• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English

nazwisko

SPERAŃSKI

inne wersje nazwiska

SPYRO

imiona

Stanisław

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja pińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2013.05.19]

diecezja kieleckawięcej na
www.diecezja.kielce.pl
[dostęp: 2012.12.28]

ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

data i miejsce
śmierci

07.02.1941

KL Dachauobóz koncentracyjny
dziś: Dachau, rej. Górna Bawaria, kraj Bawaria, Niemcy

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2016.05.30]

alt. daty i miejsca
śmierci

02.08.1941

szczegóły śmierci

Od 01.06.1919 kapelan rezerwy Wojska Polskiego.

W czasach II Rzeczpospolitej 1918‑39 często zmieniał parafie.

Zmienił również diecezję przenosząc się do diecezji pińskiej, przy okazji zmieniając nazwisko (w dokumentacji używane były nazwiska Spyra, Spyro, Spiro i Sperański).

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, znalazł się na terenie okupacji niemieckiej — natomiast jego parafia Mielnik pod okupacją rosyjską.

Aresztowany przez Niemców w 1940.

Przetrzymywany w więzieniu w Tarnowie.

13‑14.06.1940 przewieziony — w pierwszym takim masowym transporcie 728 więźniów politycznych (wagonami kolejowymi drugiej klasy) — do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz (wszelako uwaga: jego nazwisko pojawia się we wspomnieniach współwięźniów oraz w aktach KL Auschwitz z datą przyjazdu 14.06.1940, nie ma go natomiast na szczegółowych listach więźniów z transportu z Tarnowa).

Stamtąd 12.12.1940 przywieziony do obozu koncentracyjnego KL Dachau, gdzie zginął.

alt. szczegóły śmierci

Według niektórych źródeł aresztowany wiosną 1940 przez niemiecką straż graniczną w podczas próby przekroczenia ustanowionej przez okupanta rosyjskiego i niemieckiego granicy na rzece Bug.

Według innych aresztowany w Małym Seminarium w Drohiczynie (mało prawdopodobne, skoro Drohiczyn znalazł się pod rosyjską okupacją, a gimnazjum biskupie Rosjanie zamknęli w 1939 — być może jednak próbował przekroczyć granicę w okolicach Drohiczyna).

Potem w 05‑06.1940 przetrzymywany w więzieniu Pawiak w Warszawie.

Według innych źródeł aresztowany przez Niemców 10.07.1940.

Przetrzymywany w więzieniu Pawiak w Warszawie i 21.09.1940 przewieziony do obozu koncentracyjnego KL Auschwitz (rejestry w KL Auschwitz odnotowują przyjęcie tego dnia więźnia o nazwisku „Sporański” i nadaniu mu numeru więziennego 4724).

przyczyna śmierci

eksterminacja: wycieńczenie i głód

sprawstwo

Niemcy

data i miejsce
urodzenia

12.11.1892

Poręba Mrzygłodzkadziś: część Poręby, gm. Poręba miasto, pow. Zawiercie, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]

alt. daty i miejsca
urodzenia

19.11.1892

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1916

szczegóły posługi

od 1938

administrator — Mielnikdziś: gm. Mielnik, pow. Siemiatycze, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
⋄ parafia RK pw. Przemienienia Pańskiego ⋄ dekanat RK Drohiczyndziś: gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]

1936 – 1938

prefekt — Drohiczyndziś: gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
⋄ Seminarium Duchowne Niższe, i.e. diecezjalne Gimnazjum Męskie ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Drohiczyndziś: gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
 — nauczyciel historii kościelnej (1936‑1938), zastępca dyrektora (1936‑1937), inspektor (1937‑1938)

1933 – 1936

administrator — Różanadziś: ssow. Różana, rej. Prużana, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Kosów Poleskidziś: Kosów, rej. Iwacewicze, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.09.18]
 — także: rektor planowanej jednostki w Mizgirach

ok. 1930

rezydent — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

1929 – ok. 1930

prefekt — Drohiczyndziś: gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
⋄ Seminarium Duchowne Niższe, i.e. diecezjalne Gimnazjum Męskie ⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Drohiczyndziś: gm. Drohiczyn, pow. Siemiatycze, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]

ok. 1928

wikariusz — Łuniniecdziś: rej. Łuniniec, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny ⋄ dekanat RK Łuniniecdziś: rej. Łuniniec, obw. Brześć, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
 — p.o. („ad interim”)

ok. 1926

rezydent — Wilnodziś: rej. Wilno miasto, okr. Wilno, Litwa
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
 — prawd. słuchacz Uniwersytetu Stefana Batorego

1922 – 1925

proboszcz — Poborowicedziś: przysiółek wsi Dobranowice, gm. Igołomia–Wawrzeńczyce, pow. Kraków, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.29]
⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Proszowicedziś: gm. Proszowice, pow. Proszowice, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1921 – 1922

proboszcz — Szczebrzuszdziś: gm. Łubnice, pow. Staszów, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.29]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Pacanówdziś: gm. Pacanów, pow. Busko–Zdrój, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07]

ok. 1920 – ok. 1921

prefekt — Będzindziś: pow. Będzin, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Będzindziś: pow. Będzin, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
 — Wyższa Szkoła Realna, Gimnazjum Żeńskie Wandy Replińskiej, Humanistyczne Gimnazjum Żeńskie Jadwigi Krzymowskiej

1919 – ok. 1920

kapelan — Dąbrowa Górniczadziś: pow. Dąbrowa Górnicza miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
⋄ szpital pw. św. Barbary i szpital pw. św. Wincentego, przy Hucie Bankowej ⋄ parafia RK pw. Matki Bożej Anielskiej i św. Aleksandra ⋄ dekanat RK Będzindziś: pow. Będzin, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.12.11]
 — także: prefekt szkół powszechnych i Gimnazjum Żeńskiego Emilii Zawidzkiej

1919 – ok. 1921

wikariusz — Nowy Korczyndawn.: Nowe Miasto Korczyn
dziś: gm. Nowy Korczyn, pow. Busko–Zdrój, woj. świętokrzyskie, Polska

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Pacanówdziś: gm. Pacanów, pow. Busko–Zdrój, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.06.07]
 — etat formalny

1918 – 1919

wikariusz — Prandocindziś: gm. Słomniki, pow. Kraków, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.29]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Prandocindziś: gm. Słomniki, pow. Kraków, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.29]

1917 – 1918

wikariusz — Kazimierza Wielkadziś: gm. Kazimierza Wielka, pow. Kazimierza Wielka, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Pińczówdziś: gm. Pińczów, pow. Pińczów, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1912 – 1916

student — Kielcedziś: pow. Kielce miasto, woj. świętokrzyskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

uwagi

Urna z prochami — skremowanie nastąpiło prawd. w krematorium przy niem. Ostfriedhof (pl. cmentarz wschodni) w Monachium — od 1950 przechowywana jest na cmentarzu Am Perlacher Forst, w miejscu zwanym niem. Ehrenhain I (pl. „Gaj Pamięci nr 1”), w Monachium (odznaczona nr D1039)

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

KL Dachau (nr więźnia: 22226Kliknij by wyświetlić biografię): KL Dachau w niemieckiej Bawarii, założony w 1933, stał się głównym obozem koncentracyjnym dla księży katolickich w czasie II wojny światowej: 09.11.1940 Reichsführer–SS Heinrich Himmler, szef SS, Gestapo i niemieckiej policji, w wyniku interwencji Watykanu, podjął decyzję o przeniesieniu wszystkich duchownych przetrzymywanych w różnych obozach koncentracyjnych do obozu KL Dachau. Pierwsze większe transporty miały miejsce 08.12.1940. W KL Dachau Niemcy więzili ok. 3,000 kapłanów, w tym ok. 1,800 polskich. Kapłanów zmuszano do niewolniczej pracy na tzw. „Plantagach” — niem. „Die Plantage”, największym w Europie, zarządzanym przez ludobójcze SS ogrodzie ziołowym, składającym się z wielu szklarni, budynków laboratoryjnych i ziemi ornej, gdzie prowadzono eksperymenty z noymi lekami naturalnymi — przez wiele godzin, bez przerw, bez ochronnych ubrań, bez pożywienia. Pracowali przy budowach, m.in. krematorium. W barakach więziennych panował głód, szczególnie w latach 1941‑2, zimą przejmujące zimno a latem nieznośny upał. Więźniowie zapadali na choroby, w szczególności gruźlicę. Na wielu przeprowadzano zbrodnicze „eksperymenty medyczne” — in 11.1942 ok. 20 kapłanów otrzymało zastrzyki z flegmony; od 07.1920 do 05.1944 ok. 120 poddanych zostało eksperymentom malarycznym. Ponad 750 polskich duchownych zostało przez Niemców zamordowanych, w tym wielu zagazowanych w ośrodku eutanacyjnym Scholoss Hartheim w Austrii. System obozów KL Dachau w szczytowym momencie miał ok. 100 podobozów niewolniczej pracy przymusowej — w południowych Niemczech i Austrii. Udokumentowanych zostało ok. 32,000 przypadków śmierci w obozie, tysiące zginęło bez śladu. W momencie oswobodzenia 29.04.1945 przez wojska USA ok. 10,000 na 30,000 więźniów było chorych… (więcej na: www.kz-gedenkstaette-dachau.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
)

KL Auschwitz (nr więźnia: 4724): Niemiecki obóz koncentracyjny (niem. Konzentrationslager) i obóz zagłady (niem. Vernichtungslager) KL Auschwitz w okolicy Oświęcimia, założony przez Niemców 27.01.1940 na ówczesnym terytorium Niemiec (najpierw w niem. Provinz Schlesien — Prowincji Śląsk; a od 1941 niem. Provinz Oberschlesien — Prowincja Górny Śląsk). KL Auschwitz był początkowo obozem głównie dla Polaków, od 1942 stał się miejscem zagłady europejskich Żydów. W skład kompleksu obozów koncentracyjnych KL Auschwitz wchodził znajdujący się zaraz obok obóz zagłady (niem. Vernichtungslager) KL Auschwitz II Birkenau, gdzie Niemcy zamordowali nawet do ponad miliona ludzi, głównie Żydów, w komorach gazowych. Przez KL Auschwitz przeszło ponad 400 kapłanów i osób zakonnych, z których ok. 40% zostało zamordowanych (większość z nich to Polacy). (więcej na: en.auschwitz.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]
, www.meczennicy.pelplin.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.07.06]
)

Tarnów: Więzienie oddane do użytku 29.11.1926, uznawane wówczas za najnowocześniejsze tego rodzaju w Europie. W czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej funkcjonowało pod nazwą niem. Deutsche Strafanstalt Tarnów (pl. Zakład Karny Tarnów) i początkowo wykorzystywane było jako obóz przejściowy dla jeńców polskich, a następnie jako więzienie niemieckiej policji politycznej Gestapo. Niemcy przetrzymywali w nim razem ok. 25,000 Polaków. Wielu z nich Niemcy rozstrzelali w okolicznych wsiach, innych przetransportowano do obozów koncentracyjnych. M.in. 14.06.1940 z więzienia wysłano transport 728 więźniów, którzy zostali pierwszymi więźniami nowo powstającego niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz. Później do KL Auschwitz wysłano ok. 50 takich transportów, a inneg także do KL Sachsenhausen, KL Gross Rosen, KL Ravensbruck, KL Płaszów, dziecięcego obozu w Łodzi. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej i rozpoczęciu okupacji rosyjskiej przetrzymywano w nim także więźniów politycznych, przeciwników komunazistowskiego reżimu rosyjskiej republiki prl. (więcej na: www.sw.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17]
)

Pawiak: Więzienie śledcze w Warszawie, zbudowane przez zaborcę rosyjskiego w latach 1830‑1835. W latach zaboru rosyjskie więzienie śledcze, zarówno kryminalne, jak i polityczne. W czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej, największe niemieckie więzienie w Generalnym Gubernatorstwie. Początkowo podlegało Wydziałowi Sprawiedliwości Urzędu Generalnego Gubernatorstwa, a od 03.1940 niem. Sicherheitspolizei und des Sicherheitsdienst (pl. Policja Bezpieczeństwa i Służba Bezpieczeństwa) Dystryktu Warszawskiego — w szczególności niemieckiej Tajnej Policji Politycznej Gestapo. Na Pawiaku przetrzymywano stale ok. 3,000 więźniów, z czego ok. 2,200 na oddziale męskim i ok. 800 na oddziale kobiecym (tzw. Serbia) — przy „pojemnościok. 1000 więźniów. W sumie w latach 1939‑1944 przez więzienie przeszło ok. 100,000 więźniów, z czego ok. 37,000 Niemcy zamordowali w egzekucjach — od 10.1943 więźniów Pawiaka mordowano w jawnych egzekucjach na ulicach Warszawy (niekiedy kilka razy dziennie) — w czasie przesłuchań, w celach albo „szpitalu” więziennym, a ok. 60,000 wywieziono w 95 transportach do obozów koncentracyjnych (głównie KL Auischwitz), innych miejsc odosobnienia lub do pracy przymusowej. Więzienie Niemcy zburzyli w czasie Powstania Warszawskiego 08‑10.1944. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10]
)

Generalne Gubernatorstwo: Jednostka administracyjno–terytorialna utworzona przez Niemców w 1939 po agresji na Polskę, obejmująca część okupowanego przez Niemcy terytorium Polski, która nie została wcielona bezpośrednio do Rzeszy. Powstała w rezultacie paktu Ribbentrop–Mołotow w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec (także wówczas zwana Generalnym Gubernatorstwem). Zarządzana przez Niemców do 1945 — do czasu ofensywy rosyjskiej — i stanowiąca część tzw. Wielkich Niemiec — Großdeutschland. Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Od 07.1941 w jego skład wchodził też dystrykt Galicja. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Ribbentrop–Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

Wojna polsko–rosyjska 1919‑1921: Wojna o niepodległość i granice Rzeczpospolitej. Polska odzyskała niepodległość w 1918, ale o granice musiała walczyć z dawnymi potęgami imperialnymi, w szczególności z Rosją. Rosja planowała wzniecenie rewolucji bolszewickiej w krajach zachodu Europy, co stało się przyczyną rozpętania przez nią w 1920 wojny przeciw Polsce. Pokonana został w bitwie warszawskiej, zwanej „cudem nad Wisłą” (jednej z 10 najważniejszych bitew w historii świata, według niektórych historyków), w 08.1920, dzięki której Polska odzyskała część ziem utraconych w ramach rozbiorów Polski w XVIII w., a Europa ocalona została przed ludobójczym komunizmem. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.12.20]
)

źródła

osobowe:
www.ordynariat.wp.mil.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.12.28]
, www.polacyizydzi.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.15]
, www.ipgs.usKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23]

bibliograficzne:
Martyrologium polskiego duchowieństwa rzymskokatolickiego pod okupacją hitlerowską w latach 1939‑1945”, Wiktor Jacewicz, Jan Woś, tom I‑V, Akademia Teologii Katolickiej, 1977‑1981
Urny przechowywane na cmentarzu Am Perlacher Forst — analiza”, p. Grzegorz Wróbel, kustosz Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, korespondencja prywatna, 25.05.2020
Spis Kościołów i Duchowieństwa Diecezji Pińskiej w R.P.Kliknij by wyświetlić biografię”, Biskup diecezji pińskiej, 1933‑1939, drukarnia diecezjalna

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: SPERAŃSKI Stanisław

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu