Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
NATHAN
imiona
Józef Marcin
funkcja
biskup
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja ołomunieckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.10.31]
honorowe wyróżnienia
protonotariusz apostolski (infułat)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.22]
data i miejsce
śmierci
30.01.1947
OpawaŚląsk Czeski
dziś: pow. Opawa, kraj morawsko‐śląski, Czechy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
szczegóły śmierci
Po objęciu w 1933 władzy w Niemczech przez narodowo–socjalistyczną partię NSDAP oraz w czasie II wojny światowej, rozpoczętej niemieckim i rosyjskim najazdem na Rzeczpospolitą w 09.1939, przesyłał potajemnie do niemieckiej obozu koncentracyjnego KL Dachau naczynia i szaty liturgiczne.
Od czasu, gdy w 1941 Niemcy wywieźli z zakładów w Branicach kilkuset psychicznie chorych do miejsc realizacji ludobójczej Akcji T4 (ostentacyjnie „do innych zakładów opieki”) i ich zamordowali, bronił wywożenia reszty pacjentów w swych zakładach.
Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej, przymusowo wysiedlony 21.12.1946 ze swej siedziby w Branicach przez komunazistowskie UB, jednostkę rosyjskiego NKWD, do Czech.
Tam wkrótce zmarł w szpitalu.
przyczyna śmierci
wygnanie
sprawstwo
Rosjanie / Polacy
miejsca i wydarzenia
«Aktion T4»Kliknij by przejść do opisu, KL DachauKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
11.11.1867
Tłustomostydziś: gm. Baborów, pow. Głubczyce, woj. opolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
23.06.1891 (Wrocławdziś: pow. Wrocław miasto, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19])
szczegóły posługi
1943 – 1947
biskup tytularny — diecezja RK Arycanda — nominacja: 17.04.1943; święcenia: 06.06.1943, w Branicach
1943 – 1947
biskup pomocniczy (łac. episcopus auxiliaris) — archidiecezja RK ołomuniecka — nominacja: 17.04.1943
1938 – 1943
wikariusz generalny — Kraj Sudetów (niem. Sudetenland) — z prawami biskupa
1924 – 1943
wikariusz generalny — Komisariat Kietrzański, i.e. część diecezji ołomunieckiej w granicach Niemiec — z prawami biskupa; także: budowniczy nowego kościoła w Branicach
1916 – 1924
komisarz arcybiskupi — Komisariat Kietrzański, i.e. część diecezji ołomunieckiej w granicach Niemiec
1913 – 1916
poseł — Berlindziś: kraj Berlin, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Reichstag i.e. Parlament Niemiecki
od 1904
założyciel i wieloletni prezes — Branicedziś: gm. Branice, pow. Głubczyce, woj. opolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.02] ⋄ Fundacja zajmująca się leczeniem i pielęgnowaniem osób psychicznie chorych — doprowadziła do powstania 26 obiektów szpitalnych
od 1900
założyciel — Branicedziś: gm. Branice, pow. Głubczyce, woj. opolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.02] ⋄ Zakłady Leczenia i Opieki (niem. Branitzer Heil– und Pflegeanstalten) dla psychicznie chorych
od 1899
proboszcz — Branicedziś: gm. Branice, pow. Głubczyce, woj. opolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.02] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny — także: budowniczy kościołów w Michałkowicach i Boboluszki
1892 – 1899
wikariusz — Branicedziś: gm. Branice, pow. Głubczyce, woj. opolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.02] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny — także: budowniczy kościoła w Wysokiej
1891 – 1892
wikariusz — Zawiszycedziś: gm. Głubczyce, pow. Głubczyce, woj. opolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12] ⋄ parafia RK pw. św. Marii Magdaleny
1888 – 1891
student — Wrocławdziś: pow. Wrocław miasto, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
1887 – 1888
student — Fryburg Bryzgowijskitakże: Fryburg Badeński
dziś: pow. Fryburg Bryzgowijski miasto, rej. Fryburg, kraj Badenia‐Wirtembergia, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
miejsca i wydarzenia
opisy
«Aktion T4»: Niemiecki państwowy program eutanazyjny, systematycznego fizycznego mordu ludzi niedorozwiniętych psychicznie, przewlekle chorych psychicznie i neurologicznie — „eliminacji życia niewartego życia” (niem. „Vernichtung von lebensunwertem Leben”). W szczytowym okresie lat 1940‐1941 zamordowano ok. 70,000 osób, w tym pensjonariuszy szpitali psychiatrycznych w okupowanej przez Niemców Polsce — niemieccy formaliści odnotowali wówczas, że m.in. „dokonanie dezynfekcji [i.e. zagazowanie] 70,273 osób o oczekiwanym czasie życia do 10 lat zaoszczędziło żywność na kwotę 141,775,573.80 niemieckich marek”. Od 04.1941 programem objęto chorych psychicznie i „niepełnosprawnych” (co oznaczało niezdolnych do pracy) więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych — pod kryptonimem «Aktion 14 f 13». Zamordowano wówczas ok. 20,000 więźniów, m.in. w komorach gazowych w TA Hartheim mordowano polskich kapłanów przetrzymywanych w obozie koncentracyjnym KL Dachau. Innym „regionalnym przedłużeniem” «Aktion T4» był program «Aktion Brandt», w trakcie którego Niemcy mordowali przewlekle chorych, by zwolnić miejsca w szpitalach dla rannych żołnierzy. Szacuje się, że w tym programie zamordowano co najmniej 30,000 osób. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28])
KL Dachau: KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym niemieckim niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer‐SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‐1942, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.28]
bibliograficzne:
„Kościół katolicki na ziemi głubczyckiej w latach 1742‐1945”, Katarzyna Maler, tom I i II z erratą
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
sbc.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], docplayer.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.02.15], commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13], www.raciborz.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.28], jankowice.rybnik.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.28], jankowice.rybnik.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.28], jankowice.rybnik.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.28]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: NATHAN Józef Marcin
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu