Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
SOCHACZEWSKI
imiona
Leon
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja chełmińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2012.11.23]
honorowe wyróżnienia
radca duchowny
data i miejsce
śmierci
14.07.1945
KŁW Nr 508 Inzersieć obozów pracy niewolniczej GUPWI
dawn.: Nowaja Nogatka
dziś: rep. Baszkortostanu, Rosja
alt. daty i miejsca
śmierci
09.1945
szczegóły śmierci
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, w trakcie okupacji niemieckiej, wielokrotnie aresztowany przez Niemców i zwalniany.
Po niemieckiej klęsce i rozpoczęciu w 1945 okupacji rosyjskiej aresztowany przez Rosjan.
Wywieziony przez Rosjan — wraz z tysiącami niemieckich więźniów — w góry Ural, do jednego z niewolniczych jenieckich obozów pracy systemu Gułag, prawd. do obozu KŁW Nr 508 Inzer w rep. Baszkortostanu.
Przydzielony do podobozu w Białorecku i zesłany w góry, do niewielkiej wsi Nowaja Nogatka.
Tam niewolniczo pracował przy wyrębie lasów, m.in. wraz z ok. 18 innymi deportowanymi z Mazur w Polsce.
Tam też zginął.
alt. szczegóły śmierci
Istnieje przejmujący opis warunków panujących w obozie Nowaja Nogatka i szczegółów śmierci kapłana: „Po sześciu tygodniach jazdy, po minięciu Ufy, wysiedli na jakiejś małej stacji, po czym ruszyli w góry — na piechotę. Dotarli do wsi Nogatka, która okazała się celem ich dalekiej wyprawy. «Na dole równo, a u góry góry» — [świadek] charakteryzuje lapidarnie wygląd tego miejsca. «Bardzo wysokie góry» — dodaje. Nie dochodziła do tej miejscowości kolej, nie było tam prądu. Kołchoz, a obok niego niewielki obóz: trzy duże baraki, które służyły dawniej jako miejsce odosobnienia dla zesłańców rosyjskich. Mimo że był to Ural Południowy, wysokie położenie Nogatki sprawiało, że śnieg leżał tam aż do lipca. A już we wrześniu pojawiał się nowy. Po krótkim lecie następowała błyskawicznie zima. Zaczynały się czterdziestostopniowe mrozy.
W barakach zimno. Nie było w nich podłóg, tylko gdzieniegdzie deski, na których kładli się spać, pod spodem stała woda, a częściej jeszcze lód […] [Własnoręcznie wykonane] piece z blachy. Nie było czym palić, to wciskali świeże brzózki. Spalił się kawałek, popychali dalej. Nie trzeba było rąbać.
Jedzenie? Pokrzywy, plewy, a jako rarytas — kasza ze zgniłym leszczem.
Pracowali przy wyrębie lasu, część w tartaku.
Rżnęli tam brzozy na metrowe kawałki, klinem przeszczepiali na pół i ciskali na kupę.
Gdy w lipcu śnieg zaczął tajać i z gór spływały potoki, rzucali to drewno do wody i prąd zabierał je i niósł w dół.
[…] Wielu, zwłaszcza tych wykształconych więźniów, nie wytrzymywało psychicznie. Co rusz któryś wisiał w łesie.
[…] Głównie jednak baraki przerzedzały, głód i warunki życia, w tym nieznośne mrozy, dotkliwe dla nieprzyzwyczajonych do tak niskich temperatur. Nie było dnia, żeby ktoś nie zmarł, a bywało, że dziesięć i więcej osób wynoszono martwych. Chowano ich początkowo w pobliżu obozu, w górach.
Później zaczęto wywozić — nie wiadomo gdzie. Wiązano trupy łańcuchem, wciągano na wóz. Wystawała ręka — to obcinano.
[…] Był z nim w baraku ksiądz spod Chojnic. Prowadził pacierz. Zachorował, gasł w oczach. [Robiono] wszystko, żeby go uratować, utrzymać przy życiu. [Przynoszono] mu jedzenie: kartofle, mleko. Nie udało się mimo to powstrzymać choroby”.
przyczyna śmierci
zamęczenie
sprawstwo
Rosjanie
data i miejsce
urodzenia
26.04.1883
Świeciedziś: gm. Świecie, pow. Świecie, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
urodzenia
26.04.1888
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
24.03.1912 (katedra pelplińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
szczegóły posługi
1927 – 1945
proboszcz — Lichnowydziś: gm. Chojnice, pow. Chojnice, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28] ⋄ parafia RK pw. św. Jadwigi Śląskiej ⋄ dekanat RK Chojnicedziś: gm. Chojnice miasto, pow. Chojnice, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] — także: wizytator/inspektor nauki religii w szkołach powszechnych
od 15.02.1940
administrator — Dąbrówkadziś: gm. Kamień Krajeński, pow. Sępólno Krajeńskie, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.02] ⋄ parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Kamień Pomorskidziś: Kamień Krajeński, gm. Kamień Krajeński, pow. Sępólno Krajeńskie, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.02] — p.o. („ad interim”)
1921 – 1927
proboszcz — Białutydziś: gm. Iłowo‑Osada, pow. Działdowo, woj. warmińsko–mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Jakuba Apostoła ⋄ dekanat RK Pomezanianazwa dekanatu
dziś: Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2024.03.19]
do 1921
wikariusz — Grabowodziś: gm. Lubawa, pow. Iława, woj. warmińsko–mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.29] ⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
1912 – 1916
wikariusz — Jeżewodziś: gm. Jeżewo, pow. Świecie, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.09.02] ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Świeciedziś: gm. Świecie, pow. Świecie, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1908 – 1912
student — Pelplindziś: gm. Pelplin, pow. Tczew, woj. pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
KŁW Nr 508 Inzer: Rosyjski ros. Концентрационный Лагерь для Военнопленных (pl. Jeniecki Obóz Koncentracyjny) KŁW, zarządzany przez ludobójczą rosyjską organizację NKWD — a w praktyce przez podległe jej ros. Главное управление по делам военнопленных и интернированных (pl. Dyrekcja Generalna ds. Jeńców Wojennych i Internowanych) GUPWI — dla niemieckich jeńców wojennych, z siedzibą w miejscowości Inzer w rep. Baszkortostanu. Zorganizowany w 03.1945 na bazie innego obozu jenieckiego KŁW 208 (działającego od 01.1945). Obejmował 7 podobozów w różnych miejscach republiki. Przetrzymywano w nim jeńców m.in. z Warmii i Mazur. Funkcjonował do 10.1945. (więcej na: sfrik.omsu.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08])
Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‑трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‑Bałtycki (1931‑1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‑каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09])
«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. Generalnego Gubernatorstwa, gdzie nosił miano «AB‑aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04])
Ribbentrop‑Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‑niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‑Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‑Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‑niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.ug-jezewo.lo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], www.lichnowy-parafia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.10.05], bibliotekacyfrowa.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.01.19], genepedia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18]
bibliograficzne:
„Słownik biograficzny kapłanów diecezji chełmińskiej wyświęconych w latach 1821‑1920”, Henryk Mross, Pelplin, 1995
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.youtube.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.02.24], www.youtube.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.02.24], gdziebylec.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.11.11]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: SOCHACZEWSKI Leon
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu