• MATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneMATKA BOŻA CZĘSTOCHOWSKA
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
link to OUR LADY of PERPETUAL HELP in SŁOMCZYN infoLOGO PORTALU

Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska

  • św. ZYGMUNT: kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
  • św. ZYGMUNT: XIX w., feretron, kościół św. Zygmunta, Słomczyn; źródło: zbiory własneśw. ZYGMUNT
    XIX w., feretron
    kościół pw. św. Zygmunta, Słomczyn
    źródło: zbiory własne
LINK do Nu HTML Checker

pełna lista:

wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę

displayClick to display full list in English


Martyrologium duchowieństwa — Polska

XX w. (lata 1914 – 1989)

dane osobowe

wersja:

EnglishClick to display this bio in English

link to PERSONAL RECORD - ENGLISH VERSIONClick to display this bio in English
  • PILIPIEC Michał, źródło: kurierblazowskii.w.interiowo.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPILIPIEC Michał
    źródło: kurierblazowskii.w.interiowo.pl
    zasoby własne
  • PILIPIEC Michał, źródło: mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPILIPIEC Michał
    źródło: mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl
    zasoby własne
  • PILIPIEC Michał, źródło: przemyska.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPILIPIEC Michał
    źródło: przemyska.pl
    zasoby własne
  • PILIPIEC Michał, źródło: niedziela.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPILIPIEC Michał
    źródło: niedziela.pl
    zasoby własne
  • PILIPIEC Michał, źródło: mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPILIPIEC Michał
    źródło: mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl
    zasoby własne
  • PILIPIEC Michał, źródło: mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPILIPIEC Michał
    źródło: mtrojnar.rzeszow.opoka.org.pl
    zasoby własne
  • PILIPIEC Michał, źródło: przemyska.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPILIPIEC Michał
    źródło: przemyska.pl
    zasoby własne
  • PILIPIEC Michał - Wyobrażenie współczesne, Szkoła Podstawowa im. Armii Krajowej, Błażowa Dolna, źródło: przemyska.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPILIPIEC Michał
    Wyobrażenie współczesne, Szkoła Podstawowa im. Armii Krajowej, Błażowa Dolna
    źródło: przemyska.pl
    zasoby własne

nazwisko

PILIPIEC

imiona

Michał

  • PILIPIEC Michał - Tablica pamiątkowa, katedra pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela, Przemyśl, źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl, zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPILIPIEC Michał
    Tablica pamiątkowa, katedra pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Jana Chrzciciela, Przemyśl
    źródło: www.miejscapamiecinarodowej.pl
    zasoby własne
  • PILIPIEC Michał - Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa, źródło: zasoby własne; KLIKNIJ by POWIĘKSZYĆ i WYŚWIETLIĆ INFOPILIPIEC Michał
    Tablica pamiątkowa, katedra polowa Wojska Polskiego, Warszawa
    źródło: zasoby własne

funkcja

kapłan diecezjalny

wyznanie

Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]

diecezja / prowincja

diecezja przemyskawięcej na
www.przemyska.pl
[dostęp: 2013.02.15]

ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]

honorowe wyróżnienia

Krzyż Komandorski z Gwiazdą „Polonia Restitutawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2019.04.16]

data i miejsce
śmierci

08.12.1944

las Głogowskidziś: gm. Głogów Małopolski, pow. Rzeszów, woj. małopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]

szczegóły śmierci

Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, podczas okupacji niemieckiej, kapelan podziemnego Związku Walki Zbrojnej ZWZ, w 1942 przekształconego w Armię Krajowej AK (część Polskiego Państwa Podziemnego), m.in. Obwodu Rzeszów, pod pseudonimem „Ski” i „Jan”.

Wystawiał nowe, fałszywe świadectwa urodzenia osobom poszukiwanym i prześladowanym przez Niemców.

Wychowawca i nauczyciel w tajnym szkolnictwie polskiem na poziomie średnim (część Polskiego Państwa Podziemnego).

Opracował „Modlitewnik polskiego żołnierza — powstańca”.

Na wiosnę 1944 awansowany do stopnia kapitana AK.

Po wygnaniu Niemców i nadejściu w 07.1944 Rosjan ukrywał się.

Aresztowany 03.12.1944 przez polską jednostkę rosyjskiego NKWD, gdy powrócił na plebanię w Błażowej, by odprawić roraty.

Przetrzymywany w więzieniu na Zamku w Rzeszowie.

Torturowany przez kontrolowaną przez Rosjan polską komunazistowską policję UB. „Był strasznie zmasakrowany.

Sutanna jego była w wielu miejscach popękana. Na ciele miał wiele ran. Z pęknięć skóry na głowie sączyła się krew. Wił się z bólu. Musiał to być ból okropny, skoro ksiądz nie mógł pohamować łkania i jęku. W odgłosach cierpienia nie wyczuwało się skargi, nie było nic z wołania o pomstę do niebios, lecz było w nich coś bliskiego Chrystusowemu posłuszeństwu, modlitewnemu «bądź wola Twoja», była w nich prośba o przebaczenie”. Przesłuchującym miał odpowiadać: „Jestem sługą i żołnierzem Jezusa Chrystusa, a zarazem naszej Ojczyzny Polski, toteż walczyłem, walczę i będę walczył nadal nie tylko o godność Boga i Kościoła Chrystusowego, ale i z szerzonym przez was komunistów bezbożnictwem”.

Bezzasadnie oskarżony o ukrywanie drukarni i radiostacji, o zorganizowanie napadu na posterunek UB w Hyżnem.

Zamordowany strzałem w tył głowy wraz z 3 innymi więźniami.

Ciało pokryto papą i podpalono.

przyczyna śmierci

zbiorowy mord

sprawstwo

Rosjanie / Polacy

miejsca i wydarzenia

RzeszówKliknij by przejść do opisu, GeneralgouvernementKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu

data i miejsce
urodzenia

28.11.1912

Tarnawcedziś: gm. Krasiczyn, pow. Przemyśl, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]

prezbiterat (święcenia)
ordynacja

21.06.1936 (katedra przemyskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14]
)

szczegóły posługi

1939 – 1944

wikariusz — Błażowadziś: gm. Błażowa, pow. Rzeszów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ parafia RK pw. św. Marcina Biskupa i Wyznawcy ⋄ dekanat RK Tyczyndziś: gm. Tyczyn, pow. Rzeszów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
— także: po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej prefekt i nauczyciel łaciny w nowo otwartym prywatnym gimnazjum

1938 – 1939

wikariusz — Futomadziś: gm. Błażowa, pow. Rzeszów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
⋄ parafia RK pw. św. Leonarda Wyznawcy, św. Michała Archanioła, św. Wojciecha Biskupa i Męczennika i św. Walentego Męczennika ⋄ dekanat RK Dynówdziś: gm. Dynów miasto, pow. Rzeszów, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

1936 – 1938

wikariusz — Pniówdziś: gm. Radomyśl nad Sanem, pow. Stalowa Wola, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]
⋄ parafia RK pw. św. Zygmunta ⋄ dekanat RK Rozwadówdziś: dzielnica w Stalowej Woli, gm. Stalowa Wola miasto, pow. Stalowa Wola, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.10.09]

1931 – 1936

student — Przemyśldziś: pow. Przemyśl miasto, woj. podkarpackie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne

miejsca i wydarzenia
opisy

Rzeszów: Podczas niemieckiej okupacji więzienie karne zarządzane przez Niemców, zorganizowane na Zamku w Rzeszowie. Przetrzymywano w nim każdego dnia ponad 2,500 więźniów (tak było od 01.04.1943 do 01.03.1944), głównie Polaków. W podziemiach oraz placu więziennym dokonywano egzekucji wydawanych przez niemiecki kapturowy Sondergericht (pl. sąd specjalny) — więźniów Zamku Niemcy mordowali także w innych miejscach Rzeszowa. Po wycofaniu się Niemców 02.08.1944 i zdobyciu miasta przez Rosjan więzienie najpierw rosyjskiej ludobójczej organizacji NKWD, a potem UB, polskiej jednostki NKWD. Więziono w nim tysiące polskich działaczy niepodległościowych z różnych organizacji (m.in. Armii Krajowej AK, części Polskiego Państwa Podziemnego, i Wolność i Niepodległość WiN). Lokalny dowódca AK, płk Łukasz Ciepliński, późniejszy prezes IV Komendy WiN, zamordowany w 1951 przez komunazistów, raportował w 1944 o sytuacji uwięzionych: „przy badaniu stosuje się bicie nawet kobiet. Dochodzeniami […] kieruje NKWD” oraz „położenie więźniów […] fatalne. Po prostu umierają z głodu. Wyżywienie za czasów niemieckich, w porównaniu z obecnym, było luksusowe”. Wówczas na Zamku również dokonywano egzekucji przetrzymywanych więźniów — polskich działaczy niepodległościowych, ale także zbrodniarzy hitlerowskich i nacjonalistach ukraińskich — tak jak i Niemcy w zamkowych piwnicach oraz na szubienicy wzniesionej na dziedzińcu. (więcej na: www.sw.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.12.04]
)

Generalgouvernement: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych rejonów. W dwóch z nich utworzyli nowe niemieckie prowincje, dwie wcielili do innych prowincji. Natomiast piąta część potraktowana została odrębnie, i w sensie politycznym odtwarzać miała niemiecki pomysł z 1915 (po klęsce Rosjan w bitwie pod Gorlicami w 05.1915 w czasie I wojny światowej) utworzenia polskiej enklawy w ramach Niemiec. Nielegalna w sensie prawa międzynarodowego, i.e. konwencji haskiej, i publicznego, zarządzana przez Niemców wedle odrębnych praw — specjalnie ustanowionych dla polskich niem. Untermenschen (pl. podludzie) — do czasu ofensywy rosyjskiej w 1945 stanowiła część niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Do 31.07.1940 zwana formalnie niem. Generalgouvernement für die besetzten polnischen Gebiete (pl. Generalne Gubernatorstwo dla okupowanych ziem polskich) — później już tylko niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), tak jak w latach 1915‐1918. Od 07.1941, czyli po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika Rosjan, w jego skład wchodził też dystrykt Galicja, czyli polskie przedwojenne południowo–wschodnie województwa. Wobec Polaków i Żydów stosowano specjalne prawo karne, umożliwiające dowolne wymierzanie kary śmierci niezależnie od wieku „sprawcy”, sankcjonujące stosowanie odpowiedzialności zbiorowej. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej rząd niem. Generalgouvernement uznano za organizację przestępczą, a jego przywódcę, gubernatora Hansa Franka, za zbrodniarza i stracono. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.12.13]
)

Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
)

Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28]
)

źródła

osobowe:
bezdekretu.blogspot.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.15]
, pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.17]
, www.katolicy.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19]
, katolicy.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.01.17]

bibliograficzne:
Lista strat wśród duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego w latach 1939‐1945”, red. Józef Krętosz, Maria Pawłowiczowa, Opole, 2005
Słownik biograficzny duchowieństwa metropolii lwowskiej obrządku łacińskiego ofiar II wojny światowej 1939‐1945”, Maria Pawłowiczowa (red.), ks. Józef Krętosz (red.), Wydawnictwo Świętego Krzyża, Opole, 2007
Schematismus Venerabilis Cleri Dioecesis PremisliensisKliknij by wyświetlić stronę źródłową”, Kuria diecezji przemyskiej, od 1866 do 1938
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
kurierblazowskii.w.interiowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.24]
, mtrojnar.rzeszow.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.24]
, przemyska.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.24]
, niedziela.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.24]
, mtrojnar.rzeszow.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.24]
, mtrojnar.rzeszow.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.24]
, przemyska.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.24]
, przemyska.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2017.03.24]
, www.miejscapamiecinarodowej.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.08.14]

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORA

Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org
 — proszę spróbować wybierając link poniżej:

LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej

Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:

ADRES EMAJL

jako temat podając:

MARTYROLOGIUM: PILIPIEC Michał

Powrót do przeglądania życiorysu:

kliknij by powrócić do życiorysuKliknij by powrócić do życiorysu