Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
błogosławiony
nazwisko
FINDYSZ
imiona
Władysław
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja przemyskawięcej na
www.przemyska.pl
[dostęp: 2013.02.15]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
honorowe wyróżnienia
kanonik Expositorii Canonicaliswięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
kanonik Rochettum et Mantolettumwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
data i miejsce
śmierci
21.08.1964
Żmigród Nowydziś: Nowy Żmigród, gm. Nowy Żmigród, pow. Jasło, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.05.30]
szczegóły śmierci
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Polskę w 09.1919 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, podczas posługi w Jaśle, zaangażował się w działalność konspiracyjną polskich organizacji niepodległościowych. W 1940 powstała w Jaśle Komenda obwodowa Związku Walki Zbrojnej ZWZ (przekształconego w 1942 w Armię Krajową AK, część Polskiego Państwa Podziemnego), podporządkowana Komendzie Inspektoratu ZWZ w Krośnie. ZWZ organizował przerzuty ukrywających się żołnierzy i oficerów Wojska Polskiego przez góry, Słowację, na Węgry, i dalej na Zachód, gdzie działał polski rząd i polska armia; zdobywał i magazynował broń. W tym samym 1940 rozpoczęła działalność konspiracyjną w Jaśle organizacja Chłopskiej Straży (przekształcona następnie w Bataliony Chłopskie BCh). Był kapelanem formujących się grup konspiracyjnych polskiego podziemia.
Prawd. w 08.1944, wobec zbliżania się frontu i wojsk rosyjskich, wysiedlony przymusowo przez Niemców ze swego parafialnego Żmigrodu. Prawd. związane to było również z niemiecką akcją, wymierzoną w Armię Krajową AK — w 08.1944 Niemcy aresztowali wielu członków ruchu oporu w Żmigrodzie i następnie ich zamordowali. Miesiąc później, 08.09.1944, rozpoczęła się rosyjska Operacja dukielsko–preszowska, mająca na celu otworzenie drogi do Słowacji przez góry. Walki trwały do 30.11.1944, m.in. o opanowanie drogi Żmigród–Dukla. Straty wojsk rosyjskich, i wspierających ich oddziałów czeskich, szacuje się nawet na 170,000 zabitych, rannych i zaginionych. Straty niemieckie i węgierskie — ok. 100,000. Drogi na Słowację nie udało się otworzyć. Jasło i Żmigród — obie miejscowość totalnie zniszczone — Rosjanie zdobyli dopiero ok. 16.01.1945, gdy rozpoczynała się ofensywa zimowa 1945, która doprowadziła do niemieckiej klęski i końca działań militarnych II wojny światowej.
Wówczas mógł wrócić do swej parafii, ale kościół był zniszczony, najcenniejsze przedmioty zrabowane przez wojska niemieckie. Rozpoczynała się okupacja rosyjska, wspierana przez polskich komunazistów.
Gdy w 05.1952 władze komunazistowskie wydały decyzję zakazująca mu nauczania religii w szkołach podstawowych, gdy zaczęto również likwidować pozaszkolne punkty katechetyczne, zaprotestował przeciw ingerencji państwa w sprawy Kościoła i religii.
Zaczął być inwigilowany przez komunazistowskie UB, polską jednostę rosyjskiego zbrodniczego MGB.
Gdy w 1962 rozpoczął się Sobór Watykański II, włączył się w akcję „soborowego czynu dobroci”. Wezwał swoich parafian do odnowienia życia religijnego, powrotu do chrześcijańskich obyczajów i odnowy moralnej.
W odpowiedzi został 25.11.1963 aresztowany przez komunazistów. Oskarżono go o „prześladowanie i dyskryminowanie ludzi niewierzących”.
17.12.1963 skazany na 2 i pół roku więzienia za „zmuszanie do praktyk religijnych”.
Więziony na Zamku w Rzeszowie, a od wiosny 1964 w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie.
Poniżany, nękany fizycznie i psychicznie.
Nie zezwolono mu na poddanie się, zaplanowanej wcześniej, operacji gardła, w związku podejrzeniem nowotworu.
Nie leczony ciężko zachorował i w stanie skrajnego wyczerpania został 29.02.1964 zwolniony.
Zmarł niebawem nie odzyskawszy zdrowia.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie / Polacy
miejsca i wydarzenia
Kraków (Montelupich)Kliknij by przejść do opisu, RzeszówKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
13.12.1907
Krościenko Niżnedziś: dzielnica w Krośnie, pow. Krosno miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
19.06.1932 (katedra przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
szczegóły posługi
1962 – 1964
dziekan — dekanat RK Żmigród Nowydziś: Nowy Żmigród, gm. Nowy Żmigród, pow. Jasło, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.05.30]
1942 – 1964
proboszcz — Żmigród Nowydziś: Nowy Żmigród, gm. Nowy Żmigród, pow. Jasło, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.05.30] ⋄ parafia RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła ⋄ dekanat RK Żmigród Nowydziś: Nowy Żmigród, gm. Nowy Żmigród, pow. Jasło, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.05.30]
1941 – 1942
administrator — Żmigród Nowydziś: Nowy Żmigród, gm. Nowy Żmigród, pow. Jasło, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.05.30] ⋄ parafia RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła ⋄ dekanat RK Żmigród Nowydziś: Nowy Żmigród, gm. Nowy Żmigród, pow. Jasło, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.05.30]
1940 – 1941
wikariusz — Jasłodziś: gm. Jasło miasto, pow. Jasło, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Jasłodziś: gm. Jasło miasto, pow. Jasło, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1939 – 1940
administrator — Strzyżówdziś: gm. Strzyżów, pow. Strzyżów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Bożego Ciała ⋄ dekanat RK Strzyżówdziś: gm. Strzyżów, pow. Strzyżów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — po śmierci proboszcza, ks. Ludwika Biry, na samym początku niemieckiej okupacji
1937 – 1939
wikariusz — Strzyżówdziś: gm. Strzyżów, pow. Strzyżów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Bożego Ciała ⋄ dekanat RK Strzyżówdziś: gm. Strzyżów, pow. Strzyżów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1935 – 1937
wikariusz — Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, Krzyża Świętego i św. Bartłomieja Apostoła ⋄ dekanat RK Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
1932 – 1935
wikariusz — Borysławdziś: grom. Borysław miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.01] ⋄ parafia RK pw. św. Barbary Panny i Męczennicy ⋄ dekanat RK Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
1927 – 1932
student — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
inni związani
szczegółami śmierci
BIRAKliknij by wyświetlić biogram Ludwik
miejsca i wydarzenia
opisy
Kraków (Montelupich): Krakowskie więzienie karne, w czasie okupacji zarządzane przez Niemców — od 28.02.1941 przez niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), zwane potocznie Gestapo. W latach 1940‐1944 przeszło przez nie 50,000 więźniów, głównie Polaków i Żydów. Część z nich przetransportowano dalej, zazwyczaj do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz, część została zamordowana jeszcze w więzeniu. Po zakończeniu działań wojennych więzienie wykorzystywane przez UB — polską jednostkę rosyjskiego NKWD — jako więzienie dla polskiej partyzantki niepodległościowej, z których część zesłano do więzień i niewolniczych obozów pracy w Rosji. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Rzeszów: Podczas niemieckiej okupacji więzienie karne zarządzane przez Niemców, zorganizowane na Zamku w Rzeszowie. Przetrzymywano w nim każdego dnia ponad 2,500 więźniów (tak było od 01.04.1943 do 01.03.1944), głównie Polaków. W podziemiach oraz placu więziennym dokonywano egzekucji wydawanych przez niemiecki kapturowy Sondergericht (pl. sąd specjalny) — więźniów Zamku Niemcy mordowali także w innych miejscach Rzeszowa. Po wycofaniu się Niemców 02.08.1944 i zdobyciu miasta przez Rosjan więzienie najpierw rosyjskiej ludobójczej organizacji NKWD, a potem UB, polskiej jednostki NKWD. Więziono w nim tysiące polskich działaczy niepodległościowych z różnych organizacji (m.in. Armii Krajowej AK, części Polskiego Państwa Podziemnego, i Wolność i Niepodległość WiN). Lokalny dowódca AK, płk Łukasz Ciepliński, późniejszy prezes IV Komendy WiN, zamordowany w 1951 przez komunazistów, raportował w 1944 o sytuacji uwięzionych: „przy badaniu stosuje się bicie nawet kobiet. Dochodzeniami […] kieruje NKWD” oraz „położenie więźniów […] fatalne. Po prostu umierają z głodu. Wyżywienie za czasów niemieckich, w porównaniu z obecnym, było luksusowe”. Wówczas na Zamku również dokonywano egzekucji przetrzymywanych więźniów — polskich działaczy niepodległościowych, ale także zbrodniarzy hitlerowskich i nacjonalistach ukraińskich — tak jak i Niemcy w zamkowych piwnicach oraz na szubienicy wzniesionej na dziedzińcu. (więcej na: www.sw.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], www.nasza-arka.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], www.brewiarz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
bibliograficzne:
„Schematismus Venerabilis Cleri Dioecesis PremisliensisKliknij by wyświetlić stronę źródłową”, Kuria diecezji przemyskiej, od 1866 do 1938
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], www.nasza-arka.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], wsd.przemyska.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.brewiarz.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], www.nasza-arka.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], info.wiara.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: FINDYSZ Władysław
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu