• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • SAPETA Tomasz, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSAPETA Tomasz
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne
  • SAPETA Tomasz - Zdjęcia 
więzienne, 1949, Wrocław; źródło: „Leksykon duchowieństwa represjonowanego w PRL w latach 1945–1989”, ed. ks. prof. Jerzy Myszor, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSAPETA Tomasz
    Zdjęcia więzienne, 1949, Wrocław
    źródło: „Leksykon duchowieństwa represjonowanego w PRL w latach 1945–1989”, ed. ks. prof. Jerzy Myszor
    zasoby własne
  • SAPETA Tomasz - Zdjęcia 
więzienne, 1949, Wrocław, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSAPETA Tomasz
    Zdjęcia więzienne, 1949, Wrocław
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne
  • SAPETA Tomasz - Zdjęcia 
więzienne, 1949, Wrocław, źródło: ipn.gov.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSAPETA Tomasz
    Zdjęcia więzienne, 1949, Wrocław
    źródło: ipn.gov.pl
    zasoby własne

nazwisko

SAPETA

inne wersje nazwiska

SAPYTA

imiona

Tomasz

  • SAPETA Tomasz - Tablica nagrobna, cmentarz Osobowiecki, Wrocław, źródło: armiakrajowazgorzelec.blogspot.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSAPETA Tomasz
    Tablica nagrobna, cmentarz Osobowiecki, Wrocław
    źródło: armiakrajowazgorzelec.blogspot.com
    zasoby własne
  • SAPETA Tomasz - Pomnik żołnierzy Powstania Antykomunistycznego 1945-56, cmentarz Osobowiecki, Wrocław, źródło: armiakrajowazgorzelec.blogspot.com, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOSAPETA Tomasz
    Pomnik żołnierzy Powstania Antykomunistycznego 1945-56, cmentarz Osobowiecki, Wrocław
    źródło: armiakrajowazgorzelec.blogspot.com
    zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja przemyskawięcej na
www.przemyska.pl
[dostęp: 2013.02.15]

diecezja katowickawięcej na
www.archidiecezja.katowice.pl
[dostęp: 2013.05.19]

archidiecezja wrocławskawięcej na
www.archidiecezja.wroc.pl
[dostęp: 2013.05.19]

honorowe wyróżnienia

kanonik Expositorii Canonicaliswięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]

data i miejsce
śmierci

19.02.1950

Wrocławdziś: pow. Wrocław miasto, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

alt. daty i miejsca
śmierci

01.03.1950

szczegóły śmierci

Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i wybuchu II wojny światowej aresztowany 10.10.1939 przez Rosjan, ale zwolniony, z zakazem opuszczania powiatu.

Po niemieckim ataku na okupowane przez Rosjan tereny w 06.1941 aresztowany przez współpracującą z Niemcami policję ukraińską.

Zwolniony ale w 1942 zmuszony do opuszczenia parafii Lipowiec wobec ciągłych prześladowań ze strony ukraińskich nacjonalistów.

W 1946, po klęsce niemieckiej i rozpoczęciu okupacji rosyjskiej, fałszywie oskarżony przez nową władzę komunazistowską i zwolniony przez kurię biskupią w Przemyślu z obowiązków duszpasterskich.

Zamieszkał u siostry w Stubnie pow. Przeworsk.

19.05.1947 aresztowany przez komunazistów pod fałszywym zarzutem współpracy z ludobójczą ukraińską organizacją nacjonalistyczną UPA.

19.07.1947 zwolniony.

Wyjechał na Dolny Śląsk, gdzie na prośbę wrocławskiego administratora apostolskiego zaangażował się w obronę sióstr Marianek w Bardzie Śląskim, którym groziła eksmisja i które bezpardonowo atakowane były przez komunazistów.

18.01.1949 został kuratorem Zgromadzenia w Bardo.

Pisał petycje, listy.

Korespondował z dziennikarzem „New York Times”, pisał pod pseudonimem „Tes” do polskiej prasy na Zachodzie.

Korespondował z mjr Gordonem Smithem, komisarycznym zarządcą Triestu, mężem swej bratanicy.

17.02.1949 aresztowany przez komunazistowskie UB, jednostkę rosyjskiego NKWD.

18.02.1949 zbiegł.

Uciekł do Krakowa, gdzie się ukrywał.

Potem, za zgodą katowickiej kurii biskupiej, objął ok. 05.03.1949 parafię Bojszowy.

Tam 10.03.1949 ponownie aresztowany przez UB.

Więziony w Katowicach a 19.03.1949 przewieziony do więzienia we Wrocławiu.

17.10.1949 skazany na dwa lata więzienia — za „przechowywanie kroniki parafii lipowieckiej, listy przeznaczonych na zagładę [prawd. chodzi o materiały dot.

rosyjskiego ludobójstwa w Katyniu], projektu pisma do Osóbki–Morawskiego [działacza socjalistycznego, który przyczynił się w znacznym stopniu do instalacja komunazimu w Polsce], wiersza «Czerwona Zaraza» […] mogących wyrządzić istostną szkodę interesom państwa”.

Osadzony w więzieniu nr 1 we Wrocławiu.

Wkrótce potem zginął w więzieniu w niewyjaśnionych okolicznościach.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie / Polacy

data i miejsce
urodzenia

17.12.1876

Kąkolówkadziś: gm. Błażowa, pow. Rzeszów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

1908

szczegóły posługi

1949

administrator — Bojszowydziś: gm. Bojszowy, pow. Bieruń–Lędziny, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
⋄ parafia RK pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela

1947 – 1949

rezydent — Bardodziś: gm. Bardo, pow. Ząbkowice Śląskie, woj. dolnośląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12]
⋄ klasztor, Urszulanki OSU — także: kapelan ss. Urszulanek

1945 – 1946

proboszcz — Rudnik nad Sanemdziś: gm. Rudnik nad Sanem, pow. Nisko, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. Trójcy Świętej ⋄ dekanat RK Rudnik nad Sanemdziś: gm. Rudnik nad Sanem, pow. Nisko, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1942 – 1945

rezydent — Żołyniadziś: gm. Żołynia, pow. Łańcut, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Kantego Wyznawcy — pomoc w kancelarii parafialnej

1933 – 1942

proboszcz — Lipowiecdziś: część wsi Wróblowice, grom. Medenice, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ parafia RK pw. św. Anny ⋄ dekanat RK Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

1915 – 1933

proboszcz — Stubnodziś: gm. Stubno, pow. Przemyśl, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel ⋄ dekanat RK Mościska / Przemyśl zamiejskinazwy/siedziby dekanatu

1912 – 1915

kuratus/rektor/ekspozyt — Lipowiecdziś: część wsi Wróblowice, grom. Medenice, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
⋄ kościół RK pw. św. Anny ⋄ Rychcicedziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
, parafia RK pw. Podwyższenia Krzyża Świętego ⋄ dekanat RK Drohobyczdziś: grom. Drohobycz miasto, rej. Drohobycz, obw. Lwów, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

ok. 1911 – 1912

administrator — Nowosielcedziś: gm. Przeworsk, pow. Przeworsk, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
⋄ parafia RK pw. Świętego Krzyża, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Jana Ewangelisty, św. Marii Magdaleny, św. Antoniego, św. Katarzyny i św. Leonarda z Abbaty ⋄ dekanat RK Przeworskdziś: gm. Przeworsk miasto, pow. Przeworsk, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

1908 – ok. 1910

wikariusz — Nowosielcedziś: gm. Przeworsk, pow. Przeworsk, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
⋄ parafia RK pw. Świętego Krzyża, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, św. Jana Ewangelisty, św. Marii Magdaleny, św. Antoniego, św. Katarzyny i św. Leonarda z Abbaty ⋄ dekanat RK Przeworskdziś: gm. Przeworsk miasto, pow. Przeworsk, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

ok. 1904 – 1908

student — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

miejsca zagłady
nazwy obozów
(+ nr więźnia)

Katowice (więzienie): Areszt śledczy zarządzany przez Niemców, a później, w 1945, przejęty przez komunazistów.

«Genocidium Atrox»: W latach 1939‑1947, szczególnie w latach 1943‑1944, niezależne jednostki ukraińskie, głównie przynależące do ludobójczych organizacji OUN (ramię polityczne) i UPA (ramię zbrojne), wspomagane przez ludność ukraińską, wymordowały — zazwyczaj w niezwykle brutalny sposób — na terenach Wołynia oraz sąsiadujących regionów Rzeczypospolitej, od 130,000 do 180,000 Polaków, ludności cywilnej, kobiet, dzieci, starszych, młodszych, mężczyzn. Konflikt polsko–ukraiński, który otwarcie objawił się podczas i po zakończeniu I wojny światowej (w szczególności skutkując wojną polsko–ukraińską lat 1918‑1919), który przetrwał, a nawet wzmocnił się podczas czasów II Rzeczpospolity, gdy zachodnia część Ukrainy wchodziła w skład państwa polskiego, wybuchł ponownie z momentem wybuchu II wojny światowej w 09.1939. Za czasów rosyjskiej okupacji 1939‑1941, gdy setki tysięcy Polaków zostało deportowanych w głąb Rosji, gdy dziesiątki tysięcy zostało zamordowanych (m.in. podczas tzw. zbrodni katyńskiej), miał jeszcze ograniczony zasięg, tym bardziej, że Ukraińcy, w szczególności nacjonaliści ukraińscy, również stali się obiektem prześladowań rosyjskich. Dopiero wybuch wojny niemiecko–rosyjskiej 22.06.1941 i początek niemieckiej okupacji doprowadził do niezwykle krwawego konfliktu. Ukraińcy początkowo otwarcie wspierali Niemców (zakładając policję ukraińską,współuczestnicząc w zagładzie Żydów, wstępując do jednostek wojskowych walczących u boku Niemców). Później, wobec ambiwalentnej postawy Niemców, zaczęli się uniezależniać. I w 1943 jedna z jednostek ukraińskiej organizacji nacjonalistycznej OUN/UPA na Wołyniu doprowadziła do ludobójstwa miejscowej ludności polskiej. W ciągu paru tygodni zamordowano, przy biernej postawie Niemców, ponad 40 tys. Polaków. Strategię wołyńskiego OUN/UPA zaakceptowała i przyjęła cała organizacja i podobne akty ludobójstwa przeniosły się na tereny Małopolski Wschodniej, gdzie zamordowano ponad 20 tys. Polaków, napotykając jednakże na zbrojny opór ludności polskiej. Dalej na zachód, na terenie Chełmszczyzny, Rzeszowszczyzny, etc. ludobójstwo przekształciło się otwarty wręcz konflikt. Generalnie ludobójstwo dokonane przez ukraińskich nacjonalistów, współpracujących z niemieckimi siłami okupacyjnymi, na bezbronnych Polakach miało miejsce na całym terenie obecności ukraińskiej, zniszczono setki wiosek, mordując w wyrafinowany sposób wszystkich ich mieszkańców. W czasie tego holokaustu — znanego jako «Genocidium Atrox» (pl. „straszne ludobójstwo”) — zginęło ponad 200 kapłanów i sióstr zakonnych. Charakter i cel ludobójstwa może najlepiej oddaje pieśń śpiewana przez morderców: „Polaków wyrżniemy, Żydów wytniemy, wielką Ukrainę zdobyć musimy” (ukr. „Поляків виріжем, Євреїв видусим, велику Україну здобути мусим”). Ludobójstwo i konflikt, które doprowadziły do całkowitej eliminacji polskiej społeczności i polskiej kultury z Ukrainy, zakończyły się przymusowymi deportacji lat 1944‑1945 Polaków z terenów Ukrainy oraz części Ukraińców na Ukrainę, oraz „Akcją Wisła”, w trakcie której komunazistowskie siły kontrolowanych przez Rosjan polskich jednostek wysiedliły Ukraińców z terenów południowo–wschodnich na zachód polskiej republiki prl. (więcej na: www.swzygmunt.knc.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.06.20]
)

Ribbentrop-Mołotow: Ludobójczy rosyjsko–niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro–Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy–Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko–niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
www.encyklo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, www.marianki.katowice.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.26]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30]
, silesia.edu.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2020.04.25]

bibliograficzne:
Leksykon duchowieństwa represjonowanego w prl w latach 1945‑1989”, praca zbiorowa pod redakcją Jerzego Myszora, Warszawa, 2002
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.06.23]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.04.12]
, ipn.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.04.12]
, armiakrajowazgorzelec.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22]
, armiakrajowazgorzelec.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.22]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E-majlową

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: SAPETA Tomasz

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu