Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
BORYSIUK
imiona
Jan Kazimierz
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja pińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
diecezja kamienieckawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja łucko‐żytomierska (aeque principaliter)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
data i miejsce
śmierci
1953
ITŁ OmŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: obw. omski, Rosja
więcej na
old.memo.ru
[dostęp: 2022.08.17]
szczegóły śmierci
W czasie pobierania nauk w gimnazjum w Brześciu nad Bugiem (do ok. 1906) członek konspiracyjnej polskiej organizacji narodowo–oświatowej. M.in. rozpowszechniał niegalne w okupacyjnym Imperium Rosyjskim pisma „Polak” i „Kiliński”, przemycane z Krakowa w Cesarswie Austro–Węgierskim.
Przed wybuchem I wojny światowej, w czasie posługi w Kamieńcu Podolskim, jako prefekt organizował wśród młodzieży tajne kółka samokształceniowe i bibliotekę książek polskich. Po wybuchu wojny utworzył konspiracyjną organizację wojskową, wielu uczestników której po odrodzeniu państwa polskiego w 1918 ochotniczo wstąpiło do Wojska Polskiego.
W 06.1920 przyłączył się do Wojska Polskiego wycofującego się od 26.05.1920 spod Kijowa — zdobytego w ramach tzw. wyprawy kijowskiej, pierwszej części wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921 — i opuścił parafię w Uszycy. Jako kapelan wojskowy wraz z 3. Batalionem Łódzkim Etapowym (pełniących służbę wartowniczą i etapową) wycofał się na zachód. W 07.1920 przydzielony do szpitala polowego Nr 1011 w składzie 6. Armii Wojska Polskiego. Podczas wycofywania — przez Brzuchowice, Zimną Wodę w kierunku Lwowa — z braku dostatecznej liczby podoficerów uczestniczył m.in. w służbie wywiadowczej jako komendant patrolu. 10.09.1920, już po rozgromieniu ok. 15.08.1920 najeźdzczych wojsk rosyjskich w bitwie warszawskiej (tzw. Cud na Wisłą), prawd. przebywał na koncentracji wojsk etapowych 6. Armii w Winnicach. W 1921 podjął posługę w Brześciu nad Bugiem, w rodzącej się diecezji pińskiej — do Uszycy, która po kończącym wojnę polsko–rosyjską traktacie ryskim w 1921 nie została włączona do Polski, już nie powrócił.
Po zakończeniu działań wojennych II wojny światowej, rozpoczętej niemieckim i rosyjskim najazdem na Rzeczpospolitą w 09.1939, po rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej, aresztowany przez Rosjan w 1948 w Baranowiczach.
Przewieziony do Kamieńca Podolskiegp.
Tam skazany na 10 lat niewolniczej pracy w rosyjskich obozach koncentracyjnych Gułag.
Przetrzymywany w obozie ITŁ SibŁag i od 05.1950 obozie koncentracyjnym ITŁ OmŁag niedaleko Omska, gdzie zginął.
przyczyna śmierci
eksterminacja
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
09.02.1888
Brześćdawn.: Brześć nad Bugiem (1923‐1939), Brześć Litewski (do 1923)
dziś: rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
03.06.1911 (Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
szczegóły posługi
ok. 1933 – 1948
dziekan — dekanat RK Baranowiczedziś: rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.02]
1933 – 1948
proboszcz — Baranowiczedziś: rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.02] ⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Baranowiczedziś: rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.02] — także: prefekt szkół
1945 – 1947
wikariusz generalny — na obszarze okupowanych przez Rosjan dekanatów, które w1944 zostały przez Rosjan bezpośrednio przyłączone do komunazistowskiej Rosji (reszta diecezji znalazła się w kontrolowanym przez Rosjan państwie prl)
1943 – 1944
administrator — Nowa Myszdziś: ssow. Nowa Mysz, rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11] ⋄ parafia RK pw. Przemienienia Pańskiego ⋄ dekanat RK Baranowiczedziś: rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.02]
ok. 1933
dziekan — dekanat RK Lachowiczedziś: rej. Lachowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11] — p.o. („ad interim”), prawd.
ok. 1936
administrator — Baranowiczedziś: rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.02] ⋄ parafia RK pw. Matki Bożej Królowej Korony Polskiej ⋄ dekanat RK Baranowiczedziś: rej. Baranowicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.02] — p.o. („ad interim”), kościół w budowie
ok. 1922 – ok. 1933
prefekt — Brześć nad Bugiemdawn.: Brześć Litewski /do 1923/
dziś: Brześć, rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ szkoły średnie ⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Brześć nad Bugiemdawn.: Brześć Litewski /do 1923/
dziś: Brześć, rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — m.in. w Gimnazjum Państwowym im. Romualda Traugutta i Gimnazjum Polskiej Macierzy Szkolnej; także: kapelan oddziałów Związku Harcerstwa Polskiego ZHP oraz jednostek Polskiego Czerwonego Krzyża PCK
12.1921 – 1933
kapelan pomocniczy — Brześć nad Bugiemdawn.: Brześć Litewski /do 1923/
dziś: Brześć, rej. Brześć, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Wojskowy Szpital Okręgowy Nr IX, Dowództwo Okręgu Korpusu DOK Nr IX Brześć nad Bugiem, Wojsko Polskie — posługujący m.in. wśród żołnierzy 82. Pułku Piechoty i 2. Batalionu Aerostatycznego 1. Pułku Aeronautycznego
1920
duszpasterz — Stara Uszycadawn.: Uszyca
dziś: grom. Stara Uszyca, rej. Kamieniec Podolski, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Uszycanazwa dekanatu
dziś: Stara Uszyca, grom. Stara Uszyca, rej. Kamieniec Podolski, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] — albo: parafia Nowa Uszyca, pw. Przemienienia Pańskiego, w tym samym dekanacie
1919 – 1920
kuratus/rektor/ekspozyt — Kupintakże: Kupyn
dziś: grom. Gródek miasto, rej. Płoskirów/Chmielnicki, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] ⋄ kościół RK ⋄ Gródektakże: Gródek Podolski
dziś: grom. Gródek miasto, rej. Płoskirów/Chmielnicki, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika ⋄ dekanat RK Kamieniec Podolskidziś: grom. Kamieniec Podolski miasto, rej. Kamieniec Podolski, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17]
1911 – 1918
wikariusz — Kamieniec Podolskidziś: grom. Kamieniec Podolski miasto, rej. Kamieniec Podolski, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] ⋄ parafia katedralna RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła ⋄ dekanat RK Kamieniec Podolskidziś: grom. Kamieniec Podolski miasto, rej. Kamieniec Podolski, obw. Płoskirów/Chmielnicki, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] — także: prefekt gimnazjum męskiego i żeńskiego, dwóch szkół handlowych, szkoły powszechnej, a podczas I wojny światowej 1914‐1918 kapelan więzienny
1911
wikariusz — Krasnedziś: grom. Nowe Miasto, rej. Winnica, obw. Winnica, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] ⋄ parafia RK pw. św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Jampoldziś: grom. Jampol miasto, rej. Mohylów Podolski, obw. Winnica, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.17] — także: prefekt
1906 – 1911
student — Żytomierzdziś: grom. Żytomierz miasto, rej. Żytomierz, obw. Żytomierz, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
ITŁ OmŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Омскстроя (pl. Omstroja) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w mieście Omsk, w obwodzie omskim. Założony 20.05.1950. Więźniowie, wśród których było wielu Polaków, pracowali niewolniczo przy budowie rafinerii ropy naftowej oraz elektrowni cieplnej, lotniska, wojskowych magazynów, mostu kolejowego na rzece Om i wielu innych infrastrukturalnych projektów (linii elektroenergetycznej, budynków mieszkalnych, socjalnych i kulturalnych, fabryki cegieł, żelbetonu i wyrobów żelbetowych, składu samochodowego, kanalizacji miejskiej i oczyszczalni ścieków, dróg, fabryki pustaków żużlowych, etc.), a także przy kamieniołomach we wsi Borowe w rejonie Kokczetaw (dziś w Kazachstanie). W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — przetrzymywano w nim ok. 30,000 więźniów: e.g. 21,335 (01.01.1953); 28,646 (01.04.1953). Zakończył działalność 24.07.1953 — przemianowany na Omskij ITL (OmskijŁag). (więcej na: www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.08.17])
ITŁ SibŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Сибирский (pl. Syberyjski) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą główną w miejscowości Mariinsk w obw. Kemerowo, gdzie znajdował się także specjalny obóz dla inwalidów (dwukrotnie przenoszoną do oddalonego o ok. 350 km Nowosybirska). Utworzony jesienią 1929. Jeden z największych — początkowo obejmujący region od Omska do Krasnojarska, w zasadzie cały obszar Zachodnio‐Syberyjskiej równiny; później podzielony i ograniczony do obszaru obejmującego okręgi Nowysybirska, Tomska i Kemerowa. W SibLag przetrzymywano do 80,000 skazańców: e.g. 78,838 (01.01.1938); 77,919 (01.01.1942); 70,370 (01.04.1942). Więźniowie niewolniczo pracowali przy konstrukcji linii kolejowych, wycince lasów, przemyśle drzewnym i w kopalniach węgla, oraz w innych gałęziach przemysłu (fabryki cegieł, ubrań, wyrobów ze skóry, futer). Zamknięty ok. 1960. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
biographies.library.nd.eduKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], polesie.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], kresy24.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], polesie.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.11.24], www.ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.06], baranowicze.bloog.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
bibliograficzne:
„Leksykon duchowieństwa polskiego represjonowanego w ZSRS 1939‐1988”, Roman Dzwonkowski, SAC, wyd. Towarzystwo Naukowe KUL, 2003, Lublin
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
polesie.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16], ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.02.02]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: BORYSIUK Jan Kazimierz
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu