Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
ZUZIAK
inne wersje nazwiska
MARCZYK
imiona
Stanisław
funkcja
kleryk zakonny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
zakon
Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej (Chrystusowiec - SChr)więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2012.11.23]
data i miejsce
śmierci
19.09.1939
między Lipniszkami a Ściganiamidziś: rej. Iwie, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
alt. daty i miejsca
śmierci
18.09.1939, 01.10.1939
Lipniszkidziś: ssow. Lipniszki, rej. Iwie, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
Ściganiedziś: ssow. Lipniszki, rej. Iwie, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
be.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.06]
szczegóły śmierci
01.09.1939, w dniu niemieckiego ataku na na Rzeczpospolitą (Rosjanie zaatakowali Polskę 17 dni później) i rozpoczęcia II wojny światowej, przebywał we wschodniej Polsce na praktykach duszpasterskich.
Znalazł się w Lidzie — być może występując pod nazwiskiem MARCZYK.
Tam prawd. zetknął się z ks. Antonim Twarowskim i przyłączył się do niego w podróży do jego parafii Juraciszki, ok. 80 km east from Lida.
Po drodze zatrzymany — wraz z woźnicą — w Kniazikowcach Wielkich, ok. 25 km of Lidy, przez lokalnych komunistów, prawd. żydowskich i białoruskich, stawiających bramę powitalną na cześć okupanta rosyjskiego.
Pognany w kierunku Lipniszek i na polu za wsią Ściganie (ok. 2 km od Lipniszek) wraz z ks. Twarowskim zamordowany — woźnicę puszczono wolno.
Strzelono mu prosto w oko.
alt. szczegóły śmierci
Według innych źródeł podczas tułaczki po niemieckim i rosyjskim najeździe na Polskę zapadł na chorobę zakaźną i zmarł.
Oznaczałoby to, że to nie on zginął pod Lipniszkami, a inny kleryk, być może brat Ignacy Zieliński.
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Żydzi / Białorusini
data i miejsce
urodzenia
22.12.1912
Lipowadziś: gm. Lipowa, pow. Żywiec, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
śluby zakonne
29.09.1935 + 29.09.1936 (czasowe)
29.09.1938 (wieczyste)
szczegóły posługi
1937 – 1939
student {Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], teologia, Arcybiskupie Seminarium Duchowne (Collegium Leoninum)}, zamieszkały w „Domu studiów teologicznych” Towarzystwa
1935 – 1937
student {Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31], filozofia, Arcybiskupie Seminarium Duchowne}, zamieszkały w „Domu studiów filozoficznych” Towarzystwa
1934 – 29.09.1935
nowicjat {Potulicedziś: gm. Nakło nad Notecią, pow. Nakło nad Notecią, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18], Dom Macierzysty, Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej SChr}
19.09.1934
wstąpienie {Potulicedziś: gm. Nakło nad Notecią, pow. Nakło nad Notecią, woj. kujawsko–pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18], Dom Macierzysty, Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej SChr}
inni związani
szczegółami śmierci
FEDOROWICZKliknij by wyświetlić biografię Bronisław, TWAROWSKIKliknij by wyświetlić biografię Antoni, ZIELIŃSKIKliknij by wyświetlić biografię Ignacy
miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)
Lebrechtsdorf (Potulice): Jesienią 1939, po zaatakowaniu Polski, Niemcy — i.e. ekspozytura Treuhandanstalt, czyli Głównego Urzędu Powierniczego „Wschód” — przejęli dom zakonny księży Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Potulicach, po uprzednim wyrzuceniu zakonników. Początkowo oddano go niemieckim oddziałom SS i zorganizowano w nim szkołę podoficerską SS. W 1940 posiadłość przejęła Centrala Przesiedleńcza w Gdańsku i wykorzystywała jako obóz tymczasowy dla Polaków przed przesiedleniem do Generalnego Gubernatorstwa. W 1941 obóz stał się podobozem obozu koncentracyjnego KL Stutthof. Od 01.02.1942 obóz stał się niezależnym obozem przesiedleńczym UWZ Lager Lebrechtsdorf, w którym do 1945 zginęło ponad 1,297 Polaków, większości dzieci. Po klęsce Niemiec i zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej, w latach 1945‑50, władze komunazistowskie zorganizowały tam Centralny Obóz Pracy dla Niemców, w którym na ok. 34,932 niemieckich więźniów zginęło ok. 4,495, w tym wiele dzieci i starców. Od 1950 znajdowało się tam więzienie polityczne dla Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04])
Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane Intelligenzaktion, w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www3.tchr.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04], opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04]
bibliograficzne:, „Martyrologia duchowieństwa archidiecezji wileńskiej 1939‑1945”, ks. Tadeusz Krahel, Białystok, 2017
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: ZUZIAK Stanisław
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu