• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • PREUSCHOFF Feliks, źródło: www.bildarchiv-ostpreussen.de, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPREUSCHOFF Feliks
    źródło: www.bildarchiv-ostpreussen.de
    zasoby własne

nazwisko

PREUSCHOFF

imiona

Feliks

inne wersje imion

Felix

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja warmińskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2018.09.02]

akademickie wyróżnienia

doktor teologii

data i miejsce
śmierci

01.05.1945

ITŁ TagiłŁagsieć obozów pracy niewolniczej GuŁAG
dziś: Niżny Tagił, obw. swierdłowski, Rosja

więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

alt. daty i miejsca
śmierci

07‑08.1945

szczegóły śmierci

W czasie I wojny światowej 1914‐1918 kapelan armii niemieckiej — szpitala (lazaretu) w Wilnie.

W trakcie rosyjskiej ofensywy zimowej 1945 pod koniec w II wojny światowej — rozpoczętej niemieckim i rosyjskim najazdem na Rzeczpospolitą w 09.1939 — Reszel został zajęty przez armię rosyjską 29.01.1945.

Aresztowany przez Rosjan i prawd. w 03.1940 przewieziony do Kętrzyna (prawd. z ks. Bockiem).

Następnie przetransportowany do obozu przejściowego w Wystruci.

Stamtąd w wagonie kolejowym, do którego ściśnięto ok. 50 osób, przez 21 dni transportowany do Rosji, do rosyjskiego obozu jenieckiego niewolniczej pracy przymusowej w miejscowości Niżny Tagil w górach Ural (prawd. podobozu Nr 153, stanowiącego część obozu koncentracyjnego ITŁ TagiłŁag) — czasie transportu prawd. zginął wspomniany ks. Bock.

Wkrótce zachorował i zginął w obozowym „szpitalu”.

przyczyna śmierci

eksterminacja

sprawstwo

Rosjanie

miejsca i wydarzenia

ITŁ TagiłŁagKliknij by przejść do opisu, GułagKliknij by przejść do opisu, WystrućKliknij by przejść do opisu, Deportacje Niemców do Rosji w 1945Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

10.03.1890

Bydgoszczdziś: pow. Bydgoszcz miasto, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

04.08.1912 (Monachiumdziś: kraj Bawaria, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12]
)

szczegóły posługi

1937 – 1945

dziekan — dekanat RK Reszeldziś: gm. Reszel, pow. Kętrzyn, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
— archiprezbiter

1937 – 1945

proboszcz — Reszeldziś: gm. Reszel, pow. Kętrzyn, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
⋄ parafia RK pw. Apostołów św. Piotra i św. Pawła ⋄ dekanat RK Reszeldziś: gm. Reszel, pow. Kętrzyn, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

1923 – 1937

wikariusz — Świątkidziś: gm. Świątki, pow. Olsztyn, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.04.02]
⋄ parafia RK pw. św. Kosmy i św. Damiana, Męczenników ⋄ dekanat RK Dobre Miastodziś: gm. Dobre Miasto, pow. Olsztyn, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

1923 – 1929

wikariusz — Ornetadziś: gm. Orneta, pow. Lidzbark Warmiński, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Ornetadziś: gm. Orneta, pow. Lidzbark Warmiński, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

1914 – 1923

wikariusz — Bisztynekdziś: gm. Bisztynek, pow. Bartoszyce, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
⋄ parafia RK pw. św. Macieja Apostoła i Przenajdroższej Krwi Pana Jezusa ⋄ dekanat RK Reszeldziś: gm. Reszel, pow. Kętrzyn, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

1913 – 1914

doktorant — Monachiumdziś: kraj Bawaria, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12]
⋄ nauki biblijne, niem. Ludwig–Maximilians–Universität (pl. Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana)

1912 – 1913

wikariusz — Ornetadziś: gm. Orneta, pow. Lidzbark Warmiński, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]
⋄ parafia RK pw. św. Jana Chrzciciela ⋄ dekanat RK Ornetadziś: gm. Orneta, pow. Lidzbark Warmiński, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.01.28]

do 1912

student — Braniewodziś: gm. Braniewo miasto, pow. Braniewo, woj. warmińsko‐mazurskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

inni związani
szczegółami śmierci

BOCKKliknij by wyświetlić biogram Gilbert

miejsca i wydarzenia
opisy

ITŁ TagiłŁag: Rosyjski ros. Исправи́тельно‐Трудово́й Ла́герь (pl. Poprawczy Obóz Pracy) ITŁ ros. Тагильский (pl. Tagilskij) — obóz koncentracyjny i niewolniczej pracy przymusowej (w ramach kompleksu Gułag) — z siedzibą w Niżnym Tagile w obw. swierdłowskim, w górach Ural, w azjatyckiej części Rosji, ok. 25 km na wschód od umownej granicy Europy i Azji. Założony 27.01.1942. Więźniowie niewolniczo pracowali w kopalniach rud miedzi i żelaza, przy budowie zakładów metalurgicznych i koksochemicznych, materiałów ogniotrwałych, warsztatów konstrukcji metalowych (produkujących m.in. rosyjskie czołgi T‐34), przy produkcji pustaków żużlowych, cementu, cegły, wapna, przy budowie elektrociepłowni, zbiorników wodnych, zapór na rzekach, mieszkań, budynków użyteczności publicznej, dróg, bocznic kolejowych, przy wyrębie lasów, pozyskiwaniu i przeróbce drewna, w zakładach produkcji artykułów odzieżowych i żywnościowych, etc. Początkowo przetrzymywani byli w nim więźniowie rosyjscy, a od 1943 jeńcy wojenni — Niemcy, Węgrzy, etc. (umieszczano ich w odrębnych podobozach jenieckich — w Niżnym Tagile funkcjonowały takie dwa: Nr 153 i Nr 245). Tysiące przebywało w obozie centralnym i jego 12 podobozach (co najmniej jednym z nich był obóz kobiecy). W szczytowym okresie — do śmierci 05.03.1953 rosyjskiego socjalistycznego przywódcy, Józefa Stalina — było w nich ok. 45,000 więźniów: e.g. 24,025 (01.04.1942); 43,423 (01.01.1943); 25,712 (01.01.1944); 17,003 (01.01.1945); 16,329 (01.01.1947); 20,005 (01.01.1951); 18,945 (01.01.1952); 17,875 (01.03.1953), spośród których tylko w 1942 zginęło 10,630, a latach 1950. ok. 25% stanowiły kobiety. Zakończył działalność 29.04.1953. (więcej na: old.memo.ruKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.04.08]
)

Gułag: Akronim Gułag pochodzi od ros. Главное управление исправительно‐трудовых лагерей и колоний (pl. Główny Zarząd Poprawczych Obozów Pracy). Sieć rosyjskich obozów koncentracyjnych niewolniczej pracy przymusowej formalnie założony został decyzją najwyższych władz rosyjskich 27.06.1929. Kontrolę przejęło OGPU, poprzednik ludobójczego NKWD (od 1934) i MGB (od 1946). Poszczególne łagry (obozy) powstawały często w oddalonych, słabo zaludnionych obszarach, na których budowano ważne dla rosyjskiego państwa obiekty przemysłowe lub transportowe. Modelem stała się pierwsza „wielka budowa komunizmu”, czyli Kanał Białomorsko‐Bałtycki (1931‐1932), a za twórcę ukształtowanego tam systemu wykorzystania niewolniczej pracy przymusowej w ramach Gułagu, uznawany jest Naftali Frenkel, żydowskiego pochodzenia, który przeszedł do historii jako autor zasady „Z więźnia musimy wycisnąć wszystko w ciągu pierwszych trzech miesięcy — potem nic nam po nim”. Miał być twórcą, wg Aleksandra Sołżenicyna, tzw. „systemu kotłów”, czyli uzależnienia racji żywnościowych od wypracowania określonej liczby procent normy. W zarządzanym przez niego obozie ITŁ BelBałtŁag ukuto pojęcie ZEK — więzień — i.e. ros. заключенный‐каналоармеец (pl. kanałowy żołnierz), które przyjęło się jako określenie więźnia rosyjskich obozów niewolniczej pracy przymusowej. Jednorazowo w obozach Gułag przetrzymywano do 12 mln więźniów, czyli ok. 5% ludności Rosji. Sołżenicyn w książce „Archipelag GUŁag” szacował, że w Gułag do 1956 uśmiercono ok. 60 mln ludzi. Formalnie rozwiązany 20.01.1960. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
)

Wystruć: Rosyjski obóz przejściowy, zorganizowany po zajęciu 21‐22.01.1945 miasta Wystruć przez Rosjan, dla niemieckiej ludności z Prus Wschodnich — na miejscu obozu DL Insterburg, czyli niemieckiego obozu jenieckiego niem. Durchgangslager der Luftwaffe (pl. Obóz Przejściowy Sił Powietrznych), zarządzanego przez niemieckie siły powietrzne Luftwaffe, w którym Niemcy przetrzymywali m.in. Francuzów i Brytyjczyków — jedno z centrów gromadzenia pokonanych Niemców przeznaczonych do niewolniczej pracy w Rosji. W Wystruci (dziś: Czerniachowsk), a także sąsiednim Jurborku, przetrzymywano ok. 60 tys. osób: mężczyzn, kobiet, dziewcząt i starców. Wszystkich Rosjanie wysłali — transportami kolejowymi trwającymi 4‐7 tygodni, bez ciepłej strawy i odpowiednich warunków sanitarnych — do rosyjskich obozów pracy niewolniczej. Wielu zmarło już w drodze… (więcej na: bazhum.muzhp.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.09.02]
)

Deportacje Niemców do Rosji w 1945: 06.02.1945 rosyjski Państwowy Komitet Obrony wydał nakaz internowania wszystkich zdolnych do pracy Niemców, głównie mężczyzn, na niemieckich terenach zdobywanych przez rosyjską armię i następnie skierowania ich w głąb Rosji — do obozów pracy w Donbasie na Ukrainie, do ośrodków przemysłowych na Uralu, na tereny okupowanej przez Rosjan Białorusi, etc. — w celu odbudowy zniszczonej działaniami wojennymi Rosji. Planowano wykorzystać ok. 500,000 Niemców, w wieku 17‐50 lat, choć w praktyce aresztowano i wysyłano starszych. Tylko ze Śląska wywieziono do ok. 90,000, z których wróciło ok. 20% — byli wśród nich Niemcy i Polacy, w tym członkowie kospiracyjnej Armii Krajowej AK (część Polskiego Państwa Podziemnego) walczącej z Niemcami. Dziesiątki tysięcy wywieziono z Warmii i Mazur. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
gross-kleeberg.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19]
, files.bildarchiv-ostpreussen.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18]

bibliograficzne:
Leksykon duchowieństwa represjonowanego w prl w latach 1945‐1989”, praca zbiorowa pod redakcją Jerzego Myszora, Warszawa, 2002
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.bildarchiv-ostpreussen.deKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.11.18]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: PREUSCHOFF Feliks

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu