Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
KIJ
imiona
Antoni
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja wrocławskawięcej na
www.archidiecezja.wroc.pl
[dostęp: 2013.05.19]
archidiecezja lwowskawięcej na
www.rkc.lviv.ua
[dostęp: 2013.05.19]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
data i miejsce
śmierci
13.08.1984
Gdańskdziś: pow. Gdańsk miasto, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
szczegóły śmierci
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, podczas rozpoczętej w 1941 okupacji niemieckiej członek niepodległościowej Armii Krajowej (część Polskiego Państwa Podziemnego), kapelan w Czernielowie Mazowieckim.
Po wygonieniu Niemców przez ofensywę rosyjskiej armii ostrzeżony o ludobójczych planach ukraińskiej organizacji OUN/UPA wobec niego.
W rezultacie w 07.1944 został kapelanem I Armii Wojska prl, uformowanej przy boku i pod dowództwem rosyjskich i polskich komunazistów.
W 04‐05.1945 dotarł z nią do Berlina, gdzie został ranny.
Po zakończeniu działań wojennych (zdemobilizowany w 09.1945, w stopniu majora) nie mogąc wrócić do rodzimej lwowskiej archidiecezji (już wówczas poza granicami prl) osiadł na terenie archidiecezji wrocławskiej, początkowo w Malczycach, a potem w Środzie Śląskiej.
Prześladowany, wielokrotnie przesłuchiwany i dręczony, kilkukrotnie aresztowany przez komunazistowski urząd bezpieczeństwa UB, oddział ludobójczego rosyjskiego KGB w prl.
W czasie posługi w Gryfowie Śląskim zmuszony do podpisania zobowiązania do współpracy z UB jako informator ps. „Strzecha” (w raporcie UB zanotowało: „wcześniej wrogi — organizował bez zezwolenia rekolekcje, występował wrogo przeciwko księżom patriotom, podważał autorytet władz — teraz pozytywny”), co pozwoliło na uniknięcie przymusowego przeniesienia (początkowo był na takiej liście proskrypcyjnej UB).
W 1968 potępił inwację wojsk Układu Warszawskiego (w tym Rosji i prl) w Czechosłowacji.
Od 1980 współpracował z „Solidarnością”, także po wprowadzeniu przez komunazistowskie władze prl stanu wojennego.
W 1984 wyjechał na leczenie do Gdyni–Orłowa, gdzie zamieszkał u sióstr Elżbietanek.
Uprowadzony przez tzw. „nieznanych sprawców” — prawd. oprawców komunazistowskiej SB, oddziału rosyjskiego KGB — i po 6 dniach porzucony w parku w Gdańsku.
Miał połamane żebra, liczne krwiaki, krwotok wewnętrzny do płuc.
Przez okres porwania pozbawiony był insuliny (był cukrzykiem).
Zmarł w szpitalu nie odzyskawszy przytomności.
przyczyna śmierci
mord
sprawstwo
Rosjanie / Polacy
miejsca i wydarzenia
Stan wojenny 1981Kliknij by przejść do opisu, «Genocidium Atrox»Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
13.06.1916
Stryjdziś: grom. Stryj miasto, rej. Stryj, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.03]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
23.04.1940 (katedra lwowskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2015.05.09])
szczegóły posługi
1980 – 1984
emeryt — Środa Śląskadziś: gm. Środa Śląska, pow. Środa Śląska, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.15]
1958 – 1980
proboszcz — Międzylesiedziś: gm. Międzylesie, pow. Kłodzko, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ parafia RK pw. Bożego Ciała
1957 – 1958
proboszcz — Legnickie Poledziś: gm. Legnickie Pole, pow. Legnica, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK pw. św. Jadwigi Śląskiej ⋄ dekanat RK Legnicadziś: pow. Legnica miasto, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.12]
1949 – 1957
proboszcz — Gryfów Śląskidziś: gm. Gryfów Śląski, pow. Lwówek, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ parafia RK pw. św. Jadwigi Śląskiej
1946 – 1949
proboszcz — Środa Śląskadziś: gm. Środa Śląska, pow. Środa Śląska, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.15] ⋄ parafia RK pw. św. Andrzeja — także: prefekt szkół podstawowych i średnich
1946 – 1949
administrator — Malczycedziś: gm. Malczyce, pow. Środa Śląska, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28] ⋄ parafia RK
1944 – 1945
kapelan wojskowy RK — I Armia Wojska prl — oficer
ok. 1944
kapelan — Czernielów Mazowieckidziś: Soborne, grom. Bajkowce, rej. Tarnopol, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.03] ⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Tarnopoldziś: grom. Tarnopol miasto, rej. Tarnopol, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1940 – ok. 1944
wikariusz — Jeziernadziś: grom. Jezierna, rej. Tarnopol, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.03] ⋄ parafia RK pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Zborówdziś: grom. Zborów miasto, rej. Tarnopol, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1936 – 1940
student — Lwówdziś: grom. Lwów miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne — do 1939 większość wykładów odbywała się na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu im. Jana Kazimierza; od 11.1939, gdy okupant rosyjski zamknął wydział, przez miesiąc konspiracyjne wykłady odbywały się w budynku seminaryjnym; od 12.1939, po nacjonalizacji (czyli rabunku) budynków seminarium przez Rosjan, konspiracyjne wykłady prowadzono m.in. w domu ss. Boromeuszek, klasztorze oo. Zmartwychwstańców, sierocińcu ss. Franciszkanek Rodziny Maryi i w budynkach parafii pw. św. Marii Magdaleny we Lwowie, a klerycy mieszkali na plebaniach i w klasztorach miasta Lwowa
inni związani
szczegółami śmierci
BLACHNICKIKliknij by wyświetlić biogram Franciszek Karol, KOWALCZYKKliknij by wyświetlić biogram Stanisław (o. Honoriusz), NIEDZIELAKKliknij by wyświetlić biogram Stefan, PALIMĄKAKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, POPIEŁUSZKOKliknij by wyświetlić biogram Jerzy Aleksander Alfons, SUCHOWOLECKliknij by wyświetlić biogram Stanisław, ZYCHKliknij by wyświetlić biogram Sylwester
miejsca i wydarzenia
opisy
Stan wojenny 1981: Ogłoszony 13.12.1981, przez podległe Rosji komunazistowską partię PZPR i wojsko rosyjskiej republiki polskiej prl — pod kierownictwem zorganizowanej grupy przestępczej dowodzonej przez gen. Wojciecha Jaruzelskiego — mający na celu likwidację niezależnego, samorządnego związku zawodowego NSZZ «Solidarność». W ciągu ok. 8 lat trwania regulacji stanu wojennego zamordowanych zostało przez komunazistowską Służbę Bezpieczeństwa SB, jednostkę rosyjskiego NKWD, przeszło 100 działaczy «Solidarności». Co najmniej sześciu kapłanów zginęło w nigdy nie wyjaśnionych okolicznościach. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.03.01])
«Genocidium Atrox»: W latach 1939‐1947, szczególnie w latach 1943‐1944, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko‐ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko‐ukraińską lat 1918‐1919), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‐1941, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko‐rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako «Genocidium Atrox» (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‐1945 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo‐wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], ubocze66.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ubocze66.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], www.roland-gazeta.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21], btx.home.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.08.05], ubocze66.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.01.21]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: KIJ Antoni
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu