Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
MAUERSBERGER
imiona
Jan Paweł
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja warszawskawięcej na
www.archidiecezja.warszawa.pl
[dostęp: 2013.05.19]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
akademickie wyróżnienia
doktor świętej teologii
doktor prawa kanonicznego
honorowe wyróżnienia
kanonik Rochettum et Mantolettumwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
szambelan papieskiwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.22]
Krzyż Wielki „Polonia Restituta”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą „Polonia Restituta”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]
Krzyż Komandorski „Polonia Restituta”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]
„Krzyż Niepodległości”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.02.02]
Krzyż Kawalerski „Polonia Restituta”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]
Złoty „Krzyż Zasługi”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
Odznaka Honorowa „Orła Harcerskiego”więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.12.13]
data i miejsce
śmierci
12.08.1942
Konstancindziś: część Konstancina‐Jeziornej, gm. Konstancin‐Jeziorna, pow. Piaseczno, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
szczegóły śmierci
Po powrocie w 1903 ze studiów w Rzymie na tereny polskie, wobec braku rosyjskiej zaborczej zgody na objęcie posady katechety, nauczyciel na tajnych kompletach — do 1905, gdy zgodę na nauczanie uzyskał. Nadal aliści — do 1915, gdy Rosjanie po klęsce w bitwie pod Gorlicami w 05.1919, w czasie I wojny światowej, wyparci zostali przez Państwa Centralne i Niemców z Warszawy — w strukturach diecezjalnych odnotowywany był jako kapłan „bez przydziału”. Wynikało to z faktu, że Rosjanie nie dozwalali kapłanom katolickim na pogłębianie nauki poza Imperium Rosyjskim, i jedyną uczelnią wyższą, na której można to było osiągnąć, była Rzymskokatolicka Akademia Duchowna w Sankt Petersburgu. Tymczasem sam uzyskał wykształcenie w Rzymie, bez zgód rosyjskich.
Do ok. 1910 działacz Związku Młodzieży Polskiej „Zet”, konspiracyjnej organizacji polskiej młodzieży akademickiej w Warszawie, wówczas stolicy zaborczego ros. Царство Польское (pl. Królestwo Polskie), a następnie działacz Organizacji Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”, w ros. Царство Польское prowadzącej m.in. bojkot szkolnictwa rosyjskiego.
Od 1911 należał do rodzącego się tajnego skautingu w Warszawie. Najstarsza drużyna powstała 10.10.1910 przy Gimnazjum Witolda Wróblewskiego (późniejsze Gimnazjum im. Tadeusza Czapskiego). Na przełomie 1910/1911 powstała drużyna przy Gimnazjum Mariana Rychłowskiego (późniejsze Gimnazjum im. Tadeusza Reytana), a w 10.1911 przy Szkole Realnej im. Stanisława Staszica. Decyzja o stworzeniu skautingu na ziemiach polskich podjęta została na spotkaniu 26.02.1911 we Lwowie, w zaborze austriackim, gdzie działalność skautingowa była legalna. W zaborze rosyjskim, w Warszawie, w warunkach konspiracyjnych, nielegalna Naczelna Komenda Skautowa powstała pod koniec 1911.
Tuż przed wybuchem I wojny światowej był w 07.1914 kapelanem pierwszego kursu instruktorskiego w Skolem, wówczas jeszcze w zaborczym Imperium Austro–Węgierskim.
Po zakończeniu I wojny światowej i odrodzeniu państwa polskiego 11.11.1918 — tego dnia w wagonie sztabowym w Compiègne, w kwaterze marszałka Francji Ferdynanda Focha, podpisano zawieszenie broni między Aliantami a Niemcami; tego samego dnia ustanowiona przez Niemców Rada Regencyjna, działająca na terenie okupowanego przez Państwa Centralne (Niemcy i Austro–Węgry) tzw. niem. Königreich Polen (pl. Królestwo Polskie), przekazała zwierzchnią władzę nad wojskiem brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu oraz zamianowała go naczelnym dowódcą wojsk polskich, co oznaczało de facto odrodzenie państwa polskiego — został kapelanem 1. Pułku Inżynieryjnego. Rozpoczęcie formowania pułku zaczęło się w zasadzie owego 11.11.1918, gdy do służby masowo zaczęła zgłaszać się młodzież Politechniki Warszawskiej. Pułk — jego bataliony — brał udział w prawie wszystkich kampaniach wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921, m.in. w walkach nad Dźwiną na froncie litewsko–białoruskim, na Białorusi i Wołyniu, podczas odwrotu polskiej armii wobec ofensywy rosyjskiej w 1920, w trakcie Bitwy Warszawskiej ok. 15.08.1920 (zwanej „Cudem nad Wisłą”), m.in. w okolicach Mławy i Płońska.
W 1920, prawd. w czasie rosyjskiej ofensywy i wspomnianej Bitwy Warszawskiej z ramienia Polskiego Czerwonego Krzyża PCK kierował, jako kapelan, akcją oświatową w szpitalach warszawskich.
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, na dzień przed kapitulacją Warszawy (28.09.1939) współzałożył konspiracyjną organizację harcerską, kontynuatora Związku Harcerstwa Polskiego ZHP.
Później, w 1940, już w czasie okupacji niemieckiej i rosyjskiej, organizacja przyjęła konspiracyjną nazwę „Szarych Szeregów” i stała się częścią Polskiego Państwa Podziemnego.
Został jej przewodniczącym, pod pseudonimem „ks. Longin”.
Poszukiwany przez niem. Geheime Staatspolizei (pl. Tajna Policja Państwowa), czyli Gestapo — ukrywał się.
Zmarł ukrywając się w Konstancinie.
przyczyna śmierci
choroba
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
04.09.1877
Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
08.12.1902 (Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
szczegóły posługi
1939 – 1942
przewodniczący — konspiracyjny Związek Harcerstwa Polskiego ZHP („Szare Szeregi”)
ok. 1903 – ok. 1939
prefekt — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ szkoła(y) — m.in. Gimnazjum Emiliana Konopczyńskiego (od 1913 im. Emiliana Konopczyńskiego; od 1905 prowadziło nauczanie w j. polskim), gdzie zetknął się z tajnym wówczas skautingiem (3. Warszawska Drużyna Harcerska, która w czasie I wojny światowej przyjęła imię księcia Józefa Poniatowskiego) oraz do 1927 6‐klasowej szkoły dla dziewcząt (od 1916 gimnazjum) Jadwigi Kowalczykówny („Jadwiga Czarna”) i Jadwigi Jawurkówny („Jadwiga Biała”); także wykładowca metodyki nauczania religii na Kursach Kształcenia Nauczycieli (później Państwowych Kursach Nauczycielskich) oraz od 1926 prefekt w Seminarium Nauczycielskim Żeńskim, prowadzonym przez Katolicki Związek Polek
1934 – 1939
kanclerz — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Kuria Biskupia Wojsk Polskich, Wojsko Polskie — także: kapelan Korpusu Kadetów Nr 1 Marszałka Józefa Piłsudskiego we Lwowie, Naczelny Kapelan Związku Rezerwistów, Związku Inwalidów Wojennych oraz kapelan honorowy Związku Weteranów Powstania 1863
01.01.1934
dziekan wojskowy RK — Wojsko Polskie — awans: 27.12.1933 powołany z pospolitego ruszenia do służby czynnej i mianowany dziekanem Ordynariatu Polowego, ze starszeństwem z 01.01.1934 i 1. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania rzymskokatolickiego, w stopniu pułkownika
1931 – 1939
wiceprzewodniczący — Związek Harcerstwa Polskiego ZHP — także: od 1938 przewodniczący Rady do Spraw Religijnych ZHP
1931 – 1939
członkostwo — Naczelna Rada Harcerska, Związek Harcerstwa Polskiego ZHP
kapelan — Związek Rezerwistów, Wojsko Polskie
24.04.1927 – 20.12.1929
przewodniczący — Związek Harcerstwa Polskiego ZHP — od 1927 w stopniu Harcmistrza Rzeczpospolitej
1924 – 1925
Naczelny Kapelan — Związek Harcerstwa Polskiego ZHP — w 1924 uhonorowany tytułem Honorowego Harcerza Rzeczpospolitej
07.04.1923 – 10.11.1923
przewodniczący — Związek Harcerstwa Polskiego ZHP
03.07.1920 – 1923
wiceprzewodniczący — Związek Harcerstwa Polskiego ZHP
1920 – 1929
członkostwo — Naczelna Rada Harcerska, Związek Harcerstwa Polskiego ZHP — organizacja powołana została 01‐02.11.1918 w Lublinie, na zjeździe połączeniowym organizacji skautowych na ziemiach polskich z trzech zaborów
1920 – 1924
proboszcz wojskowy RK — Wojsko Polskie — służby stałej, od ok. 1920 kapelan Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie oraz Inspektoratu Lotnictwa Wojskowego; 30.11.1924, na własną prośbę, przeniesiony do korpusu oficerów rezerwowych; wcześniej: dekretem Naczelnika Państwa z 03.05.1922, zatwierdzony ze starszeństwem z 01.06.1919 i 5. lokatą wśród proboszczów wojskowych wyznania rzymskokatolickiego, w randze podpułkownika; 16.12.1921, dekretem L. 3448 Wodza Naczelnego, zweryfikowany ze starszeństwem z 01.04.1920 i 5. lokatą wśród proboszczów wojskowych wyznania rzymskokatolickiego, w randze podpułkownika; także: 1921‐1924 pierwszy przewodniczący Warszawskiej Komisji Oddziałowej Kół Młodzieży Polskiego Czerwonego Krzyża PCK; od 23.06.1919 do 1923 członek Zarządu Głównego Centralnego Związku Młodzieży Wiejskiej ZMW
1918 – 1920
kapelan wojskowy RK — 1. Pułk Inżynieryjny, Wojsko Polskie
1916 – 1918
Naczelny Komendant — Komenda Naczelna, Związek Harcerstwa Polskiego ZHP — powołany 01‐02.11.1916 w Warszawie, na Zjeździe Zjednoczeniowym organizacji harcerskich, działających na obszarze zarządzanego przez Niemców okupacyjnego Generalnego Gubernatorstwa Warszawskiego i zarządzanego przez Austro–Węgrów Generalnego Gubernatorstwa Lubelskiego; także pracownik Departamentu Oświaty powołanej w 1917 przez okupanta niemieckiego i austro–węgierskiego tymczasowej Rady Stanu przyszłego Królestwa Polskiego, przygotowując nauczycieli do pracy w polskich szkołach
1915 – 1916
członkostwo — (terytorium okupacyjnych Generalnych Gubernatorstw 1915‐1918)Cesarsko‐Niemieckie Generalne Gubernatorstwo Warszawskie (niem. Kaiserlich‐deutsche Generalgouverment Warschau) i Generalne Gubernatorstwo Wojskowe Lubelskie (niem. Militärgeneralgouvernement Lublin)
dziś: Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.11.24] ⋄ Naczelna Komenda Skautowa
1914
kapelan — Skoledziś: grom. Skole miasto, rej. Stryj, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.20] ⋄ pierwszy kurs instruktorski, harcerstwo
do ok. 1903
doktorant — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ teologia i prawo kanoniczne — studia uwieńczone tytułem Doktora Świętej Teologii i Doktora Prawa Kanonicznego
do ok. 1902
student — Rzymdziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia
ok. 1898 – ok. 1899
student — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne
pisarz i publicysta — autor m.in. „Katechizm harcerski, czyli co każdy harcerz wiedzieć powinien” (pod pseud. ks. Longin, Warszawa 1917); „Katechizm harcerski, czyli co każda harcerka wiedzieć powinna” (pod pseud. ks. Longin, Warszawa 1917); „Zakon O.O. Maryanów dawniej i dzisiaj” (wyd. oo. Marianie, Warszawa, 1918); „Dzielny chłopiec lub dzielna dziewczyna jest zuchem…” (Warszawa 1919); „Komentarz do Prawa i Przyrzeczenia Harcerskiego” (wyd. Główna Kwatera „Szarych Szeregów”, Warszawa 1942, wyd. pośmiertnie); publikacje w wielu pismach harcerskich, m.in. „Harcerzu”, „Harcmistrzu”
miejsca i wydarzenia
opisy
Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła część niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16], katolicy1844.republika.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], www.sejm-wielki.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
bibliograficzne:
„Lista strat wśród duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego w latach 1939‐1945”, red. Józef Krętosz, Maria Pawłowiczowa, Opole, 2005
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.facebook.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.08.28], ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13], www.audiovis.nac.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], obc.opole.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.08.28], commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], borek.zhr.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20], cmentarze.um.warszawa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: MAUERSBERGER Jan Paweł
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu