• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • ŁUCYK Piotr (o. Porfiriusz) - lata 1920., źródło: commons.wikimedia.org, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOŁUCYK Piotr (o. Porfiriusz)
    lata 1920.
    źródło: commons.wikimedia.org
    zasoby własne

status

Sługa Boży

nazwisko

ŁUCYK

imiona

Piotr

inne wersje imion

Petro

imiona zakonne

Porfiriusz

funkcja

ojciec zakonny

wyznanie

Ukraiński Kościół greckokatolicki GKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

zakon

Bazyliański Zakon Świętego Jozafata OSBMwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

(i.e. Bazylianie)

diecezja / prowincja

archieparchia GK lwowskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

narodowość

ukraińska

data i miejsce
śmierci

09.08.1952

ITŁ SibŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Nowosybirsk, obw. nowosybirski, Rosja

więcej na
ru.wikipedia.org
[dostęp: 2024.01.29]

szczegóły śmierci

Na początku I wojny światowej, rozpoczętej w 1914, przez miesiąc sanitariusz w Czortkowie (zanim ofensywa rosyjska doprowadziła do zajęcia większości Galicji Wschodniej przez Rosjan).

W 05.1919, w czasie wojny polsko–ukraińskiej 1918‐1919, internowany — wraz z większością mnichów z klasztorów/monasterów w Krechowie i Żółkwi — w obozie w Dąbiu–Piaskach k. Krakowa.

Zwolniony po kilku miesiącach.

Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, zmuszony przez Rosjan do opuszczenia klasztoru w Krechowie, zamienionego na baraki wojskowe.

Najpierw posługiwał w wiosce Waniów a potem — po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej — przebywał w Buczaczu.

Po klęsce Niemiec i rozpoczęciu w 1944 kolejnej okupacji rosyjskiej prowadził od 1945 potajemną posługę we Lwowie.

Tam też 24.11.1948, po formalnej likwidacji przez Rosjan Kościoła Greckokatolickiego i włączeniu go w 1946 do Cerkwi Prawosławnej, aresztowany przez rosyjskie NKWD.

Oskarżony o nielegalne duszpasterstwo i nie przyjęcie postanowień soboru z 08‐10.03.1946, który doprowadził do delegalizacji Kościoła Greckokatolickiego.

31.12.1948 skazany na 10 lat zesłania i niewolniczej pracy przymusowej w rosyjskich obozach koncentracyjnych, łagrach Gułag.

Przetrzymywany w więzieniach przy ul. Łąckiego we Lwowie (gdzie zachorował na gruźlicę) i Złoczowie.

Zesłany do niewolniczego obozu koncentracyjnego w pobliżu Nowosybirska, gdzie zginął.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ SibŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, Lwów (Łąckiego)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

05.01.1896

Parchaczdziś: Międzyrzerze, grom. Czerwonogród miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]

śluby zakonne

24.04.1913 (czasowe)
07.07.1920 (wieczyste)

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

31.10.1924

szczegóły posługi

1942 – ok. 1943

mnich — Czortkówdziś: grom. Czortków miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK

1941 – 1942

mnich — Buczaczdziś: grom. Buczacz miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego

1940 – 1941

administrator — Waniówdziś: grom. Bełz miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.05]
⋄ parafia GK pw. św. Dymitra Męczennika ⋄ dekanat GK Bełzdziś: grom. Bełz miasto, rej. Czerwonogród, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.15]

1933 – 1939

igumen–przełożony — Krechówdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.06]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Mikołaja

1931 – 1933

mnich i wikariusz parafii — Żółkiewdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Narodzenia Pańskiego ⋄ parafia GK pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat GK Żółkiewdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.22]

1924 – 1931

mnich — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Matki Bożej Bolesnej (w dzielnicy Zasanie) ⋄ parafia GK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat GK Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
— także czasowo: wikariusz, duszpasterz, katecheta, m.in. Greckokatolickiego Seminarium Duchownego

1921 – 1924

student — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ teologia, „Gregorianum[i.e. łac. Pontificia Universitas Gregoriana (pl. Papieski Uniwersytet Gregoriański)]

1920 – 1921

mnich — Buczaczdziś: grom. Buczacz miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Naukowo–wychowawczy Instytut Misyjny pw. św. Jozafata (gimnazjum), Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego — nauczyciel łaciny (w trzech klasach Instytutu) i kaligrafii (w pierwszej klasie Instytutu)

1919 – 1920

student — Ławrówdziś: grom. Stary Sambor miasto, rej. Sambor, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.22]
⋄ Studium Filozoficzne, Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Onufrego

1913 – 1919

mnich — Krechówdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.06]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Mikołaja — uczeń wyższych klas gimnazjalnych, o charakterze humanistycznym

1911 – 1913

nowicjat — Krechówdziś: grom. Żółkiew miasto, rej. Lwów, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.08.06]
⋄ Bazylianie OSBM ⋄ klasztor GK pw. św. Mikołaja

07.11.1911

wstąpienie — Bazylianie OSBM

1909 – 1911

uczeń — Buczaczdziś: grom. Buczacz miasto, rej. Czortków, obw. Tarnopol, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ Cesarsko–Królewskie Gimnazjum — rezydent klasztoru/monastyru pw. Podwyższenia Krzyża Pańskiego Zakonu Bazylianów OSBM

inni związani
szczegółami śmierci

HAWRYSZKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Eliasz, SUCHYKliknij by wyświetlić biogram Michał, SZCZURKOKliknij by wyświetlić biogram Stefan Jakub

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ SibŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Сибирский (pl. Syberyjski) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą główną w miejscowości Mariinsk w obw. Kemerowo, gdzie znajdował się także specjalny obóz dla inwalidów (dwukrotnie przenoszoną do oddalonego o ok. 350 km Nowosybirska). Utworzony jesienią 1929. Jeden z największych — początkowo obejmujący region od Omska do Krasnojarska, w zasadzie cały obszar Zachodnio‐Syberyjskiej równiny; później podzielony i ograniczony do obszaru obejmującego okręgi Nowysybirska, Tomska i Kemerowa. W SibLag przetrzymywano do 80,000 skazańców: e.g. 78,838 (01.01.1938); 77,919 (01.01.1942); 70,370 (01.04.1942). Więźniowie niewolniczo pracowali przy konstrukcji linii kolejowych, wycince lasów, przemyśle drzewnym i w kopalniach węgla, oraz w innych gałęziach przemysłu (fabryki cegieł, ubrań, wyrobów ze skóry, futer). Zamknięty ok. 1960. (więcej na: en.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
, www.gulagmuseum.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Lwów (Łąckiego): Więzienie przy ul. Łąckiego we Lwowie. Założone w latach 1918‐1920 przez władze polskie, głównie dla więźniów politycznych. Od 1935 wykorzystywane jako areszt śledczy. Po niemieckim i rosyjskim ataku na Polskę w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej Rosjanie — miejscowy oddział ludobójczej organizacji NKWD — przetrzymywali w więzieniu (więzienie nr 1) tysiące więźniów, w większości Polaków i Ukraińców. Było to także miejsce wykonywania wyroków śmierci, wydawanych przez rosyjskie sądy na Polakach podejrzanych o prowadzenie działalności konspiracyjnej. W 06.1941, wobec niemieckiego ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, funkcjonariusze NKWD zamordowali podczas ludobójczych masakr ok. 924 więźniów. Podczas niemieckiej okupacji w latach 1941‐1944 w budynku mieściło się więzienie śledcze Gestapo. Niemcy dokonywali w nim m.in. egzekucji. W latach 1944‐1991, po klęsce Niemiec i rozpoczęciu kolejnej okupacji rosyjskiej, w budynku znajdował się wydział śledczy i areszt najpierw NKWD, a później jego następcy MWD. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.31]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
newsaints.faithweb.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.03.21]
, chervonograd.in.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.09.21]
, uk.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.01.01]
, magazine.lds.lviv.uaKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.03.21]

pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.01.01]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: ŁUCYK Piotr

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu