Rzymskokatolicka Parafia
pw. św. Zygmunta
05-507 Słomczyn
ul. Wiślana 85
dekanat konstanciński
archidiecezja warszawska
pełna lista:
wyświetlKliknij by wyświetlić pełną listę
przeszukujKliknij by wyświetlić listę z selekcją kategorii
displayClick to display full list in English
searchClick to display selectable list in English
Martyrologium duchowieństwa — Polska
XX w. (lata 1914 – 1989)
dane osobowe
nazwisko
KUBIK
imiona
Henryk
imiona zakonne
Leander
funkcja
ojciec zakonny
wyznanie
Kościół łaciński (rzymskokatolicki) RKwięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.09.21]
zakon
Zakon Świętego Benedykta OSBwięcej na
www.benedyktyni.pl
[dostęp: 2012.11.23]
(i.e. Benedyktyni)
diecezja / prowincja
archidiecezja gnieźnieńska i poznańska (aeque principaliter)więcej na
www.archpoznan.pl
[dostęp: 2012.11.23]
ordynariat polowy Wojska Polskiegowięcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2014.12.20]
data i miejsce
śmierci
14.10.1942
Wronkidziś: gm. Wronki, pow. Szamotuły, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19]
szczegóły śmierci
Po niemieckim i rosyjskim najeździe na Rzeczpospolitą w 09.1939 i rozpoczęciu II wojny światowej, po rozpoczęciu okupacji niemieckiej, internowany przez Niemców w swym klasztorze w Lubiniu, w którym Niemcy zorganizowali obóz przejściowy dla polskich kapłanów posługujących na okupowanych terenach Wielkopolski, przekształconych przez Niemców w nową prowicję niem. Warthegau (pl. Kraj Warty).
Dozwolono mu wszelako pełnić funkcję administratora pobliskiej parafii Siemowo, opuszczonej przez jej proboszcza, ks. Edmunda Stankiewicza, zagrożonego aresztowaniem.
W tymże 1940 został kapelanem „Czarnego Legionu”, polskiego konspiracyjnej organizacji działającej w okolicy wielkopolskiego Gostynia, którą należy uznać jako część Polskiego Państwa Podziemnego.
W 04.1941 organizacja została przez Niemców rozbita.
Aresztowany przez Niemców 11.04.1941, w Wielki Piątek, w kościele parafialnym, gdzie właśnie modlił się.
Więziony w Gostyniu, a następnie w areszcie w Rawiczu.
Bity i torturowany.
27.10.1941 przewieziony do niemieckiego ciężkiego więzienia w Zwickau.
Traktowany jako obywatel państwa niemieckiego i w 04.1942 skazany na 5 lat ciężkiego obozu karnego (12 członków „Czarnego Legionu” skazano na śmierć przez ścięcie, kilkudziesięciu na lata więzienia — 38 w więzieniach zginęło).
Przetrzymywany w więzieniach w Darmstadt, potem w Eich i Wronkach.
Tam torturowany i zamordowany przez Niemców.
przyczyna śmierci
eksterminacja: wycieńczenie
sprawstwo
Niemcy
miejsca i wydarzenia
WronkiKliknij by przejść do opisu, KL Zwickau / Schloß OstersteinKliknij by przejść do opisu, RawiczKliknij by przejść do opisu, Reichsgau WarthelandKliknij by przejść do opisu, Ribbentrop‐MołotowKliknij by przejść do opisu, Encykliki Piusa XIKliknij by przejść do opisu
data i miejsce
urodzenia
04.01.1909
Stare Kramskodziś: gm. Babimost, pow. Zielona Góra, woj. lubuskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.18]
alt. daty i miejsca
urodzenia
1910
śluby zakonne
01.01.1933 (czasowe)
prezbiterat (święcenia)
ordynacja
06.06.1937 (Pragadziś: kraj Praga miasto, Czechy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31])
szczegóły posługi
1940 – 1941
administrator — Siemowodziś: gm. Gostyń, pow. Gostyń, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.12.05] ⋄ parafia RK pw. Znalezienia Krzyża Świętego i św. Marii Magdaleny ⋄ dekanat RK Gostyńdziś: gm. Gostyń, pow. Gostyń, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31]
1937 – 1941
mnich — Lubińdziś: gm. Krzywiń, pow. Kościan, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18] ⋄ opactwo, Benedyktyni OSB
do 1937
student — Beurondziś: pow. Sigmaringen, rej. Tybinga, kraj Badenia‐Wirtembergia, Niemcy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2022.04.12] ⋄ filozofia i teologia, arcyopactwo pw. św. Marcina, Benedyktyni OSB
od 1933
student — Pragadziś: kraj Praga miasto, Czechy
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, klasztor („Emaus”), Benedyktyni OSB
1931 – 01.01.1933
nowicjat — Lubińdziś: gm. Krzywiń, pow. Kościan, woj. wielkopolskie, Polska
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.07.18] ⋄ opactwo, Benedyktyni OSB — także: postulat
1931
wstąpienie — Benedyktyni OSB
1930 – 1931
student — Łuckdziś: rej. Łuck miasto, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2020.07.31] ⋄ filozofia i teologia, Seminarium Duchowne
1929 – 1930
uczeń — Włodzimierz Wołyńskidziś: Włodzimierz, grom. Włodzimierz miasto, rej. Włodzimierz, obw. Wołyń, Ukraina
więcej na
pl.wikipedia.org
[dostęp: 2021.12.19] ⋄ Niższe Seminarium Duchowne (Seminarium Minus) — ostatnia klasa na poziomie gimnazjalnym, zakończona maturą
inni związani
szczegółami śmierci
STANKIEWICZKliknij by wyświetlić biogram Edmund
miejsca i wydarzenia
opisy
Wronki: Więzienie karne zarządzane w latach 1939‐1945 przez Niemców — zwane Strafgefüngnis Wronki — dla więźniów z karami od 6 mies. do 2 lat, głównie Polaków. Przetrzymywanych było do ok. 28,000 więźniów. Po 1945 Wronki były politycznym więzieniem dla wrogów rosyjsko‐polskich komunazistów. (więcej na: www.sw.gov.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
KL Zwickau / Schloß Osterstein: Ciężkie więzienie niemieckie w Zwickau w Saksonii, założone w latach 1770‐1775 na zamku Schloß Osterstein. W XIX w. przetrzymywano w nim m.in. Karola Maya, Augusta Bebela, Różę Luksemburg. W czasie II wojny światowej miał prawd. status niem. Konzentrationslager (pl. obóz koncentracyjny) KL Zwickau / Schloß Osterstein i przetrzymywano w nim więźniów politycznych w ramach pozaprawnego systemu, eufemistycznie zwanego niem. Schutzhaft (pl. przetrzymywanie ochronne). Więźniowie, stłoczeni w celach, niewolniczo pracowali w mieście — e.g. jako siła pociągowa — otrzymując głodowe racje żywnościowe. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2021.12.19])
Rawicz: Więzienie, założone w 1819‐1821, w miejsce poddanego likwidacji przez zaborcze władze pruskie klasztoru oo. Franciszkanów Braci Mniejszych. Podczas II wojny światowej, w czasie okupacji niemieckiej 1939‐1945, niemieckie niem. Zuchthaus (pl. więzienie ciężkie), przeznaczone dla mężczyzn skazanych na długoterminowe kary pozbawienia wolności i kary obozu karnego, głównie przez sądy okupacyjnego niem. Warthegau (pl. Kraj Warty). Duża część więźniów była następnie wywożona do niemieckich obozów koncentracyjnych. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej więzienie zarządzane przez komunazistowskie władze rosyjskiej republiki prl. Przetrzymywano w nim wielu działaczy polskiego konspiracyjnego podziemia niepodległościowego, w tym żołnierzy Armii Krajowej AK. Więźniowie polityczni zostali w końcu zwolnieni w 1956. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2013.08.17])
Reichsgau Wartheland: Po polskiej klęsce w kampanii 09.1939, będącej rezultatem paktu Ribbentrop‐Mołotow i stanowiącej pierwszy etap II wojny światowej, i rozpoczęciu w części Polski okupacji niemieckiej (w drugiej, wschodniej części Polski rozpoczęła się okupacja rosyjska), Niemcy podzielili okupowane polskie terytorium na pięć głównych obszarów (i kilka mniejszych). Największy przekształcili w niem. Generalgouvernement (pl. Generalne Gubernatorstwo), przeznaczone wyłącznie dla Polaków i Żydów i stanowiące część tzw. niem. Großdeutschland (pl. Wielkie Niemcy). Dwa przyłączyli do już istniejących niemieckich prowincji. Z dwóch utworzyli odrębne nowe prowincje. Jednym z nich była Wielkopolska, już 08.10.1939, dekretem przywódcy niemieckiego Adolfa Hitlera wcielona do Niemiec (formalnie zaczął obowiązywać 26.10.1939), a 24.01.1940 przekształcona w prowincję niem. Reichsgau Wartheland (pl. Okręg Rzeszy Kraj Warty), w której obowiązywać miało prawo państwa niemieckiego. Główną osią polityki nowej prowincji, której obszar Niemcy uznali za niem. „Ursprünglich Deutsche” (pl. „rdzennie niemieckie”), mimo iż 90% jej mieszkańców stanowili Polacy, było niem. „Entpolonisierung” (pl. „odpolszczenie”), czyli przymusowa germanizacja. Ok. 100,000 Polaków zamordowano w ramach niem. „Intelligenzaktion”, i.e. eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych. Ok. 630,000 przymusowo przesiedlono do niem. Generalgouvernement, a na ich miejsce sprowadzano Niemców z innych terenów okupowanych przez Niemcy (e.g. z krajów bałtyckich, Besarabii, Bukowiny, etc.). Zmuszano Polaków do podpisywania niemieckiej listy narodowościowej niem. Deutsche Volksliste (pl. folkslista) DVL. W ramach polityki „Ohne Gott, ohne Religion, ohne Priesters und Sakramenten” (pl. „Bez Boga, bez religii, bez kapłana i sakramentu”) większość kapłanów katolickich aresztowano i wysłano do obozów koncentracyjnych. Zamknięto wszystkie szkoły nauczające w języku polskim, polskie biblioteki, teatry i muzea. Konfiskowane polskie majątki ziemskie. By jeszcze bardziej ograniczyć liczbę ludności polskiej wysyłano Polaków na roboty przymusowe w głąb Niemiec, podwyższono dozwolony wiek zawierania małżeństw dla Polaków (25 dla kobiet, 28 dla mężczyzn). Niemiecki urząd państwowy niem. Rasse‐ und Siedlungshauptamt (niem. Główny Urząd Rasy i Osadnictwa) RuSHA w majestacie prawa niemieckiego uprowadził kilkanaście tysięcy dzieci, spełniających określone kryteria rasowe, z polskich rodzin i poddał je przymusowej germanizacji, przekazując rodzinom niemieckim. Po zakończeniu działań zbrojnych II wojny światowej nadzorca tej prowincji, niem. Reichsstatthalter (pl. Namiestnik Rzeszy) i niem. Gauleiter (pl. naczelnik okręgu) niemieckiej partii narodowo–socjalistycznej, Arthur Karl Greiser, został stracony. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2024.06.21])
Ribbentrop‐Mołotow: Ludobójczy rosyjsko‐niemiecki pakt przyjaźni między przywódcą rosyjskim Józefem Stalinem i niemieckim Adolfem Hitlerem, podpisany 23.08.1939 w Moskwie przez ministrów spraw zagranicznych Rosji — Wiaczesława Mołotowa — i Niemiec — Joachima von Ribbentropa — który sankcjonował i był bezpośrednią przyczyną niemieckiego i rosyjskiego najazdu na Polskę i rozpoczęcia II wojny światowej w 09.1939. W sensie politycznym pakt był próbą przywrócenia status quo ante sprzed 1914, z jednym wyjątkiem, a mianowicie „handlową” wymianą tzw. „Królestwa Polskiego”, wchodzącego w 1914 w skład Imperium Rosyjskiego, na Galicję Wschodnią (dzisiejszą zachodnią Ukrainę), w 1914 należącą do Imperium Austro‐Węgierskiego. Galicję, ze Lwowem, mieli przejąć Rosjanie, „Królestwo Polskie” — pod nazwą Generalnego Gubernatorstwa — Niemcy. Wybuchła w rezultacie „wojna była jedną z największych w historii klęsk i dramatów ludzkości, bo dwie ateistyczne i antychrześcijańskie ideologie: narodowego i międzynarodowego socjalizmu, odrzuciły Boga i Jego piąte przykazanie Dekalogu: Nie zabijaj!” (abp Stanisław Gądecki, 01.09.2019). Ustalenia paktu — wsparte zdradą formalnych sojuszników Polski, Francji i Niemiec, które 12.09.1939 na wspólnej konferencji w Abbeville, zdecydowały o nieudzielaniu pomocy zaatakowanej Polsce i niepodejmowaniu działań zbrojnych wobec Niemiec (co było złamaniem zobowiązań traktatowych z Polską) — zostały sprecyzowane 28.09.1939 w traktacie „o granicach i przyjaźni Niemcy‐Rosja”, podpisanym przez tych samych zbrodniarzy. Jednym z jego ustaleń było podzielenie się strefami wpływów w środkowej i wschodniej Europie oraz IV rozbiór Polski. W jednym z tajnych aneksów zapisano: „Obie strony nie będą tolerować na swych terytoriach jakiejkolwiek polskiej propagandy, która dotyczy terytoriów drugiej strony. Będą one tłumić na swych terytoriach wszelkie zaczątki takiej propagandy i informować się wzajemnie w odniesieniu do odpowiednich środków w tym celu”. Skutkiem porozumień była seria spotkań między ludobójczymi organizacjami — niemieckim Gestapo i rosyjskim NKWD, na których dyskutowano koordynację wysiłków w celu eksterminacji polskiej inteligencji i warstw przywódczych (w Niemczech zwane «Intelligenzaktion», w Rosji przyjęła formę zbrodni katyńskiej). Skutkiem porozumień była śmierć setek tysięcy polskiej inteligencji, w tym tysięcy przedstawianych kapłanów, i dziesiątków milionów zwykłych ludzi. Skutki tej rosyjsko‐niemieckiej umowy trwały do 1989, a i dziś są odczuwalne. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30])
Encykliki Piusa XI: Wobec powstania w Europie dwóch systemów totalitarnych, które zdawały się ze sobą konkurować, acz więcej było między nimi podobieństw niż sprzeczności, papież Pius XI wydał w 03.1937 (w ciągu 5 dni) dwie encykliki. W wydanej 14.03.1938 „Mit brennender Sorge” (pl. „Z palącą troską”) potępił narodowy socjalizm panujący w Niemczech. Pisał: „Kto idąc za wierzeniami starogermańsko — przedchrześcijańskimi, na miejsce Boga osobowego stawia różne nieosobowe fatum, ten przeczy mądrości Bożej i Opatrzności […], kto wynosi ponad skalę wartości ziemskie: rasę albo naród, albo państwo, albo ustrój państwa, przedstawicieli władzy państwowej albo inne podstawowe wartości ludzkiej społeczności, […] i czyni z nich najwyższą normę wszelkich wartości, także religijnych, i oddaje się im bałwochwalczo, ten […] daleki jest od prawdziwej wiary w Boga i od światopoglądu odpowiadającego takiej wierze”. 19.03.1937 wydał „Divini Redemptoris” (pl. „Boski Odkupiciel”), w której poddał krytyce komunizm rosyjski, materializm dialektyczny i teorię walki klas. Pisał: „Komunizm pozbawia człowieka wolności, a więc duchowej podstawy wszelkich norm życiowych. Odbiera osobie ludzkiej całą jej godność i wszelkie moralne oparcie, z którego pomocą mogłaby się przeciwstawić naporowi ślepych namiętności […] To nowa ewangelia, którą bolszewicki i bezbożny komunizm głosi jako orędzie zbawienia i odkupienia ludzkości”… Pius XI domagał się poddania stanowionego prawa ludzkiego naturalnemu prawu Bożemu, zalecał wcielanie w życie ideału państwa i społeczeństwa chrześcijańskiego, i wzywał katolików do oporu. Dwa lata później narodowo socjalistyczne Niemcy i komunistyczna Rosja porozumiały się i wywołały II wojnę światową. (więcej na: pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28], pl.wikipedia.orgKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2023.05.28])
źródła
osobowe:
www.benedyktyni.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], www.benedyktyni.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2012.11.23], www.parafiasiemowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30]
pierwotnych (oryginalnych) zdjęć:
www.parafiasiemowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], lbc.leszno.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2022.08.09], www.parafiasiemowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.babimojszczyzna.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.babimojszczyzna.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], kramsko.pl.tlKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2015.09.30], www.parafia.siemowo.plKliknij by spróbować wyświetlić stronę
[dostęp: 2019.10.13]
Jeśli na Pana/Pani urządzeniu działa klient programu pocztowego — taki jak Mozilla Thunderbird, Windows Mail czy Microsoft Outlook, opisanych m.in. w WikipediiPatrz:
pl.wikipedia.org — proszę spróbować wybierając link poniżej:
LIST do KUSTOSZA/ADMINISTRATORAKliknij i spróbuj wywołać własnego klienta poczty E–majlowej
Jeśli natomiast Pan/Pani nie posiada takowego klienta na swoim urządzeniu lub powyższy link nie jest aktywny proszę wysłać Emajl do Kustosza/Administratora za pomocą używanego przez Pana/Panią konta — w stosowanym programie do wysyłania korespondencji — na poniższy adres:
jako temat podając:
MARTYROLOGIUM: KUBIK Henryk
Powrót do przeglądania życiorysu:
Kliknij by powrócić do życiorysu