• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • APSZYNAS Piotr, źródło: www.preilubiblioteka.lv, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOAPSZYNAS Piotr
    źródło: www.preilubiblioteka.lv
    zasoby własne
  • APSZYNAS Piotr, źródło: newsaints.faithweb.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOAPSZYNAS Piotr
    źródło: newsaints.faithweb.com
    zasoby własne
  • APSZYNAS Piotr, źródło: www.balvurcb.lv, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOAPSZYNAS Piotr
    źródło: www.balvurcb.lv
    zasoby własne
  • APSZYNAS Piotr, źródło: www.balvurcb.lv, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOAPSZYNAS Piotr
    źródło: www.balvurcb.lv
    zasoby własne

status

Sługa Boży

nazwisko

APSZYNAS

inne wersje nazwiska

APSZYNIEKS, APSINIKS

imiona

Piotr

  • APSZYNAS Piotr - Tablica pamiątkowa, Baltinava, Łotwa, źródło: www.balvurcb.lv, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOAPSZYNAS Piotr
    Tablica pamiątkowa, Baltinava, Łotwa
    źródło: www.balvurcb.lv
    zasoby własne
  • APSZYNAS Piotr - Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOAPSZYNAS Piotr
    Tablica pamiątkowa, kościół pw. św. Stanisława, Sankt Petersburg
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

archidiecezja ryskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

archidiecezja mohylewskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.06.23]

narodowość

łotewska

data i miejsce
śmierci

10.02.1942

ITŁ TawdinŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: obw. swierdłowski, Rosja

szczegóły śmierci

Po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej Łotwy (16.06.1940 Rosja wystosowała ultimatum wobec Łotwy, żądając zwiększenia ilości rosyjskiego wojska w Łotwie, a już 05.08.1940 Łotwa została „włączona” do Rosji) — w czasie II wojny światowej rozpoczętej niemieckim i rosyjskim najazdem na Polskę w 09.1939 — aresztowany przez Rosjan 11.06.1941 w parafialnej wiosce Baltinava.

Oskarżony o „agitację antykomunistyczną, potępianie komunistycznych organizacji młodzieżowych pionierów” i skazany na niewolniczą pracę przymusową.

13.06.1941 deportowany do Rosji.

Zesłany do obozu koncentracyjnego ITŁ TawdinŁag, gdzie zginął.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ TawdinŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Deportacje na SyberięKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

29.06.1887

Apszeniekidziś: poh. Birże Inflanckie, gm. Balvi, Łotwa
więcej na
lv.wikipedia.org
[dostęp: 2021.05.20]

alt. daty i miejsca
urodzenia

Gajgałowodziś: poh. Gajgałowo, gm. Rzeżyca, Łotwa
więcej na
lv.wikipedia.org
[dostęp: 2021.05.20]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1915

szczegóły posługi

1937 – 1941

proboszcz — Baltinavadziś: gm. Baltinava, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.05.20]
⋄ parafia RK pw. Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie

1936 – 1937

proboszcz — Liksnadziś: poh. Liksna, gm. Górny Dyneburg, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

1930 – 1936

proboszcz — Preledziś: gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

1925 – 1930

proboszcz — Pušadziś: poh. Puša, gm. Rzeżyca, Łotwa
więcej na
lv.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej

1920 – 1925

proboszcz — Vilakadawn.: Marienhauz
dziś: poh. Viļaka, gm. Balvi, Łotwa

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.15]
⋄ parafia RK pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa — także: wydawca i edytor miesięcznika „Sztandar Chrystusa

ok. 1920

wikariusz — Rogówkadziś: poh. Nautrēni, gm. Rzeżyca, Łotwa
więcej na
lv.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

ok. 1919

wikariusz — Sarkanydziś: poh. Lendži, gm. Rzeżyca, Łotwa
więcej na
lv.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny

ok. 1918

wikariusz — Bērzgaledziś: poh. Bērzgale, gm. Rzeżyca, Łotwa
więcej na
lv.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. św. Anny

1915 – 1918

wikariusz — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— także: duszpasterz łotewskich uciekinierów I wojny światowej, edytor prasy łatgalijskiej, wydawca magazynu „Strautiņš

kapelan — Mohylewdziś: rej. Mohylew, obw. Mohylew, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ szkoła wojskowa

ok. 1915

wikariusz — Preledziś: gm. Prele, Łotwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.06.29]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny

ok. 1911 – 1915

student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne

pisarz, editor i autor wielu czasopism, prac, artykułów i książek religijnych

inni związani
szczegółami śmierci

PUDANSKliknij by wyświetlić biogram Józef

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ TawdinŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Тавдинский (pl. Tawdinskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w Tawdzie obw. swierdłowski, na trasie Kolei Transsyberyjskiej. Założony 17.04.1941. Więźniowie niewolniczo pracowali przy wznoszeniu kompleksu przemysłowego (produkującego m.in. materiały drewniane, alkohol etylowy, prądnic dla samochodów, drożdży), a także fabryki materiałów artyleryjskich, przy pracach rolniczych, etc. W szczytowym okresie przetrzymywano w nim ok. 12,000 więźniów: e.g. 5,671 (01.07.1941); 4,253 (01.01.1942); 11,701 (01.04.1942); 4,901 (01.01.1943); 2,349 (01.01.1944); 3,272 (01.01.1945). Zakończył działalność 29.08.1945. W 2002 w okolicach odnaleziono masowe groby zamordowanych ofiar w polskich mundurach. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Deportacje na Syberię: W latach 1939‐1941 Rosjanie deportowali z okupowanych terenów Polski — w ramach czterech wielkich wywózek: 10.02.1940, 13‐14.04.1940, 05‐07.1940, 05‐06.1941 — do 1 mln polskich obywateli na Syberię, porzucając ich w miejscu przesiedlenia bez jakiegokolwiek wsparcia. Tysiące z nich zginęło bądź zostało na wygnaniu na zawsze. Także później, po 1944, Rosjanie deportowali obywateli polskich na wschód, w głąb Rosji, na Syberię. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
, www.preilubiblioteka.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, www.balvurcb.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]

bibliograficzne:
Losy duchowieństwa katolickiego w ZSSR 1917‐1939. Martyrologium”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.preilubiblioteka.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, newsaints.faithweb.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, www.balvurcb.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, www.balvurcb.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, www.balvurcb.lvKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.03.14]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: APSZYNAS Piotr

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu