmuzejs.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: BROKS Alojzy
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu