funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

szczegóły śmierci

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ WorkutŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ WorkutŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Воркутинский (pl. Workutinskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) —z siedzibą w miejscowości Workuta w rep. Komi (początkowo prawd. w obwodzie archangielskim), poza kołem podbiegunowym. Założony 10.05.1938. Więźniowie, wśród których było wielu Polaków, niewolniczo pracowali przy budowie kopalni i wydobyciu węgla (w tym w zakładach przetwórczych, budowie i remontach dojazdowych linii kolejowych), przygotowaniu do celów przemysłowych i zagospodarowaniu złoża molibdenu (w tym budowie linii energetycznej Workuta‐Charbej, doświadczalnego zakładu wzbogacania, dróg dojazdowych), budowie barek na rzece Peczora, budowie elektrociepłowni, w różnych fabrykach (produkcji cegieł, materiałów budowlanych, obróbki drewna, cementu, futer, towarów konsumpcyjnych), warsztatach (naprawczych, mechanicznych), przy pomocniczych pracach rolniczych, etc. W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 73,000 więźniów: e.g. 52,195 (01.01.1946); 62,525 (01.01.1948); 62,676 (01.01.1950); 72,940 (01.01.1951); 41,677 (01.01.1952); 52,453 (01.01.1955); 50,515 (01.01.1956); 49,646 (01.01.1957). W najtragiczniejszym w historii obozu roku 1943 zginęło 15.5% przetrzymywanych więźniów. Całkowita liczba ofiar nie jest ustalona. Zakończył działalność w 1960. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08])

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])

źródła

osobowe:
biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]