Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
MARSZAŁEK
imiona
Rudolf
funkcja
ojciec zakonny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
zakon
Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej SChrwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2012.11.23]
(i.e. Chrystusowcy)
diecezja / prowincja
diecezja katowickawięcej na
www.archidiecezja.katowice.pl
[dostęp: 2013.05.19]
archidiecezja krakowskawięcej na
www.diecezja.pl
[dostęp: 2013.05.19]
ordynariat polowy Wojska Polskiego RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
data i miejsce
śmierci
10.03.1948
Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
szczegóły śmierci
Po maturze w 1931 elew Szkoły Podchorążych Piechoty w Zambrowie.
Po jej ukończeniu, jako kapral z cenzusem, aplikant w 4. Pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie — po ukończeniu mianowany plutonowym podchorążym.
Wówczas przydzielony do 3. Pułku Strzelców Podhalańskich w Bielsku.
W 1932 przeniesiony do rezerwy w stopniu podporucznika.
W 07.1939 powołany do Wojska Polskiego jako kapelan.
Po najeździe niemieckim na Rzeczpospolitą 01.09.1939 (Rosjanie zaatakowali 17 dni później) i rozpoczęciu II wojny światowej uczestniczył jako kapelan — duszpasterz szpitalny — 58. Pułku Piechoty Armii Wielkopolska w obronie Warszawy.
01.10.1939, po upadku stolicy, aresztowany przez Niemców.
Osadzony w więzieniu Pawiak w Warszawie.
Zwolniony w 11.1939.
Przez powstające dowództwo walki konspiracyjnej z okupantem niemieckim wysłany w rodzinne strony, do Bielska.
Tam został kapelanem podziemnej, niepodległościowej organizacji wojskowej „Orzeł Biały” w Bielsku (część powstającego Polskiego Państwa Podziemnego), pseudonim „Opoka”.
Zdekonspirowany otrzymał rozkaz udania się do polskiej armii na Zachodzie ale 04.04.1940 został aresztowany na granicy polsko–węgierskiej.
Więziony we Wiedniu.
Następnie do 03.1941 przetrzymywany w obozie koncentracyjnym KL Gusen I — części kompleksu obozów koncentracyjnych KL Mauthausen‐Gusen — gdzie niewolniczo pracował w kamieniołomach.
Stamtąd, prawd. dzięki staraniom rodziny, przewieziony do Wiednia i skazany — jako „obywatel Niemiec” (jego rodzinne strony zostały przez okupanta niemieckiego bezpośrednio przyłączone do Niemiec) — na rok więzienia, z zaliczeniem odbytej „kary”.
Zwolniony w 06.1941 powrócił do Bielska.
Został kapelanem podziemnej organizacji wojskowej Batalionów Chłopskich BCh na terenie Śląska Cieszyńskiego, a potem kapelanem niepodległościowej armii konspiracyjnej Narodowe Siły Zbrojne NSZ.
Po zakończeniu okupacji niemieckiej w 1945 został kapelanem 13. Dywizji Piechoty polskich oddziałów armii rosyjskiej.
Po kilku miesiącach opuścił wojsko — już był poszukiwany przez komunazistowskie UB — i 13.09.1945 potajemnie, poprzez Cieszyn, Pragę Czeską, Regensburg, Norymbergę dotarł do Monachium, do Niemiec, gdzie posługiwał wśród żołnierzy polskich oddziałów na Zachodzie — był kapelanem „Brygady Świętokrzyskiej” NSZ w stopniu majora.
02.12.1945 powrócił na tereny okupowanej przez Rosjan Polski i został proboszczem w Bystrej Mikuszowicach.
Zagrożony aresztowaniem przez komunazistowskie UB, jednostkę rosyjskiego NKWD, ukrył się 01.07.1946 w Górnym Szczyrku.
Został kapelanem konspiracyjnego oddziału Narodowych Sił Zbrojnych NSZ „Bartek”.
W 10‐11.1946 znów był na Zachodzie, prawd. z rozkazem demobilizacji oddziału NSZ.
Po powrocie aresztowany 13.12.1946 przez komunazistowskie UB.
Po miesiącu w więzieniach śląskich 07.01.1947 przewieziony do więzienia Warszawa–Mokotów przy ul. Rakowieckiej.
Torturowany.
14.01.1948 sądzony w Warszawie i 3 dni później skazany na czterokrotną karę śmierci.
Jego prośba o ułaskawienie została 07.03.1948 odrzucona przez rosyjskiego namiestnika w Polsce, Bolesława Bieruta (polskiego zdrajcę, wymienionego w 1923 jako rosyjskiego szpiega na bpa Cieplaka, skazanego przez Rosjan na karę śmierci).
Trzy dni później zamordowany w więzieniu.
przyczyna śmierci
mord
sprawstwo
Rosjanie / Polacy
miejsca i wydarzenia
Warszawa (Mokotów)Kliknij by przejść do opisu, WiedeńKliknij by przejść do opisu, KL Gusen IKliknij by przejść do opisu, KL Mauthausen‐GusenKliknij by przejść do opisu, PawiakKliknij by przejść do opisu, «Intelligenzaktion»Kliknij by przejść do opisu, UWZL Potulitz (Lebrechtsdorf)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
29.08.1911
Komorowicedziś: część Bielska‐Białej, pow. Bielsko‐Biała miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
śluby zakonne
13.10.1934 (czasowe)
22.10.1937 (wieczyste)
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
03.06.1939 (katedra poznańskawięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.11.14])
szczegóły posługi
1942 – 1946
kuratus/rektor/ekspozyt — Bystradawn.: Bystra Śląska i Bystra Katowicka
dziś: gm. Wilkowice, pow. Bielsko‐Biała, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.05.23] ⋄ kaplica RK (publiczna) ⋄ Wilkowicedziś: gm. Wilkowice, pow. Bielsko‐Biała, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19], parafia RK pw. św. Michała Archanioła ⋄ dekanat RK Biała Krakowskadziś: dzielnica w Bielsku‐Białej, pow. Bielsko‐Biała miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1942
kuratus/rektor/ekspozyt — Dziedzicedziś: osiedle w Czechowicach‐Dziedzicach, gm. Czechowice‐Dziedzice, pow. Bielsko‐Biała, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.02.15] ⋄ kościół RK pw. Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski ⋄ parafia RK pw. Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych ⋄ dekanat RK Bielskodziś: część Bielska‐Białej, pow. Bielsko‐Biała miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1941 – 1942
duszpasterz — Bielskodziś: część Bielska‐Białej, pow. Bielsko‐Biała miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ parafia RK pw. św. Mikołaja Biskupa i Wyznawcy ⋄ dekanat RK Bielskodziś: część Bielska‐Białej, pow. Bielsko‐Biała miasto, woj. śląskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
do 1939
student — Poznańdziś: pow. Poznań miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ teologia, Arcybiskupie Seminarium Duchowne (Collegium Leoninum) — zamieszkały w „Domu studiów teologicznych” Towarzystwa
od 1934
student — Gnieznodziś: gm. Gniezno miasto, pow. Gniezno, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia, Arcybiskupie Seminarium Duchowne — zamieszkały w „Domu studiów filozoficznych” Towarzystwa
1933 – 13.10.1934
nowicjat — Potulicedziś: gm. Nakło nad Notecią, pow. Nakło nad Notecią, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18] ⋄ Dom Macierzysty, Chrystusowcy SChr
05.10.1933
zakonnik — Potulicedziś: gm. Nakło nad Notecią, pow. Nakło nad Notecią, woj. kujawsko‐pomorskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18] ⋄ Dom Macierzysty, Chrystusowcy SChr
miejsca i wydarzenia
opisy
Warszawa (Mokotów): Więzienie i areszt śledczy w Warszawie przy ul. Rakowieckiej. Wykorzystywany przez Niemców podczas okupacji Warszawy w latach 1939‐1945. Po rozpoczęciu okupacji komunazistowskiej w latach 1945‐1956 i później przetrzymywane w nim były przez UB, polski oddział rosyjskiej służby bezpieczeństwa NKWD i KGB, tysiące polskich działaczy niepodległościowych. Wykonano setki wyroków śmierci. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Wiedeń: Niemieckie więzienie karne.
KL Gusen I: Niemiecki niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL „rodzaju III” (niem. „Stufe III”), wchodzący w skład kompleksu KL Mauthausen‐Gusen, przeznaczony dla „nieuleczalnych politycznych wrogów Rzeszy”. Więźniowie niewolniczo pracowali w niedalekim kamieniołomie, a także w lokalnych prywatnych firmach, na przykład przy budowie domów dla strażników SS w pobliskim Sankt Georgen. Otwarty w 05.1940 jako „obóz dla Polaków” aresztowanych w trakcie realizacji programu eksterminacji polskiej inteligencji «Intelligenzaktion». Do końca Polacy stanowili większość więźniów w obozie. Setki polskich kapłanów z obszarów Polski włączonych bezpośrednio do Niemiec przywieziono do obozu w 1940, po rozpoczęciu okupacji Polski, z obozów koncentracyjnych KL Sachsenhausen i KL Dachau. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
KL Mauthausen‐Gusen: Duża grupa niemieckich obozów niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL wokół wiosek Mauthausen i Gusen w Górnej Austrii, ok. 30 km na wschód od Linzu, funkcjonująca od 1938 do 05.1945. Z biegiem czasu stała się jednym z największych kompleksów obozowym w kontrolowanej przez Niemcy części Europy, obejmujących cztery główne obozy koncentracyjne (Mauthausen, Gusen I, Gusen II i Gusen III) oraz ponad 50 mniejszych, gdzie więźniowie niewolniczo pracowali w kamieniołomach (wydobywany granit, z którego wyłożone były ulice Wiednia, przeznaczony był na całościową rekonstrukcję niemieckich miast według planów Alberta Speera), fabrykach amunicji, kopalniach, fabrykach zbrojeniowych i montowniach samolotów myśliwskich Me 262. Kompleks służył niemieckiej machinie wojennej oraz jako środek eksterminacji przez pracę. Początkowo nie miał własnej komory gazowej i ofiary wysyłane były głównie do zamku w Hartheim, ok. 40.7 km na wschód, lub zabijane śmiertelnym zastrzykiem i palone w piecach krematoryjnych. Później między Mauthausen i Gusen zaczął jeździć samochód z rurami wydechowymi skierowanymi do wnętrza. Wreszcie w 12.1941 wybudowano komorę gazową. Ok. 122,000‐360,000 więźniów zginęło bądź zostało zamordowanych. Wielu polskich kapłanów, głównie zatrzymanych w ramach akcji eksterminacji polskiej inteligencji «Intelligenzaktion», straciło tam życie. Kompleks został założony i służył jako źródło taniej siły roboczej prywatnemu przedsiębiorstwu. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23])
Pawiak: Więzienie śledcze w Warszawie, zbudowane przez zaborcę rosyjskiego w latach 1830‐1835. W latach zaboru rosyjskie więzienie śledcze, zarówno kryminalne, jak i polityczne. W czasie II wojny światowej i okupacji niemieckiej, największe niemieckie więzienie w Generalnym Gubernatorstwie. Początkowo podlegało Wydziałowi Sprawiedliwości Urzędu niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), a od 03.1940 niem. Sicherheitspolizei und des Sicherheitsdienst (pl. Policja Bezpieczeństwa i Służba Bezpieczeństwa) Dystryktu Warszawskiego — w szczególności niemieckiej Tajnej Policji Politycznej Gestapo. Na Pawiaku przetrzymywano stale ok. 3,000 więźniów, z czego ok. 2,200 na oddziale męskim i ok. 800 na oddziale kobiecym (tzw. Serbia) — przy „pojemności” ok. 1000 więźniów. W sumie w latach 1939‐1944 przez więzienie przeszło ok. 100,000 więźniów, z czego ok. 37,000 Niemcy zamordowali w egzekucjach — od 10.1943 więźniów Pawiaka mordowano w jawnych egzekucjach na ulicach Warszawy (niekiedy kilka razy dziennie) — w czasie przesłuchań, w celach albo „szpitalu” więziennym, a ok. 60,000 wywieziono w 95 transportach do obozów koncentracyjnych (głównie KL Auischwitz), innych miejsc odosobnienia lub do pracy przymusowej. Więzienie Niemcy zburzyli w czasie Powstania Warszawskiego 08‐10.1944. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.10])
«Intelligenzaktion»: (pl. „akcja inteligencja”) — niemiecki program eksterminacji polskiej elity, głównie inteligencji, przeprowadzony od początku okupacji w 09.1939 do 04.1940, głównie na terenach przyłączonych bezpośrednio do Niemiec, ale także na terenie tzw. niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), gdzie nosił miano «AB‐aktion». W pierwszej fazie, tuż po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, realizowany pod nazwą niem. Unternehmen „Tannenberg” (pl. „operacja Tannenberg”) — w oparciu o opracowane przez jednostkę Zentralstelle II/P (Polen) niemieckiego Głównego Urzędu SD listy proskrypcyjne Polaków (niem. Sonderfahndungsbuch Polen), uznawanych za szczególnie niebezpiecznych dla III Rzeszy. Znalazły się na niej nazwiska 61,000 Polaków. Razem w trakcie tego ludobójstwa planowo i metodycznie zamordowano ok. 50 tys. nauczycieli, księży, przedstawicieli ziemiaństwa, wolnych zawodów, działaczy społecznych i politycznych oraz emerytowanych wojskowych. Kolejnych 50 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych, gdzie przeżył tylko znikomy procent. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.10.04])
UWZL Potulitz (Lebrechtsdorf): Jesienią 1939, po zaatakowaniu Polski, Niemcy — i.e. ekspozytura Treuhandanstalt, czyli Głównego Urzędu Powierniczego „Wschód” — przejęli dom zakonny księży Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej w Potulicach, po uprzednim wyrzuceniu zakonników. Początkowo zorganizowano w nim szkołę podoficerską SS. W 1940 posiadłość przejęła gdańska ekspozytura niem. Umwandererzentralstelle (pl. Centralne Biuro Przesiedleńcze), czyli UWZ, z centralą w Poznaniu, podległego niem. Sicherheitsdienst des Reichsführers SS (pl. Służba Bezpieczeństwa Reichsführera SS), czyli SD, i od 01.02.1941 wykorzystywała jako tymczasowy obóz UWZL Potulitz dla Polaków przed przesiedleniem do niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo). Jesienią 1941 stał się podobozem — na krótko przekształcony w niem. SS‐Arbeitslager (pl. obóz pracy SS) — obozu koncentracyjnego KL Stutthof. Od 01.02.1942 formalnie funkcjonował dalej jako niem. Umwandererzentralstelle Lager (pl. obóz Centralnego Biura Przesiedleńczego) UWZL Lebrechtsdorf (w 1942 Niemcy zmienili nazwę Potulitz na Lebrechstdorf), ale praktycznie był to niem. Arbeitserziehungslager (pl. obóz pracy wychowaczej), czyli niemiecki obóz niewolniczej pracy przymusowej, podległy KL Stutthof, w którym do 1945 zginęło ponad 1,297 Polaków, większości dzieci. Po klęsce Niemiec i zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej, w latach 1945‐1950, władze komunazistowskie zorganizowały tam Centralny Obóz Pracy dla Niemców, w którym na ok. 34,932 niemieckich więźniów zginęło ok. 4,495, w tym wiele dzieci i starców. Od 1950 znajdowało się tam więzienie polityczne dla Polaków. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
nsz.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.02.15], www.encyklo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], mtrojnar.rzeszow.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], www.katolicy.euKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], patrimonium.chrystusowcy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.11.28]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
mtrojnar.rzeszow.opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.05.19], www.patrimonium.chrystusowcy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30], www.encyklo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30], swjozef.stargard.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30], www.patrimonium.chrystusowcy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30], www.patrimonium.chrystusowcy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30], stara-strona.nsz.com.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2010.08.11], www.historia.beskidia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2010.08.11], ziebice.eparafia.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2010.08.11], dziennikzachodni.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2010.08.11], www.patrimonium.chrystusowcy.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2016.05.30], www.katedrapolowa.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.01.16]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: MARSZAŁEK Rudolf
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu