• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • MICHALICHA Andrzej, źródło: missiopc.blogspot.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMICHALICHA Andrzej
    źródło: missiopc.blogspot.com
    zasoby własne
  • MICHALICHA Andrzej, źródło: www.saintjosaphat.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMICHALICHA Andrzej
    źródło: www.saintjosaphat.org
    zasoby własne
  • MICHALICHA Andrzej - 1913/4, źródło: www.saintjosaphat.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOMICHALICHA Andrzej
    1913/4
    źródło: www.saintjosaphat.org
    zasoby własne

nazwisko

MICHALICHA

imiona

Andrzej

funkcja

kapłan eparchialny

wyznanie

Ukraiński Kościół greckokatolicki GKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja / prowincja

eparchia GK przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

narodowość

ukraińska

data i miejsce
śmierci

19.06.1959

Osinnikidziś: rej. Osinniki, obw. kemerowski, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]

szczegóły śmierci

Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej, rozpoczętej niemieckim i rosyjskim atakiem na Polskę w 09.1939, i.e. po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej, wziął 11.09.1945 udział w dekanalnej konferencji w Jaworowie, w której wzięła udział tzw. „grupa inicjatywna” zamierzająca doprowadzić do włączenia Kościoła Greckokatolickiego do rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej (ostatecznie stało się to podczas tzw. pseudo–soboru lwowskiego 08‑10.03.1946, gdy Rosjanie formalnie „zlikwidowali” Kościół Greckokatolicki, rabując jego majątek i przekazując go Kościołowi Prawosławnemu).

Podczas spotkania bronił Kościół Greckokatolicki, argumentował przeciw apostazji, odmówił podpisania wstąpienia do „grupy”, po czym opuścił spotkanie.

Tydzień później, 21.09.1945 aresztowany przez agentów rosyjskiej ludobójczej organizacji NKWD obw. Lwów.

Przez trzy miesiące przetrzymywany w areszcie we Lwowie, po czym przeniesiony do więzienia w Złoczowie.

Oskarżony iż „podczas niemieckiej okupacji […] był przewodniczącym komisji podatkowej […] i podczas kazań w kościele namawiał parafian, by przekazywali chleb Niemcom […].

W 1943 był członkiem komisji odpowiedzialnej za rejestrację ochotników do [14.] Dywizji [Grenadierów] SS‑Galizien”.

28.06.1946 skazany przez kapturowy sąd wojskowy ludobójczego NKWD obw. Lwów w Jaworowie na 10 lat niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.

Przez Podkamień i Brody (i prawd. Emilczyn) przetransportowany do obozów koncentracyjnych w okolicy Stalina (dziś: Donieck).

Przetrzymywany m.in. w obozie k. miasteczka Jasynowaty.

NIewolniczo pracował prawd. w pobliskich kopalniach węgla.

Następnie prawd. pracował w kamieniołomach w miejscowości Oleniwski Karjery k. Doniecka.

Potem przewieziony do obozu dla inwalidów w mieście Mariinsk w obw. Kemerowo na Syberii (część systemu obozów SibŁag).

Ciężko chory zwolniony 10.11.1954 przed terminem.

Zesłany do wisi Osinniki w obw. Kemerowo, k. Nowokuźniecka.

Tam zmarł.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

data i miejsce
urodzenia

10.07.1886

Ostrówdziś: gm. Radymno, pow. Jarosław, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

28.12.1913 (greckokatolicka katedra przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.10.13]
)

szczegóły posługi

1926 – 1945

proboszcz — Szkłodziś: grom. Nowojaworowsk miasto, rej. Jaworów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.22]
⋄ parafia GK pw. św. Paraskiewy Piątnicy ⋄ dekanat GK Jaworówdziś: grom. Jaworów miasto, rej. Jaworów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

1925 – 1926

proboszcz — Niemirówdziś: grom. Jaworów miasto, rej. Jaworów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
⋄ parafia GK pw. Zesłania Ducha Świętego ⋄ dekanat GK Niemirówdziś: grom. Jaworów miasto, rej. Jaworów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]

1924

administrator — Kropiwnik Starydziś: grom. Schodnica, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
⋄ parafia GK pw. Przeniesienia relikwii św. Mikołaja Cudotwórcy ⋄ dekanat GK Podbużdziś: grom. Schodnica, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1923

wikariusz — Kropiwnik Starydziś: grom. Schodnica, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
⋄ parafia GK pw. Przeniesienia relikwii św. Mikołaja Cudotwórcy ⋄ dekanat GK Podbużdziś: grom. Schodnica, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1921 – 1922

administrator — Zaleska Woladziś: gm. Radymno, pow. Jarosław, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
⋄ parafia GK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat GK Radymnodziś: gm. Radymno, pow. Jarosław, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]

1920

administrator — Chidnowicedziś: grom. Szeginie, rej. Jaworów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.22]
⋄ parafia GK pw. św. Paraskiewy Piątnicy ⋄ dekanat GK Przemyśl–Zagrodynazwa dekanatu
dziś: woj. podkarpackie, Polska

1919

administrator — Żukówdziś: gm. Cieszanów, pow. Lubaczów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
⋄ parafia GK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Lubaczówdziś: gm. Lubaczów miasto, pow. Lubaczów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]

ok. 1918 – 1919

administrator — Pełkiniedziś: gm. Jarosław, pow. Jarosław, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia GK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat GK Jarosławdziś: gm. Jarosław, pow. Jarosław, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1917 – 1918

administrator — Surochówdziś: gm. Jarosław, pow. Jarosław, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia GK pw. św. Paraskiewy Piątnicy ⋄ dekanat GK Jarosławdziś: gm. Jarosław, pow. Jarosław, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1913 – 1916

wikariusz — Siebieczówdziś: grom. Bełz miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.16]
⋄ parafia GK pw. Wniebowstąpienia Pańskiego ⋄ dekanat GK Bełzdziś: grom. Bełz miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.15]

1912 – 1913

student — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Greckokatolickie Seminarium Duchowne

1909 – 1912

student — Stanisławówdziś: Iwano–Frankiwsk, rej. Stanisławów/Iwano–Frankiwsk, obw. Stanisławów/Iwano–Frankiwsk, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
⋄ filozofia i teologia, Greckokatolickie Seminarium Duchowne

żonaty — ośmioro dzieci

inni związani
szczegółami śmierci

CZAJKOWSKIKliknij by wyświetlić biografię Teofil, HAWRYSZKIEWICZKliknij by wyświetlić biografię Eliasz, ŁOPACZAKKliknij by wyświetlić biografię Eliasz

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

SibŁag: Rosyjski obóz koncentracyjny i pracy przymusowej (w ramach Gułagu) na Syberii. Utworzony jesienią 1929. Jeden z największych — początkowo obejmujący region od Omska do Krasnojarska, w zasadzie cały obszar Zachodnio–Syberyjskiej równiny; później podzielony i ograniczony do obszaru obejmującego okręgi Nowysybirska, Tomska i Kemerowa. Siedziba główna znajdowała się w miejscowości Mariinsk w obw. Kemerowo (przez pewien czas także w Nowosybirsku), gdzie znajdował się także specjalny obóz dla inwalidów. W SibLag przetrzymywano do 80,000 skazańców (w 1942). Więźniowie niewolniczo pracowali przy konstrukcji linii kolejowych, wycince lasów, przemyśle drzewnym i w kopalniach węgla, oraz w innych gałęziach przemysłu. Zamknięty ok. 1960. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
, www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

łagry Stalino: Centrum szeregu rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej oraz obozów jenieckich, organizowanych od 1942‑1943, w Stalinie (dziś Donieck), stolicy zagłębia węglowego i hutniczego Donbas, w południowej Ukrainie. W latach 1944‑1946 funkcjonował tam tzw. kontrolno–filtracyjny obóz nr 240, który na początku 1945 posiadał ok. 10 podobozów, m.in. w Jenakijewe. Dłużej działał obóz jeniecki nr 280. Rosjanie zwozili doń internowanych ze zdobywanych terenów niemieckich, którzy nie uciekli wraz z wycofującą się armią niemiecką, m.in. z Warmii. Większość niewolniczo pracowała w kopalniach węgla kamiennego. Wśród przetrzymywanych było m.in. ok. 4,782 Polaków, żołnierzy Armii Krajowej i innych polskich organizacji niepodległościowych (część Polskiego Państwa Podziemnego). W 04‑05.1945 Rosjanie wysłali kilkadziesiąt tysięcy górników ze Śląska do pracy przymusowej w kopalniach Donbasu — do Polski wrócili nieliczni, po 10 latach. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
)

Lwów (Łąckiego): Więzienie przy ul. Łąckiego we Lwowie. Założone w latach 1918‑1920 przez władze polskie, głównie dla więźniów politycznych. Od 1935 wykorzystywane jako areszt śledczy. Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej Rosjanie — miejscowy oddział ludobójczej organizacji NKWD — przetrzymywali w więzieniu (więzienie nr 1) tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców. Było to także miejsce wykonywania wyroków śmierci, wydawanych przez rosyjskie sądy na Polakach podejrzanych o prowadzenie działalności konspiracyjnej. W 06.1941, wobec niemieckiego ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, funkcjonariusze NKWD zamordowali podczas ludobójczych masakr ok. 924 więźniów. Podczas niemieckiej okupacji w latach 1941‑1944 w budynku mieściło się więzienie śledcze Gestapo. Niemcy dokonywali w nim m.in. egzekucji. W latach 1944‑1991, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, w budynku znajdował się wydział śledczy i areszt najpierw NKWD, a później jego następcy MWD. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.saintjosaphat.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04]
, dlibra.kul.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.12.26]

bibliograficzne:
Duchowieństwo Eparchii Przemyskiej i Apostolskiej Administracji Łemkowszczyzny”, Bogdan Prach, Wydawnictwo Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego, Lwów 2015
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
missiopc.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04]
, www.saintjosaphat.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04]
, www.saintjosaphat.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.04]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: MICHALICHA Andrzej

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu