Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
ŻEMŁO
imiona
Antoni
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
archidiecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
diecezja wileńskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
data i miejsce
śmierci
15.12.1942
Kościeniewiczedziś: ssow. Ludwinowo, rej. Wilejka, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
alt. daty i miejsca
śmierci
Wilejkadziś: rej. Wilejka, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
szczegóły śmierci
Źródła podają, że w 09.1920 zgłosił się i został kapelanem Wojska Polskiego. Nie jest jasne jednak, w jakich okolicznościach. Wówczas bowiem jego parafia Nowa Wilejka znajdowała się pod okupacją litewską. Litwini w 07.1920, gdy rozpoczęła się wielka ofensywa rosyjska i polskie wojska wycofywały się znad Dźwiny i Berezyny, czyli tzw. Bramy Smoleńskiej, zaatakowały flankę wojsk polskich, przekraczając linię demarkacyjną między Polską i Litwą, zwaną linią Focha, ustanowioną 26.07.1918 przez Aliantów, na podstawie traktatu wersalskiego z 28.06.1919, kończącego I wojnę światową. Nie tylko przestali być neutralni, ale wręcz utrudnili wycofywanie się wojsk polskich, zajmując jedną ze strategicznych linii kolejowych. 06.08.1920 zaś Litwini poszli dalej i podpisali z Rosjanami de facto sojusz, mocą którego Rosjanie zgodzili się na przekazanie im zamieszkałego w większości przez Polaków Wilna. Wilno Rosjanie zdobyli 14.08.1920, a Litwini wkroczyli do niego 26.08.1920, gdy było już oczywistym, że Rosjanie ponieśli klęskę w Bitwie Warszawskiej ok. 15.08.1920 (zwanej „Cudem nad Wisłą”). 20‐28.09.1920 miała miejsce druga najważniejsza bitwa tej wojny, Bitwa nad Niemnem, i by zgłosić się do Wojska Polskiej musiał nie tylko opuścić kontrolowaną przez Litwinów strefę wokół Wilna — Nowa Wilejka położona jest ok. 10 km na wschód od tego miasta — ale i przejść przez linię frontu, co nie wydaje się prawdopodobne. Istnieją dwie możliwości. Mógł opuścić parafię wraz z wycofującym się polskim wojskiem w 08.1920 i wówczas wstąpić do jednego z jego oddziałów jako kapelan. Mógł też pozostać w parafii i do wojska polskiego wstąpić dopiero w 10.1918.
Wydaje się wszelako pewne, że jego wojskowa posługa związana jest z tzw. buntem Żeligowskiego, czyli wkroczeniem 08‐12.10.1920 na okupowane przez Litwinów tereny tzw. nieregularnych oddziałów Wojska Polskiego. Jako „nieregularne” zostały one uznane przez polskie Naczelne Dowództwo wcześniej, 29.08.1920 — w ten sposób polskie władze mogły twierdzić, iż wypad wojsk Żeligowskiego odbył się bez ich wiedzy. 10.10.1920 wojsko polskie wkroczyło do Wilna, a 12.10.1920 ogłoszono o powstaniu podmiotu zwanego Litwą Środkową. Był kapelanem jednego z oddziałów polskich owej Litwy Środkowej. Dlatego też formalnie został w 03.1921 zwolniony z Wojska Polskiego, ale faktycznie posługiwał jako kapelan do 18.04.1922, gdy Litwa Środkowa przyłączona została do Polski.
Być może również w 1927 i 1929 mianowany kapelanem rezerwy Wojska Polskiego (każdorazowo na statutowy okres 2 lat).
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, zamordowany przez Niemców, w obronie swojej świątyni w Kościeniewiczach.
Szczegóły nie są znane.
Być może po wywiezieniu lokalnych Żydów Niemcy zamierzali wykorzystać kościół w celach militarnych.
Prawd. weszli z psami do kościoła w czasie Mszy św. Ksiądz zwrócił im uwagę na niestosowność takiego zachowania.
Został zastrzelony przy ołtarzu.
Według niektórych wersji uderzony kolbą karabinu i wleczony po bruku na cmentarz.
Według jeszcze innych źródeł Niemcy weszli do kościoła w poszukiwaniu Żydów. Jego wieś znajdowała się wówczas w okupacyjnym niem. Generalbezirk Weißruthenien (pl. Generalny Okręg Białorusi), wchodzącym w skład niem. Reichskommissariat Ostland (pl. Komisariat Rzeszy Wschód), i pod koniec 1942 większość Żydów na tym obszarze już została przez Niemców wymordowana. W Kościeniewiczach przed wojną mieszkało kilkudziesięciu Żydów, z których w 12.1942 jeszcze prawd. kilku żyło. Niemcy znaleźli ukrywają się w szafie z kościelnej zakrystii Żydówkę z 4‐letnią dziewczynką, która zaczęła płakać, ujawniając miejsce ukrycia. Zostały następnie rozstrzelane za wsią, wraz z kilkoma innymi Żydami.
alt. szczegóły śmierci
Według niektórych źródeł po zmasakrowaniu w parafialnej świątyni w Kościeniewiczach zawleczony przez Niemców — wraz z matką i lokalną katechetką — do więzienia w Wilejce i tam, być może w ramach akcji specjalnej «Polenaktion» zamordowany.
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
Pomoc ŻydomKliknij by przejść do opisu, «Polenaktion» 1942Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
20.12.1894
Nowa Wilejkadziś: dzielnica w Wilnie, rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
urodzenia
01.01.1895
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
24.12.1917
szczegóły posługi
1931 – 1942
proboszcz — Kościeniewiczedziś: ssow. Ludwinowo, rej. Wilejka, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06] ⋄ parafia RK pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Wilejkadziś: rej. Wilejka, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
1925 – 1931
proboszcz — Olkowiczedziś: ssow. Ilia, rej. Wilejka, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2023.01.18] ⋄ parafia RK pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Wilejkadziś: rej. Wilejka, obw. Mińsk, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
1922 – 1925
proboszcz — Węsławieniętadziś: ssow. Korzenie, rej. Smorgonie, obw. Witebsk, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06] ⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Oszmianadziś: rej. Oszmiana, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.11.27]
1919 – 1922
wikariusz — Nowa Wilejkadziś: dzielnica w Wilnie, rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Kazimierza Królewicza i Wyznawcy ⋄ dekanat RK Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] — także: prefekt szkół powszechnych
ok. 10.1920 – 18.04.1922
kapelan wojskowy RK — Wojsko Litwy Środkowej, Wojsko Polskie — formalnie dekretem L. 2683 Naczelnego Wodza z 12.03.1921, na wniosek Kurii Biskupiej Wojsk Polskich, zwolniony z Wojska Polskiego; zweryfikowany ze starszeństwem od 01.06.1919, w randze kapitana
1918 – 1919
administrator — Sużanydziś: gm. Sużany, rej. Wilno, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06] ⋄ parafia RK pw. św. Feliksa de Valois ⋄ dekanat RK Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] — także: prefekt szkół powszechnych
1918
wikariusz — Lidadziś: rej. Lida, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego (farna) ⋄ dekanat RK Lidadziś: rej. Lida, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1917 – 1918
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ dogmatyka, Cesarska Rzymskokatolicka Akademia Duchowna (1842‐1918) — podyplomowe studia specjalistyczne
1914 – 1917
student — Sankt Petersburgdziś: Sankt Petersburg miasto, Rosja
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Metropolitalne Seminarium Duchowne
1912 – 1914
student — Kijówdziś: rej. Kijów miasto, obw. miasto Kijów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ nauki przyrodnicze, Imperatorski Uniwersytet im. św. Włodzimierza
miejsca i wydarzenia
opisy
Pomoc Żydom: W czasie II wojny światowej Niemcy na okupowanych ziemiach polskich zabronili udzielania pomocy Żydom pod karą śmierci. Setki kapłanów i duchowieństwa mimo tego takiej pomocy Żydom udzielało. Wielu poniosło śmierć.
«Polenaktion» 1942: Latem 1942 w okupowanym niem. Generalbezirk Weißruthenien (pl. Generalny Okręg Białoruś) — m.in. na Nowogródczyźnie — Niemcy przeprowadzili tzw. «Polenaktion»: określenie pochodzi od nazwy specjalnej rezolucji wydanej przez niemiecki Reichssicherheitshauptamt RSHA (pl. Główny Urząd Bezpieczeństwa Rzeczy). Akcja objęła m.in. usunięcie Polaków z aparatu cywilnego i policji okręgu i zastąpieniu ich Białorusinami. W jej ramach przeprowadzano m.in. deportacje Polaków na niewolnicze, przymusowe roboty do Niemiec. 26‐30.06.1942 natomiast we wszystkich powiatach okręgu, w dużej mierze w małych miasteczkach, aresztowano i następnie rozstrzelano ponad 1,000 przedstawicieli polskiej inteligencji. W okolicach Lidy aresztowano e.g. 16 polskich kapłanów. Zamordowano 5 kapłanów z dekanatów Głębokie i Postawy. Jednocześnie założono obóz koncentracyjny KL Koldichevo k. Baranowicz. Realizację tego ludobójczego przedsięwzięcia powierzono kolaboracyjnym białoruskim formacjom politycznym, administracyjnym — odpowiedzialnym m.in. za przygotowanie list proskrypcyjnych — i policyjnym, i.e. niem. Weißruthenische Hilfspolizei (pl. Białoruska Policja Pomocnicza), wspomaganym przez kolaborantów ukraińskich, litewskich, łotewskich oraz rosyjskich (RONA). Akcja skoordynowana była z likwidacją gett żydowskich na obszarze niem. Generalbezirk Weißruthenien.
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
www.wsm.archibial.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28], ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13]
bibliograficzne:
„Martyrologia duchowieństwa archidiecezji wileńskiej 1939‐1945”, ks. Tadeusz Krahel, Białystok, 2017
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: ŻEMŁO Antoni
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu