Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
status
błogosławiona
nazwisko
MACKIEWICZ
imiona
Eugenia
imiona zakonne
Maria Kanizja
funkcja
siostra zakonna
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
zakon
Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu CSFNwięcej na
www.nazaretanki.pl
[dostęp: 2013.05.19]
(i.e. Nazaretanki)
diecezja / prowincja
Prowincja Warszawska Najświętszego Imienia Jezus CSFNwięcej na
www.nazaretanki.pl
[dostęp: 2019.04.16]
data i miejsce
śmierci
01.08.1943
Batorówkaleśniczówka
dziś: nieistniejąca, ssow. Koszelewo, rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
www.radzima.net
[dostęp: 2020.07.31]
szczegóły śmierci
Po niemieckiej i rosyjskiej inwazji Polski w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji rosyjskiej prześladowana wraz ze współsiostrami przez Rosjan — zabroniono im prowadzenia działalności szkolnej, zmuszono do opuszczenia domu zakonnego i podjęcia pracy zarobkowej w Nowogródku, do zdjęcia habitów.
Rozproszyły się i zamieszkały w domach rodzin prywatnych.
Pracowały jako sprzątaczki i służące.
Ale spotykały się i wysyłały paczki Polakom deportowanym przez Rosjan na Syberię.
Po niemieckim ataku 22.06.1941 na uprzedniego sojusznika, Rosjan, i rozpoczęciu okupacji niemieckiej, powróciły do domu zakonnego, przywdziały habity i ponownie rozpoczęły działalność z dziećmi i młodzieżą.
Po aresztowaniu przez Niemców 17‐18.07.1943 w Nowogródku — w ramach antypartyzanckiej operacji „Hermann” — ok. 120 osób jako zakładników, ofiarowały wraz z 10 współsiostrami swe życie w zamian za życie posiadających rodziny i dzieci oraz jedynego kapłana — dziekana Nowogródka, proboszcza fary i kapelana sióstr, ks. Aleksandra Zienkiewicza.
I Niemcy zamienili większości zakładnikom karę śmierci na wywózkę na niewolnicze roboty przymusowe w Niemczech.
24.07.1943 zostali wywiezieni — nielicznych zwolniono.
Wszyscy przeżyli II wojnę światową.
A zakonnice zostały 31.07.1943 wezwane na posterunek policji w Nowogródku.
Gdy o 19:30 się pojawiły natychmiast zostały wywiezione na rozstrzelanie, ale z powodu problemów ze znalezieniem odpowiedniego miejsca przywiezione z powrotem i umieszczone w celi aresztu.
O świcie ponownie wywiezione i ok. 5 km od miasta, w lesie, zamordowane — ciągle miały swe habity na sobie i nie były skrępowane.
przyczyna śmierci
zbiorowy mord
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
Operacja „Hermann”Kliknij by przejść do opisu, Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”)Kliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
27.11.1903
Suwałkidziś: pow. Suwałki miasto, woj. podlaskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
śluby zakonne
16.07.1936 (czasowe)
szczegóły posługi
1938 – 1943
zakonnica — Nowogródekdziś: rej. Nowogródek, obw. Grodno, Białoruś
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.04] ⋄ dom Zgromadzenia, Nazaretanki CSFN — nauczycielka w szkole prowadzonej przez Zgromadzenie, posługa w kościele „Biała Fara” i domu wspólnoty Chrystusa Króla
1936 – 1938
zakonnica — Kaliszdziś: pow. Kalisz miasto, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ dom Zgromadzenia, Nazaretanki CSFN — nauczycielka
do 16.07.1936
nowicjat — Albano Lazialedziś: prow. Rzym, reg. Lacjum, Włochy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.17] ⋄ dom Zgromadzenia, Nazaretanki CSFN
27.07.1933
wstąpienie — Warszawadziś: pow. Warszawa miasto, woj. mazowieckie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ dom Zgromadzenia, Nazaretanki CSFN
inni związani
szczegółami śmierci
BOROWIKKliknij by wyświetlić biogram Paulina (s. Maria Felicyta), CHROBOTKliknij by wyświetlić biogram Józefa (s. Maria Kanuta od Pana Jezusa w Ogrójcu), CIERPKAKliknij by wyświetlić biogram Helena (s. Maria Gwidona od Miłosierdzia Bożego), JÓŹWIKKliknij by wyświetlić biogram Eleonora Aniela (s. Maria Daniela od Jezusa i Maryi Niepokalanej), KOKOŁOWICZKliknij by wyświetlić biogram Anna (s. Maria Rajmunda od Jezusa i Maryi), MARDOSEWICZKliknij by wyświetlić biogram Adela (s. Maria Stella od Najświętszego Sakramentu), MATUSZEWSKAKliknij by wyświetlić biogram Leokadia (s. Maria Heliodora), NARMONTOWICZKliknij by wyświetlić biogram Weronika (s. Maria Boromea), RAPIEJKliknij by wyświetlić biogram Julia (s. Maria Sergia od Matki Bożej Bolesnej), ŻAKKliknij by wyświetlić biogram Jadwiga Karolina (s. Maria Imelda od Jezusa Hostii)
miejsca i wydarzenia
opisy
Operacja „Hermann”: 19.06.1943 oddział partyzancki polskiej niepodległościowej Armii Krajowej AK (część Polskiego Państwa Podziemnego) ze Stołpc na Białorusi przeprowadził udany atak na Iwieniec. Miasteczko zostało zdobyte — co w historii utrwaliło określenie akcji jako „powstanie iwienieckie” — niemiecki garnizon rozbity. Uwolniono wszystkich więźniów, w tym kilkunastu Żydów, wśród których było kilku lekarzy. Zlikwidowano ok. 40‐150 Niemców i ich kolaborantów. Ok. 100‐200 funkcjonariuszy kolaborującej z Niemcami białoruskiej policji pomocniczej dobrowolnie przyłączyło się do oddziału. Po 18 godzinach partyzanci opuścili Iwieniec i udali się w stronę Puszczy Nalibockiej. W odwecie Niemcy natychmiast wymordowali ok. 150 mieszkańców Iwieńca a w okolicy przeprowadzili zakrojoną na szeroką skalę operację przeciwpartyzancką, znaną pod kryptonimem „Hermann”. Celem była likwidacja jednostek partyzanckich — polskich i rosyjskich — działających na obszarze Puszczy Nalibockiej. Rozpoczęto ją 13.07.1943. Wzięło w niej udział ok. 9,000 Niemców i kolaborantów — w tym Rosjan — wspieranych przez lotnictwo, artylerię i broń pancerną. Wokół puszczy Niemcy stworzyli pas „spalonej ziemi”, o szerokości ok. 10‐15 km. W trakcie operacji Niemcy spalili ponad 60 polskich i białoruskich wsi oraz zamordowali ok. 4,280 osób cywilnych, w tym kilku kapłanów katolickich — uznanych za współpracowników partyzantów rozstrzeliwano, wieszano, palono żywcem. Ok. 21,000‐25,000 osób zesłano na roboty przymusowe w III Rzeszy, a tysiące — w tym starców, kobiety i dzieci — wysiedlono poza pas blokady. A partyzanci — zarówno polscy jak i rosyjscy — mimo dużych strat wyrwali się z okrążenia. W sąsiedztwie obszaru objętego operacją — ok. 20 km od Puszczy Nalibockiej — znalazł się Nowogródek. Tam w trakcie trwania akcji Niemcy przeprowadzili aresztowania ludności cywilnej jako zakładników. W ich obronie wystąpiły siostry nazaretanki, od 04.09.1929 zajmujące się w Nowogródku religijnym wychowaniem i nauczaniem dzieci i młodzieży. 11 z nich zostało przez Niemców aresztowanych i zamordowanych. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04])
Odpowiedzialność zbiorowa („zakładnicy”): Zbrodnicza praktyka stosowana przez Niemców na okupowanych terenach Polski, od pierwszego w zasadzie dnia II wojny światowej. Polegała na wyznaczeniu i publicznym ogłoszeniu listy nazwisk wybranych osób, których życie zależało od bezwzględnego stosowania się do zarządzeń niemieckich. Każde złamanie owych zarządzeń, przez dowolną osobę, niezależnie od okoliczoności, skutowało mordem wyznaczonych „zakładników”. W pierwszych dniach wojny i okupacji stosowowana była m.in. przez niemieckie wojsko Wehrmacht, by zapobiec aktom kontynuacji walk obronych przez polskie społeczeństwo. W późniejszym czasie, w szczególności w zarządzanym przez Niermców Generalnym Gubernartorstwie, stanowiła część oficjalnej polityki władz okupacyjnych — zbiorowej odpowiedzialności za jakiekolwiek akty oporu wobec praktyk okupupanta. Za życie jednego Niemca, choćby i śmierć nastąpiła z przyczyn obyczajowych, Niemcy dokonywali egzekucji od kilkunastu do nawet stu wcześniej wyznaczonych jako „zakładników” Polaków.
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], opoka.org.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04]
bibliograficzne:
„Martyrologium duchowieństwa polskiego pod okupacją niemiecką w latach 1939‐1945”, o. Szołdrski Władysław CSSR, Rzym 1965
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
commons.wikimedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19], www.radiomaryja.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04], kosciol.wiara.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04], swstefan.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04], get.google.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2018.10.04], www.flickr.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], www.flickr.comKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], blogmedia24.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09], blogmedia24.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2014.05.09]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: MACKIEWICZ Eugenia
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu