Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
RULIŃSKI
imiona
Maksymilian
funkcja
prezbiter (i.e. jerej)
wyznanie
Cerkiew prawosławna ORwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
eparchia OR pińska i łuniniecka (Egzarchat Białoruski Patriarchatu Moskiewskiego)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.24]
eparchia OR pińsko‐poleska (Polska Autokefaliczna Cerkiew Prawosławna PACP)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.08.20]
alt. daty i miejsca
śmierci
01.08.1960 (po)
szczegóły śmierci
Aresztowany przez Rosjan 20.11.1945 w Mińsku, już po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej, rozpoczętej niemieckim i rosyjskim najazdem na Rzeczpospolitą w 09.1939, i po rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej.
Skazany na 7 lat niewolniczej pracy przymusowej.
Zesłany do rosyjskiego obozu koncentracyjnego — Gułag.
Po zwolnieniu przebywał na zesłaniu wewnętrznym — na wolności, bez możliwości powrotu.
05.05.1951 ponownie aresztowany i ponownie skazany na 7 lat niewolniczej pracy przymusowy w rosyjskich obozach koncentracyjnch — Gułag.
Po zwolnieniu ponownie aresztowany 13.11.1957.
18.01.1958 skazany przez sąd okręgowy w Brześciu na 5 niewolniczej pracy przymusowej — następnie karę obniżono do 2 lat i 3 miesięcy.
Prawd. przetrzymywany w obozie koncentracyjnym ITŁ DubrawŁag w rep. Mordowia.
01.08.1960 zwolniony.
Dalsze losy nieznane.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
miejsca i wydarzenia
ITŁ DubrawŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, ZesłanieKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
1899
Deniskowiczedziś: ssow. Deniskowicze, rej. Hancewicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
alt. daty i miejsca
urodzenia
1889
szczegóły posługi
prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Dobromyśldziś: ssow. Dobromysl, rej. Iwacewicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ parafia OR pw. św. Mikołaja Cudotwórcy
prezbiter (pl. kapłan, i.e. jerej) — Hołynkadziś: ssow. Hołynka, rej. Kleck, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05] ⋄ parafia OR
miejsca i wydarzenia
opisy
ITŁ DubrawŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Дубравный (pl. Dubrawnyj) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Jawas w rep. Mordowia. Założony 28.02.1948, na miejsce obozu ITŁ TiemŁag, i do 1954 funkcjonujący także jako ros. Особый лагерь (pl. Obóz specjalny) GUŁAG nr 3. Więźniowie niewolniczo pracowali przy obsłudze zbudowanego przez więźniów ITŁ TiemŁag Tiemnikowskiego kombinatu przemysłowego: szwalniach, zakładach obróbki drewna (e.g. produkcja mebli), fabrykach produkcji materiałów budowlanych (cegieł, płytek, wapna, kamienia budowlanego), linii kolejowych, zakładach energetycznych, przy wydobyciu torfu, zakładach chemii drzewnej, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 26,000 więźniów: e.g. 23,273 (01.01.1949); 23,532 (01.01.1950); 23,541 (01.01.1951); 25,616 (01.01.1952); 20,680 (01.01.1953); 16,980 (01.01.1954). Formalnie zakończył działalność w 1960, ale i później przetrzymywano w nim więźniów politycznych — wśród nich wielu ukraińskich kapłanów i rosyjskich dysydentów — aż do ostatecznego zamknięcia w 2. połowie lat 1980. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Zesłanie: Jedna ze standardowych represji rosyjskich. Skazańców zawożono zazwyczaj do niewielkiej miejscowości — na Syberii, na północy, na dalekim wschodzie — wyrzucano z wagonu czy wozu, i pozostawiano bez środków do życia, samym sobie. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
źródła
osobowe:
biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], ru.openlist.wikiKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30], pinskeparh.byKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.05.30]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: RULIŃSKI Maksymilian
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu