Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
WILKOŃSKI
imiona
Ludwik
funkcja
kapłan diecezjalny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
diecezja / prowincja
diecezja płockawięcej na
www.diecezjaplocka.pl
[dostęp: 2013.05.19]
honorowe wyróżnienia
prałatwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
kanonik honorowywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14] (katedra płockawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
kanonik honorowywięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14] (kolegiata pułtuskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
data i miejsce
śmierci
02.06.1940
Słupnodziś: gm. Słupno, pow. Płock, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
szczegóły śmierci
Podczas wojny polsko–rosyjskiej 1919‐1921, podczas rosyjskiej inwazji i oblężenia Płocka w dniach 18‐19.08.1920, ranny w głowę w wyniku rosyjskiego ostarzału artyleryjskiego miasta.
Obrona Płocka była część tzw. Bitwy Warszawskiej („Cud nad Wisłą”).
Płocka Rosjanie nie zdobyli a Polacy rozgromili wojska rosyjskie.
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski i rozpoczęciu w 09.1939 II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, aresztowany przez Niemców 28.02.1940, wraz ze swoim arcybiskupem, Antonim Julianem Nowowiejskim, oraz bpem Leonem Wetmańskim.
Internowany w Słupnie, gdzie zginął (zawał serca).
przyczyna śmierci
zamęczenie
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
«Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu, Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921Kliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
14.08.1866
Psurzedziś: gm. Krzyżanów, pow. Kutno, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
05.08.1891 (katedra płockawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
szczegóły posługi
1909 – 1940
kapelan — ordynariusza diecezji płockiej, abpa Antoniego Juliana Nowowiejskiego
1909 – 1940
kanonik — Płockdziś: pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ penitencjarz, Kapituła Katedralna
1908 – 1920
dziekan — dekanat RK Płockdziś: pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1904 – 1909
ojciec duchowy — Płockdziś: pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Seminarium Duchowne
1902 – 1904
proboszcz — Strzygidziś: gm. Osiek, pow. Brodnica, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ parafia RK pw. św. Stanisława Biskupa ⋄ dekanat RK Rypindziś: gm. Rypin, pow. Rypin, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1902
proboszcz — Trzepowodziś: osiedle w Płocku, pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia RK pw. św. Aleksego ⋄ dekanat RK Płockdziś: pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1892 – 1902
wikariusz — Płockdziś: pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia katedralna RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny — także: kapelan Szpitala Trójcy Świętej
1891 – 1892
wikariusz — Wyszogróddziś: gm. Wyszogród, pow. Płock, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Wyszogróddziś: gm. Wyszogród, pow. Płock, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
1885 – 1891
student — Płockdziś: pow. Płock miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
1884 – 1885
nauczyciel — Chabielicedziś: gm. Szczerców, pow. Bełchatów, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18] ⋄ szkoła podstawowa
1883 – 1884
student — Łęczycadziś: gm. Łęczyca miasto, pow. Łęczyca, woj. łódzkie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ Seminarium Nauczycielskie [i.a. ok. 1920‐1935 Państwowe Seminarium Nauczycielskie Męskie im. Grzegorza Piramowicza]
miejsca i wydarzenia
opisy
«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
Wojna polsko‐rosyjska 1919‐1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20])
źródła
osobowe:
mazowsze.hist.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], www.parafiaswaleksego.plock.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.06.23]
bibliograficzne:
„Martyrologium duchowieństwa diecezji płockiej w latach II wojny światowej 1939‐1945”, ks. Michał Marian Grzybowski, Włocławek–Płock 2002
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.bikop.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.18], www.bikop.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.18], www.tpzk.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.07.31], commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], forum.tradytor.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.05.09]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: WILKOŃSKI Ludwik
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu